Tου Ηλία Καραβόλια Όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι το μεγάλο πρόβλημα στην διεθνή οικονομία,είναι το απίστευτο χρέος των ΗΠΑ (14,8 τ...
Tου Ηλία Καραβόλια
Όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι το μεγάλο πρόβλημα στην διεθνή οικονομία,είναι το απίστευτο χρέος των ΗΠΑ (14,8 τρις σήμερα) εκ των οποίων το 32% είναι το εξωτερικό της ( Κεντρικές Τράπεζες Κίνας, Ιαπωνίας, Μ. Βρεττανίας), 11 % είναι χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που κατέχεται από ομοσπονδιακούς οργανισμούς και το 57% είναι το εσωτερικό της χρέος ( δηλαδή τα ομόλογα ΗΠΑ που κατέχουν τα αμερικανικά funds ,οι τράπεζες τους και λοιποί θεσμικοί και ιδιώτες επενδυτές ).
Στην τελευταία κατηγορία που κατέχει το 57% από τα ομόλογα των ΗΠΑ , περιλαμβάνεται το αλληλένδετα συνδεδεμένο με το Λονδίνο, τραπεζικο-χρηματιστηριακό κατεστημένο στην Ν.Υόρκη που ενορχηστρώνει τα χτυπήματα εναντίον των ευρωπαϊκών οικονομιών, ξεκινώντας από πέρυσι με τους αδύναμους κρίκους ( Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία ). Όσοι νομίζουν ότι αυτό κινείται στην σφαίρα της φαντασίας, πλανώνται διότι...
τα στοιχεία είναι ισχυρά, όπως θα δούμε.
Ο στόχος είναι διπλός στο τωρινό χτύπημα εναντίον της Ιταλίας και της Ισπανίας : να μην ανεβούν τα ευρωπαϊκά επιτόκια περαιτέρω και να υποχρεωθεί η ΕΚΤ να κυκλοφορήσει νέα ποσότητα χαρτονομισμάτων η οποία θα ‘αποφορτίσει’ και την FED ώστε να ξανακόψει και αυτή χρήμα, αλλιώς δεν βγαίνει το χρέος στις ΗΠΑ !
Απο Ιούνιο του 2010 μέχρι Ιούνιο του 2011, απο 0,7 % στην παγκόσμια διατραπεζική αγορά (κυρίως μετρούμενο με Libor –Euribor) το κόστος δανεισμού μεταξύ των τραπεζών ανέβηκε στο 1,43 %, δηλαδή διπλασιάστηκε.
Εάν πάει στο 1,95 %, αυτό σημαίνει οτι μεγάλες επενδυτικές τραπεζες και hedge funds στις ΗΠΑ που έχουν σήμερα τρέχοντα και ανοιχτό δανεισμό στην διατραπεζική αγορά, σχεδόν 10πλασιο του ενεργητικού τους (στοιχεία από Business Bloomberg Wire Newsletter, 07/2011), απειλούνται με αμεση κατάρρευση ! βλ. J.Schoen / K. Amadeo MSNBC ,17/07/2011).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόχλευση στα περίφημα CDS ομολόγων ( ασφάλιστρα κινδύνου ) είναι σήμερα πολύ μικρή ( 3 με 4 φορές τα ενεργητικά θέσεων) σε σχέση με την υπερδανεισμένη κατάσταση που επικρατεί στην διατραπεζική αγορά . Κοινώς, το cash που σήκωσαν τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες επενδυτικές και τα ισχυρά hedge funds , είναι δυσανάλογο του ενεργητικού τους, το οποίο φυσικά φρόντισαν να ενισχύσουν με δυσθεώρητα κέρδη από παράγωγα και με αξία το 2010 ,20 φορές μεγαλύτερη από το ΑΕΠ της Γερμανίας και 4 φορές από το ΑΕΠ των ΗΠΑ (βλ. Financial Times, 4/12/2010)
Αυτό εξηγεί και το ενδιαφέρον των εκδοτών παραγώγων για την αποφυγή χρεοκοπιών στην αγορά CDS , ώστε αποφύγουν την μεγάλη ζημιά της υπερέκθεσης τους σε ανοιχτό βραχυχρόνιο δανεισμό στην διατραπεζική αγορά. Να μην ξεχνάμε, ότι η μηχανική των αγορών και κυρίως των δανειακών αγορών, διαφέρει πολύ όταν το παιχνίδι παίζεται μεταξύ των τραπεζών: και εδώ ακριβώς φαίνεται ότι επικρατεί ο νόμος του ισχυρού ,αφού τα μεγαθήρια μάζεψαν την ρευστότητα από μεσαίες και μικρές τράπεζες ,ώστε να καλύψουν θέσεις από τις υπερμοχλεύσεις που είχαν κάνει σε αγορές παραγώγων, κυρίως στην αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων- αιτία της κρίσης του 2008 – αλλά και σε άλλα προϊόντα που είχαν τρελαθεί στις αποδόσεις την τελευταία τριετία(όπως χρυσός, εμπορεύματα ).
