Πρόκειται πιθανότατα για την πιοιδιαίτερη εκλογική διαδικασία των τελευταίων δεκαετιών. Κι αυτό επειδή η κοινωνία έρχεται ταυτόχρονα αν...
Πρόκειται πιθανότατα για την πιοιδιαίτερη εκλογική διαδικασία των τελευταίων δεκαετιών. Κι αυτό επειδή η κοινωνία έρχεται ταυτόχρονα αντιμέτωπη με εξίσου ισχυρές αντίρροπες δυνάμεις. Από τη μια, εξαιρετικά έντονα συναισθήματα, από φόβο για το μέλλον έως ανεξέλεγκτη οργή για το πολιτικό σύστημα κι από την άλλη, πρακτικέςλογικές σκέψεις για τις εθνικές προτεραιότητες, τις εναλλακτικές επιλογές και τις πολυεπίπεδες συνέπειες τους. Μπορούν να εκφραστούν ταυτόχρονα και οι δυο τάσεις συνδυασμένες σε... έναν κοινό στόχο;
Ο φόβος είναι σχεδόν αντανακλαστική αντίδραση ασφάλειας, προάσπισης κεκτημένων, διαφύλαξης του δεδομένου. Στην προσπάθεια ποδηγέτησης της κοινωνικής αντίδρασης άλλοι τον χρησιμοποιούν ωςμέσο εγκλωβισμού δημιουργώντας ιδεατά αξεπέραστα αδιέξοδα με απολύτως μονοδιάστατες απαντήσεις, κι άλλοι τον χρησιμοποιούν ως εργαλείο περιχαράκωσης και συνεχούς αναζήτησης εξωτερικών «εχθρών» που αίρουν το μερίδιο της προσωπικής ευθύνης.Στην προκειμένη περίπτωση η πρώτη διαδρομή ακολουθείται εδώ και δυο χρόνια από το ΠΑΣΟΚ που στην προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών του για τη σωρεία λαθών που «έσπρωξαν» τη χώρα προς το ΔΝΤ αλλά και την αδυναμία εκτέλεσης ακόμα και των πιο αυτονόητων μεταρρυθμίσεων σε κράτος και οικονομία, χρησιμοποιεί συνεχώς τονεκφοβισμό των πολιτών ως όχημα επιβολής οριζόντιων περικοπών και υπερφορολόγησης. Κι αυτό είναι λογικό να γεννά οργή!
Ο δεύτερος δρόμος ήταν διαχρονικό προνόμιο της αριστερής και δεξιάςσυνωμοσιολογίας όπου και ψήγματα αλήθειας μετατρέπονται σε «αστικούς μύθους» που οδηγούν σε ανέφικτες, υπερφίαλες προτάσεις και τελικά συχνά στην παθητικότητα που υποτίθεται ότι αντιμάχονται. Είναι γεγονός ότι υπάρχει υπερμεγέθυνση αυτού του χώρου το τελευταίο διάστημα.
Όταν αναζητούνται αντισυμβατικές λύσεις που αγνοούν τα όρια της πραγματικότητας, δεν προτείνονται πρακτικές, εφικτές ιδέες αλλά γενικόλογες ακόμα και καταστροφικές θέσεις που προσβλέπουν σεπρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Σε μια κοινωνία υπό πίεση, με μεγάλο μέρος της να αντιμετωπίζει πλέον ζήτημα επιβίωσης και την αντιφατική κι αποσπασματική πληροφόρηση να τριβελίζει το νου των πολιτών, καθετί μπορεί να κερδίσει την προσοχή του. Όσο πιο απλοϊκό και πιο «απελευθερωτικό» φαντάζει κάτι, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες προσέλκυσης του λαϊκού ενδιαφέροντος έχει και τόσο είναι πιο πιθανό να καθοδηγεί έμμεσα προς την τυφλή οργή!
Οι διαφορετικές διαδρομές του φόβου καταλήγουν στην έκφραση μιας οργής που θεωρεί ότι η κοινωνική αποσυμπίεση, η εκτόνωση μπορεί να έλθει όχι από τη συντεταγμένη ευρεία ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και την προώθηση ριζικών θεσμικών αλλαγών στις κοινοβουλευτικές και κομματικές διαδικασίες αλλά από πρόσκαιρη πριμοδότηση των διαχρονικών ανεδαφικών προτάσεων της Αριστεράς ή τη στήριξη νεότευκτων χώρων από συστατικά υλικά του παρελθόντοςσυστήματος μέχρι και ακραίων σχηματισμών.
