Μέρκελ: από τον Λούθηρο στον κυνισμό και την κερδοσκοπική «αλληλεγγύη»…

Από τον Δ. Τρικεριώτη  ( Follow on Twitter ) http://gnathion.blogspot.com/ Ο Gavin Esler συνόψισε τις εντυπώσεις του, από τη συνέντευξη...

Από τον Δ. Τρικεριώτη
 (Follow on Twitter)
http://gnathion.blogspot.com/

Ο Gavin Esler συνόψισε τις εντυπώσεις του, από τη συνέντευξη που είχε με την Άνγκελα Μέρκελ για το BBC, σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι Γερμανοί δεν μπορούν να ξεφύγουν από το Λουθηρανικό παρελθόν τους». Η συζήτηση με «την κόρη του πάστορα από το Αμβούργο», του υπενθύμισε τα επίθετα αρετής που χαρακτήριζαν τη διδασκαλία του Λούθηρου: «οικονόμος», «ευθύς», «τίμιος», «σοβαρός», «αυστηρός». Όπως του είχαν πει και μέλη της χορωδίας της Βιτεμβέργης, γενέτειρας του Λούθηρου όπου το 1517 είχε...
 αναρτήσει τις 95 θέσεις διαμαρτυρίας κατά του Πάπα: «Είναι σωστό οι Λουθηρανοί να βοηθούν τους άλλους Ευρωπαίους. Αυτό είναι μια χριστιανική αρετή. Αλλά οι «άλλοι Ευρωπαίοι» πρέπει να συμπεριφέρονται υπεύθυνα και δεν το κάνουν. Κι αυτό είναι πολύ ενοχλητικό»...
Όταν όμως, γράφει ο Esler, αυτοί που βοηθούνται δεν μπορούν να συμπεριφερθούν με το αίσθημα «εξοικονόμησης» και «υπευθυνότητας» που επικαλείται η Μέρκελ, τότε ο στόχος της δεν μπορεί να εκπληρωθεί και επομένως η υποστήριξη του ευρώ σε αυτή τη βάση είναι προβληματική. Η πολιτική απόφαση της Μέρκελ να παρουσιάζεται ως η «καλή Ευρωπαία» προσκρούει στη Λουθηρανική της συνείδηση να μην μπορεί να «επιβραβεύσει» αυτήν τη μη αποδεκτή συμπεριφορά .
Ωστόσο η σύγχρονη Γερμανική συμπεριφορά μόνο από ευθύτητα και τιμιότητα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Τα σκάνδαλα τύπου Siemens, τα κέρδη που αποκομίζει από τα τοκογλυφικά δάνεια στη χώρα μας, η ένοχη αποσιώπηση και προκλητική παράκαμψη του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων, προσβάλλουν βάναυσα τις Λουθηρανικές αρετές που θα μπορούσε να προφασίζεται ότι υπηρετεί. Το Γερμανικό πλεόνασμα και ισχύς είναι το δικό μας έλλειμμα και αδυναμία.
Μπορεί ο κ. Παπαδήμος να συμφωνεί με την άποψη της κ. Μέρκελ ότι η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική. Αλλά εκείνος εννοεί «καταστροφική» για την Ελλάδα, ενώ εκείνη εννοεί «καταστροφική» για το ευρώ και τα συμφέροντα της Γερμανίας. Η δήλωσή της στο BBC είναι αποκαλυπτική: «Η ευρωζώνη θα αποδυναμωνόταν απίστευτα. Η Γερμανία σαν εξαγωγική χώρα επωφελείται ιδιαίτερα από το ευρώ. Θα ήταν τεράστιο πολιτικό λαθος να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να φύγει». Ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με τις δηλώσεις του Γερμανού προέδρου του EFSF Κλάους Ρέκλιν στο Focus: «Tο Βερολίνο πληρώνει σήμερα λιγότερους τόκους, με το συνολικό κέρδος της γερμανικής οικονομίας από την κρίση χρέους της ευρωζώνης, να υπολογίζεται περίπου στα 15 δις ευρώ», ο οποίος επιπλέον απομυθοποίησε και την εικόνα του αδικημένου Γερμανού φορολογούμενου «Ούτε μισό ευρώ δεν είναι το κόστος της ελληνικής διάσωσης για τον Γερμανό φορολογούμενο».
Ο Γερμανικός κυνισμός περισσεύει. Και όχι μόνο: 380 εκατομύρια δις ήταν οι τόκοι που εισέπραξε η Γερμανία μέχρι το τέλος του 2011 από την κερδοσκοπική της δανειοδότηση στη χώρα μας. Επιπλέον, παρά το χρεωκοπημένο μας δημόσιο τομέα, δεχόμαστε εκβιαστική πίεση να παραμένουμε για τη Γερμανία η δεύτερη χώρα στον κόσμο σε εξαγωγές οπλικών συστημάτων Αν λοιπόν συνυπολογήσουμε και τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που κερδίζει από τα όπλα που μας εξάγει είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι η προοδευτική οικονομική εξαθλίωση της Ελληνικής κοινωνίας συμβαδίζει με τον πλουτισμό Γερμανικών εταιριών και την οικονομική ενίσχυση της Γερμανίας στο σύνολό της. Και βέβαια με σύμμαχο και αρωγό το ευάλωτο και πρόθυμο στη διαφθορά πολιτικό μας σύστημα.
Σε παλαιότερη ανάρτησή μας με τίτλο «Υπό το βλέμμα του Λούθηρου» γράφαμε: «Υπό το αυστηρό βλέμμα ενός σύγχρονου θηλυκού Λούθηρου που αντιστέκεται σθεναρά στην ιδέα για συγχωροχάρτια και προτάσσει την ιδέα της παραδειγματικής τιμωρίας ενός λαού που τον παρουσιάζει, πότε έμμεσα, πότε άμεσα, σαν ένα διεφθαρμένο συρφετό ανεύθυνων και ανίκανων πολιτών και πολιτικών». Αλλά όλη αυτή η άδικη, υποκριτική και αναποτελεσματική αυστηρότητα που εκφράζεται με την τιμωρητική και υποτιμητική διάθεση του Βερολίνου απέναντι στον Ελληνικό λαό θυμίζει επακριβώς τον οργισμένο λόγο του Λούθηρου* κατά της εγκόσμιας εξουσίας: «Αυτοί που θα έπρεπε να διακυβερνούν τη χώρα και τους ανθρώπους, απέχουν από αυτήν την αποστολή τους και τουναντίον καταληστεύουν τους ανθρώπους, αρπάζοντάς τους μέχρι και την τελευταία δεκάρα, επιβάλλοντας δασμούς επι δασμών και τέλη επι τελών, και από την άλλη δεν δείχνουν το παραμικρό δείγμα δικαιοσύνης και ευθύτητας».
*Μαρτίνος Λούθηρος. Για την Εγκόσμια εξουσία , Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ , 2004