Αν ανατρέξει κανείς στην αρχιτεκτονική της διαχείρισης κινδύνου ,όπως αυτή πήρε σάρκα και οστά τα τελευταία 10-15 χρόνια, θα ανακαλύψει έναν μόνιμο ‘αλγόριθμο’ απόκρυψης μελλοντικών στοιχημάτων και πιθανών ζημιών. Αυτός ο αλγόριθμος στους ισολογισμούς των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών δεν αποδίδει πλέον και η κατάσταση περνάει τώρα στο περίφημο στάδιο της κοινωνικοποίησης των ζημιών, επιβαρύνοντας κοινωνίες -κυρίως τις δημοσιονομικά χρεωμένες όπως οι νοτιοευρωπαικές,σε μια Ευρώπη οικονομικά και πολιτικά ανοχύρωτη .
Ένας θρίαμβος των μεγάλων τραπεζών απέναντι στις κυβερνήσεις-νάνους. Δύσκολα οι κοινωνίες θα βγουν ωφελημένες από την άνιση αυτή μάχη…
Όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι το μεγάλο πρόβλημα στην διεθνή οικονομία,είναι το απίστευτο χρέος των ΗΠΑ (14,8 τρις σήμερα) εκ των οποίων το 32% είναι το εξωτερικό της ( Κεντρικές Τράπεζες Κίνας, Ιαπωνίας, Μ. Βρεττανίας), 11 % είναι χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που κατέχεται από ομοσπονδιακούς οργανισμούς και το 57% είναι το εσωτερικό της χρέος ( δηλαδή τα ομόλογα ΗΠΑ που κατέχουν τα αμερικανικά funds ,οι τράπεζες τους και λοιποί θεσμικοί και ιδιώτες επενδυτές ).
Στην τελευταία κατηγορία που κατέχει το 57% από τα ομόλογα των ΗΠΑ , περιλαμβάνεται το αλληλένδετα συνδεδεμένο με το Λονδίνο, τραπεζικο-χρηματιστηριακό κατεστημένο στην Ν.Υόρκη που ενορχηστρώνει τα χτυπήματα εναντίον των ευρωπαϊκών οικονομιών, ξεκινώντας από πέρυσι με τους αδύναμους κρίκους ( Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία ). Όσοι νομίζουν ότι αυτό κινείται στην σφαίρα της φαντασίας, πλανώνται διότι...
τα στοιχεία είναι ισχυρά, όπως θα δούμε.
Ο στόχος είναι διπλός στο τωρινό χτύπημα εναντίον της Ιταλίας και της Ισπανίας : να μην ανεβούν τα ευρωπαϊκά επιτόκια περαιτέρω και να υποχρεωθεί η ΕΚΤ να κυκλοφορήσει νέα ποσότητα χαρτονομισμάτων η οποία θα ‘αποφορτίσει’ και την FED ώστε να ξανακόψει και αυτή χρήμα, αλλιώς δεν βγαίνει το χρέος στις ΗΠΑ !
Απο Ιούνιο του 2010 μέχρι Ιούνιο του 2011, απο 0,7 % στην παγκόσμια διατραπεζική αγορά (κυρίως μετρούμενο με Libor –Euribor) το κόστος δανεισμού μεταξύ των τραπεζών ανέβηκε στο 1,43 %, δηλαδή διπλασιάστηκε.