Μπορεί ο φόβος να μην μετατραπεί σε ασαφή οργή αλλά να διοχετευθεί σε μια συγκεκριμένη δίοδο ελπίδας; Μπορεί ο πολίτης να πεισθεί ότι υπάρχουν ισχυρά ισοδύναμα μέτρα που θα φέρνουν απτά δημοσιονομικά αποτελέσματα με μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη; Μπορεί να αποδειχτεί ότι η κρατική σπατάλη θα αποτελέσει παρελθόν με μεθοδικό τρόπο; Μπορεί να προβληθεί ένα πειστικό στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο;
Αν αυτού του είδους η ελπίδα υπερισχύσει της φοβικής οργής θα υπάρξει μια ισχυρή κυβερνητική εντολή, στήριγμα μιας τέτοιας αναγεννητικής προσπάθειας. Αν πάλι επιβεβαιωθεί μια εικόνααυξημένου κατακερματισμού είναι δεδομένο ότι από τη στιγμή που οι δυνατότητες συνεργασίας είναι περιορισμένες, βάσει δηλώσεων και διακριτών πολιτικών στοχεύσεων, η συγκεκριμένη εκλογική μάχη θα λειτουργήσει ως μια μεταβατική εθνική ψυχοθεραπευτική διαδικασία.
Μια διαδικασία που μετά την προσωπική εκτόνωση που ούτε θα ανανεώσει τις δομές του σαθρού μεταπολιτευτικού συστήματος, ούτε θα προσφέρει άμεση διέξοδο από την κρίση, θα καταλήξει σε μια νέα προσφυγή στις κάλπες όπου όλα τα ερωτήματα και τα διλήμματα θα τεθούν υπό ένα νέο πρίσμα, κυβερνητικής πληρότητας, διοικητικής στιβαρότητας και οραματικής οπτικής.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
.jpg)
.jpg)
_____________________________________
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαμαράς: Κατάργηση λαθρονόμου Ραγκούση
___________________
-Κλείσιμο indymedia
______________________________
-Ασυμβίβαστο υπουργού/βουλευτή
________________________________
-Συνταγματική ενίσχυση ελληνικής ταυτότητας/γλώσσας.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν μιλούσε καν για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, εξαιτίας της πίεσης που ασκούσαν μικρά κομματα της Αριστεράς με την υποστήριξη στελεχών του ΠΑΣΟΚ Σήμερα όμως, παρατήρησε, το άσυλο έχει καταργηθεί νομικά αλλά όχι όμως και στην πράξη. Αυτό, όμως, δεσμεύθηκε ο κ. Σαμαράς, θα γίνει και στην πράξη μετά τις 7 Μαΐου.
Ομοίως, πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ, κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν μιλούσε για τη λαθρομετανάστευση. ...Είχαν απαγορέψει ακόμα και τη λέξη, σημείωσε, και όποιος μιλούσε για το πρόβλημα των λαθρομεταναστών, τον στιγμάτιζαν ως ακραίο, και υπήρξαν δυνάμεις της Αριστεράς που δημιούργησαν το επεισόδιο της Υπατίας, διεκδικώντας τη νομιμοποίηση εκατοντάδων μεταναστών. Ξέρετε έστω και ένα κράτος που θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, διερωτήθηκε και τώρα, επεσήμανε, ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ λέει ότι θα καθαρίσει την Αθήνα. Δεν είναι υποκρισία όταν το ίδιο κόμμα έφερε το νόμο Ραγκούση.
Εμείς όμως θα τον καταργήσουμε, ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της ΝΔ.
Για τους κουκουλοφόρους, ο κ. Σαμαράς σημείωσε ότι και στο παρελθόν τους έπιαναν, άλλα δεν προσάγονταν σε δίκη ή έπεφταν στα μαλακά και αυτό γινόταν επειδή ήταν αδύναμοι οι νόμοι στην Ελλάδα.
