Ο Θανάσης Χειμωνάς, υποψήφιος βουλευτής Α' Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ...

...μιλά στον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη ,  αποκλειστικά για το PRESS-GR Γεννήθηκε το 1971, στην Αθήνα . Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα μ...

...μιλά στον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη,
 αποκλειστικά για το PRESS-GR

Γεννήθηκε το 1971, στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με δύο διηγήματα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ -το πρώτο κυκλοφορεί στη συλλογή διηγημάτων «Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο» (Κέδρος).
Είναι πτυχιούχος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, σπούδασε Κινηματογράφο στο ίδιο Πανεπιστήμιο και Δημοσιογραφία στο Λονδίνο.Το πρώτο του βιβλίο «Ραμόν» κυκλοφόρησε το 1998 από τις εκδόσεις Κέδρος, το δεύτερο, «Σπασμένα Ελληνικά», το 2000 από τις ίδιες εκδόσεις.

Τον Μάρτιο του 2003 κυκλοφόρησε το τρίτο του μυθιστόρημα, «Aνεξιχνίαστη ψυχή», από τις εκδόσεις Πατάκη και ακολούθησαν, στις ίδιες εκδόσεις, η «Μπλε Ώρα» (Απρίλιος 2005), η «Ραγδαία Επιδείνωση» (Φεβρουάριος 2008) και το "Δεν την αγαπάω πια" (Νοέμβριος 2010). Το Μάιο του 2002 ο «Ραμόν» εκδόθηκε και στην Γαλλία από τον εκδοτικό οίκο AlterEdit, ενώ τον Μάρτιο του 2003 ακολούθησαν τα Σπασμένα Ελληνικά. Είναι αρθρογράφος στην εφημερίδα "Τα Νέα".


Γιατί θέτεις υποψηφιότητα;
Πάντα μ' ενδιέφερε να ασχοληθώ με την Πολιτική. Θεωρώ πως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Τώρα κρίνω πως μπορώ να φανώ χρήσιμος. Ή τουλάχιστον να προσπαθήσω.
Ποιό το διακύβευμα των εκλογών της 6ης Μαϊου;
Το μέλλον μου, το μέλλον της οικογένειας και των φίλων μου. Το μέλλον όλων μας. Δεν έχει να κάνει με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοσθένη Βεργή.

 Ποιά θεωρείς τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Τα έξι μυθιστορήματά μου.
Ιεράρχησε τα σημαντικότερα προβλήματα της περιφέρειάς σου
Πέρα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στο σύνολό της, ξεχωρίζει μακράν η έξαρση της εγκληματικότητας σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας.
Πώς φαντάζεσαι την 7η Μαϊου;
Ελπίζω σε μια ήσυχη μέρα γεμάτη αισιοδοξία. Φοβάμαι να σκεφτώ κάτι διαφορετικό. Το ιδανικό σενάριο για μένα θα ήταν μια νίκη του ΠΑΣΟΚ και ισχυρά ποσοστά κομμάτων όπως η ΔΗΜΑΡ και οι Οικολόγοι με στόχο μια κεντροαριστερή κυβέρνηση χωρίς ΛΑΟΣ, Καμμένο και Αντώνη Σαμαρά. Α, και πανηγύρια για θρίαμβο του Ολάντ στην Γαλλία.
Άνεργος-Δυσαρεστημένος (από την πολιτική που άσκησε και η ΝΔ)-Αγανακτισμένος-Aναποφάσιστος-Aπολυμένος-Φοβισμένος πολίτης μπρος σε ένα αβέβαιο μέλλον-Απέχων ενσυνείδητα από την εκλογική διαδικασία. Διαφορετικές περιπτώσεις, που συναθροίζουν όμως μια πλειοψηφία με κοινά χαρακτηριστικά και προμηνύουν (τουλάχιστον δημοσκοπικά) μια εκλογική συμπεριφορά καταψήφισης των δύο μεγάλων κομμάτων. Πώς τους πείθεις ν᾽αλλάξουν γνώμη;
Όλοι μας έχουμε σε έναν βαθμό κάποιο από αυτά τα χαρακτηριστικά. Θα τους έλεγα να μελετήσουν ψύχραιμα τις προτάσεις των κομμάτων. Να δουν ποιες από αυτές είναι εφικτές, ποιες δείχνουν ειλικρινείς. Και μετά από αυτό, να πάνε στις κάλπες.

 Ποιό το πολιτικό σου πρότυπο;
Δεν έχω πρότυπα σε κανέναν τομέα. Πρόχειρα μπορώ να αναφέρω τον Βραζιλιάνο Λούλα. Λυπάμαι πολύ που ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς προτιμάει τον φαφλατά Τσάβες. Επίσης, τον Σαλβαντόρ Αλιέντε, έναν πραγματικό αριστερό ήρωα. Και φυσικά τον Φρανσουά Ολάντ, αν και θα πρέπει πρώτα να δούμε πως τα πάει ως πρόεδρος.
Υπάρχει μια εικόνα από αυτή τη νέα προεκλογική σου εμπειρία που δύσκολα θα ξεχάσεις;
Στις σκάλες της Πανεπιστημίου, μια όμορφη νεαρή κοπέλα μοιράζει φυλλάδια του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις με βλέπει, μου χαμογελάει γλυκά ρωτώντας: "Εσάς να σας δώσω; Είσαστε ΠΑΣΟΚ!"
2009-2012: 3 χρόνια ΠΑΣΟΚ. Σχολίασε
Τους πρώτους μήνες χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Το ΠΑΣΟΚ είχε μεγάλο ρεύμα και έπρεπε να κάνει δυο-τρεις αποφασιστικές κινήσεις ώστε τώρα να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση. Από κει και πέρα, επέλεξε έναν συγκεκριμένο δρόμο και έκανε ό,τι μπορούσε αλλά ήταν πια πολύ δύσκολο. Θεωρώ πάντως άδικο να φορτώνεται η κρίση στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Οι μεγάλες ευθύνες του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναζητηθούν σε πολύ παλιότερα εποχές, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε και την καταστροφική διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, την περίοδο 2004-2009.
Φοβάσαι το ενδεχόμενο η υποψηφιότητά σου να επηρεάσει αρνητικά ένα ακομμάτιστο (λογοτεχνικό) κοινό;
Όχι. Ο αναγνώστης που θα μπει στην λογική "Δεν διαβάζω το βιβλίο του Χειμωνά επειδή είναι ΠΑΣΟΚ" δεν μ' αγγίζει καθόλου. Δεν έχω ανάγκη ούτε το ενδιαφέρον του, ούτε τα λεφτά του.