Το άνοιγμα των πανεπιστημιακών σχολών...

Ο Δημήτρης Καραντώνης, 3οετης φοιτητής Νομικής Αθηνών  και μέλος του κινήματος των Ανοιχτών Σχολών,  μιλά στο PRESS-GR και στον Αντώνη-Μ...

Ο Δημήτρης Καραντώνης, 3οετης φοιτητής Νομικής Αθηνών 
και μέλος του κινήματος των Ανοιχτών Σχολών, 
μιλά στο PRESS-GR και στον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη 

για την επιτυχημένη πρωτοβουλία ακομμάτιστων φοιτητών ανά την Ελλάδα, 
οι οποίοι συνέβαλαν καθοριστικά  στο άνοιγμα των πανεπιστημιακών σχολών  και ανάγκασαν την υπουργό Παιδείας  να αναιρέσει αρχικές της αποφάσεις!

Πόσα μέλη απαριθμεί το "κίνημά" σας ώστε να δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό που επιλέξατε για να την ονομασία της κινήσεώς σας;
Η απαρίθμηση των μελών των Ανοιχτών Σχολών είναι μια διαδικασία στην οποία...
ποτέ δεν εμπλακήκαμε, καθώς η πρωτοβουλία μας, παρά την πλειοψηφία των φοιτητών που τη στηρίζει, δεν είναι ένα κίνημα στενής παραταξιακής λογικής και οργάνωσης , αλλά επιπλέον βρίσκεται και στον αντίποδα αυτών των πρακτικών. Οπότε εξ ορισμού δεν είναι ούτε εφικτό ούτε σκόπιμο να προβούμε σε απαρίθμηση των "μελών μας". Σε αντίθεση με τις φοιτητικές παρατάξεις δεν πιστεύουμε ότι μας "ανήκουν" οι φοιτητές που στις ΓΣ υποστήριξαν πλαίσια για Ανοιχτή Σχολή.
Από την πρώτη στιγμή λειτουργήσαμε δικτυακά προωθώντας τη συνεργασία με όλες τις πρωτοβουλίες για Ανοιχτή Σχολή από την Κομοτηνή και την Θεσ/νικη ως την Πάτρα και την Κρήτη. Όταν λοιπόν μέσα από την καθημερινή επικοινωνία ανακαλύπτεις ότι άνθρωποι εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους από όλη την Ελλάδα ενώνονται γύρω από ένα κοινό αίτημα - αυτό της Ανοιχτής Σχολής - στηρίζοντας ένα συλλογικό στόχο χωρίς παραταξιακές διαφορές ή εγωϊσμούς, τότε μόνο ως κίνημα μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθειά μας.

Ποιά τα βασικά αιτήματα για τα οποία προχωρήσατε σ᾽ αυτή την οργανωμένη προσπάθεια;
Το έναυσμα για τη δημιουργία της πρωτοβουλίας μας ήταν η άμεση λήξη των καταλήψεων στα πανεπιστήμια. Όταν παρακολουθούσαμε στα τέλη του καλοκαιριού όλες ανεξαιρέτως τις παρατάξεις να αντιδρούν απέναντι σε ένα ψηφισμένο νόμο για τη μεταρρύθμιση της παιδείας με καταλήψεις ... τότε είπαμε το δικό μας "Φτάνει πια!". Άλλο η πολιτική κάθε παράταξης απέναντι στο νέο νόμο και άλλο το πως θα διαχειριστούμε το μέλλον των σπουδών μας. Και αν θέλετε αυτό που μας ενόχλησε περισσότερο ήταν το φαρισαϊκό της όλης κατάστασης. Οι καταλήψεις και οι αντιδράσεις θα είχαν νόημα στις αρχές του χρόνου που ο διάλογος για την παιδεία βρισκόταν σε εξέλιξη, όχι τώρα κατόπιν εορτής αφού ψηφίστηκε ο νόμος. Μοιραία από τη στάση όλων ανεξαιρέτως των παρατάξεων αντιλαμβανόμαστε ότι υποκρύπτονται προσωπικά και μόνο συμφέροντα και όχι ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης.