Αυτό θα αλλάξει, προανήγγειλε και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε ενδεικτικά σε αλλαγή των μορφών αστυνόμευσης, χρήση υδροφόρων για αντιμετώπιση επεισοδίων σε διαδηλώσεις και καμερών ασφαλείας σε δημόσιους χώρους που θα αποτελούν επαρκή τεκμήρια για διώξεις υπαιτίων επεισοδίων. Οι κάμερες σε δημόσιο χώρο δεν παραβιάζουν την ιδιωτική ζωή των πολιτών και η καταστροφή τους θα τιμωρείται παραδειγματικά, υποστήριξε ο πρόεδρος της ΝΔ και υπενθύμισε ότι η χρήση τους γίνεται παντού αποτελεσματικά αλλά στη χώρα μας χρειάζεται πολιτική βούληση και η βούληση αυτή στη ΝΔ υπάρχει.
Όσο για τη λαθρομετανάστευση, εκτός από την κατάργηση του νόμου Ραγκούση, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στην ολοκλήρωση των έργων προστασίας των συνόρων, τη λειτουργία κέντρων προσωρινής κράτησης παράνομων μεταναστών -έξω από τον αστικό ιστό και με οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, με απέλασή τους στη συνέχεια εντός τεσσάρων μηνών- καθώς επίσης στην επιτάχυνση εξέτασης αιτήσεων ασύλου, στη διακρατική συνεργασία με χώρες του ευρωπαϊκού νότου που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα, και τέλος στην παρουσία ευρωπαικών δυνάμεων στα ελληνικά σύνορα, για να γίνει –όπως είπε- κατανοητό ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ε.Ε. Καταλήξαμε να γίνουμε αποθήκη των ανεπιθύμητων, παρατήρησε χαρακτηριστικά.
TI NA ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΡΟΥΦΗΞΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ.Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΦΟΒΑΤΕ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΑ ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΑ.ΤΑ ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΑ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΟΥΡΟΥΝΑ ΧΑΡΑΤΣΑ ΑΨΥΧΕ ΚΕΝΕ ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΗΣΤΗ ΤΟΝ ΣΙΝΗ ,ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣ.ΠΟΥ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΨΩΜΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΕ .ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ.Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΑΝΙΣΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα συναισθήματα κύριε Μανίκα , σαν ψυχολόγος γνωρίζεται ότι πρέπει να εξωτερικεύονται. Άλλωστε η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Φοβάστε μήπως κάτι σαν οικονομολόγος ? Όσο για τους αστικούς μύθους , ποιοί είναι ? Το ότι οι πολιτικοί από τα δύο μεγάλα κόμματα πέρνουν μίζες ? Το ότι ο ΓΑΠ ήξερε το δρόμο για την Ιθάκη και το 2012 θα βγαίναμε στις αγορές? Το ότι ο κος Σαμαράς διέγραψε την κα Μπακογιάννη επειδή ψήφισε το μνημόνιο 1 και εν συνεχεία πολλούς απ τους βουλευτές του επειδή δεν ψήφισαν το μνημόνιο 2 ? Μήπως το ότι ο κος Βορίδης που συμφώνησε για τα στρατόπεδα κλείνει μικροκομματικά το μάτι στους κατοίκους του υπολοίπου Αττικής ? Μήπως το Δουβλίνο 2 , η αιτία του προβλήματος είναι κι αυτό αστικός μύθος ? Πείτε μας ποιοι είναι οι αστικοί μύθοι? Μήπως είναι αυτά που μέχρι σήμερα μας σέρβιραν ? Αφήστε τον κόσμο να ψηφίσει με τα συναισθήματα , γιατί μέχρι τώρα που ψήφιζε με τη λογική του ΕΓΩ ,ξέρουμε τα αποτελέσματα. Άλλωστε σε κάθε τραγωδία υπάρχει και η κάθαρση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πολιτική διεύθυνση του εγχειρήματος είναι αδύνατο να την ασκήσουν αυτοδύναμα η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ. Δεν διαθέτουν ούτε την προγραμματική και ιδεολογική εσωτερική συνοχή ούτε την αναγκαία ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση στο κοινωνικό σώμα. Το στοίχημα είναι η συγκρότηση του «μεγάλου μνημονιακού συνασπισμού», του οποίου πρόπλασμα υπήρξε το πολιτικό άθροισμα που στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Αυτός ο συνασπισμός, συναρθρωμένος με την «πολυδαίδαλη υπερδομή» του ΔΝΤ και του διευθυντηρίου της Ευρωζώνης θα αποτελέσει το πολιτικό υποκείμενο προσανατολισμού και ελέγχου των πολιτικών διαδικασιών στη χώρα. Και γύρω από αυτόν τον συνασπισμό θα διαμορφωθεί ένας αστερισμός υβριδικών πολιτικών μορφωμάτων που θα λειτουργούν ως «λελογισμένη» αντιπολίτευση και ως αναχώματα σε ανεπιθύμητες μετατοπίσεις προς τα αριστερά. Δεν θα αμφισβητούν όμως την αναγκαιότητα και τη νομιμότητα των μνημονίων. ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΔΝΤ-ΕΕ-ΤΡΟΙΚΑ ?ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ ΝΤΟΡΑ ΚΑΤΣΕΛΗ ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΔΡΑΣΗ ΚΑΜΕΝΟΣ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην αφησεις την ευκαιρεια να σου φυγει στις 6 Μαη..Αναστησου βρες την δυναμη ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥ και παψε να εισαι ΡΑΓΙΑΣ..ειδαλως ΡΑΓΙΑΣ ΕΣΥ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή. οσα δεν λενε τα φερεφωνα οι εγκαθετοι οι ραγιαδες..ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟ ΔΝΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 18 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΛ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2030 προβλεπει τη σαρωτικη αλλαγη στην ασφαλιση ωστε να μειωθουν στο ελαχιστο οι δαπανες για την υγεια,να μειωθουν οι ασφαλιστικες δαπανες των εργοδοτων και να αυξηθουν οι εισφορες των αυτοαπασχολουμενων θα καταργηθουν σταδιακα θεραπειες ,ιατρικες εξετασεις και φαρμακα που μεχρι τωρα καλυπταν τα ασφλ.ταμεια. Αυτο θα φερει σαφη επειδεινωση στους ορους ζωης ολοκληρης της κοινωνιας..στελεχη του ΔΝΤ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΜΗΛΩΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και συμφωνησε Ο ΑΝΤΩΝΟΒΑΓΓΕΛΗΣ και ολοι εμεις οι ραγιαδες..ασχετο..στην ΡΟΥΜΑΝΙΑ με το ΔΝΤ ΑΥΞΗΘΗΚΕ Η ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΑ 25% ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ Ο ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΤΑ 5,6 ΧΡΟΝΙΑ..ολε...ετσι στο ασχετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήTου Χρηστου Γιανναρα :
ΑπάντησηΔιαγραφήAν από τις επερχόμενες εκλογές προκύψει πρωθυπουργός ο κ. Aντώνης Σαμαράς, θα είναι ο τέταρτος, σε συνεχή διαδοχή, κυβερνήτης της χώρας (μετά από τους K. Σημίτη, K. Kαραμανλή και Γ. A. Παπανδρέου) δίχως κοινωνική σταδιοδρομία άλλη έξω από την επαγγελματική πολιτική.
Mπορεί κάποιοι από τους τέσσερις να εργάστηκαν για μικρό διάστημα σε διαφορετικές βιοποριστικές απασχολήσεις, αλλά δεν σταδιοδρόμησαν εκεί, οι ικανότητες και τα προσόντα τους δεν δοκιμάστηκαν στον κοινωνικό στίβο, δεν ήταν αυτός που τους ανέδειξε ικανούς για μπροστάρηδες στο πολιτικό πεδίο…
…Aυτό το τρομακτικό (στην κυριολεξία) δεδομένο ισχύει, με ασήμαντες παραλλαγές, και για τους τρεις προηγηθέντες πρωθυπουργούς, όπως και για τον τώρα προαλειφόμενο: Γεννήθηκαν, περίπου προορισμένοι να γίνουν πρωθυπουργοί. Kαι μάλιστα συγκεκριμένου τύπου ή υποδείγματος: «μπαλκονάτοι». Iσως ο K. Σημίτης να έδωσε αρχικά την εντύπωση ότι δεν τον ενδιαφέρει να εντυπωσιάζει από το μπαλκόνι και προτιμάει την επιτελική δουλειά με σοβαρούς και ικανούς συνεργάτες. Σύντομα όμως αποδείχτηκε αυτή η αρχική του εικόνα συμπτωματική…
…Tον τύπο του μπαλκονάτου αρχηγού ζήλωσε εξαρχής ολοφάνερα και ο A. Σαμαράς. Tου χαρίστηκαν όλα νωρίς: 38 χρονών υπουργός Oικονομικών και υπουργός Eξωτερικών, 42 χρονών αρχηγός της «Πολιτικής Aνοιξης» (υπέροχο όνομα για κόμμα) και γενναία η σύγκρουσή του με τον Kων. Mητσοτάκη, συμβολική φιγούρα του παλαιοκομματισμού και της εγωπάθειας. Oλα έδειχναν ότι κάτι καινούργιο μπορούσε να επενδυθεί στο πρόσωπο του Σαμαρά. Mα η διάψευση ήταν άμεση και παταγώδης: Στην πρώτη κιόλας ομιλία του, όταν σε φίνο μοντέρνο ντεκόρ εξάγγειλε την ίδρυση της «Aνοιξης», όλα έδειχναν ότι το καινούργιο, το ανυπότακτο στις φθαρμένες συμβάσεις, του ήταν απρόσιτο. Πρότυπό του το μπαλκονάτο στερεότυπο, χωρίς καν το ταλέντο να εντυπωσιάζει. Λόγος ξύλινος, τετριμμένος, θρίαμβος της κοινοτοπίας. Ως σήμερα ακόμα χειρονομεί πάνω στην όποια έδρα με κινήσεις σπασμωδικές, τάχα νευρώδεις και αποφασιστικές, μιλάει σε πρώτο ενικό θέλοντας να δείξει ηγέτης («διαπραγματεύτηκα», «δεν θα ανεχθώ») χωρίς να αντιλαμβάνεται πόσο θλιβερά εκτίθεται.
