Αγανακτισμένοι πολιτικοί‏...

Από την Ελένη Παπαδοπούλου Μετά τους πολίτες ήρθε και η ώρα του αγανακτισμένου πολιτικού. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν σε οποιοδήποτε σ...

Από την Ελένη Παπαδοπούλου

Μετά τους πολίτες ήρθε και η ώρα του αγανακτισμένου πολιτικού. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας γιουχάρονται άσχημα. Με το δίκιο τους λοιπόν βγήκαν στα τηλεπαράθυρα, όπου δεν κινδυνεύουν, να διαδηλώσουν την αγανάκτηση τους. Στο χτεσινό τηλεοπτικό παραλήρημα ακούσαμε τον Λοβέρδο, τον Πεταλωτή και κάτι διάφορους να μας καταδικάζουν όσους προσπαθούν να φιμώσουν την δημοκρατία. Μάλιστα. Δηλαδή ο Λοβέρδος, Πεταλωτής και οι συν αυτώ είναι...

 η δημοκρατία. Μεγάλη ιδέα έχουν για τον εαυτό τους. Ο κόσμος που φτύνει (ω, ναι δεν βρέχει παιδιά) είναι κατά της δημοκρατίας (του ΠεταλωτοΛοβερδοΠάγκαλου και ΣΙΑ) και με βία (μούντζες, συνθήματα και κανένα μπουκάλι νερό) προσπαθεί να την φιμώσει. Η αλήθεια είναι πως αυτή η δημοκρατία είχε τόσο ωραία πράγματα να πει, που όλοι κρεμόμασταν από τα χείλη της. Περιμέναμε πότε θα μιλήσει η Τροϊκανή δημοκρατία, για να καταλάβουμε επιτέλους πόσο δημοκρατική χώρα είμαστε. Μας είπαν επίσης πως με αυτές τις ενέργειες, των πολιτών δηλαδή, κινδυνεύει η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ξεχάσανε να μας πούνε πως με τις άλλες ενέργειες, των πολιτικών δηλαδή, έχουν καταληθεί το Σύνταγμα και οι νόμοι, έχει διαλυθεί η χώρα και πως κινούμαστε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα εδώ και πολύ καιρό.

Κατά τα άλλα ο κ. Πεταλωτής τόνισε στην Αργυρούπολη, όπου γιουχαϊστηκε από εκατοντάδες (του ΣΥΡΙΖΑ εννοείται, που στις επόμενες εκλογές δεν βγάζει απλά πρωθυπουργό, αλλά πλανητάρχη με τις δυνάμεις που έχει), πως δεν εκβιάζεται και πως θα φύγει από την πόρτα που μπήκε. Τελικά έφυγε από την πίσω πόρτα. Μεγάλη μπουκιά φάε. Μεγάλο λόγο μην πεις. Αυτός ήθελε και τα δύο. Καλά να πάθει.
Όσο για την κοινοβουλευτική (κληρονομική) δημοκρατία. Επάγγελμα βουλευτής. Πολύ μα πάρα πολύ κλειστό επάγγελμα. Δεν προβλέπεται να ανοίξει. Από μάνα σε κόρη και από πατέρα σε γιο μαζί με το κληρονομικό χάρισμα. Παίζουν και άλλοι οικογενειακοί συνδυασμοί. Οι εκτός οικογενείας περνάνε πρώτα από τις κολυμπήθρες της κομματικής νεολαίας, όπου γίνεται η πολιτική ζύμωση την ώρα της αφισοκόλλησης με ταβανόβουρτσα. Άπαξ και μπεις στη Βουλή και πιάσεις την καρέκλα κατσικώνεσαι και αρχίζεις τις επικύψεις στο κόμμα μην και σε διώξουνε. Ό,τι πει ο αρχηγός. Και δεν ξέρεις να κάνεις και καμιά δουλειά να ζήσεις. Άσε που θα ξεφτιλιστείς και στο χωριό σου. Λίγο το'χεις; Α, πα, πα. Βουλευτής και πάλι βουλευτής με οποιοδήποτε κόστος.
Αγανακτισμένοι πολιτικοί μόνο τα τηλεπαράθυρα σας έμειναν να διαδηλώνετε την οργή σας. Καημένοι μου τί σας ξημέρωνε ούτε και το φανταζόσασταν. Από τα σαλόνια στα αλώνια. Το θέμα είναι πως δεν έχετε καταλάβει τίποτα ακόμη και συνεχίζετε να φέρεστε ως πριν. Και η οργή φουντώνει...
Εσείς στα τηλεπαράθυρα να κράζετε την αγωνία σας και εμείς στους δρόμους μας, στις πλατείες μας να τραγουδάμε, να περπατάμε, να φωνάζουμε, να συζητάμε ελεύθεροι και ωραίοι. Εσείς με τον Ταψί και την Τρέμει, εμείς με τον Κώστα, τον Γιάννη, την Κατερίνα και χιλιάδες κόσμου που μπούχτησε από τα ψέμματα και την ατιμία. Άξιοι της τύχης σας και των επιλογών σας.
Υ.Γ. Παρακολούθησα όλες τις συγκεντρώσεις από το εξωτερικό. Επιστρέφοντας στην γειτονιά μου είδα πως όλοι, ο μανάβης, η κομμώτρια, ο χασάπης, οι γείτονες, νέοι, γέροι, όλοι είχαν πάει στο Σύνταγμα. Την Κυριακή πάω πλατεία με την γειτονιά μου.