Εάν πάει στο 1,95 %, αυτό σημαίνει οτι μεγάλες επενδυτικές τραπεζες και hedge funds στις ΗΠΑ που έχουν σήμερα τρέχοντα και ανοιχτό δανεισμό στην διατραπεζική αγορά, σχεδόν 10πλασιο του ενεργητικού τους (στοιχεία από Business Bloomberg Wire Newsletter, 07/2011), απειλούνται με αμεση κατάρρευση ! βλ. J.Schoen / K. Amadeo MSNBC ,17/07/2011).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόχλευση στα περίφημα CDS ομολόγων ( ασφάλιστρα κινδύνου ) είναι σήμερα πολύ μικρή ( 3 με 4 φορές τα ενεργητικά θέσεων) σε σχέση με την υπερδανεισμένη κατάσταση που επικρατεί στην διατραπεζική αγορά . Κοινώς, το cash που σήκωσαν τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες επενδυτικές και τα ισχυρά hedge funds , είναι δυσανάλογο του ενεργητικού τους, το οποίο φυσικά φρόντισαν να ενισχύσουν με δυσθεώρητα κέρδη από παράγωγα και με αξία το 2010 ,20 φορές μεγαλύτερη από το ΑΕΠ της Γερμανίας και 4 φορές από το ΑΕΠ των ΗΠΑ (βλ. Financial Times, 4/12/2010)
Αυτό εξηγεί και το ενδιαφέρον των εκδοτών παραγώγων για την αποφυγή χρεοκοπιών στην αγορά CDS , ώστε αποφύγουν την μεγάλη ζημιά της υπερέκθεσης τους σε ανοιχτό βραχυχρόνιο δανεισμό στην διατραπεζική αγορά. Να μην ξεχνάμε, ότι η μηχανική των αγορών και κυρίως των δανειακών αγορών, διαφέρει πολύ όταν το παιχνίδι παίζεται μεταξύ των τραπεζών: και εδώ ακριβώς φαίνεται ότι επικρατεί ο νόμος του ισχυρού ,αφού τα μεγαθήρια μάζεψαν την ρευστότητα από μεσαίες και μικρές τράπεζες ,ώστε να καλύψουν θέσεις από τις υπερμοχλεύσεις που είχαν κάνει σε αγορές παραγώγων, κυρίως στην αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων- αιτία της κρίσης του 2008 – αλλά και σε άλλα προϊόντα που είχαν τρελαθεί στις αποδόσεις την τελευταία τριετία(όπως χρυσός, εμπορεύματα ).
Αν ανατρέξει κανείς στην αρχιτεκτονική της διαχείρισης κινδύνου ,όπως αυτή πήρε σάρκα και οστά τα τελευταία 10-15 χρόνια, θα ανακαλύψει έναν μόνιμο ‘αλγόριθμο’ απόκρυψης μελλοντικών στοιχημάτων και πιθανών ζημιών. Αυτός ο αλγόριθμος στους ισολογισμούς των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών δεν αποδίδει πλέον και η κατάσταση περνάει τώρα στο περίφημο στάδιο της κοινωνικοποίησης των ζημιών, επιβαρύνοντας κοινωνίες -κυρίως τις δημοσιονομικά χρεωμένες όπως οι νοτιοευρωπαικές,σε μια Ευρώπη οικονομικά και πολιτικά ανοχύρωτη .
Ένας θρίαμβος των μεγάλων τραπεζών απέναντι στις κυβερνήσεις-νάνους. Δύσκολα οι κοινωνίες θα βγουν ωφελημένες από την άνιση αυτή μάχη…
ΠΑΣΟΚάρα ολέ: Αύξηση ελλείμματος κατά 3,1 δις ή 25%, μείωση εσόδων 6,4% αύξηση δαπανών 7,3%.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ υστέρηση εσόδων φτάνει στο επτάμηνο τα 3,45 δισ. ευρώ και η υπέρβαση των δαπανών το 1,1 δισ. ευρώΤο έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού διαμορφώνεται στα 15,571 δισ. ευρώ. έναντι του νέου στόχου 16,475 δισ. ευρώ όπως προσδιορίστηκε μετά το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) και ελλείμματος 12,449 δισ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Αυτό προκύπτει από τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού για το επτάμηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου 2011 που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών το βράδυ της Παρασκευής.
Τα συνολικά έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού (Τακτικός και ΠΔΕ) υστερούν έναντι του νέου στόχου κατά 87 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές δαπάνες (Τακτικός και ΠΔΕ) παρουσιάζονται μειωμένες κατά 992 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 26,846 δισ. ευρώ και περιορίζεται η μείωσή τους έναντι του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος του 2010 σε 6,4% από 8,3% στο α΄ εξάμηνο.
...Εν τω μεταξύ, τα έσοδα του ΠΔΕ είναι μειωμένα κατά 8,1% ή κατά 104 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού είναι αυξημένες κατά 7,3% έναντι του 2010.
Ειδικότερα, οι πρωτογενείς δαπάνες είναι αυξημένες κατά 4,8% ή κατά 1.390 εκατ. ευρώ, κυρίως λόγω των αυξημένων επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (κυρίως στον ΟΓΑ κατά 411 εκατ. ευρώ και στο ΙΚΑ κατά 1.217 εκατ. ευρώ), στον ΟΑΕΔ κατά 301 εκατ. ευρώ και στα νοσοκομεία κατά 535 εκατ. ευρώ.
Οι δαπάνες του ΠΔΕ, τέλος, παρουσιάζουν μείωση κατά 37,6% ή 1.581 εκατ. ευρώ.