Από το andounis.blogspot.com Η θεωρία του λόγου εναποτίθεται στο ρεύμα του μεταμαρξισμού. Οι Laclau και Mouffe αντλούν στοιχεία από την θ...
Από το andounis.blogspot.com
Η θεωρία του λόγου εναποτίθεται στο ρεύμα του μεταμαρξισμού. Οι Laclau και Mouffe αντλούν στοιχεία από την θεωρία του Μαρξ και τα μετεξελίσσουν, μη ανάγοντας την επεξήγηση των κοινωνικών φαινομένων αποκλειστικά στην ταξική ανισότητα και την οικονομική κυριαρχία της καπιταλιστικής άρχουσας τάξης, αλλά μέσα από τις πρακτικές λόγου αναδεικύουν τις νομιμοποιήσεις και εννοιολογήσεις των κοινωνικών σχέσεων και των ταυτοτήτων. Κομβικό σημείο στην κριτική τους στον κλασσικό μαρξισμό είναι η έννοια της ηγεμονίας η οποία έχει ως σημείο-κλειδί την παραγωγή του νοήματος και λαμβάνει την μορφή της συναίνεσης για την διατήρηση και αναπαραγωγή των εξουσιαστικών σχέσεων.
Οι Laclau και Mouffe εκκινούν ουσιαστικά από μία μεταδομιστική θεώρηση του λόγου. Η γλώσσα δεν αποτελεί μία ενοποιημένη ολότητα (δομισμός του Saussure), αλλά...
διαφορετικοί λόγοι «αντιμάχονται» για την επίτευξη της νοηματοδότησης. Το νόημα ενός γλωσσικού σημείου ή λέξης εξαρτάται από λόγους οι οποίοι δημιουργούν την ταυτότητα του[i]. Έτσι, ο οικονομικός λόγος, ο πολιτικός λόγος, ο περιβαλλοντικός λόγος, και ούτω καθεξής, νοηματοδοτούν με διαφορετικό τρόπο την ίδια λέξη.
Επιπρόσθετα αποδέχονται την αρχή του κοινωνικού κονστρουξιονισμού σε σύζευξη με τον λόγο. Η πραγματικότητα είναι κοινωνικά κατασκευασμένη και δεν υπάρχει μία αδιαμφισβήτητη αλήθεια μέσω των λόγων. Οι λόγοι νοηματοδοτούνται διαφορετικά από τα ξεχωριστά υποκείμενα του λόγου και αυτές οι νοηματοδοτήσεις στέκουν αντιμαχόμενες. Οι νοηματοδοτήσεις αυτές δεν μπορούν ποτέ να ολοκληρώσουν τον κύκλο του νοήματος. Οι λόγοι προσπαθούν να επιβληθούν για την κυριαρχία τους στο νόημα.
Οι Laclau και Mouffe εκκινούν ουσιαστικά από μία μεταδομιστική θεώρηση του λόγου. Η γλώσσα δεν αποτελεί μία ενοποιημένη ολότητα (δομισμός του Saussure), αλλά...
διαφορετικοί λόγοι «αντιμάχονται» για την επίτευξη της νοηματοδότησης. Το νόημα ενός γλωσσικού σημείου ή λέξης εξαρτάται από λόγους οι οποίοι δημιουργούν την ταυτότητα του[i]. Έτσι, ο οικονομικός λόγος, ο πολιτικός λόγος, ο περιβαλλοντικός λόγος, και ούτω καθεξής, νοηματοδοτούν με διαφορετικό τρόπο την ίδια λέξη.
Επιπρόσθετα αποδέχονται την αρχή του κοινωνικού κονστρουξιονισμού σε σύζευξη με τον λόγο. Η πραγματικότητα είναι κοινωνικά κατασκευασμένη και δεν υπάρχει μία αδιαμφισβήτητη αλήθεια μέσω των λόγων. Οι λόγοι νοηματοδοτούνται διαφορετικά από τα ξεχωριστά υποκείμενα του λόγου και αυτές οι νοηματοδοτήσεις στέκουν αντιμαχόμενες. Οι νοηματοδοτήσεις αυτές δεν μπορούν ποτέ να ολοκληρώσουν τον κύκλο του νοήματος. Οι λόγοι προσπαθούν να επιβληθούν για την κυριαρχία τους στο νόημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση