Πολιτικά μποφόρ...

Από το http://attikipress.gr/ Κορυφώνεται το διεθνές κερδοσκοπικό παιχνίδι για την αναδιάρθρωση. Στραμμένο στον Ιούνιο το βλέμμα της κυ...

Από το http://attikipress.gr/

Κορυφώνεται το διεθνές κερδοσκοπικό παιχνίδι για την αναδιάρθρωση. Στραμμένο στον Ιούνιο το βλέμμα της κυβέρνησης. Οι δημοσκοπήσεις τροφοδοτούν εκλογικά σενάρια.

Με μόνη «σύμμαχο» την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που- όπως αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα η «Αττική Περιφέρεια»- αποκλείει κάθε συζήτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με «κούρεμα» των ομολόγων, η χώρα μας προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις νέες φουρτούνες και να αντισταθεί στις ολοένα και αυξανόμενες πιέσεις -κυρίως από την Γερμανία- να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ, ο ένας μετά τον άλλον, προειδοποιούν ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μπορεί να έχει πιο καταστροφικές συνέπειες από τη χρεοκοπία της αμερικανικής τράπεζας Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008 αλλά στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης διευρύνεται η πεποίθηση ότι η ευρωζώνη «μπορεί να αντέξει μία αναδιάρθρωση χρέους» και ότι έχει περιοριστεί το ενδεχόμενο εξάπλωσης του κινδύνου στις υπόλοιπες χώρες,δηλαδή το φαινόμενο του ντόμινο.
Την ίδια ώρα οι τιμές των CDS (δηλαδή τα ασφάλιστρα για τα ελληνικά ομόλογα) είναι μακράν οι μεγαλύτερες παγκοσμίως, καταρρίπτοντας ταυτόχρονα όλες τις προηγούμενες υψηλότερες τιμές ρεκόρ. Η αποκλιμάκωσή τους μάλιστα δεν ...
προβλέπεται κατά κανένα τρόπο καθώς τις επόμενες εβδομάδες λήγουν μεγάλης αξίας ομόλογα και το διεθνές «κερδοσκοπικό» παιχνίδι βρίσκεται στο απόγειό του. Τα δισεκατομμύρια που διακυβεύονται είναι δεκάδες και ως εκ τούτου η πίεση να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση η Ελλάδα μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Η παράμετρος αυτή είναι πάρα πολύ κρίσιμη για τις εξελίξεις και υπακούει σε, επίσης, πάρα πολύ κυνικούς όρους.
ΚόντρεςΜέσα σε αυτό το περιβάλλον και τις ποικίλες παρενέργειες που δημιουργεί, καλείται να βαδίσει η κυβέρνηση ενώ η κατάσταση στο εσωτερικό της δεν είναι και η καλύτερη. Αντιθέτως, αυξάνονται τα κρούσματα ασυνεννοησίας, πολυφωνίας, διαφοροποιήσεων από κεντρικές κυβερνητικές επιλογές και διαμόρφωσης προσωπικών στρατηγικών. Οι παλαιότερες «κλασσικές» συγκρούσεις μεταξύ υπουργών έχουν ξεπεραστεί από νεότερες ακόμη και μεταξύ εκείνων που προέρχονται από τον στενότερο κύκλο επιρροής του πρωθυπουργού, όπως συνέβη με την Τίνα Μπιρμπίλη και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου για το θέμα της «περαίωσης» στα αυθαίρετα. Είχαν προηγηθεί, πριν από το Πάσχα, οι «υπόγειες» συγκρούσεις για το θέμα της Κερατέας με εμπλεκόμενους (και διαγκωνιζόμενους) τον Χρήστο Παπουτσή, τον Γιάννη Ραγκούση, την Τίνα Μπιρμπίλη αλλά και τον Θεόδωρο Πάγκαλο.
