Του Στίβεν Σ. Ρόουτς* Στις αρχές Μαρτίου , το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο της Κίνας θα εγκρίνει το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα, το οποίο ενδέχεται ...
Του Στίβεν Σ. Ρόουτς*
Στις αρχές Μαρτίου, το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο της Κίνας θα εγκρίνει το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα, το οποίο ενδέχεται να μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο δυναμικές στρατηγικές πρωτοβουλίες της Κίνας.
Στην ουσία, θα αλλάξει τον χαρακτήρα του οικονομικού μοντέλου της κινεζικής οικονομίας των τελευταίων 30 ετών, το οποίο στηρίζεται στις εξαγωγές και τις επενδύσεις, προς την κατεύθυνση ενός αναπτυξιακού μοντέλου με βασικό άξονα τους Κινέζους καταναλωτές. Μια τέτοια μεταστροφή συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις για την Κίνα, την υπόλοιπη Ασία και την παγκόσμια οικονομία γενικότερα.
Όπως το Πενταετές Πρόγραμμα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 που έθεσε τις βάσεις για «τις μεταρρυθμίσεις και το άνοιγμα» και το Εννεαετές Πρόγραμμα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 που προώθησε την εμπορευματοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, το σημερινό πρόγραμμα καλεί την Κίνα να αναθεωρήσει το κεντρικό σύστημα αξιών της οικονομίας της. Τις βάσεις έθεσε ο πρωθυπουργός, Γουέν Τζιαμπάο, πριν από τέσσερα χρόνια, όταν...
επισήμανε για πρώτη φορά το παράδοξο των «τεσσάρων στερητικών άλφα», σύμφωνα με το οποίο η επιφανειακή ισχύς μιας οικονομίας κρύβει μια ολοένα πιο «ασταθή, ανισόρροπη, ανοργάνωτη και τελικώς α-βιώσιμη» δομή.
Η Μεγάλη Ύφεση των ετών 2008-2009 υποδηλώνει ότι η Κίνα δεν μπορεί να αντιμετωπίζει πλέον τα «τέσσερα στερητικά άλφα» ως μια θεωρητική εικασία. Στη μετά-κρίση εποχή, ο ανεπτυγμένος κόσμος θα κλονίζεται λογικά για πολύ καιρό από μετασεισμούς, οι οποίοι θα υπονομεύουν την εξωτερική ζήτηση, από την οποία ανέκαθεν εξαρτιόνταν η Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει μεγάλα περιθώρια επιλογών –αυτό που πρέπει να κάνει είναι να στραφεί στην εσωτερική ζήτηση και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των «τεσσάρων στερητικών άλφα».
Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του 12ου Πενταετούς Προγράμματος, το οποίο επικεντρώνεται σε τρεις πρωτοβουλίες ενίσχυσης της κατανάλωσης. Καταρχάς, η Κίνα θα αρχίσει να απογαλακτίζεται από το μοντέλο της μεταποίησης το οποίο αποτελεί κινητήριο άξονα της ανάπτυξης που βασίζεται στις εξαγωγές και τις επενδύσεις. Παρότι ότι η Κίνα ακολουθεί αυτόν τον άξονα εδώ και 30 χρόνια, το γεγονός ότι η ενίσχυση της παραγωγικότητάς της εξαρτάται από την αύξηση των κεφαλαιουχικών αγαθών και τη μείωση της εργασίας στην παραγωγή δεν της επιτρέπει να απορροφήσει την πλεονάζουσα προσφορά εργασίας.
Η αλήθεια είναι ότι στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος, η Κίνα θα υιοθετήσει ένα μοντέλο υπηρεσιών εντάσεως εργασίας. Μπορεί κανείς να ελπίζει ότι το εν λόγω πρόγραμμα θα παρέχει λεπτομερές σχέδιο ανάπτυξης των κλάδων εντάσεως συναλλαγών μεγάλης κλίμακας, όπως ο κλάδος πωλήσεων χονδρικής και λιανικής, δημόσιων μεταφορών και διοικητικής μέριμνας στην αλυσίδα προμηθειών, καθώς και οι κλάδοι υγείας, αναψυχής και τουριστικών υποδομών.
