«Σκόνταψε» στις παραγραφές η υπόθεση με το φρικτό θάνατο 21 μαθητών στα Τέμπη...

Tης Μπέττυς Γιάννα Στις παραγραφές « σκόνταψε » η υπόθεση με το φρικτό θάνατο 21 μαθητών του Λυκείου Μακροχωρίου τον Απρίλιο του 2003...

Tης Μπέττυς Γιάννα

Στις παραγραφές «σκόνταψε» η υπόθεση με το φρικτό θάνατο 21 μαθητών του Λυκείου Μακροχωρίου τον Απρίλιο του 2003 στα Τέμπη. Οι βαριές κατηγορίες που αντιμετώπιζαν τα μέλη της διοίκησης του ΚΤΕΛ Ημαθίας και οι δύο υπάλληλοι της διεύθυνσης Συγκοινωνιών που κατηγορούνταν ότι επέτρεψαν τη κυκλοφορία του μοιραίου λεωφορείου( μολονότι έπρεπε να έχει αποσυρθεί) , μετατράπηκαν σε αθωωτικές αποφάσεις λόγω παραγραφής.

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΚΤΕΛ, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, αθωώθηκαν για την κατηγορία της πλαστογραφίας, επειδή προέκυψε πως αυτή τελέστηκε κατά τη διάρκεια της εισαγωγής του οχήματος από τη Γερμανία.

Για την κατηγορία της διατάραξης ασφάλειας συγκοινωνιών το δικαστήριο κατά πλειοψηφία έκρινε ότι τελέστηκε, χωρίς όμως να προκύπτει δόλος των κατηγορουμένων, και το...
μετέτρεψε σε πλημμέλημα. Το ίδιο αποφασίστηκε για το αδίκημα της χρήσης πλαστού. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου απηλλάγησαν λόγω παραγραφής.

To 1998, όταν είχε ανακαλύψει το ΚΤΕΟ Ημαθίας τον εντοιχισμό του αριθμού πλαισίου, έστειλε την υπόθεση στον Εισαγγελέα και ο Εισαγγελέας την έβαλε στο αρχείο.
Έπειτα οι γονείς έκαναν αναφορά στον Υπουργό Δικαιοσύνης γι αυτό. Διαβάστε τι έγραψε ο Εισαγγελέας και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. «Ο εντοιχισμός δεν έγινε, τουλάχιστον όχι από τους υπαλλήλους του ΚΤΕΛ Ημαθίας». Δηλαδή; Έγινε από κάποιον άλλον; Μήπως λοιπόν όφειλε να συνεχίσει την έρευνα στην Αθήνα; Αντιλήφθηκε ότι κάτι υπάρχει και έστειλε την υπόθεση στο αρχείο;

