Όλα ξεκίνησαν από τον «Μάκβεθ», τροφοδοτήθηκαν από πληθώρα συζητήσεων και ξεχύνονται στις παρακάτω γραμμές αυτούσια, όπως κλωθογυρίζουν στο ...
Όλα ξεκίνησαν από τον «Μάκβεθ», τροφοδοτήθηκαν από πληθώρα συζητήσεων και ξεχύνονται στις παρακάτω γραμμές αυτούσια, όπως κλωθογυρίζουν στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες
Από την Εβελίνα Καραγιαννοπούλου
Η εξουσία αποτελεί την ικανότητα ενός κοινωνικού παράγοντα να επιδρά στο περιβάλλον του για την ικανοποίηση αναγκών και την επίτευξη στόχων. Σύμφωνα με τον Πιττακό το...
Μυτιληναίο, έναν από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας «Αρχή άνδρα δείκνυσι», όπερ σημαίνει πως η εξουσία δείχνει τον άνδρα. Με άλλα λόγια, όταν ο άνθρωπος λάβει κάποια μορφή εξουσίας στα χέρια του, διαφαίνεται ο πραγματικός του χαρακτήρας. Το αξιοσημείωτο σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι η μεταβολή της συμπεριφοράς απέναντι τόσο στους γύρω του όσο και στον ίδιο του τον εαυτό. Ας μην κοροϊδευόμαστε… όλοι κρύβουμε ένα μικρό δικτάτορα μέσα μας. Βρίσκεται καμουφλαρισμένος σε ένα πολύχρωμο κουτί, σε κάποια ξεχασμένη σκοτεινή γωνία του εγκεφάλου και την κατάλληλη στιγμή ξεπετάγεται και σου γαργαλάει με το μουστάκι του τον πειρασμό για επιβολή και επικράτηση. Και κάπως έτσι, ο ίδιος καλοπροαίρετος και γεμάτος ευγενή αισθήματα άνθρωπος μετουσιώνεται σε ένα αλαζονικό ον, διατεθειμένο να επιβάλλει τις απόψεις του χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα. Το συγκεκριμένο φαινόμενο, σίγουρα δεν αποτελεί κανόνα, δυστυχώς όμως το συναντά κανείς τόσο συχνά, όσο τα κόκκινα φανάρια στους δρόμους. Και η μορφή ή το είδος εξουσίας δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν κάτι το αντικειμενικά αξιόλογο ώστε να παρατηρηθεί η εν λόγω συμπεριφορά. Δε χρειάζεται δηλαδή να γίνει κανείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να διαφανούν οι αυταρχικές και φασιστικές του τάσεις. Αρκεί μια θέση στο 15μελές του σχολείου του ή ακόμη και ένας γάμος για να επέλθει η κατάχρηση εξουσίας από το εκάστοτε άτομο. Εν κατακλείδι, η εξουσία δεν είναι για να βρίσκεται στα χέρια οποιουδήποτε. Και θα ήταν ευχής έργον να υφίσταται το γνώθι σαυτόν, πριν αναλάβει κανείς μια τόσο μεγάλη ευθύνη.
Από την Εβελίνα Καραγιαννοπούλου
Η εξουσία αποτελεί την ικανότητα ενός κοινωνικού παράγοντα να επιδρά στο περιβάλλον του για την ικανοποίηση αναγκών και την επίτευξη στόχων. Σύμφωνα με τον Πιττακό το...
Μυτιληναίο, έναν από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας «Αρχή άνδρα δείκνυσι», όπερ σημαίνει πως η εξουσία δείχνει τον άνδρα. Με άλλα λόγια, όταν ο άνθρωπος λάβει κάποια μορφή εξουσίας στα χέρια του, διαφαίνεται ο πραγματικός του χαρακτήρας. Το αξιοσημείωτο σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι η μεταβολή της συμπεριφοράς απέναντι τόσο στους γύρω του όσο και στον ίδιο του τον εαυτό. Ας μην κοροϊδευόμαστε… όλοι κρύβουμε ένα μικρό δικτάτορα μέσα μας. Βρίσκεται καμουφλαρισμένος σε ένα πολύχρωμο κουτί, σε κάποια ξεχασμένη σκοτεινή γωνία του εγκεφάλου και την κατάλληλη στιγμή ξεπετάγεται και σου γαργαλάει με το μουστάκι του τον πειρασμό για επιβολή και επικράτηση. Και κάπως έτσι, ο ίδιος καλοπροαίρετος και γεμάτος ευγενή αισθήματα άνθρωπος μετουσιώνεται σε ένα αλαζονικό ον, διατεθειμένο να επιβάλλει τις απόψεις του χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα. Το συγκεκριμένο φαινόμενο, σίγουρα δεν αποτελεί κανόνα, δυστυχώς όμως το συναντά κανείς τόσο συχνά, όσο τα κόκκινα φανάρια στους δρόμους. Και η μορφή ή το είδος εξουσίας δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν κάτι το αντικειμενικά αξιόλογο ώστε να παρατηρηθεί η εν λόγω συμπεριφορά. Δε χρειάζεται δηλαδή να γίνει κανείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να διαφανούν οι αυταρχικές και φασιστικές του τάσεις. Αρκεί μια θέση στο 15μελές του σχολείου του ή ακόμη και ένας γάμος για να επέλθει η κατάχρηση εξουσίας από το εκάστοτε άτομο. Εν κατακλείδι, η εξουσία δεν είναι για να βρίσκεται στα χέρια οποιουδήποτε. Και θα ήταν ευχής έργον να υφίσταται το γνώθι σαυτόν, πριν αναλάβει κανείς μια τόσο μεγάλη ευθύνη.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΤΟ ΆΡΘΡΟ" την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση