Με…απλή αναλογική

Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”) ΤΗΝ «κορυφή» την…εξαντλήσαμε. Καταγράψαμε κατορθώματα υπουργών μετά μ...

Του Θανάση Νικολαΐδη
(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)

ΤΗΝ «κορυφή» την…εξαντλήσαμε. Καταγράψαμε κατορθώματα υπουργών μετά μιζών, ασυλίας και παραγραφής των ανομημάτων τους, μουντζώσαμε το κοινοβούλιο, λοιδορήσαμε τους βουλευτές για τα προνόμιά τους, τσιρίξαμε που ΕΝΑΣ τους δεν βρίσκεται στη φυλακή. Καιρός για…παραπέρα. Στον «περίγυρο» με τους «εργαζόμενους» της βουλής που κανένας δεν σκέφτηκε να…πικράνει. Είναι, βλέπεις, «παιδιά» όλων των κομμάτων, κατά την «απλή αναλογική» που τόσο λάτρεψαν τα «αριστερά» κόμματα και ο διορισμός τους είναι καρπός σύμμειξης των «ιδεολογιών».
ΔΙΕΥΡΥΝΟΝΤΑΣ τη ματιά, πάμε στους παρακάτω. Στους φοροφυγάδες της τεχνικής των «off schor», στους βαποράδες της «ξένης σημαίας» και στους...

 ωφελημένους των «διακανονισμών». Είναι οι ισχυροί-δεν είναι οι πολλοί. Κι αν θέλουν να μετακινηθούν, δεν παίρνουν το λεωφορείο. Αν χρειαστεί να ταξιδέψουν, δεν γουστάρουν το τραίνο.
ΚΑΤΗΦΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, φτάσαμε στον λαό, τον δυστυχή τον πένητα. Στον επαγγελματία που κλαψουρίζει κι ας το’ χε στη ζωή του βάλει σκοπό να κλέβει την εφορία. Δεν είναι ο ισχυρός-είναι οι πολλοί. Και δεν του καίγεται καρφί για την παιδεία και υγεία, ούτε για τη λακκούβα που σκοτώνει. Το’ χει στο αίμα του να δίνει «μάχες» και να αμύνεται. Με την Πολιτεία απέναντι να τον θέλει εκ προοιμίου κλέφτη και με την «ανταποδοτική» αυτή σχέση μακρινή όσο και η…τουρκοκρατία.
ΚΙ ύστερα, φτάσαμε στην…Πλατεία. Στο βαρύκεντρο της διαμαρτυρίας των ημερών μας. Είδαμε σαν σύνολο τους αγανακτισμένους και τους δικαιώσαμε προκαταβολικά. Αυτό πρέπει να κάνουν και το κάνουν σωστά. Κι έφτασε η «σιωπηρή» φωνή τους μακριά, συγκλόνισε, τους ταρακούνησε. Κι ύστερα τους «διασπάσαμε». Σκανάραμε τους συγκεντρωμένους νοερά, τους εντάξαμε σε σινάφια και επαγγέλματα και τους ρωτήσαμε πόσα δηλώνουν στην εφορία. Δεν μας απάντησαν και αναζητήσαμε τα στοιχεία από άλλη, έγκυρη πηγή, και μέσους όρους. Έχουμε, λοιπόν, λέμε και…κλαίμε. Υδραυλικοί και ηλεκτρολόγοι, «ζουν» με 5-6 χιλιάρικα το χρόνο-αυτά δηλώνουν-και η κλεψιά πάει σύννεφο. Των γιατρών το εισόδημα είναι κάτι παραπάνω και των δικηγόρων κάτι λιγότερο.
ΚΑΛΑ που δεν συναντήσαμε (στην Πλατεία) και τον κ. Βοσκόπουλο. Καλά που δεν «τρακάραμε» με την κα Βόζεμπεργκ και θα’ χε πλάκα. Λαός είναι και οι παραπάνω. Καλλιτέχνης απαλλαγμένος (μεγαλο)φοροφυγάς ο πρώτος, υπηρέτης του δικαίου η δεύτερη (12.000 ετήσιο εισόδημα) και περίμενε υγεία, παιδεία, δρόμους από εκείνα που…περίσσεψαν. «Όλοι μαζί τα κλέψαμε»; Και βέβαια. Με…απλή αναλογική.