Μια τέτοια μεταστροφή θα ενισχύσει σημαντικά τους ρυθμούς δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στην Κίνα. Δεδομένου ότι μια μονάδα παραγωγής στον κλάδο των υπηρεσιών χρειάζεται 35% περισσότερους εργαζομένους απ’ ό,τι στο μεταποιητικό και κατασκευαστικό κλάδο, το Πεκίνο μπορεί να πετύχει τον στόχο απασχόλησης που έχει θέσει ακόμη και με μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Επιπλέον, ο τομέας των υπηρεσιών δεν είναι στον ίδιο βαθμό εντάσεως πόρων με τον κλάδο της μεταποίησης, γεγονός που σημαίνει ότι η Κίνα θα απολαμβάνει τα προνόμια ενός πιο ελαφριού, καθαρού και πράσινου αναπτυξιακού μοντέλου.
Η δεύτερη πρωτοβουλία του Προγράμματος για τόνωση της κατανάλωσης στοχεύει στην εκτίναξη των μισθών. Στο επίκεντρο θα βρεθούν κυρίως οι εργαζόμενοι των αγροτικών περιοχών που λαμβάνουν πολύ κατώτερες αμοιβές και το κατά κεφαλήν εισόδημά τους είναι σήμερα 30% χαμηλότερο σε σύγκριση με τα αστικά κέντρα –κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις φιλοδοξίες της Κίνας για μια «αρμονική κοινωνία». Στις μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνονται φορολογικές πολιτικές με στόχο την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης στις αγροτικές περιοχές, μέτρα διεύρυνσης της ιδιοκτησίας αγροτικής γης και τεχνολογικά προγράμματα για ενίσχυση της παραγωγικότητας στη γεωργία.
Μεγαλύτερη μόχλευση, ωστόσο, θα επιτευχθεί μέσω των πολιτικών που ενθαρρύνουν τη συνεχή και ραγδαία μετανάστευση από την περιφέρεια στα αστικά κέντρα. Μετά το 2000, οι εσωτερικοί μετανάστες ανέρχονται σταθερά σε 15-20 εκατομμύρια ετησίως. Για να συνεχιστεί η μετανάστευση με αυτούς τους ρυθμούς, το Πεκίνο θα πρέπει να «χαλαρώσει» τις μακροχρόνιες παγιωμένες δομές του συστήματος καταγραφής των νοικοκυριών (hukou), το οποίο εμποδίζει την κινητικότητα των εργαζομένων, περιορίζοντας τους εργαζομένους και τις παροχές τους στον τόπο καταγωγής τους.
Η ενίσχυση της απασχόλησης μέσω του τομέα υπηρεσιών και η αύξηση των μισθών μέσω της αυξημένης στήριξης των εργαζομένων στις αγροτικές περιοχές θα αυξήσει μακροπρόθεσμα το προσωπικό εισόδημα των Κινέζων, το οποίο σήμερα αντιστοιχεί μόλις στο 42% του ΑΕΠ -το μισό απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Ωστόσο, για την ενίσχυση της ιδιωτικής κατανάλωσης στην Κίνα απαιτούνται πολύ περισσότερα από την επίτευξη μεγαλύτερων ρυθμών αύξησης των εισοδημάτων από την εργασία. Πρέπει, επίσης, να καταβληθούν μεγάλες προσπάθειες για μεταστροφή των καταναλωτών από την αποταμίευση στην κατανάλωση.
Σε αυτό το πρόβλημα στοχεύει ο τρίτος βασικός άξονας της ατζέντας του νέου Προγράμματος που αποσκοπεί στην αύξηση της κατανάλωσης - στην ανάγκη να δημιουργηθεί ένα δίχτυ ασφαλείας προκειμένου να μειωθεί η προληπτική αποταμίευση που απορρέει από την ανασφάλεια. Στην ουσία, αυτό σημαίνει ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλειας, καθιέρωση συνταξιοδοτικού προγράμματος στον ιδιωτικό τομέα, ιατρική περίθαλψη και επιδόματα ανεργίας. Ανάλογα σχέδια υπήρχαν και σήμερα, μόνο που έμεναν στα σχέδια και δεν έχαιραν επαρκούς χρηματοδότησης.