Η έρευνα δε συνεχίστηκε, το λεωφορείο συνέχισε να δουλεύει και έκανε μια εκδρομή στην  Αθήνα, όπου δεν έπρεπε τα παιδιά να βρίσκονται μέσα σε αυτό, με αποτέλεσμα να λάβει η χώρα η τραγωδία με τα 21 θύματα. Δηλαδή κανονικά η υπόθεση δεν έπρεπε να μπει στο αρχείο, αλλά να σταλεί στην Αθήνα , προκειμένου να πιάσει τους εισαγωγείς και να βρεθεί αυτό που βρέθηκε μετά από τους γονείς με τη βοήθεια του πραγματογνώμονα κ. Μαδιά και του δικηγόρου Δ. Μπακρατσά που έφτασαν μέχρι και τη Γερμανία.
Ανακάλυψαν λοιπόν , ότι το λεωφορείο – φάντασμα έφερε αυτόν τον εντοιχισμό από την αρχή και ότι η άδεια ήταν πλαστή και συνεπώς δεν έπρεπε να κυκλοφορεί στους ελληνικούς δρόμους.
 Αν λοιπόν προχωρούσε τότε η δικογραφία δεν θα το καταλαβαίνανε αυτό; Έτσι τα παιδιά δεν θα βρισκόντουσαν μέσα σε αυτό το  λεωφορείο. Πραγματικά απίστευτο. Η υπόθεση με το δυστύχημα στα Τέμπη, μετατράπηκε σε  υπόθεση χαμένων ευκαιριών και παραγραφών.
ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΑΣ 
Ανεξάρτητα με το νομικό σκέλος της απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, με το οποίο μετατράπηκε η κατηγορία σε πλημμέλημα και έτσι κρίθηκε η πράξη παραγραμμένη, όσον αφορά στη χρήση του πλαστού εγγράφου (του Δ.Χ. λεωφορείου με τον εντοιχισμένο αριθμό πλαισίου) και στη διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών, θέλω να επισημάνω τα εξής:
Διορισθείς ως τεχνικός σύμβουλος των οικογενειών των κ.κ. Σωτήρη Μαρκαντάρα και Κώστα Μήτσκα, που έχασαν τα παιδιά τους σ’ αυτό το τραγικό πολύνεκρο τροχαίο ατύχημα, έπραξα ως επιστήμονας και ως άνθρωπος τα μέγιστα για να αποδείξω την πλαστότητα και τον εντοιχισμό του αριθμού πλαισίου του λεωφορείου στο οποίο επέβαιναν εν αγνοία τους οι 21 μαθητές, τα 21 αυτά αγγελούδια που έχασαν άδικα τη ζωή τους.

Προκειμένου να τεκμηριώσω την πλαστότητα του αριθμού πλαισίου του λεωφορείου, χωρίς να παραμένει η παραμικρή απολύτως αμφιβολία περί αυτού, μετέβην στις 6/6/2011 στο Μόναχο και συγκεκριμένα στην Υπηρεσία Περιφερειακής Διοίκησης της Ομοσπονδιακής Πρωτεύουσας του Μονάχου, Κύριο Τμήμα ΙΙΙ, Οδική Κυκλοφορία Υπηρεσία για άδειες κυκλοφορίας και διπλώματα οδήγησης Υπηρεσία Περιφερειακής Διοίκησης ΙΙΙ/2 και συναντήθηκα με τον κ.Holz (Χολτς) Διοικητή της Υπηρεσίας, όπου στα σχετικά ερωτήματά μου, με το από 6/5/2011 έγγραφό του ανέφερε ότι:
«Η υπηρεσία μας επιβεβαιώνει την υπόνοιά σας ότι ο αριθμός           πλαισίου που επικολλήθηκε στο όχημα είναι πλαστός, δεδομένου ότι κανένας από τους δύο πιθανούς αριθμούς πλαισίων δεν ήταν δυνατό να βρεθεί στα γερμανικά μητρώα οχημάτων».






Γι’ αυτό από τις πρώτες αυτοψίες και τον τεχνικό έλεγχο του λεωφορείου αμέσως μετά το ατύχημα, το χαρακτήρισα «λεωφορείο φάντασμα», γεγονός που επιβεβαιώθηκε εκ των υστέρων και από την Περιφερειακή Διοίκηση της Ομοσπονδιακής Πρωτεύουσας του Μονάχου.

Εν συνεχεία ένιωσα τη μεγαλύτερη έκπληξη όταν από την ίδια Υπηρεσία της Περιφερειακής Διοίκησης της Ομοσπονδιακής Πρωτεύουσας του Μονάχου πληροφορήθηκα σχετικά με το έγγραφο κυριότητας του λεωφορείου (στα γερμανικά) – κατά την εισαγωγή του στην Ελλάδα - που προσκόμισα σε φωτοτυπία στον Διοικητή της Υπηρεσίας κ.Χολτς , ότι: «... το έγγραφο κυριότητας του λεωφορείου ήταν ένα ολοφάνερα και καθόλα πλαστό έγγραφο, η δε υποτιθέμενη καταχωρημένη ως κάτοχος «Mπρουνχίλντε Βάντερ» ναι μεν μένει στο Μόναχο, ωστόσο έχει άλλη ημερομηνία γέννησης από αυτήν που αναγράφεται στο έγγραφο κυριότητας του λεωφορείου. Στο όνομά της, τουλάχιστον όσο μπορεί να ελεγχθεί πλέον, δεν είχε ποτέ εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας για υπεραστικό λεωφορείο».

