Σκέψεις… κομματικές

Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”) ΕΙΔΑΝ το Κίνημα οι πολιτικοί και τρόμαξαν. Είδαν τους αγανακτισμένου...

Του Θανάση Νικολαΐδη
(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)

ΕΙΔΑΝ το Κίνημα οι πολιτικοί και τρόμαξαν. Είδαν τους αγανακτισμένους «ακαπέλωτους» και… αγανάκτησαν. Ανύπαρκτες εξέδρες, χωρίς μικρόφωνα, λάβαρα και σημαιάκια, μια λαοθάλασσα με το καράβι άδειο από πλήρωμα και χωρίς καπετάνιο…
ΠΗΡΑΝ τον ομματιών τους οι κομματάρχες, αλλά ξαναγύρισαν. «Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό…» και ξανά στη λαοθάλασσα για αναμνήσεις και αναστεναγμούς. Δεν έμαθε να κάνει άλλη δουλειά στη ζωή του ο κομματάρχης και ξανάρθε στον τόπο της «δουλειάς». Απογοητευμένος, μαζί και ονειροπόλος. Κάθισε στο βραχάκι από...
 ψηλά και με τριγύρω τους επιτελείς του, έριξε τη ματιά στα πλήθη που «διαδήλωναν», θυμήθηκε, νοστάλγησε κι άρχισε το ονειροπόλημα. Σκέψεις κατά κόμμα και «ιδεολογία», κατά την ιστορία, την πείρα και το παρελθόν έκαστο Κόμμα και… από δεξιάς άρξασθε:
Ν.Δ.: Να’ ταν δεκαετία του ’50 με βασιλιάδες, αυλικούς και διαδόχους, και τα λεφούσια (σαν αυτά των σημερινών στο Σύνταγμα και στον Λ. Πύργο) να έτρεχαν να τους προϋπαντήσουν», την «Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή» να «κόβει φάτσες» και τους «εθνικόφρονες» να παραληρούν…
Να’ ταν ’61 και να ‘ριχνα στα πλήθη τους χαφιέδες… Θα’ χαν «δουλειά» οι φακελωτές, αντικείμενο οι ασφαλίτες, θα ‘ριχνα και μερικούς φαντάρους στα χωριά για «ασκήσεις», θα γράσαραν οι παρακρατικοί και κάνα τρίκυκλο (για βουλευτή) και θα’ χαμε καθαρίσει.
ΠΑΣΟΚ: Να’ ταν ’81 με τα πλήθη να καταπίνουν συνθήματα του τύπου «Έξω απ’ το ΝΑΤΟ», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και να μη βλέπουν το τρικ… Να’ ταν ’85 κι αυτή η λαοθάλασσα να’ ταν ψήφος καρφωτή για τους σοσιαλιστές πριν γίνουν «σοσιαλιστές» με ανάμεσά τους κάποιους μιζαδόρους και «πλουτήσαντες»… Χωρίς να το ψυλλιάζονται πως ήδη στήθηκαν οι βάσεις της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας, με δρομολογημένη τη διάλυση της δημόσιας διοίκησης…
ΚΚΕ.: Να μην είναι δικοί μας οι συγκεντρωμένοι, να μην κυριαρχεί το κόκκινο και να μη σειώνται λάβαρα και σημαιάκια, να μην ψηφίζουν μονοκούκι ΚΚΕ, να μην μπαίνουν τα ΜΑΤ για ν’ ανοίξουν κεφάλια και να αυγατίσουν τους «πιστούς» της επόμενης συγκέντρωσης… Αν μας ψήφιζε αυτή η λαοθάλασσα και γίνονταν διψήφια τα ποσοστά μας, θα το πιστεύαμε πως υπάρχει ακόμα και παράδεισος.
ΣΥΡΙΖΑ: Γιατί δεν ξεμπουκάρουν κουκουλοφόροι και δεν «καίνε» κανέναν κρανοφόρο με μολότοφ; Και τι λες αύριο στο «γυαλί» που όλα έτρεξαν ειρηνικά, οι μάζες δεν σε ψήφισαν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεροσταλιάζει, αύριο, στο «κατώφλι»; (Με «Δ.Σ.» και ΛΑΟΣ συνεχίζουμε αύριο)