Τι κρύβει η «εκτέλεση» Αλογοσκούφη...

Από το http://attikipress.gr/ Το ριψοκίνδυνο σχέδιο Σαμαρά να κόψει τους δεσμούς με τις πολιτικές και τα πρόσωπα από το καταδικασμένο ...

Από το http://attikipress.gr/

Το ριψοκίνδυνο σχέδιο Σαμαρά να κόψει τους δεσμούς με τις πολιτικές και τα πρόσωπα από το καταδικασμένο παρελθόν της Ν.Δ.
Την πιο δύσκολη ίσως μάχη για να αποτινάξει τις αμαρτίες του παρελθόντος από τη Ν.Δ. δίνει ο Αντώνης Σαμαράς. Το θέμα της «απογραφής» θεωρείται μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς με αφορμή αυτό κρίνονται οριστικά οι εσωτερικοί συσχετισμοί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και η δυνατότητά του να αποκτήσει δυναμική διεκδίκησης της εξουσίας.
Έστω κι αν αρκετοί, ακόμη και από τους ανήκοντες στην «ηγετική πτέρυγα», είδαν ως ριψοκίνδυνη αυτή την κίνηση και τους συμβολισμούς της, η αποκήρυξη της «απογραφής» εκτιμάται ότι βοηθά τον κ. Σαμαρά προς δύο βασικές κατευθύνσεις. Πρώτον, διαφοροποιείται καθοριστικά από τη φιλοσοφία της οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόστηκε την περίοδο μετά το 2004 και ουσιαστικά δεν όπλισε τη χώρα απέναντι στους κινδύνους μιας κρίσης σαν αυτήν που ακολούθησε. Και δεύτερον, συνεχίζει να απαλλάσσει τη Ν.Δ. από τα «βαρίδια» του παρελθόντος, που την κρατούσαν καθηλωμένη σε χαμηλά επίπεδα.
Ως προς το πρώτο σκέλος η προσπάθεια διαφοροποίησης έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετές εβδομάδες με χαρακτηριστικότερο σταθμό τη δήλωση του αναπληρωτή τομεάρχη Οικονομίας της Ν.Δ. Νότη Μηταράκη ότι «η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μας προετοίμασε για....
μια διεθνή οικονομική κρίση μεγαλύτερη από ό,τι περιμέναμε. Δηλαδή, κινήθηκαν με ρυθμούς ήπιας προσαρμογής, ενώ ξαφνικά άλλαξαν τα διεθνή δεδομένα». Στο στόχαστρο βρίσκεται ο πρώην «τσάρος» Γ. Αλογοσκούφης, αλλά μαζί του φυσικά και η νοοτροπία μιας ολόκληρης περιόδου. Από την κριτική εξαιρείται με εύσχημο τρόπο ο Κώστας Καραμανλής, αν και ως πρωθυπουργός είχε την τελική ευθύνη για τις αποφάσεις που εφαρμόζονταν .
Αρχιτέκτονες… και πρωτομάστορες…Αποτελεί κοινό μυστικό όμως ότι εισηγητής και αρχιτέκτονας της οικονομικής στρατηγικής και πολιτικής που ακολουθήθηκε μετά το 2004 ήταν ο κ. Αλογοσκούφης. Ο τότε πρωθυπουργός (που δεν είχε και ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις) του είχε αναθέσει σχεδόν εν λευκώ τον τομέα της οικονομίας, ενώ ολόκληρο το οικονομικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου είχε στελεχωθεί από συνεργάτες του κ. Αλογοσκούφη. Μόλις το καλοκαίρι του 2008, όπως αναφέρουν οι καλά γνωρίζοντες τα γεγονότα, ο κ. Καραμανλής άρχισε να αποκτά μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που του παρουσίαζε για την πορεία της οικονομίας ο υπουργός του. Και πάλι, περίμενε περίπου έξι μήνες (στις αρχές του 2009) για να τον αντικαταστήσει.
