Αρχίζει μία πολύ κρίσιμη εβδομάδα...

Γράφει ο Δευκαλίωνας http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/ Όπως ακριβώς τα είχαμε πει… Οι απειλές για την μη εκταμίευση της 5ης δόσ...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Όπως ακριβώς τα είχαμε πει…
Οι απειλές για την μη εκταμίευση της 5ης δόσης εντείνονταν την Πέμπτη-Παρασκευή και η επικοινωνιακή εκστρατεία Σοκ & Δέος κορυφώνονταν με την περιβόητη συνάντηση υπό την Προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Όμως η εκστρατεία κατέρρευσε ακριβώς στην κορύφωση της. Εκεί ακριβώς που περίμεναν όλοι ότι θα προκύψει ο θρίαμβος. Ο λόγος; Ο ηγέτης της συντηρητικής δεξιάς που φυσιολογικά θα έπρεπε να ήταν μέρος και μέλος της φίλο-μνημονιακής συμμαχίας, όχι μόνο αρνήθηκε για μία ακόμα φορά να ενταχθεί σε αυτήν αλλά επέβαλε σε όλα τα εξαπτέρυγα της συμμαχίας του μνημονίου τη δική του πολιτική θεματολογία.
Ουσιαστικά η εκστρατεία Σοκ & Δέος απέτυχε πανηγυρικά. Όταν την Τετάρτη 25 Μαΐου, στο άρθρο μας με τίτλο «Που θα περάσει το Σαββατοκύριακο ο Πρόεδρος» γράφαμε: «Απομένει να δούμε τώρα που ανεβαίνει και το θερμόμετρο σε ποια περιοχή της Ελλάδας θα αποφασίσει να περάσει Σαββατοκύριακο ο Πρόεδρος». Δεν περιμέναμε με τίποτε ότι η λαϊκή αγανάκτηση θα...
έφθανε στο σημείο να αποδοκιμασθεί (όπως αναφέρει το blog ΦΙΜΩΤΡΟ) ο Γιώργος Παπανδρέου στα Καλάβρυτα, κατά την επίσκεψη του στη μαρτυρική πόλη την Κυριακή 29 Μαΐου.
Ενώ λοιπόν επεδίωκαν να παγιώσουν στην κοινωνία και στις πολιτικές δυνάμεις τον φόβο για την επόμενη ημέρα (χρεοκοπία), πέτυχαν το εντελώς αντίθετο. Η κοινωνία στα πρόθυρα εξέγερσης διαμαρτύρεται όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Οι πολιτικές δυνάμεις που αντιδρούν στο περιβόητο μνημόνιο είναι σήμερα κατά κοινή παραδοχή συντριπτική εκλογική πλειοψηφία. Και όλα αυτά μόλις χρόνο από την ψήφιση του μνημονίου.
Γιατί ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόλις πέρσι τον Μάιο ψηφίσθηκε το περιβόητο μνημόνιο κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα «Τρόικα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και να μην χαθούν οι καταθέσεις». Οι πολιτικές δυνάμεις που το ψήφισαν και το αποδέχθηκαν (ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ και Φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ήταν σαφέστατα και εκλογική πλειοψηφία, ενώ οι ισχυρότερες εφεδρείες του Ελληνικού Πολιτικού Συστήματος (έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ) στήριζαν άκριτα την φίλο-μνημονιακή συμμαχία.
Υπάρχει φυσικά και ένα τμήμα της κοινωνίας που φοβάται σήμερα περισσότερο. Είναι αυτό που τρέχει στα γκισέ των τραπεζών και αποσύρει τις καταθέσεις του. Όμως σε αυτήν ακριβώς την διαπίστωση βρίσκεται και η τεράστια αποτυχία του μνημονίου. Το τμήμα της κοινής γνώμης που φοβήθηκε και αποσύρει αυτές τις ημέρες τις καταθέσεις του, είναι οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι». Είναι δηλαδή εκείνο το τμήμα που βρίσκεται πολιτικά πιο κοντά στο μνημόνιο. Οι «νοικοκυραίοι» λοιπόν δεν στηρίζουν το μνημόνιο και δεν παλεύουν πολιτικά την άποψη του, αλλά το αποδέχονται ως αναγκαίο κακό παρ’ ότι πλήττονται οικονομικά. Αποδέχονται το μνημόνιο ως αναγκαίο κακό διότι πιστεύουν ότι έχουν να χάσουν περισσότερα αν προκύψει γενικευμένη κοινωνική αναταραχή και καθεστώς χρεοκοπίας. Είναι το τμήμα της κοινωνίας που βάζει στην ζυγαριά την ιδιοκτησία ενός κύριου και ενός εξοχικού σπιτιού, την κατοχή 1-2 ιδιωτικών αυτοκινήτων και φυσικά τις ετήσιες αποδόσεις μίας αξιοπρεπούς κατάθεσης. Ουσιαστικά αυτοί που έπρεπε να στηρίζουν πολιτικά το μνημόνιο δεν το πιστεύουν και τρέχουν να προφυλαχθούν από τις επιπτώσεις του.
Όμως γιατί η περιβόητη Τρόικα επιδιώκει με αυτά τα χυδαία επικοινωνιακά μέσα και έναντι οιουδήποτε τιμήματος να πετύχει την περιβόητη πολιτική συναίνεση;
Πολλοί διαπρεπείς νομικοί πιστεύουν και διακηρύττουν πλέον δημόσια ότι τα Μνημόνια 1 & 2 χρειάζονταν τουλάχιστον 180 ψήφους για να εγκριθούν και να ισχύουν. Ήτοι εάν το Μνημόνιο 2 ψηφισθεί και αυτό με λιγότερους από 180 ψήφους είναι Νομικά Άκυρο όπως ισχυρίζονται ότι είναι το Μνημόνιο 1.
Δηλαδή, σε πάρα πολύ απλά Ελληνικά. Εάν ισχύουν τα αμέσως προηγούμενα, τότε όσα δάνεια έχει πάρει ή θα πάρει η Ελλάδα μέσω των μνημονιακών μηχανισμών, δεν είναι ενυπόθηκα αλλά απλά δάνεια σαν και αυτά με τα οποία δανείζονταν το Ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα.
Εμείς δεν γνωρίζουμε εάν ισχύει 100% το προαναφερόμενο νομικό ζήτημα. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά πως γίνονται deal. Μα είναι ποτέ δυνατόν να υποχρεώσει ο δανειστής τον δανειζόμενο σε χρεοκοπία; Την στιγμή μάλιστα που ο δανειζόμενος κάνει ότι μπορεί πουλώντας ακόμα και την πατρική του περιουσία για να εξοφλήσει τα χρέη του; Και την στιγμή μάλιστα που είναι βέβαιο ότι τα παλαιού τύπου ομόλογα, που έχουν στην κατοχή τους οι δανειστές, δεν τους εξασφαλίζουν απαιτήσεις πάνω στην περιουσία του Ελληνικού Κράτους;
Με αυτά, τις απλές σκέψεις αρχίζει αυτή η κρίσιμη εβδομάδα, αφού πλέον εισάγονται στην Βουλή τα πρώτα μέτρα της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής. Εισάγονται δηλαδή προς ψήφιση τα εισπρακτικά μέτρα των 29 δις ευρώ.
Αρχίζει λοιπόν μία πολύ κρίσιμη εβδομάδα!