Παράλληλα, ενισχύοντας και το αρχικό αίτημα μας, οδηγηθήκαμε σε μια κριτική υποστήριξη διατάξεων του νέου νόμου – πλαισίου, ενώ ασκήσαμε και έντονη κριτική με ταυτόχρονη υποβολή προτάσεων για άλλες διατάξεις του. Καθ’ αυτόν τον τρόπο μας δόθηκε η ευκαιρία να θέσουμε ξεκάθαρα το πρόβλημα της κομματοκρατίας στα πανεπιστήμια, η οποία μάλιστα φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει.
Γι’ αυτό μάλιστα ως Ανοιχτές Σχολές καταθέσαμε ολοκληρωμένη και ρεαλιστική πρόταση για την ανασύσταση του πλειοψηφικού θεσμού της ΕΦΕΕ. Αδιαμφισβήτητος γνώμονας της πρότασης μας είναι η πλειοψηφική συμμετοχή όλων των φοιτητών με ενιαία μη παραταξιακά ψηφοδέλτια, ώστε να δοθεί βήμα έκφρασης σε όλους ανεξαιρέτως τους φοιτητές. Προς αυτήν την κατεύθυνση οι διαδικασίες ανασύστασης του θεσμού που προτείνουμε χαρακτηρίζονται από δημοκρατικότητα και διαφάνεια, σε αντίθεση με ‘‘σκιώδεις’’ διαδικασίες ανασύστασης που είχαν σποραδικά (και προεκλογικά) λάβει χώρα.
Ποιός ο τρόπος λειτουργίας του Κινήματος και ποια η διαδικασία λήψης αποφάσεων; Υπάρχει κάποιο κέντρο λήψεων αποφάσεων και ποιά η ιεραρχία τoυ;
Ουσιαστικά σε συνέχεια της πρώτης ερώτησης σας , θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά την μη παραταξιακή μας δομή. Όσες προτάσεις ή αιτήματα έχουμε προωθήσει ως σήμερα, είναι αποτέλεσμα συνδιαμόρφωσης και κοινών γραμμών.
Προσπαθούμε μέσα από καθημερινή επαφή κυρίως μέσω internet οι προτάσεις μας να βρίσκουν εφαρμογή στο σύνολο των σχολών της χώρας. Λειτουργία μας είναι καθαρά δικτυακή, το μόνο που κάνουμε είναι να συνδέουμε φοιτητές από όλη την χώρα.
Είναι αλήθεια ότι η υπουργός παιδείας υιοθέτησε την πρότασή σας για ειδική εξεταστική των επί πτυχίω με σχετική εγκύκλιο που εξέδωσε;
Από το ξεκίνημα της προσπάθειάς μας γινόμασταν δέκτες εκατοντάδων email από φοιτητές που μας εξέθεταν άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο αναλυτικά τα προβλήματα που τους δημιουργούσαν η χαμένη εξεταστική και οι καταλήψεις.
Έτσι πήραμε την πρωτοβουλία εκφράζοντας αυτήν την αγωνία των συμφοιτητών μας να προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις τόσο για το σύνολο των φοιτητών, όσο και για κάποιες ειδικές περιπτώσεις όπως οι επί πτυχίω ή όσοι είχαν λάβει υποτροφίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Προτάσεις τις οποίες απευθύναμε τόσο στην Υπουργό Υπουργό Εθνικής Παιδείας , Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, όσο και στο σύνολο των πανεπιστημιακών και των πρυτάνεων.