Το 2009, για παράδειγμα, η συνολική αξία των συνταξιοδοτικών παροχών της Κίνας –εθνική κοινωνική ασφάλεια, περιφερειακά προγράμματα συνταξιοδότησης και συνταξιοδοτικό ιδιωτικού τομέα- ανερχόταν σε 364 δισ. δολάρια. Οι παροχές αυτές μεταφράζονται σε εφάπαξ εισόδημα 470 δολαρίων για τον μέσο Κινέζο εργαζόμενο. Δεν είναι να απορεί, λοιπόν, κανείς που οι οικογένειες στην Κίνα αποταμιεύουν από ανασφάλεια για το μέλλον. Το νέο Πρόγραμμα της Κίνας θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα αυτό το πρόβλημα.
Το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την πολιτική τριών πυλώνων με στόχο την ενίσχυση της κατανάλωσης. Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η επικέντρωση του Προγράμματος στην ταχύτερη ανάπτυξη συγκεκριμένων αναδυόμενων κλάδων στρατηγικής σημασίας, όπως η βιοτεχνολογία, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας και η πληροφορικής νέας γενιάς.
Το καθοριστικό στοιχείο, όμως, του νέου Προγράμματος θα είναι η έμφαση στον Κινέζο καταναλωτή, η οποία - κατά τη γνώμη μου- αρκεί για να αυξήσει το μερίδιο της ιδιωτικής κατανάλωσης στο ΑΕΠ από το εντυπωσιακά χαμηλό 36% που είναι σήμερα στο 42-45% έως το 2015. Παρότι το ποσοστό αυτό εξακολουθεί να είναι χαμηλό με βάση τα διεθνή πρότυπα, μια τέτοια αύξηση σηματοδοτεί ένα ζωτικό βήμα για την Κίνα στο δρόμο της εξισορρόπησης.
Κάτι τέτοιο θα έδινε, επίσης, τεράστια ώθηση στους βασικούς εμπορικούς εταίρους της Κίνας - όχι μόνο στην Ανατολική Ασία αλλά και στην ευρωπαϊκή και αμερικανική οικονομία που παρουσιάζουν χαμηλότερα περιθώρια ανάπτυξης. Πράγματι, το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα ίσως τροφοδοτήσει τη μεγαλύτερη αύξηση της κατανάλωσης στη σύγχρονη ιστορία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς στη μετά-κρίση εποχή που διανύουμε;
Υπάρχει, ωστόσο, μία παγίδα: κατά τη μεταστροφή προς μια ανάπτυξη που τροφοδοτείται περισσότερο από την κατανάλωση, τα αποταμιευτικά πλεονάσματα της Κίνας θα μειωθούν με αποτέλεσμα να υπάρχουν λιγότερα διαθέσιμα για τη χρηματοδότηση των σταθερών αποταμιευτικών ελλειμμάτων άλλων κρατών, όπως οι ΗΠΑ. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας νέας, ασύμμετρης ισορροπίας σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά την οποία η Κίνα θα προπορεύεται και ο προηγμένος κόσμος θα ακολουθεί με συρτό βήμα, αποτελεί μια πιθανή παρενέργεια του 12ου Πενταετούς Προγράμματος της Κίνας.
*Ο Στίβεν Σ. Ρόουτς είναι μέλος της επιστημονικής κοινότητας του Πανεπιστημίου Γέιλ και μη εκτελεστικός πρόεδρος της Morgan Stanley Asia. Επίσης, έχει συγγράψει το βιβλίο «The Next Asia».
Copyright: Project Syndicate, 2011
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/
Στην ουσία, θα αλλάξει τον χαρακτήρα του οικονομικού μοντέλου της κινεζικής οικονομίας των τελευταίων 30 ετών, το οποίο στηρίζεται στις εξαγωγές και τις επενδύσεις, προς την κατεύθυνση ενός αναπτυξιακού μοντέλου με βασικό άξονα τους Κινέζους καταναλωτές. Μια τέτοια μεταστροφή συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις για την Κίνα, την υπόλοιπη Ασία και την παγκόσμια οικονομία γενικότερα.
