Αφιέρωμα Νο2 για τη κ. Λιάνα Γούτα από τον Χρήστο Ζεστό Σπάει το ρόδι η ζωή, σκορπίζονται τα ρόδια, καθώς ξυπνάω το πρωί μες σ...
Αφιέρωμα Νο2
για τη κ. Λιάνα Γούτα
από τον Χρήστο Ζεστό
από τον Χρήστο Ζεστό
Σπάει το ρόδι η ζωή, σκορπίζονται τα ρόδια,
καθώς ξυπνάω το πρωί μες στα γυμνά σου πόδια.
Ανάβει η Ανατολή, λαμποκοπά η Αλήθεια,
που με ραμφίζουν σαν πουλιά, τα δυο γυμνά σου στήθια.
όταν με σέρνει στο χορό, το ατέλειωτό σου σώμα...
(Πηγή: σελ. 41 από τα 100 ανέκδοτα τραγούδια,
Λευτέρης Παπαδόπουλος,
Εκδόσεις Ιανός, Θεσσαλονίκη 2004)
.jpg)
Ρε Χρήστο Ζεστέ τι ατέλειωτο ζεστό κόλλημα έχεις αρπάξει και μας έχεις ζαλίσει... δεν έχεις ν` ασχοληθείς με κάτι πιο πεζό.Η πολύ ποίηση νομίζω σ`έχει χαλάσει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαλακία πάει σύννεφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεμίσαμε ξεφτίλες
Καθώς ξυπνάμε το πρωί
Ακόμα με τις τσίμπλες
Να βλέπουμε τα πόδια σου
Την ώρα που πεινάμε
Που όταν σέρνεις το χορό
Οι άλλοι κωλοβαράνε...
Και ούτω καθεξής.
Ο Κουρέας.
Δώσε κουρέα, γουστάρω.
ΑπάντησηΔιαγραφή