Χρήστος Δήμας: "Μετανιώνω που δεν είμαι κοντά στην 12χρονη μου κόρη"...

...ο επιτυχημένος σκηνοθέτης,  αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές  της προσωπικότητάς του,  απαντώντας στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ,  αποκλειστικά...

...ο επιτυχημένος σκηνοθέτης, 

αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της προσωπικότητάς του, απαντώντας στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, 

αποκλειστικά στο PRESS-GR!

(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

Γεννήθηκε στην Ελευσίνα, το 1969. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε σεμινάρια Sources κινηματογραφίας στη Φινλανδία και την Ολλανδία.
Το 1995 σκηνοθέτησε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του «Ένας Ουρανός Γεμάτος Αστέρια», που προβλήθηκε στο...
Φεστιβάλ Δράμας, τιμήθηκε με τη διάκριση του ΕΚΚ και συμμετείχε σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο: Ανζέρ (Γαλλία), Μονπελιέ (Γαλλία), Μοντεκατίνι (Ιταλία), Φεστιβάλ Πρώτων Ταινιών (Παρίσι), Βουδαπέστη (Ουγγαρία), Σιάτλ (ΗΠΑ), Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ), Σίντνεϊ (Αυστραλία).

Το 1996 πηγαίνει στις ΗΠΑ, μετά από πρόσκληση της εταιρείας του Τζορτζ Λούκας, όπου και δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη. Μέσα στα επόμενα χρόνια, παράλληλα με τις μικρού μήκους ταινίες του, συνεργάστηκε με αμερικάνικες ανεξάρτητες παραγωγές, ανάμεσά τους και τα ντοκιμαντέρ Pauline (επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σάντανς και φεστιβάλ Βερολίνου) και Ο Τελευταιίος Ισι, βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ Καλιφόρνιας.
Το 1997 σκηνοθετεί τη μικρού μήκους ταινία «Tender», η οποία συμμετέχει στα φεστιβάλ Δράμας, Σαν Φρανσίσκο, Σικάγο, Νέα Υόρκη, Όκλαντ (Αυστραλία), Μοντρεάλ (Καναδάς) και απέσπασε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Ήχου στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ βίντεο στη Θεσσαλονίκη.

Το 1998 σκηνοθετεί την ταινία «Ανάσα», η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας, τιμήθηκε με τη διάκριση στα Κρατικά Βραβεία, Βραβείο Κοινού στο Τορίνο (Ιταλία), Καλύτερης ταινίας και Σκηνοθεσίας στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ βίντεο στη Θεσσαλονίκη και συμμετείχε στα φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο, Σικάγο και Τορόντο.
Το 1999, σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία, «Αμερικάνος», για την οποία τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας με το 2ο Βραβείο Μυθοπλασίας και Βραβείο Κριτικών ενώ απέσπασε επίσης Διάκριση του ΕΚΚ, το Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας στο Φεστιβάλ του Μιλγουόκι (ΗΠΑ) και συμμετείχε στα φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο και Ρότσεστερ.

Το 2000, εργάστηκε ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης στη σειρά του Alpha «Κόκκινος Κύκλος», σε συνεργασία με τον Πάνο Κοκκινόπουλο, και ήταν υποψήφιος για Βραβείο Σεναρίου στα τηλεοπτικά βραβεία της επόμενης χρονιάς.
Έχει συγγράψει τα βιβλία "Βερόνικα" (1993) και «Ακροβάτες του Κήπου» (1995). Το τελευταίο το γύρισε σε ταινία το 2001, η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Β' Γυναικείου Ρόλου στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 2001, διαγωνίστηκε στο Karlovy Vary International Film Festival 2002, και προβλήθηκε στην Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου του Σάο Πάολο.
Το 2003 σκηνοθετεί το ντοκιμαντέρ "Έλληνες και μουσική για την Ολυμπιάδα του 2004" και επεισόδια από την τηλεοπτική σειρά «Σχεδόν Ποτέ» της ΝΕΤ.

Το 2005 σκηνοθετεί τον πρώτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς «Δυο μέρες μόνο» στο Mega αλλά και πολλά βιντεοκλίπ για τους Γιάννη Πλούταρχο, Αντώνη Ρέμο, Γιώργο Νταλάρα, Αντώνη Βαρδή, Πασχάλη Τερζή, Γιάννη Κότσιρα.
Το 2006-7 σκηνοθέτησε επεισόδια για τη «Δέκατη Εντολή». Παράλληλα, συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, εκδίδοντας το 2008 το διήγημα «Ανάσα». Το 2009 αναλαμβάνει και πάλι το ρόλο του κινηματογραφικού σκηνοθέτη, με την κωμωδία «Νήsos», που έκανε εισπρακτικό ρεκόρ, ξεπερνώντας ακόμα και τα εισιτήρια του «Avatar» το τετραήμερο εκείνης της Πρωτοχρονιάς!
Το 2010 ο επιτυχημένος σκηνοθέτης επιστρέφει στην τηλεόραση, σκηνοθετώντας επεισόδια από την τηλεοπτική σειρά «Ο πόλεμος των άστρων» για το Ant1.

Φιλμογραφία
2009 ΝΗSOS
2001 ΑΚΡΟΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ
2000 ΤΕΣΣΕΡΑ
1999 ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ (μικρού μήκους)
1998 ΑΝΑΣΑ (μικρού μήκους)
1997 TENDER (μικρού μήκους)
1995 ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΣΤΕΡΙΑ (μικρού μήκους) 
Βιβλιογραφία
Βερονίκη (1993) Εκδόσεις Αχυρώνας
Ακροβάτες του κήπου (1998) Εκδόσεις Καστανιώτη
Ανάσα (2008) Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι; 
Κάποτε ήταν αλλιώς. Πλέον αρκούμαι στο να έχω δουλειά, να είναι πληρωμένοι οι λογαριασμοί και να έχω υγεία.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί; 
Ξυπνώ πρωί. Στις 6... Ό,τι ώρα και να πέσω για ύπνο. Έχω πάντα την ρομαντική βεβαιότητα ότι κάθε μέρα ξημερώνει και μια καινούργια πρόκληση.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια; 
Δεν το έχω πολύ το γέλιο... Έχω καιρό να ξεσπάσω σε γέλια. Συνήθως μειδιώ...
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι; 
Επίμονος. Δεν τα παρατώ εύκολα. Ούτε φυγοπονώ...
Το βασικό ελάττωμά σου;
Συχνά με πιάνει ένας αυτομαστιγωτικός κυνισμός που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποστασιοποίηση μου από το συναίσθημα.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα δανεικά... τέτοιες μέρες που είναι ...
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο; 
Οδυσσέα Ανδρούτσο... Μπορεί να φταίει και το μουστάκι...
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Ο Βάκος και η Δήμητρα. Οι γονείς μου.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε; 
“Leolo” του Jean-Claude Lauzon.

Η τελευταία φορά που έκλαψες; 
Όταν είδα το βιντεοκλίπ “Use somebody” των Scala and Kolacny Brothers. Ό,τι πιο ανθρωπινό και συγκινητικό έχω δει τα τελευταία χρόνια....
Το αγαπημένο σου ταξίδι; 
Μελβούρνη... Η πόλη που θα θελα να ζήσω και να γεράσω...
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς; 
Ο Ισπανός Arturo- Perez Reverte (δες “Ο πίνακας της Φλανδρας”, “Η γυναίκα του Νότου” κλπ) και ο Robertson Davies ( “Τριλογια του Ντεπτφορντ”, “Τριλογια του Κορνις”)
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα; 
Να είναι δίκαιος...
…Και σε μια γυναίκα; 
Να είναι διακριτική και όχι κουτσομπόλα...
Ο αγαπημένος σου συνθέτης; 
Ο Avro Part…
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους; 
«Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξενα» στη βερσιόν της Πασπαλά...
Το βιβλίο που σε σημάδεψε; 
«Ο θείος Τακης» του Γιάννη Ξανθούλης. Αν έκανα ένα βιβλίο ταινία, θα ήταν αυτό.

Ο αγαπημένος σου ζωγράφος; 
Johannes Vermeer... πάντα επισκέπτομαι τις παλέτες του πριν ξεκινήσω την οποιαδήποτε δουλειά...
Το αγαπημένο σου χρώμα; 
Μπλε... Σε όλες τις αποχρώσεις...
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου; 
Το δάκρυα δυο φίλων μου όταν τους πρωτοέδειξα την μικρού μήκους μου «Ανασα»...
Το αγαπημένο σου ποτό; 
Coca Cola… H Κλασσική, η Κόκκινη, η Κανονική...
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο; 
Που δεν είμαι κοντά στην 12χρονη μου κόρη.

Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα; 
Την Τσιγκουνιά... Και όχι μόνο στη διαχείριση των οικονομικών, αλλά και στη διαχείριση των αισθημάτων.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία; 
Να παίζω μπάσκετ στην παιδική χαρά της Ελευσίνας με τους παιδικούς μου φίλους.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου; 
Δεν μπορώ να βρίσκομαι σε ταράτσες χωρίς κάγκελα... Έχω τη βεβαιότητα ότι θα πέσω.... Και το χειρότερο ότι θα πέσουν και όσοι είναι μαζί μου...
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα; 
Προτιμώ να μην λέω γιατί δεν έχω καλή μνήμη ... Αν πιεστώ να πω ψέματα, θα προτιμήσω να σωπάσω.
Ποιο είναι το μότο σου;
Όποιος αγαπά δεν περιμένει μέχρι το Σάββατο.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθανεις; 
Έχοντας προλάβει να πω τα αντίο, τα ευχαριστώ και τα συγνώμη εκεί που τους πρέπουν.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει; 
Ήμουν δίπλα σου αλλά εσύ δεν με έβλεπες...
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό; 
Εγρήγορσης. Τέλειωσα μια ταινία. Ξεκινώ την επόμενη...