Όπως το Πενταετές Πρόγραμμα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 που έθεσε τις βάσεις για «τις μεταρρυθμίσεις και το άνοιγμα» και το Εννεαετές Πρόγραμμα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 που προώθησε την εμπορευματοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, το σημερινό πρόγραμμα καλεί την Κίνα να αναθεωρήσει το κεντρικό σύστημα αξιών της οικονομίας της. Τις βάσεις έθεσε ο πρωθυπουργός, Γουέν Τζιαμπάο, πριν από τέσσερα χρόνια, όταν...
επισήμανε για πρώτη φορά το παράδοξο των «τεσσάρων στερητικών άλφα», σύμφωνα με το οποίο η επιφανειακή ισχύς μιας οικονομίας κρύβει μια ολοένα πιο «ασταθή, ανισόρροπη, ανοργάνωτη και τελικώς α-βιώσιμη» δομή.
Η Μεγάλη Ύφεση των ετών 2008-2009 υποδηλώνει ότι η Κίνα δεν μπορεί να αντιμετωπίζει πλέον τα «τέσσερα στερητικά άλφα» ως μια θεωρητική εικασία. Στη μετά-κρίση εποχή, ο ανεπτυγμένος κόσμος θα κλονίζεται λογικά για πολύ καιρό από μετασεισμούς, οι οποίοι θα υπονομεύουν την εξωτερική ζήτηση, από την οποία ανέκαθεν εξαρτιόνταν η Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει μεγάλα περιθώρια επιλογών –αυτό που πρέπει να κάνει είναι να στραφεί στην εσωτερική ζήτηση και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των «τεσσάρων στερητικών άλφα».
Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του 12ου Πενταετούς Προγράμματος, το οποίο επικεντρώνεται σε τρεις πρωτοβουλίες ενίσχυσης της κατανάλωσης. Καταρχάς, η Κίνα θα αρχίσει να απογαλακτίζεται από το μοντέλο της μεταποίησης το οποίο αποτελεί κινητήριο άξονα της ανάπτυξης που βασίζεται στις εξαγωγές και τις επενδύσεις. Παρότι ότι η Κίνα ακολουθεί αυτόν τον άξονα εδώ και 30 χρόνια, το γεγονός ότι η ενίσχυση της παραγωγικότητάς της εξαρτάται από την αύξηση των κεφαλαιουχικών αγαθών και τη μείωση της εργασίας στην παραγωγή δεν της επιτρέπει να απορροφήσει την πλεονάζουσα προσφορά εργασίας.
Η αλήθεια είναι ότι στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος, η Κίνα θα υιοθετήσει ένα μοντέλο υπηρεσιών εντάσεως εργασίας. Μπορεί κανείς να ελπίζει ότι το εν λόγω πρόγραμμα θα παρέχει λεπτομερές σχέδιο ανάπτυξης των κλάδων εντάσεως συναλλαγών μεγάλης κλίμακας, όπως ο κλάδος πωλήσεων χονδρικής και λιανικής, δημόσιων μεταφορών και διοικητικής μέριμνας στην αλυσίδα προμηθειών, καθώς και οι κλάδοι υγείας, αναψυχής και τουριστικών υποδομών.
Μια τέτοια μεταστροφή θα ενισχύσει σημαντικά τους ρυθμούς δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στην Κίνα. Δεδομένου ότι μια μονάδα παραγωγής στον κλάδο των υπηρεσιών χρειάζεται 35% περισσότερους εργαζομένους απ’ ό,τι στο μεταποιητικό και κατασκευαστικό κλάδο, το Πεκίνο μπορεί να πετύχει τον στόχο απασχόλησης που έχει θέσει ακόμη και με μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Επιπλέον, ο τομέας των υπηρεσιών δεν είναι στον ίδιο βαθμό εντάσεως πόρων με τον κλάδο της μεταποίησης, γεγονός που σημαίνει ότι η Κίνα θα απολαμβάνει τα προνόμια ενός πιο ελαφριού, καθαρού και πράσινου αναπτυξιακού μοντέλου.
Η δεύτερη πρωτοβουλία του Προγράμματος για τόνωση της κατανάλωσης στοχεύει στην εκτίναξη των μισθών. Στο επίκεντρο θα βρεθούν κυρίως οι εργαζόμενοι των αγροτικών περιοχών που λαμβάνουν πολύ κατώτερες αμοιβές και το κατά κεφαλήν εισόδημά τους είναι σήμερα 30% χαμηλότερο σε σύγκριση με τα αστικά κέντρα –κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις φιλοδοξίες της Κίνας για μια «αρμονική κοινωνία». Στις μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνονται φορολογικές πολιτικές με στόχο την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης στις αγροτικές περιοχές, μέτρα διεύρυνσης της ιδιοκτησίας αγροτικής γης και τεχνολογικά προγράμματα για ενίσχυση της παραγωγικότητας στη γεωργία.