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου τόσο στον αρμόδιο Υπουργό Συγκοινωνιών, όσο και στις αρμόδιες και συναρμόδιες υπηρεσίες, για να γίνει έρευνα σε βάθος προκειμένου να διαπιστωθεί εάν και πόσα τέτοια «λεωφορεία» συνοδευόμενα από πλαστές άδειες χωρών του εξωτερικού κυκλοφορούν ακόμη στη χώρα μας.
Πρέπει να ληφθεί κάθε δυνατή προσπάθεια από τις αρμόδιες αρχές και το Υπουργείο ώστε ούτε ένα λεωφορείο αμφίβολης ταυτότητας να κυκλοφορεί στους ελληνικούς δρόμους. Κάθε Έλληνας πολίτης, κάθε μαθητής και κάθε γονιός του, δικαιούται να είναι βέβαιος ότι το όχημα στο οποίο επιβαίνει είναι αυτό για το οποίο εκδόθηκε με νόμιμο τρόπο η άδεια κυκλοφορίας του και ότι μεταφέρεται ασφαλώς με αυτό. Διαφορετικά θα ξαναθρηνήσουμε κι άλλη μια τραγωδία και οι υπηρεσίες του ελληνικού κράτους θα τρέχουν τότε εκ των υστέρων όμως ασθμαίνουσες μετά το νέο τραγικό συμβάν να αναζητούν την πραγματική ταυτότητα του οχήματος.
Κι έτσι να μη χρειαστεί ποτέ τραγικοί γονείς να καταφεύγουν απεγνωσμένα στις υπηρεσίες ειδικών πραγματογνωμόνων όπως εν προκειμένω σε μένα, προκειμένου να αποδείξουν δυστυχώς εκ των υστέρων αυτά που θα έπρεπε να είχαν με τον σχετικό έγκαιρο έλεγχο προβλεφθεί και διαπιστωθεί από την Πολιτεία»

Στο μεγαλύτερο δυστύχημα που έγινε ποτέ , στη μεγαλύτερη «σφαγή» που έγινε ποτέ , δεν μπορούμε να καταλάβουμε μετά από τόσα χρόνια, πώς είναι δυνατόν να έχουμε τόσες ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΣ!!! Μήπως πρέπει να μιλάμε για σκανδαλώδης παραγραφή της πλαστής άδειας του λεωφορείου αφού υπήρχε η πραγματογνωμοσύνη του Κακαμούκα;

Τι δήλωσε ο δικηγόρος Δημήτρης Μπακρατσάς
«Το ταξίδι που πραγματοποίησαν οι μικροί μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου στις 13-4-2003 αποτέλεσε, όπως αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο, γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».
Μετά από οκτώμισυ χρόνια έρευνας και προσωπικού αγώνα των οικογενειών, αποδείχθηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Θεσσαλονίκης, ότι το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν τα παιδιά τους δεν ήταν αυτό για το οποίο εκδόθηκε η αρχική άδεια κυκλοφορίας. Το συγκεκριμένο λεωφορείο όχι μόνο έφερε εντοιχισμένο αριθμό πλαισίου, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν διαφορετικό όχημα από αυτό που ανέγραφαν τα επίσημα έγγραφα κυκλοφορίας του.
Λεωφορείο «Φάντασμα»
Ήταν όχημα διαφορετικού εργοστασιακού τύπου, από αυτόν που αναγραφόταν στην άδεια κυκλοφορίας που εξέδωσαν οι ελληνικές αρχές. Ήταν όχημα από το οποίο αφαιρέθηκε ο αυθεντικός αριθμός πλαισίου που τοποθέτησε το εργοστάσιο κατασκευής, με σκοπό να εμφανιστεί ως μικρότερης ηλικίας από την πραγματική, η οποία  λόγω των παράνομων επεμβάσεων είναι αδύνατο να διακριβωθεί. Η κυκλοφορία του λεωφορείου στην παραπάνω μορφή και κατάσταση αποδείχθηκε ότι διατάρασσε την ασφάλεια των συγκοινωνιών.
Μετά από ειδικές έρευνες που πραγματοποίησαν οι οικογένειες στο γερμανικό εργοστάσιο κατασκευής και στην υπηρεσία Οδικής Κυκλοφορίας της Ομοσπονδιακής Πρωτεύουσας του Μονάχου, αποδείχθηκε ότι το λεωφορείο κατά την εισαγωγή και τον εκτελωνισμό του στην Ελλάδα συνοδευόταν από πλαστή γερμανική άδεια κυκλοφορίας: («το έγγραφο κυριότητας αυτοκινήτου που μας προσκομίσατε σε φωτοτυπία είναι ολοφάνερα ένα καθ’ όλα πλαστό έγγραφο») βεβαιώνει ο Διοικητής της Γερμανικής Υπηρεσίας κος Holtz.
Και όμως οι υπηρεσίες του Ελληνικού Κράτους εκτελώνισαν το συγκεκριμένο λεωφορείο χωρίς να αντιληφθούν την πλαστότητα της γερμανικής άδειας και χωρίς να διαπιστώσουν τον εντοιχισμό του αριθμού πλαισίου. Άλλες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους επιθεώρησαν το λεωφορείο, το ταξινόμησαν, εξέδωσαν άδεια κυκλοφορίας και επέτρεψαν την κυκλοφορία του. Άλλες ενέκριναν τη μεταβίβασή του, το επιθεώρησαν εκ νέου και εξέδωσαν νέα άδεια κυκλοφορίας χωρίς να διαπιστώσουν καμία αλλαγή στα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Χωρίς να αντιληφθούν τον εντοιχισμό του αριθμού πλαισίου, χωρίς να αντιληφθούν την πλαστότητα της γερμανικής άδειας που συνόδευε το λεωφορείο.