Μετά την αποστολή της επιστολής μας η Υπουργός αναίρεσε την αρχική της απόφαση, σύμφωνα με την οποία μόνο οι επί πτυχίω φοιτητές που χρωστούσαν κάτω από πέντε μαθήματα είχαν δικαίωμα στην αναπληρωματική του Σεπτεμβρίου εξεταστική, με αποτέλεσμα όλοι οι επί πτυχίω φοιτητές να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εξετάσεις. Ενώ, σε αρκετές περιπτώσεις οι προτάσεις μας έγιναν δεκτές στο σύνολο τους από διοικήσεις σχολών.
Νομίζω ότι η κίνηση αυτή συζητήθηκε αρκετά, γιατί αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι μόνο όταν προτείνεις συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα που σε απασχολούν μπορείς να πετύχεις πράγματα.

Πώς κρίνετε το ως τώρα έργο της υπουργού;
Οι αποφάσεις και το έργο της Υπουργού εκτείνονται αδιαμφισβήτητα σε πολλούς εκπαιδευτικούς τομείς. Εμείς, ως φοιτητές δεν είμαστε σε θέση (άλλωστε δεν θα ήταν και υπεύθυνο) να σχολιάσουμε τις άλλες βαθμίδες της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Αναφορικά, λοιπόν, με την τριτοβάθμια εκπαίδευση το κυριότερο έργο της Υπουργού ήταν η ψήφιση του νέου νόμου – πλαισίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Όντας ένας αρκετά νέος νόμος του Κράτους θα θέλαμε πρώτα να τον δούμε στη πράξη και μετά να εξάγουμε τα όποια συμπεράσματα.
Ο νέος νόμος είναι πραγματικότητα δεν είναι δική μας δουλειά να πούμε αν είναι καλός ή όχι , αλλά να αναδείξουμε και να εκμεταλλευτούμε τα όποια θετικά σημεία έχει και να εντοπίσουμε και να συμπληρώσουμε τις αδυναμίες ή τις παραλείψεις του, προστατεύοντας το μέλλον των σπουδών μας και την αξία της εξειδίκευσής μας.
Ποιές οι βασικές κατηγορίες που δέχθηκε το "Κίνημα των Ανοιχτών Σχολών";
Το σύνολο των κατηγοριών προήλθε από συμφοιτητές μας όλων των παρατάξεων. Στην αρχή στερούνταν επιχειρημάτων και κινούνταν αποκλειστικά σε αυτό που λέμε "λάσπη".
Στη συνέχεια όταν συνειδητοποίησαν ότι εκφράζουμε όχι μόνο το σύνολο των συμφοιτητών μας, αλλά και της κοινωνίας στο σύνολό της, η κριτική τους επικεντρώθηκε σε καθαρά πολιτικά ή ιδεολογικά δεδομένα. Και επιπλέον συνεργάστηκαν μαζί μας πέρα από κομματικές περιχαρακώσεις σε καθαρά ενιαία βάση και πετύχαμε το άνοιγμα σχεδόν 300 σχολών σε όλη την χώρα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια σήμερα;
Είναι αλήθεια ότι αν σηκώσει κάποιος στην τύχη ένα οποιοδήποτε πρόβλημα και το αποδώσει στα κόμματα και στις παρατάξεις τους αποκλείεται να κάνει λάθος. Τριάντα χρόνια τώρα, τα πανεπιστήμια λειτουργούν υπό το καθεστώς απόλυτης αυθαιρεσίας των κομματικών εγκάθετων με την ανοχή ή την αγαστή συνεργασία της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Κομματικοί μηχανισμοί συναλλάσσονται με δασκάλους, συμβούλια λειτουργούν σαν σπείρες, δαιδαλώδεις μηχανισμοί λυμαίνονται κονδύλια και ευκαιρίες. Ταυτόχρονα ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε το άσυλο κατήργησε αυτό που υποτίθεται ότι προστάτευε, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών - είναι γνωστά όλα αυτά.
