Ακονίζουν τα μαχαίρια οι «φερέλπιδες»...

Αλεξανδρουπόλεως, Δημητριάδος, Μεσσηνίας, Μεσογαίας, Ναυπάκτου, Πειραιώς και Σύρου. Η γενιά των «πενηντάρηδων» έχει αρχίσει, όσο ποτέ άλλοτε...

Αλεξανδρουπόλεως, Δημητριάδος, Μεσσηνίας, Μεσογαίας, Ναυπάκτου, Πειραιώς και Σύρου. Η γενιά των «πενηντάρηδων» έχει αρχίσει, όσο ποτέ άλλοτε, να ακούγεται στην Εκκλησία. Για μερικούς είναι ίσως μόνο η ανάγκη τους να εκφράσουν έναν σύγχρονο λόγο. Για κάποιους άλλους, όμως, είναι η «ευκαιρία» της ζωής τους. 

Κάποτε ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο Μακαριστός Χριστόδουλος, ο Θεσσαλονίκης - τότε Αλεξανδρουπόλεως - Άνθιμος, ο Ιωαννίνων Θεόκλητος, ο Σπάρτης Ευστάθιος, ο Ζακύνθου Χρυσόστομος που έκαναν άνω κάτω την ιεραρχία. Πενηντάρηδες με ισχυρή προσωπικότητα, πείσμα και λόγο ισχυρό, που έκαναν τα... θεμέλια του συνοδικού μεγάρου να τρίζουν συθέμελα. Σήμερα, σχεδόν δυο δεκαετίες μετά, μία νέα γενιά έχει αρχίσει να κάνει αισθητή την...
παρουσία της. Οι περισσότεροι εκφράζοντας έναν σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο, με θεολογικά και άλλα «πιο λογικά» επιχειρήματα. Κάποιοι άλλοι ζητούν την αναγνώριση χρησιμοποιώντας λεκτικά πυροτεχνήματα, φράσεις που χαϊδεύουν το κοινό λαϊκό αίσθημα, ενώ ελάχιστοι από αυτούς χρησιμοποιούν «διαφημιστικά» δημοσιεύματα, συνεντεύξεις χωρίς ουσία και καθημερινές εμφανίσεις χωρίς νόημα, μόνο και μόνο για να ακουστούν, διαφωνώντας και γκρινιάζοντας «για να τους μάθει ο κόσμος».
Μπορεί για αρχιερείς η φράση «βγήκαν τα μαχαίρια» να θεωρείται τραβηγμένη. Για πολλούς όμως απηχεί την πραγματικότητα. Υπάρχουν Μητροπολίτες που μεθοδικά επιδιώκουν να «αδειάσουν» συνομήλικους αρχιερείς χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους και προβάλλοντας, συνήθως, θεολογικά επιχειρήματα και άλλοι που πραγματικά έχουν θεολογικές διαφορές και τις προβάλλουν. Όπως, π.χ., ο Μητροπολίτης Πειραιώς, ο οποίος διοργάνωσε συνέδριο για να εκφράσει την αντίθεσή του στις υπερβολικές και για ορισμένους, πιο συντηρητικούς κύκλους, αιρετικής (;) απόχρωσης, απόψεις του - Πειραιώτη, μην ξεχνάμε - Μητροπολίτη Δημητριάδος Ινγατίου. Μπορεί η αντίθεση των δύο αρχιερέων να έχει καθαρά θεολογικό χαρακτήρα. Όμως, πολλοί άλλοι επιχειρούν να αναδείξουν αυτές τις πτυχές του χαρακτήρα τους για να τους «κάψουν».
Στην αρένα της «γενιάς των πενηντάρηδων» μπήκε πρόσφατα και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας με τη δημόσια διαφωνία του με τη ΔΙΣ για το θέμα του Εφραίμ και τα όσα επακολούθησαν με τον Μητροπολίτη Γλυφάδας. Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομας δεν δίστασε να τα βάλει σχεδόν με τους πάντες: αφενός για να κάνει ηχηρή την παρουσία του για την επόμενη μέρα και αφετέρου για να προσελκύσει τους εκτός ρεύματος αρχιερείς υπό τη σκέπη του.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου επιζητεί περισσότερο τον ρόλο του «ειδικού» επί των θεολογικών θεμάτων παρά έχει μελλοντικές βλέψεις. Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως είναι γνωστός για την επίκαιρη και τη ρεαλιστική αρθρογραφία του. Τέλος, οι Μητροπολίτες Μεσογαίας και Σύρου έχουν ο καθένας τη δική του πορεία και έργο. Όμως, κανένας από τους δύο, λόγω της τελείως διαφορετικής προσωπικότητάς τους, δεν θα μπορούσε να προσελκύσει αρχιερείς από την ίδια... δεξαμενή.
Αυτοί είναι, λίγο πολύ, οι αρχιερείς που ξεχωρίζουν περισσότερο από τους ογδόντα Μητροπολίτες που αποτελούν την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Άλλοι που ξεχωρίζουν λόγω ικανοτήτων, άλλοι λόγω δεινότητας του λόγου τους και άλλοι λόγω καλών... δημόσιων σχέσεων.
Δεν σημαίνει, βεβαίως, πως δεν υπάρχουν άλλοι ικανότατοι αρχιερείς, όπως ο Καισαριανής Δανιήλ, που παραμένουν σιωπηλοί και σκοπίμως μακριά από έριδες και δημόσιες αντιπαραθέσεις. Μητροπολίτες που περιμένουν να εμφανιστούν την κατάλληλη στιγμή ή όποτε δοθεί κάποια καλή ευκαιρία για να αδειάσουν τον «ισχυρό» αντίπαλο. Όπως όλα δείχνουν, οι πενηντάρηδες ήρθαν για να μείνουν και θα ακούγονται στο εξής πολύ πιο συχνά. Η νέα γενιά της ιεραρχίας αποφάσισε να βγει μπροστά και δεν δείχνει τη διάθεση να ξαναμπεί στο καβούκι της!

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