Και αίφνης, ένας ευσυνείδητος υπάλληλος του ΚΤΕΟ Ημαθίας, στις 21-4-1998 διαπίστωσε ότι το λεωφορείο έφερε εντοιχισμένο αριθμό πλαισίου. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στον αρμόδιο εισαγγελέα, όμως δυστυχώς, μετά από ελλιπέστατη έρευνα η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο την 15-10-1999, με έγκριση του Εισαγγελέα Εφετών που χορηγήθηκε στις 29-9-1999. Το λεωφορείο συνέχισε την κυκλοφορία του «με την επιφύλαξη της ανάκλησης της άδειας κυκλοφορίας και των κρατικών πινακίδων, αν ήθελε κριθεί από το ποινικό δικαστήριο ότι το όχημα δεν ταυτίζεται με εκείνο για το οποίο χορηγήθηκε η αρχική άδεια κυκλοφορίας».
Η παραπάνω επιφύλαξη ήταν γραμμένη κατά λέξη στην καινούρια άδεια κυκλοφορίας του λεωφορείου. Την παραπάνω επιφύλαξη δεν τη γνώριζαν ούτε οι γονείς ούτε οι μαθητές που επιβιβάστηκαν στο παραπάνω λεωφορείο για να πραγματοποιήσουν την εκδρομή, που αποδείχθηκε μια πορεία προς το θάνατο. Δυστυχώς το τραγικό δυστύχημα συνέβη στις 13-4-2003, χωρίς να περιμένει την απόφαση του ποινικού δικαστηρίου, που δεν έγινε ποτέ επειδή η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο.
Ο ίδιος ο θάνατος εξέδωσε αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση σε βάρος των 21 αθώων παιδιών, προτού επιληφθεί η ελληνική δικαιοσύνη.
 Οι παραλείψεις όμως είχαν και συνέχεια
 Ενώ ο πραγματογνώμονας που διορίστηκε από την τροχαία Λάρισας μετά το δυστύχημα, διαπίστωσε και αυτός τον εντοιχισμό του αριθμού πλαισίου και διατύπωσε αμφιβολία για την ταυτότητα του λεωφορείου, εν τούτοις δεν ασκήθηκε καμία ποινική δίωξη, ούτε ερευνήθηκε περαιτέρω το θέμα από τις εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές που επελήφθησαν του ατυχήματος.
 Οι οικογένειες Μαρκαντάρα και Μήτσκα άρχισαν ένα μαραθώνιο ερευνών και συλλογής στοιχείων ήδη από το Μάϊο του 2003. Τα παραπάνω στοιχεία τα έθεσαν υπόψη του τότε Υπουργού Μεταφορών κου Βερελή με την από 19-8-2003 επιστολή τους, με αποτέλεσμα ο Υπουργός να ζητήσει με έγγραφό του από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Βέροιας τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Μετά από διαδικασία οκτώ και πλέον ετών η υπόθεση εισήχθη προς κρίση στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Θεσσαλονίκης. Στη δίκη αυτή οι οικογένειες Μαρκαντάρα, Τσολερίδη, Σταφυλίδη και Τραπεζανλή, προσκόμισαν τα έγγραφα αποδεικτικά στοιχεία που συγκέντρωσαν από τη Γερμανία και απέδειξαν όλα τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης. Ότι έκαναν τέσσερις πληγωμένοι και αποφασισμένοι γονείς, δεν έκανε ολόκληρο το πλέγμα του διοικητικού και δικαστικού συστήματος της χώρας μας από το 1995 μέχρι και σήμερα. Όμως εμβρόντητοι οι γονείς άκουσαν ότι για τα εγκλήματα της χρήσης πλαστού εγγράφου και της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών το δικαστήριο έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής μετά από μεταβολή της κατηγορίας από κακούργημα σε πλημμέλημα.
Οι παραγραφές
 Στην υπόθεση αυτή η δικαιοσύνη «δεν άργησε μια μέρα». Δυστυχώς άργησε πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα τα αδικήματα να παραγραφούν.
 Το δικαστήριο δε διέταξε καμία περαιτέρω έρευνα για την πλαστή γερμανική άδεια κυκλοφορίας που συνόδευε το λεωφορείο κατά την εισαγωγή του, γιατί και η πράξη αυτή, όπως και η χρήση της πλαστής άδειας κυκλοφορίας ενώπιον των ελληνικών αρχών το έτος 1995, έχει ήδη παραγραφεί. Έχουν παραγραφεί και μια σειρά άλλων αδικημάτων που αποκαλύφθηκαν στο ακροατήριο του δικαστηρίου, όπως η νόθευση της από 14.2.1997 υπεύθυνης δήλωσής με την πλαστογράφηση της υπογραφής του, την οποία κατήγγειλε κατά την κατάθεσή του ως μάρτυρας ο μηχανικός που άνοιξε τη μηχανή του λεωφορείου για να διαπιστώσει τον κυβισμό της.
 Και όλες αυτές οι παραγραφές ήρθαν τη στιγμή που εδώ και λίγα χρόνια, με αμετάκλητη απόφαση του Ποινικού Εφετείου Λάρισας, έπαυσε οριστικά λόγω παραγραφής η ποινική δίωξη του οδηγού του λεωφορείου και της διευθύνουσας συμβούλου της εταιρίας παραγωγής των μελαμινών που μετέφερε το μοιραίο φορτηγό που προκάλεσε το τροχαίο δυστύχημα.
Τι λένε οι οικογένειες των θυμάτων
Εκ μέρους των παραπάνω οικογενειών που έχασαν με τραγικό τρόπο τα παιδιά τους στο τροχαίο δυστύχημα των Τεμπών, έχω την εντολή να δηλώσω ότι είναι βαθύτατα απογοητευμένοι, γιατί με τη σωρεία των παραλείψεων και των καθυστερήσεων παραγράφηκαν πολλά από τα εγκλήματα που συνέβαλαν στο θάνατο των παιδιών τους.
Οι χαροκαμένες οικογένειες διατηρούν αμυδρή μόνο ελπίδα να διδαχθεί επιτέλους η ελληνική πολιτεία, ότι απαιτείται άμεσα αναμόρφωση του συστήματος ελέγχου των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται και κυκλοφορούν στη χώρα μας καθώς επίσης απαιτείται να υιοθετηθούν μέτρα για την ουσιαστική και σε βάρος διερεύνηση όλων των υποθέσεων που φθάνουν στο κατώφλι της δικαιοσύνης.
Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο η φράση «να τιμωρηθούν οι ένοχοι για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα» δε να παραμείνει απλή κοινοτοπία χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ.Μπακρατσάς.

