Μυστικά ή μαγικά κονδύλια;;...

Από το  contemporaryjournalism.gr Σε ώρες τέτοιας κρίσης , όπου ως το τέλος του 2011, 250.000 συμπολίτες μας θα βρεθούν « στο δρόμο », ενώ ...

Από το contemporaryjournalism.gr

Σε ώρες τέτοιας κρίσης, όπου ως το τέλος του 2011, 250.000 συμπολίτες μας θα βρεθούν «στο δρόμο», ενώ στους επτά απολυόμενους θα έχουμε μόνον μία πρόσληψη, χειρονομίες σαν αυτή του υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Μόσιαλου είναι αυτονόητες. Όμως στη Ελλάδα, όπου έχουμε αναγάγει το αυτονόητο σε μείζον ζήτημα, όποια προσπάθεια εκκαθάρισης είναι τουλάχιστον αξιομνημόνευτη. Τι δημοσιοποίησε ο κ.Μόσιαλος; Την απόφασή του ως αρμόδιου υπουργού να μηδενίσει το «μυστικό κονδύλι» της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Επικοινωνιών -από 170.000 έως και 600.000 ευρώ- και να το εντάξει στον...

κεντρικό οικονομικό σχεδιασμό. Το κονδύλι αυτό «ζούσε και βασίλευε» από το 1970 και το είχε θεσπίσει η χούντα για λόγους, που δεν χρειάζεται να τους μαντέψουμε: Πιο εμφανείς δε γίνεται…
Την ύπαρξη ενός τέτοιου κονδυλίου την ακούγαμε οι παροικούντες στη δημοσιογραφική Ιερουσαλήμ. Σε τακτά διαστήματα κάποιος εξ’ ημών «ξυπνούσε» και απαιτούσε να δοθούν στη δημοσιότητα ονόματα Ελλήνων δημοσιογράφων που «ψωμίζονταν» από αυτό τον κωδικό, θέτοντας στην υπηρεσία της εκάστοτε κυβερνητικής προπαγάνδας την «πένα» τους. Σήμερα, ο κ. Μόσιαλος επιβεβαιώνει τις υποψίες μας, αλλά ταυτόχρονα καλύπτει και τους «δημοσιογράφους και εκδότες» που έδρασαν ως «υπάλληλοί» του. Τους κρατά στο απυρόβλητο, κρατώντας τους στη δική του «διάθεση». Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι τα χρήματα, που φεύγουν από τα «μυστικά κονδύλια» εκταμιεύονται από μόνα τους και φτάνουν «αοράτως» στα χέρια των πρόθυμων κονδυλοφόρων. Τότε δε θα μιλούσαμε για «μυστικά» κονδύλια, αλλά για «μαγικά» κονδύλια!
Δεν μπορεί ο κ.Μόσιαλος και όλοι οι άλλοι υπουργοί-Εξωτερικών, Προστασίας του Πολίτη κ.α- που βρήκαν στο Υπουργείο τους ανάλογους «κωδικούς» να μη γνωρίζουν ότι υπάρχουν κάποιοι υπάλληλοι της Γραμματείας, που εκτελούν τις εντολές Γενικών Γραμματέων και αρμοδίων υπουργών, επιφορτισμένοι με τη διαχείριση των «μυστικών κονδυλίων». Δεν μπορεί να έγιναν ταυτόχρονα και αυτοί «άφαντοι». Αυτοί ξέρουν ποιος έπαιρνε χρήματα και με ποια προκατασκευασμένη δικαιολογία. «Χάρη εθνικών συμφερόντων», υποθέτω, θα ήταν η συνήθης αιτιολογία. Αν τα «μυστικά κονδύλια» έως πρόσφατα ήταν τρόπος στρατολόγησης της Γενικής Γραμματείας Τύπου, τι να πεί κανείς για τις «μυστικές» λίστες των κομμάτων στις οποίες εύρισκαν «θαλπωρή» διάφορα «κομματόσκυλα», δήθεν δημοσιογράφοι. Και ίσως να ειπωθεί ότι αρχηγοί των κομμάτων δεν γνωρίζουν, αλλά είναι βέβαιο ότι η διοίκηση κάνει τη «βρώμικη δουλειά». Τι θα έλεγε-που δεν λέει!- για παράδειγμα, ο κ. Ν.Αθανασάκης, διότι ανάλογα στελέχη με τόση μακρά θητεία κομματική δεν έχει να επιδείξει η Ν.Δ. Ίσως, η κρίση να απολυμάνει και αυτά τα δυσώδη, για τη δημοσιογραφική αξιοπρέπεια και αμεροληψία, λιμνάζοντα ύδατα…