Κι αυτός...το βιολί του!

Toυ Tee Menem Η απόφαση του δημάρχου Αθηναίων να διώξει με το καλό ή με το άλλο (λέγε με " άντε πάλι τα ΜΑΤ ") τα " περ...

Toυ Tee Menem

Η απόφαση του δημάρχου Αθηναίων να διώξει με το καλό ή με το άλλο (λέγε με "άντε πάλι τα ΜΑΤ") τα "περιθωριακά" στοιχεία από την πλατεία Συντάγματος γεννά απορίες...Ο ίδιος έχοντας την ιστορική εμπειρία - σκούπα από προηγούμενες άψε-σβήσεδιοικήσεις εν μέσω κατακαλόκαιρου (θυμίζω ότι είναι επίσης η αγαπημένη εποχή λαθροϋπουργών για να περάσουν διατάξεις, νόμους, Φιπιάδες και άλλα ανδραγαθήματα κοινωνικής και οικονομικής καταστολής) σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε αναφέρθηκε σε αυτά τα ...κακοποιά στοιχεία λες και δεν τα γέννησε η πόλη την οποία διοικεί.
Στη  συνέντευξη τύπου δήλωσε ότι...
είναι πλέον σε θέση να καθαρίσει το ...τοπίο από αντίσκηνα και περιθωριακά στοιχεία ... Ισχυρίστηκε ότι οι μόνοι που βρίσκονται πλέον στην πλατεία είναι οι άνεργοι και οι περιθωριακοί! Προφανώς ο ίδιος δεν πέρασε από εκεί, του το σφύριξαν κάτι τσιράκια που λέγονται υπηρεσία...καθαριότητας. Και πώς να βρεθεί εκεί ανάμεσα σε τόσα ...περιθωριακά στοιχεία. Θα ήταν αδιανόητο. Ο δήμαρχος δεν είναι περιθωριακός. Εκφράζει συγκεκριμένα συμφέροντα κι έχει ιδεολογικό περί-βλημα. Ενας δήμαρχος δεν συντάσεται ποτέ μαζί τους. Ούτε με άλλες φωνές αδικημένων, προσβεβλημένων, βιασμένων ψυχών και παραπλανημένων. Αυτό που ενδιαφέρει ένα δήμαρχο του κύρους Καμίνη είναι η βιτρίνα της πόλης. Το ίδιο κλισέ που χρησιμοποιούσαν και οι προκατόχοι του στο δήμο. Κι ας έχουν πάει τα δημοτικά τέλη στα ουράνια. Κι ας ψάχνουμε σκιά εκτός πόλης. Κι ας έχουμε την πιο βρώμικη πόλη της Ευρώπης κατά πολλές σχετικές έρευνες. Αυτός το βιολί του, το κόλλημά του. Η πλατεία συντάγματος. Οι σκηνές και οι περιθωριακοί παύλα άνεργοι.

Ένα αρχαίο ρητό λέει: "Γλώσσα λανθάνουσα αλήθεια λέει". Τι είπε δηλαδή ο αξιότιμος κύριος δήμαρχος? Οτι πλέον στο Σύνταγμα μένουν οι άνεργοι μαζί με περιθωριακούς. Δηλαδή ότι οι άνεργοι και το περιθώριο πάνε μαζί κι οτι αυτοί δεν είναι αγανακτισμένοι. Ότι πρώτα θα καθαρίσει το Σύνταγμα από μτους άνεργους, μετά το Κέντρο της πόλης από δαύτους και τις συνοικίες και μετά πιθανολογώ θα δημιουργήσει στη θέση που προοριζόταν αρχικά να γίνει το αεροδρόμιο, στον Αυλώνα ένα κέντρο υποδοχής για αυτά τα "κακοποιά" στοιχεία γιατί το Σύνταγμα και κατ' επέκταση η πόλη δεν τα χρειάζεται. Και αν αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν μάς χωρέσουν είναι πρόθυμος προφανώς να μιμηθεί τη χούντα και τις μερταπολεμικές κυβερνήσεις του παρακράτους για να ανοίξουν ξανά οι τόποι εξορίας. Αυτό λέει ο κύριος δήμαρχος, κι αν δεν το είπε έτσι ακριβώς αυτό εννοεί. Γιατί βλέπετε οι αρμοδιότητες του Δήμου είναι λάστιχο. Οταν οι άνεργοι δεν μάς ενοχλούν δεν τους αναφέρουμε, όταν οι σύριγγες πετιούνται στο καλάθι δεν μάς απασχολούν. Αλλά στην πλατεία συντάγματος? Κι ο τουρισμός? Τι θα πούμε στους τουρίστες για αυτά μας τα καμώματα, λες και ο δήμαρχος δεν είναι της Αθήνας αλλά της Κοπεγχάγης, της Ρώμης, του Λονδίνου και της Στοκχόλμης κι απ' όπου αλλού έρχονται τουρίστες!