 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΕΠΑΡΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ «ΜΑΙΜΟΥ»

Σύμφωνα με την Υ.Α 24972/1029/1986, σε συνδυασμό με τις υπ αριθμ. 343192096/1985 και 38850/2968/1986, για να τεθεί σε κυκλοφορία ένα αυτοκίνητο απαιτούνται μεταξύ των άλλων:
Ξένη άδεια κυκλοφορίας, σχεδιάγραμμα του λεωφορείου σε κλίμακα 1:20 σε πλάγια, εμπρόσθια, οπίσθια όψη και κάτοψη – τεχνική περιγραφή του αυτοκινήτου, υπολογισμός επιπτώσεων βαρών πάνω στους άξονες από ιδιώτη Μηχανολόγο- Μηχανικό και βεβαίωση του επίσημου εισαγωγέα στην Ελλάδα για το έτος κατασκευής.
Στην προκειμένη περίπτωση τα ανωτέρω δικαιολογητικά υπάρχουν στο φάκελο της υπηρεσίας, ειδικά δε από 8-5-96, βεβαίωση της «Μ.Α.Ν ΕΛΛΑΣ Α.Ε», δηλώνει ρητά ότι το εν λόγω όχημα είναι έτους κατασκευής 1986.
Σημειώνεται ότι εκτός από το προαναφερθέν πρακτικό επιθεώρησης από 31-3-97, όπου το όχημα βρίσκεται εντός των προδιαγραφών ασφαλείας, το όχημα ελέχθηκε από το ΚΤΕΟ ΑΘΗΝΩΝ με το 2099308/14-2-98 Δελτίο Τεχνικού Ελέγχου του ΚΤΕΟ ΑΘΗΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ!
Το ανωτέρω όχημα μεταβιβάστηκε την 3-4-97 από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του Φ.Χ στο ΚΤΕΛ Ημαθίας, μαζί με την άδειά του σαν τουριστικό λεωφορείο χρήσης.
Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ Ν.Α ΗΜΑΘΙΑΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕ όπως φαίνεται από το 24-4-97 Πρακτικό Επιθεώρησης Οχήματος και ΔΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΔΙΑΚΡΙΒΩΣΕ ΟΤΙ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΧΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Η Δ/ΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΙΧΕ ΕΚΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΑΔΕΙΑ!
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!
Στις 21-4-98, το ΚΤΕΟ Ν.Α ΗΜΑΘΙΑΣ με το υπ αριθμ. Πρωτ. 374/21-4-98 έγγραφό του προς τη Δ/νση Δευτερογενή και Τριτογενή τομέα / Τμήμα Μεταφορών και Επικοινωνιών γνωστοποίησε προς την προισταμένη Αρχή του ότι μετά από τεχνικό έλεγχο που διενεργήθηκε στο εν λόγω όχημα, προέκυψαν ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΕ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ!
Την αμέσως επόμενη μέρα συγκροτήθηκε επιτροπή αποτελούμενη από τους Σ.Γ , υπάλληλο του Τμήματος Μεταφορών και Π.Ε, υπάλληλο του ΚΤΕΟ, η οποία επιθεώρησε το όχημα και το Πρακτικό Επιθεώρησης που συντάχτηκε και ανέφερε ότι : « Ο εργοστασιακός αριθμός πλαισίου είναι χαραγμένος στη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου σε διαδοκίδα όπου τον χαράσσει το εργοστάσιο κατασκευής. Όμως μέρος της διαδοκίδος, περίπου 30 cm , όπου είναι και ο αριθμός πλαισίου χαραγμένος, είναι συκολλημένο με μη εργοστασιακές συγκολλήσεις. Η επιτροπή μετά τα παραπάνω ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ 5086 ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ».