Δεν έχει το ηγετικό χάρισμα να διαβλέψει το καινούργιο: Ποια γοητεία ακαταμάχητη θα ασκούσε ένα ριζικά διαφορετικό είδος πολιτικού λόγου. Γυμνού από κάθε στόμφο, παραιτημένου από την ένταση του δήθεν πάθους. Πολιτικός λόγος δημόσιος, με την απλότητα και προσήνεια του ιδιωτικού. Oπως κουβεντιάζουν οι άνθρωποι όταν τους ενδιαφέρει αυτό που έχουν να πουν και όχι οι εντυπώσεις που θα προκαλέσουν. Kυρίως, με την ταπεινότητα να ομολογούν και να αναλύουν τα σφάλματά τους, τις αποτυχίες τους. Eπιμένοντας σε στόχους που αξίζουν να τους παλέψει μια κοινωνία, με τόλμη, πείσμα και θυσίες.
Mπορεί και ο A. Σαμαράς να γεννήθηκε προορισμένος για πρωθυπουργός, αλλά αποδείχθηκε παγιδευμένος έγκαιρα στο κυρίαρχο αρτηριοσκληρωτικό καλούπι του παλαιοκομματισμού. Δεν υπάρχουν ερείσματα για να ελπίσουμε κάτι καινούργιο από τον A. Σαμαρά. Ως υπουργός (Oικονομικών, Eξωτερικών, Πολιτισμού) ήταν τόσο κοινότοπος όσο οποιοσδήποτε μετριότατος ομόλογός του. Δεν τόλμησε ποτέ το διαφορετικό, το καινοτόμο, κάποιο δείγμα ανακαινιστικής διακινδύνευσης, δημιουργικής φαντασίας, ταλέντου στρατηγικών σχεδιασμών. Eζησε τα ολέθρια σφάλματα του προκατόχου του αρχηγού στη N. Δ. και όμως τα αναπαράγει από την πρώτη στιγμή, ωσάν θεληματικά να αυτοκτονεί: Oι ίδιοι χιλιοφθαρμένοι, ανίκανοι και φαύλοι στο κομματικό προσκήνιο, το πιο αποκρουστικό δείγμα παλαιοκομματισμού στη Γενική Γραμματεία, προκλητικής φτήνιας επιλογές υποψηφίων στις εκλογές Tοπικής Aυτοδιοίκησης, τα κομματικά γραφεία πάντοτε αρένα αλληλομαχαιρωμάτων και μικρονοϊκών αντιπαλοτήτων. Iδια θανατερή απουσία κοινωνικών στοχεύσεων, καίριων μεταρρυθμιστικών προτάσεων, τόλμης για ριζική ανάταξη της κομματικής λειτουργίas
ΗΜΟΥΝΑ ΠΑΣΟΚ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝΑ ΛΑΜΟΓΙΟ ΔΟΥΛΕΨΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΛΟΣ ΚΘΗΓΗΤΗΣ ΟΥΤΕ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΡΕΙΠΙΟ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΜΦΡΑΓΜΑ και ερχονται τώρα και Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ και ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ και μας ΚΟΒΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΦΑΠΑΞ και ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΒΕΙ βαζοντας τους Ξανά στα ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ οπου ο ανεκδιηγητος ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ.