Έχει κι η Θεσσαλία τον Μπερλουσκόνι της...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Σα βγεις στον πηγαιμό για την Τσαγκαράδα, να εύχεσαι νάναι πολλές οι μέρες που θα μείνεις, γεμάτος εικόνες, γ...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Τσαγκαράδα,
να εύχεσαι νάναι πολλές οι μέρες που θα μείνεις,
γεμάτος εικόνες, γεμάτος γεύσεις νόστιμες.
Στους καρφοδέκαρους Πηλιορείτες και τους αντικοινωνικούς Σκιαθίτες,
στον ψευτοελιτιστή Βολιώτη μη σταθείς
τέτοιους στο δρόμο σου πολλούς θα βρείς.
Να εύχεσαι νάναι πολλές οι μέρες.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
που όμως θα 'ναι μολυσμένοι κι οι πολιτευτάδες θα μαλώνουνε
για το ποιος φέρει την ποιο βαριά ευθύνη
(και έτσι η Ζέττα θ' αναγκάζεται να κάμει...
μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου
για τη μόλυνση στη περιοχή του Παλαιού Λιμεναρχείου Βόλου).

Να σταματήσεις σ' εμπορεία τρικαλινά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
τυριά και βούτυρα, γλυκά του κουταλιού
και χαλβά Φαρσάλων μπόλικο.
Σε πόλεις θεσσαλικές πολλές να πας.
Τη λίμνη Πλαστήρα μη ξεχάσεις
και στα Μετέωρα ν' ανάψεις ένα κερί.

Πάντα στον νου σου νάχεις τη τηλεόραση (TV νεοελληνιστή).
Το λιώσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Την Επ-Ανάσταση από τον καναπέ μετά τη παχυλή Ανάσταση να κάμεις,
μόλις οι φυσαλίδες από τη σόδα σου καταλαγιάσουν
αυτή που ρούφηξες, τ' αρνάκι να χωνέψεις.

Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις στο βυζί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Θεσσαλία.
Η Θεσσαλία σου 'δωσε τις πιο ωραίες εικόνες.
Χωρίς αυτήν θα πίστευες πως μόνο ο Μπερλουσκόνι υπάρχει.
Δεν είναι μήτε ο Αλαφούζος μονάχα που βγαίνει στου ΣΚΑΙ το ντελάλι
συχνά πυκνά τη σκέψη του να (επι)κοινωνήσει.

Είναι και ο κυρ Άγγελος ο Αντωνίου
που βγήκε στο κανάλι του στο ΤRT,
με το τούρκικο το όνομα το δανεικό δοσμένο
και τάχθηκε υπέρ του Μνημονίου.
Αν δεν τον αναγνωρίσεις όταν το δεις στο γυαλί,
θυμήσου πως ποτέ δεν έχει ιδιότητα από κάτω
στο τηλεπαραθύρι του όταν βγαίνει
μην το όνομά του γράφει, θαρρείς πως πρέπει να τον ξέρεις.
Και μην αναρωτηθείς με ποιά ιδιότητα προβαίνει σε διαγγέλματα
ενώπιον τηλεθεατών κι εργαζομένων του
στην εποχή του ανθρωπόκαινου.
Μην σκεφτείς αν είναι πρέπον να χρησιμοποιεί αγορασμένη συχνότητα
για να εκφράζει τα φιλοκυβερνητικά (ή όποια άλλα) του πιστεύω,
λέγοντας ότι τα μέτρα δεν αρκούν και χρειάζονται κι άλλα.

Μη γελάσεις με το αξάν,
συνηθίζεται στα μέρη εκείνα.
Θυμήσου μόνο ότι η Θεσσαλία 
σε φόβισε στη σκέψη
όταν λογίστηκες για το παρόν και μέλλον 
της Δημοκρατίας σου,
αλλά σε μέθυσε συνάμα
με τσίπουρο καλό, άνευ γλυκανίσου.

ΥΓ Καβάφη συγχώρα με...