Προέβη σε αφαίρεση των πινακίδων και παράλληλα μαζί με το υπ αριθμόν πρωτ.ΤΜΕ /6800 / 12-5-98 έγγραφό του, στο Τμήμα Μεταφορών, απέστειλε μαζί με το ανωτέρω πρακτικό επιθεώρησης προς τον κ.Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βέροιας, ερώτημα για να διερευνηθούν τυχόν ποινικά αδικήματα που διαπράχθησαν στο εν λόγω λεωφορείο. Το ίδιο έγγραφο κοινοποιήθηκε και προς το Τελωνείο Βέροιας.
Στη συνέχεια το Τμήμα Συγκοινωνιών Βεροίας, αποφάνθηκε ότι ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΝΕΑ ΑΔΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ , ΛΟΓΩ ΧΑΡΑΞΕΩΣ ΝΕΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΓΡΑΦΗΚΕ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: « Με την επιφύλαξη της ανακλήσεως της άδειας κυκλοφορίας και των κρατικών πινακίδων, αν ήθελε κριθεί από το  ποινικό δικαστήριο ότι ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΕ Η ΑΡΧΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ»
Η Εισαγγελία διέταξε προκαταρκτική εξέταση του θέματος στις 4-6-98 για να διαπιστώσει αν τελέστηκε λαθρεμπορία και το Τελωνείο Βέροιας ερωτήθηκε αν «πρόκειται για το μοντέλο και τύπο που εισήχθη ή για νεώτερο;»
Το Τελωνείο Βέροιας απάντησε ότι λαθρεμπορία δεν τελέστηκε διότι τα μεταχειρισμένα λεωφορεία από χώρες ΕΟΚ δεν υπόκεινται σε κανένα δασμό ή φόρο εκτός του ΦΠΑ.
Στη συνέχεια ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΕΘΕΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΔΙΑΠΡΑΞΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ και με το από 5-3-99 έγγραφό του απάντησε υπέβαλε το φάκελο στον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης για να εγκρίνει την ένεργειά του αυτή.
Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΦΕΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙΣΑ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΕΘΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ!!!
ΠΟΣΑ «ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ – ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;;;
Όπως κατέθεσε ο Δ/ντης του ΚΤΕΟ της Ημαθίας, μετά από το τραγικό γεγονός εντείνανε τους ελέγχους και βρήκανε άλλα δύο λεωφορεία μετόχων, με το ίδιο πρόβλημα. Αυτά τα λεωφορεία, και ποιος ξέρει πόσα ακόμη κυκλοφορούν κανονικά στους ελληνικούς δρόμους και μεταφέρουν ανυποψίαστους ανθρώπους.
 Δεν σημαίνει τίποτα βέβαια το γεγονός ότι είναι μετόχων, αφού και πάλι δρομολογημένα στο ΚΤΕΛ είναι. Μπορεί ο μέτοχος να κάνει ότι θέλει, αλλά η διοίκηση πρέπει κανονικά να πάρει τα μέτρα της. Αυτό βέβαια που έχει σημασία, είναι ότι τα ΚΤΕΛ, μπορεί να θεωρούνται πλέον Ανώνυμες Εταιρείες, αλλά σύμφωνα με το νόμο στα ΚΤΕΛ έχει ανατεθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το κοινωνικό έργο των δημοσίων συγκοινωνιών. Δηλαδή μπορεί να έχουν τη μορφή της Ανώνυμης Εταιρείας, αλλά εκτελούν δημόσιο συγκοινωνιακό έργο κατά παραχώρηση του κράτους. Επομένως οι επιβάτες έχουν ηθική και κοινωνική αξίωση να γνωρίζουνε ότι το λεωφορείο είναι αυθεντικό και ελεγμένο.