Ο Καμίνης έγινε καμίνι! Όπως τότε που κάτι μειοψηφίες διαμαρτύρονταν με πορείες στους δρόμους της πόλης κι αυτός έσπευδε να γνέψει καταφατικά στους μεγαλεμπόρους και να κλείσει το μάτι στους επιχειρηματίες του Αττικα και των άλλων Mall που έχουν κλείσει χιλιάδες μικρομάγαζα. Οταν είναι να υπερασπιστεί αυτά τα συμφέροντα ο Καμίνης γίνεται θηρίο αλλά όταν πρόκειται για ανέργους κλείνει τα μάτια, τους προσβάλει και τους καταδιώκει. Σε λίγα 24ωρα η πλατεία θα ξαναγίνει αστραφτερή κατά των δήμαρχο κι εμείς θα ψάχνουμε ακόμα στο λαβύρινθο της πολιτικής να βρούμε κάποιον να μιλήσει για το άδικο. Θα ψάχνουμε τις κοινωνικές υπηρεσίες εκεί που δεν βρίσκονται άνεργοι και αναξιοπαθούντες, εκεί που έχουν κάμερες τα Media και μπορεί να κάνει δηλώσεις εκ του ασφαλούς. Γιατί αν ήταν όντως "Καμίνι" θα έπρεπε να βρίσκεται κάθε μέρα στο Σύνταγμα και να φροντίζει όλους αυτούς που έχουν ανάγκη και χρειάζονται φροντίδα, θα αμβλυνόταν η αδικία και θα βλέπαμε ένα κάποιο ανθρώπινο πρόσωπο της εξουσίας, που κακά τα ψέμματα δεν υπάρχει.
Το καλοκαίρι για την εξουσία είναι κάτι σαν τη νύχτα. Κάνει όλες τις βρωμοδουλειές της τότε. Περνάει νόμους, διατάξεις, φιπιάδες την στιγμή που ο κόσμος ξεκουράζεται γιατί ως λαός που εργάζεται περισσότερο από κάθε άλλον στην Ευρώπη (δείτε σχετικές έρευνες) έχει ανάγκη από διακοπές και οικογενειακή επανασύνδεση. Αυτή την περίοδο βρήκαν οι κεντρομώλοι εγγέφαλοι του δήμου για να καθαρίσουν την πλατεία, αλλά δεν εγγυώμαι ότι θα αποφύγουν το γιαούρτωμα, όσο κι αν διαφωνώ με αυτή την πατροπαράδοτη μέθοδο του αγνού-όπως το γιαούρτι-λαού.

Κάτι τέτοια με ταξιδεύουν σε άλλο γαλαξία, φεύγω διανοητικά σε άλλες "σφαίρες" και συγκινούμαι με καλλιτέχνες σαν τον Βαν Γκονγκ, τον σπουδαίο Ολλανδό ιμπρεσσιονιστή ζωγράφο, τον οποίο όπως μάς θυμίζει το αλμανάκ του Rock XS, Fok bs, πέθανε σαν σήμερα σε ηλικία 37 χρονών και έχοντας πουλήσει στη ζωή του μόνο ένα πίνακα (!) κι αυτόν στον αδερφό του. Κι επειδή πρόσφατα επισκέφθηκα το μουσείο του στο Amsterdam φαντάστηκα μια πόλη χρωματιστή όπως τα έργα του, με γειτονιές και παιδιά, με χώμα και χρώμα με αλάνες και λουλούδια, με πεζόδρομους και πολλά ποδήλατα. Να ανοίγεις το παράθυρο και να βλέπεις μουσική. Οι μουσικοί του δρόμου είναι οι πιο αληθινοί καλλιτέχνες σκέφτομαι. Εστω κι αν μερικά φάλτσα τους είναι ευδιάκριτα αυτά λειτουργούν ευχάριστα και μπορούν να μας επαναφέρουν στην Αθήνα που βιώνουμε όλοι μας. Στην Αθήνα που αγαπάμε. Την Αθήνα των αληθινών και των αγώνων.

Τεστ: Αν βάλω, όπως ο κ. Καμίνης, τη λέξη άνεργος δίπλα στο περιθωριακός τι μου βγάζει?