"Η μορφή πειθούς του κ. Βενιζέλου προσπερνά συχνά τις αρχές της λογικής..."

Από τον Αντώνη-Mάριο Παπαγιώτη Η πειθώ στον πολιτικό λόγο αναφέρεται στην προσπάθεια του πομπού να πείσει το δέκτη να πάρει κάποια απόφασ...

Από τον Αντώνη-Mάριο Παπαγιώτη

Η πειθώ στον πολιτικό λόγο αναφέρεται στην προσπάθεια του πομπού να πείσει το δέκτη να πάρει κάποια απόφαση ή να προβεί σε κάποια ενέργεια που σχετίζεται με πολιτικά ή ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Αυτή τη μορφή πειθούς χρησιμοποιούν κατά βάση οι πολιτικοί (ως πομποί) για να πείσουν το λαουτζίκο (φράση που χρεώνεται στη σύζυγο του δημοσιογράφου κ. Φυντανίδη) κι έτσι αναπόφευκτα την χειρίζεται κι ο κ. Βενιζέλος. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια, ο νυν αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και νυν φέρων το δυσκολότερο χαρτοφυλάκιο, μας είχε πείσει ότι χειρίζεται την αυτή μορφή, καλύτερα ίσως από τον όποιον άλλο. Γι᾽ αυτό το λόγο, προξενούσε ένα δέος στον όποιο συνομιλητή του και πολλές φορές κόμπλαρε όσους προσπαθούσαν να αρθρώσουν αντεπιχειρήματα μπρος στο ειδικό εκτόπισμά του. Βόηθαγε σ᾽ αυτό του το επίτευγμα, η σημειωμένη ορθή και γρήγορη τοποθέτηση των ιδανικών λέξεων στο λόγο του, που είναι απαραίτητο μέσο για ένα ιδανικό αποτέλεσμα. Κάποιοι, ονομάζουν αυτή την ικανότητα ευφυΐα, άλλοι χάρισμα, προσωπικά πιστεύω ότι είναι...

απλά κεκτημένο πρακτικής εξάσκησης, που όμως σίγουρα δεν το διαθέτουν πολλοί.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτού του είδους της πειθούς, ο κ. Βενιζέλος συχνά χρησιμοποιεί και τις συνοδευτικές τεχνικές της, μέχρι που όταν η ακατάπαυστη χρήση τους -μπρος σ᾽ ένα ακροατήριο απαίδευτο, με αυξημένη συναισθηματική λογική- του στοίχησαν, στερώντας του την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα, ο κ. Βενιζέλος συνεχίζει, πάραταυτα, την έντονη χρήση σχετικών τεχνικών (πχ μιλά συχνά για την θυσία που έκανε αναλαμβάνοντας τον απαιτητικό ρόλο, αυτο-εξαίροντας έτσι το ήθος του). Πριν λίγο, μάλιστα, εξέδωσε ανακοίνωση όπου και πάλι χρησιμοποιεί σχετικές ρητορικές τεχνικές. Αυτή τη φορά, προσπαθώντας να μειώσει την αξία και την εγκυρότητα του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, από το οποίο εξήλθαν δραματικά στοιχεία για τον εκτροχιασμό του ελληνικού χρέους. Με τον τρόπο αυτό όμως, τον κολλημένο στα τετράδια των τεχνικών για μια επιτυχημένη ρητορική, ο κ. Βενιζέλος δεν συνειδητοποιεί ότι έτσι απομακρύνεται περισσότερο από την κοινή λογική, η οποία υπογραμμίζει ότι ο ίδιος είναι για πολλά χρόνια μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και το Σύνταγμα που επιμελήθηκε, προέβλεψε την ύπαρξη του αυτού γραφείου, το οποίο σήμερα απαξιώνει. Το κόμμα, δε, στο οποίο τώρα -σχεδόν- πρωθυπουργεύει, είχε πρωταρχικό ρόλο στην στελέχωσή του (του γραφείου)...