Όταν λοιπόν κυκλοφορεί ένα λεωφορείο με την παρατήρηση από το κράτος «αναμένοντας το ποινικό δικαστήριο»,επειδή  στην πραγματικότητα αυτός που το κατέχει είναι ύποπτος  τέλεσης αδικήματος,  θα πρέπει αν μη τι άλλο να  ενημερώνει τον επιβάτη του. Και εμείς διερωτόμαστε: «Δεν θα έπρεπε ο κόσμος που ανεβαίνει επάνω να το ξέρει;» Αν ο γονιός ήξερε ότι το λεωφορείο είχε αυτή την άδεια κυκλοφορίας θα το άφηνε να ανέβει; Όχι βέβαια!
Από την άλλη, ο Δ/ντης του ΚΤΕΟ της Νάουσας, κατέθεσε ότι όταν διαπιστώνεται πρόβλημα στον αριθμό πλαισίου, μόνο το 2% κόβουνε οριστικά, ενώ το 98% κυκλοφορεί και περιμένει το ποινικό δικαστήριο, το οποίο βέβαια μπορεί να γίνει, είτε σε 2 είτε και σε 8 χρόνια. Μπορεί ακόμη και να παραγραφεί, μπορεί και να μπει στο αρχείο όπως μπήκε τώρα. Δεν είναι εξοργιστικό; Εντωμεταξύ κυκλοφορεί και ανεβαίνει κόσμος πάνω σε αυτά τα λεωφορεία.
Με στατιστικά 98% και 2% πληρούται η προϋπόθεση του νόμου; Ο νόμος συγκροτεί μια επιτροπή για να ψάξει να ερευνήσει και να δει τι γίνεται με αυτό το όχημα. Δηλαδή αναθέτει το κράτος και η κοινωνία ολόκληρη σε δύο ανθρώπους, στη λεγόμενη Επιτροπή Διασφάλισης Ταυτότητας του Οχήματος , και αυτοί με τη σειρά τους δεν μπορούν να  κάνουν ένα ερώτημα και να στείλουν μια φωτογραφία στον κατασκευαστή για να μάθουν τι τύπος είναι; Τι κάνουν λοιπόν αυτοί και το 98% το δίνουν και κυκλοφορεί με την παρατήρηση?
Αν βγάλουμε ένα συμπέρασμα απ όλη αυτή την ιστορία είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στο νομοθετικό καθεστώς. Ο νομοθέτης το κόβει όταν το πλαίσιο δεν ανταποκρίνεται στο όχημα, αλλά η ελληνική διοίκηση στην πράξη όπως λειτουργεί το εφαρμόζει αυτό; Φυσικά και δεν το εφαρμόζει! Αφού το 98% το διώχνει και το αφήνει να κυκλοφορεί με την παρατήρηση.
 Η βούληση του νομοθέτη είναι αυτή όμως. Βρήκε το πλαίσιο να μην ανταποκρίνεται στο όχημα; Το κόβει. Δεν ελέγχει παραπάνω. Το στέλνει στην επιτροπή και η επιτροπή με τη σειρά της έχει καθήκον να βρει αν είναι το ίδιο ή όχι.
Μετά από όλα αυτά, εμείς δεν θα σταματήσουμε εδώ. Το θέμα του λεωφορείου – φάντασμα έχει πολλές παραλείψεις. Στα πλαίσια της δημοσιογραφικής έρευνας που έχουμε κάνει, διαπιστώσαμε ότι οι ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΣ είναι πολλές και μάλλον όχι τυχαίες. Οι αποκαλύψεις που θα κάνουμε στη συνέχεια θα σας εξοργίσουν πολύ περισσότερο. Δεν είναι δυνατόν το μεγαλύτερο δυστύχημα πού έγινε ποτέ να σκοντάφτει συνεχώς πάνω σε παραγραφές. Τυχαίο; Δε νομίζω! Θα επανέλθουμε!