Πολιτικό πρόβλημαΤο συμπέρασμα που καταγράφεται είναι ότι το οικονομικό πρόβλημα μεταλλάσσεται σε πολιτικό. Η μέχρι τώρα αδυναμία επίτευξης των στόχων του μνημονίου, προδικάζει και αδυναμία της Ελλάδας να βγει στις αγορές στο τέλος του 2011 ή στις αρχές του 2012. Και όπως είναι λογικό αυτό προκαλεί ενδοκυβερνητική υπερένταση η οποία όμως δεν παίρνει κεντρομόλα μορφή με στόχο να ξεπεραστούν τα προβλήματα αλλά αποκτά αρνητικό περιεχόμενο. Αντί δηλαδή να σημάνει συναγερμός, αναπτύσσεται μια περισσότερο «μοιρολατρική» αντίληψη και μια απαθής διάθεση.
Το ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι αν αυτό υποδηλώνει πολιτική σαστισμάρα μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων ή μπορεί να κρύβει άλλες διεργασίες. Έχει ενδιαφέρον δηλαδή το σενάριο που ακούγεται ότι μέσα στο προσεχές διάστημα (και εν προκειμένω τον Ιούνιο) μπορεί να δρομολογηθεί η συνολική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους με ταυτόχρονη μείωση του επιτοκίου. Τον Ιούνιο θα ληφθούν όπως είναι γνωστό και οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της ευρωζώνης στη Σύνοδο Κορυφής την ώρα που το χρέος των χωρών της ευρωζώνης πλησιάζει στο όριο του 90% του ΑΕΠ -που είναι το όριο βιωσιμότητας του χρέους- και έτσι η κρίση χρέους απειλεί παρά τα όσα λέγονται να εξαπλωθεί και στους δανειστές μας.
Μία τέτοια εξέλιξη λοιπόν αναφορικά με τη χώρα μας, αν και εφόσον συμβεί, μπορεί να μεταβάλει άρδην τα δεδομένα και σίγουρα να χαλαρώσει ως ένα βαθμό την πίεση για την εφαρμογή του υφιστάμενου μνημονιακού προγράμματος και να επιτρέψει να ανοίξουν χαραμάδες για την υλοποίηση και ενός αναπτυξιακού πακέτου μέτρων.
Τι κρύβουν οι δημοσκοπήσειςΟ προβληματισμός που εντείνεται στο εσωτερικό του κυβερνητικού στρατοπέδου για τον από εδώ και πέρα χειρισμό της κατάστασης υπαγορεύεται και από τα «μηνύματα» που στέλνουν οι δημοσκοπήσεις. Τα περιθώρια ασφαλείας του ΠΑΣΟΚ έναντι της Ν.Δ. διαρκώς στενεύουν καθώς βλέπουν το φως της δημοσιότητας μετρήσεις που φέρνουν τη διαφορά ακόμη και στο 1%, απειλώντας με υποχώρηση εκτός από το δημοσκοπικό και το ψυχολογικό πλεονέκτημα. Τέτοιες αμφιταλαντεύσεις παρατηρούνται σχεδόν κάθε φορά στο μέσον μιας κυβερνητικής θητείας, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι το σκηνικό που τώρα διαμορφώνεται είναι πρωτόγνωρο για το πολιτικό σύστημα.
Γι’ αυτό και η φιλολογία περί εκλογών, στις αρχές καλοκαιριού, φουντώνει πάλι ξεπερνώντας ακόμη και τα σενάρια περί ανασχηματισμού που θεωρείται αμφίβολο αν θα μπορούσε να προσφέρει δραστική διέξοδο. Αν και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν «αφορμές» για να δικαιολογηθεί η προσφυγή σε κάλπες, πολιτικά αυξάνονται εκείνοι που τις βλέπουν ως μια νέα αφετηρία. Εφόσον μάλιστα ο πολυκερματισμός ευνοήσει και την είσοδο περισσοτέρων μικρών κομμάτων στη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ ως πρώτο κόμμα θα έχει, όπως λέγεται, και μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων και συνεργασιών κατά τη φάση μετάβασης της χώρας σε ένα καινούριο πολιτικό τοπίο.