Επομένως, άλλου τύπου αστοχία μπορεί να καταλογιστεί στον τέως πρωθυπουργό. Σε κάθε περίπτωση πάντως τότε που τον απομάκρυνε ήταν ήδη αργά. Ασχέτως αυτού, είναι γεγονός από την άλλη πλευρά ότι ο Κ. Καραμανλής παρά τα λάθη και τις ευθύνες του αποτελεί πρόσωπο που ακόμη και σήμερα είναι λίαν δημοφιλές στη βάση της Ν.Δ. Κι αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος που η σημερινή ηγεσία του κόμματος τον αφήνει στο απυρόβλητο. Την ίδια ώρα όμως φαίνεται ότι στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάποια στελέχη κινούνται (με προσοχή μέχρι στιγμής) με στόχο να εκφράσουν την «καραμανλική κληρονομιά» και να μπορέσουν να παίξουν ενεργότερο ρόλο ύστερα από μια ενδεχόμενη εκλογική ήττα «εν ονόματι» του τέως πρωθυπουργού, αλλά όχι κατ’ ανάγκην και με τη στήριξή του.
Η προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας τέτοιος πόλος καταγράφεται πάντως ως υπαρκτή. Γι’ αυτό και ακούστηκαν φωνές εναντίον της αποκήρυξης της «απογραφής» με το επιχείρημα ότι «η Ν.Δ. δεν χρειάζεται άλλο αυτομαστίγωμα». Όσοι το είπαν δεν είχαν φυσικά κατά νου να προστατεύσουν τον κ. Αλογοσκούφη, αλλά να λειτουργήσουν ως αυτόκλητοι υπερασπιστές του «καραμανλισμού».
Έρχεται το «Ζάππειο 2»Αρκετοί μιλούν βέβαια για μάχες οπισθοφυλακών στη Ν.Δ., οι οποίες μάλλον θα συνεχιστούν για αρκετό διάστημα. Το ποια έκβαση θα έχουν θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από την απήχηση της επικαιροποιημένης» πρότασης «για την έξοδο από την κρίση», που θα παρουσιάσει στα μέσα Μαΐου ο κ. Σαμαράς. Το «Ζάππειο 2» όπως έχει συνηθίσει να αποκαλείται. Στόχος του εγχειρήματος είναι να αποτυπωθεί, όπως λέγεται, ένα οικονομικό πρόγραμμα «ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο και απολύτως κοστολογημένο», το οποίο ταυτόχρονα θα ενισχύσει την πολιτική αξιοπιστία της Ν.Δ. στις εγχώριες δυνάμεις της αγοράς, αλλά και στους κόλπους των ισχυρών ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ανανέωση Δεν είναι μικρότερης σημασίας και η υπόθεση της ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού της Ν.Δ. Το γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό εξακολουθούν να «παρελαύνουν» (ελλείψει άλλων) μέχρι σήμερα, ακόμη και στις πρώτες γραμμές, στελέχη που συνδέθηκαν με την κακή κυβερνητική εικόνα της Ν.Δ. θεωρείται καθοριστικό για την αδυναμία του κόμματος να ανακάμψει.
Δεν παραγνωρίζεται φυσικά ότι ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές είναι ακόμη μικρός όταν το ΠΑΣΟΚ χρειάστηκε αντιστοίχως περίπου μια τετραετία για να ανανεωθεί μετά την ήττα του 2004. Όμως και η κυβερνητική φθορά είναι μεγάλη και γρήγορη τώρα για να υπάρχει η «πολυτέλεια» αυτών των αργών ρυθμών. Από την άποψη αυτή ο κ. Αλογοσκούφης, μολονότι δεν είναι πια βουλευτής και δεν έχει ενεργό κομματική δραστηριότητα, αντιπροσωπεύει απόλυτα την κατηγορία των «φθαρμένων» προσώπων, που συνέβαλαν στην πανωλεθρία της Ν.Δ.
Έχουν προηγηθεί οι Θ. Ρουσόπουλος και Γ. Βουλγαράκης, που αποκηρύχθηκαν κι αυτοί ως «βαρίδια» του παρελθόντος, ενώ το συνολικό μήνυμα που στέλνει ο Αντ. Σαμαράς είναι ότι θέλει να δημιουργήσει μια «νέα γενιά» στελεχών και να κάνει πράξη την ανανέωση με την εκλογή άφθαρτων προσώπων στην επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. Μένει να φανεί πόσο δύσκολος θα είναι, στις γενικότερες σημερινές πολιτικές συνθήκες, ένας τέτοιος «τοκετός».