Παρόλα αυτά ακόμη και από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες παραγόταν μία κάποια γνώση και έρευνα. Πλέον με την Ελλάδα να βιώνει τη μεγαλύτερη ίσως κρίση
που γνώρισε ποτέ δεν έχουμε καιρό για τέτοιες πολυτέλειες. Αυτό που οφείλουμε ως φοιτητές - αλλά και ως ακαδημαϊκή κοινότητα συνολικά - είναι να εξειδικευτούμε περισσότερο και να επενδύσουμε πιο εντατικά στην ποιότητα των σπουδών μας για να βγει η χώρα γρηγορότερα από τη δίνη της Κρίσης.
Που οφείλεται η απομάκρυνση των φοιτητών από τις συλλογικές διαδικασίες, κατά τη γνώμη σας; 
Μετά από ένα μήνα χαμένων εξεταστικών και μαθημάτων η πλειοψηφία των φοιτητών με την ενεργή συμμετοχή της και την ψήφο της επανέφερε την ακαδημαϊκή κοινότητα στην ομαλότητα. Οι καταλήψεις ήταν αποφάσεις μειοψηφιών και αυτό φαίνεται από τα αδιαμφισβήτητα νούμερα των φοιτητών στις σχολές και των ψηφισάντων συνολικά. Και αυτό είναι το πρόβλημα του φοιτητικού κινήματος στις μέρες μας. Οι παρατάξεις το μόνο που κατάφερναν ήταν να διώχνουν τους φοιτητές από οποιαδήποτε διαδικασία εκπροσώπησης, φτάνοντας στις τελευταίες εκλογές να ψηφίζει μόλις το ένα τρίτο των φοιτητών σε όλες τις σχολές της χώρας.
Ήδη στην ερώτηση σας θέτετε μια παράμετρο, η οποία δεν υφίσταται με αποτέλεσμα τη μικρή ή και ανύπαρκτη συμμέτοχη των φοιτητών στις διαδικασίες του κάθε συλλόγου. Αυτή η παράμετρος δεν είναι άλλη από τη λέξη "συλλογικές".
Θεωρούνταν μέχρι πρότινος απίθανο σ' αυτό τον τόπο κάποιος να σκέφτεται από μόνος του! Γιατί θεωρούνταν εαυτούλης όποιος ήθελε να σπουδάσει χωρίς να ενταχθεί σε κάποια παράταξη, και εννοείται ότι αν δεν εντασσόταν δεν είχε το δικαίωμα της προσωπικής άποψης, σύμφωνα με τις παρατάξεις. Αρκούσε λοιπόν ένα και μόνο αίτημα, το αίτημα για Ανοιχτή Σχολή, το οποίο έδωσε μία νέα διαφορετική νοημοδότηση στο φοιτητικό κίνημα. Η προσπάθεια μας απέδειξε πως όταν όλοι μαζί προτάσσουμε το συλλογικό συμφέρον, τότε η συνεργασία ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων μπορεί να πετύχει.
Και πάνω σε αυτή την βάση επενδύουμε προτείνοντας ενιαία ψηφοδέλτια στους φοιτητικούς συλλόγους πέρα από κόμματα και την ανασύσταση της ΕΦΕΕ.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο τρόπος απαγκίστρωσις των φοιτητών από την "γραμμικοποίηση" βούλησης τους;
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο μοναδικός τρόπος απαγκίστρωσης των φοιτητών από τις διαδικασίες που αναφέρετε είναι η διάφανης , εύρυθμη και δημοκρατική συμμέτοχη όλων των φοιτητών στα φοιτητικά τεκταινόμενα. Μάλιστα η όποια συμμέτοχη θα πρέπει πλέον να σταματήσει να ταυτίζεται με τη συμμέτοχη σε κάποια φοιτητική παράταξη.
Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό δεν είναι άλλος από τα Ενιαία Ψηφοδέλτια. Προς αυτήν την κατεύθυνση μάλιστα προτείνουμε και την ανασύσταση του θεσμού της ΕΦΕΕ ο οποίος πιστεύουμε είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί την ανόθευτη και πλειοψηφική έκφραση όλων των φοιτητών μακριά από τις κομματικές πρακτικές του παρελθόντος.