Οι πολιτικοί «μάχονται»..

Του Θανάση Νικολαΐδη ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ στα κόμματα ! Κινδυνεύουν ως σχηματισμοί συνολικής έκφρασης κι ας μην απειλούνται από χούντα. Αυτές (χούντ...

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ στα κόμματα! Κινδυνεύουν ως σχηματισμοί συνολικής έκφρασης κι ας μην απειλούνται από χούντα. Αυτές (χούντες τοπικές και πραξικοπήματα), με τη γνωστή μορφή και την ιδεολογική τους υπόσταση βασισμένη στον αντικομουνισμό, ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα που ο κόσμος όλος έγινε χούντα ενιαία και αδιαίρετη, με ένα αφεντικό χωρίς αντίπαλο και αντίλογο, δεν απαιτούνται βόμβες και «διαφώτιση». Τραβάει με αλυσίδα τους λαούς ο αφέντης, τους ρίχνει...
 άγρια τη ματιά κι αυτοί σέρνονται, χωρίς ελπίδα κάτι ν’ αλλάξει και να τους απαλλάξει.
Η «αναστάτωση» είναι, για τους πολιτικούς μας, θέμα…επαγγελματικής τους επιβίωσης. Υπήρξαν γενιές και σόγια με γόνους και απογόνους που άλλη δουλειά δεν έκαναν στη ζωή τους. Τη γνώρισαν μέσα απ’ την πολιτική και τα προνόμιά της.
ΑΝ, λοιπόν, είσαι Μητσοτάκης και ψάλθηκες να γίνεις πρωθυπουργός συνεργάζεσαι με την αριστερά (που θα συνεργαζόταν και με το διάβολο) και τα καταφέρνεις. (Απο)πατάς πάνω σε «δεσμούς αίματος» που έχουν σβήσει την Αποστασία (σου) και σε λήθη που τη βάθαιναν οι εξαφανισμένοι φάκελοι, καμένοι στη «Χαλυβουργική». Αν είσαι Σημίτης και οι βλέψεις σου είναι πάνω απ’ το μπόι σου, επιστρατεύεις την πονηρία σου (αν μη τι άλλο). Ορίζεις ραντεβού σε δείπνο μυστικό με 2-3 κολλητούς σου (Πάγκαλο, Βάσω, Αυγερινό…) και «κληρονομείς» τον Ανδρέα, πριν ακόμα ξεψυχήσει. Αρπάζεις το Κόμμα και όλα ξεχνιούνται(;).
ΜΕ τέτοιους και τέτοια, φτάσαμε στα πρόθυρα της διάλυσης των κομματικών σχηματισμών. Τα παλικάρια (και οι νιες) ανησυχούν σφόδρα. Κι αν μέχρι τώρα δεν νοιάστηκαν για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου και δεν πήραν πρωτοβουλίες (πέρα απ’ την ψήφιση των προνομίων τους), τώρα λούζονται την αγωνία της (αυτο)διάλυσης. Και, βέβαια, το είδαν και το διαπίστωσαν πως ο κόσμος δεν τους αγάπησε κι ας έτρεχε ξοπίσω τους. Για ρουσφέτι και χειροκρότημα οι πονηροί, από σεβασμό στη δημοκρατία και τους θεσμούς της οι αγνοί (και παραπλανημένοι).
ΟΙ βουλευτές μας εγείρονται και εξεγείρονται (για χεικρότημα), αλλά «μάχονται». Φανερά και κρυφά. Με συμμαχίες, φράξιες και ομάδες μες την ομάδα. Για τη λίστα και την έδρα. Για το αύριο, ζοφερό και αβέβαιο. Με «πολεμικά» μέσα, στην πολιτική που ορίζεται ως αναίμακτος πόλεμος.