Μεγαλύτερη μόχλευση, ωστόσο, θα επιτευχθεί μέσω των πολιτικών που ενθαρρύνουν τη συνεχή και ραγδαία μετανάστευση από την περιφέρεια στα αστικά κέντρα. Μετά το 2000, οι εσωτερικοί μετανάστες ανέρχονται σταθερά σε 15-20 εκατομμύρια ετησίως. Για να συνεχιστεί η μετανάστευση με αυτούς τους ρυθμούς, το Πεκίνο θα πρέπει να «χαλαρώσει» τις μακροχρόνιες παγιωμένες δομές του συστήματος καταγραφής των νοικοκυριών (hukou), το οποίο εμποδίζει την κινητικότητα των εργαζομένων, περιορίζοντας τους εργαζομένους και τις παροχές τους στον τόπο καταγωγής τους.
Η ενίσχυση της απασχόλησης μέσω του τομέα υπηρεσιών και η αύξηση των μισθών μέσω της αυξημένης στήριξης των εργαζομένων στις αγροτικές περιοχές θα αυξήσει μακροπρόθεσμα το προσωπικό εισόδημα των Κινέζων, το οποίο σήμερα αντιστοιχεί μόλις στο 42% του ΑΕΠ -το μισό απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Ωστόσο, για την ενίσχυση της ιδιωτικής κατανάλωσης στην Κίνα απαιτούνται πολύ περισσότερα από την επίτευξη μεγαλύτερων ρυθμών αύξησης των εισοδημάτων από την εργασία. Πρέπει, επίσης, να καταβληθούν μεγάλες προσπάθειες για μεταστροφή των καταναλωτών από την αποταμίευση στην κατανάλωση.
Σε αυτό το πρόβλημα στοχεύει ο τρίτος βασικός άξονας της ατζέντας του νέου Προγράμματος που αποσκοπεί στην αύξηση της κατανάλωσης - στην ανάγκη να δημιουργηθεί ένα δίχτυ ασφαλείας προκειμένου να μειωθεί η προληπτική αποταμίευση που απορρέει από την ανασφάλεια. Στην ουσία, αυτό σημαίνει ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλειας, καθιέρωση συνταξιοδοτικού προγράμματος στον ιδιωτικό τομέα, ιατρική περίθαλψη και επιδόματα ανεργίας. Ανάλογα σχέδια υπήρχαν και σήμερα, μόνο που έμεναν στα σχέδια και δεν έχαιραν επαρκούς χρηματοδότησης.
Το 2009, για παράδειγμα, η συνολική αξία των συνταξιοδοτικών παροχών της Κίνας –εθνική κοινωνική ασφάλεια, περιφερειακά προγράμματα συνταξιοδότησης και συνταξιοδοτικό ιδιωτικού τομέα- ανερχόταν σε 364 δισ. δολάρια. Οι παροχές αυτές μεταφράζονται σε εφάπαξ εισόδημα 470 δολαρίων για τον μέσο Κινέζο εργαζόμενο. Δεν είναι να απορεί, λοιπόν, κανείς που οι οικογένειες στην Κίνα αποταμιεύουν από ανασφάλεια για το μέλλον. Το νέο Πρόγραμμα της Κίνας θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα αυτό το πρόβλημα.
Το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την πολιτική τριών πυλώνων με στόχο την ενίσχυση της κατανάλωσης. Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η επικέντρωση του Προγράμματος στην ταχύτερη ανάπτυξη συγκεκριμένων αναδυόμενων κλάδων στρατηγικής σημασίας, όπως η βιοτεχνολογία, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας και η πληροφορικής νέας γενιάς.
Το καθοριστικό στοιχείο, όμως, του νέου Προγράμματος θα είναι η έμφαση στον Κινέζο καταναλωτή, η οποία - κατά τη γνώμη μου- αρκεί για να αυξήσει το μερίδιο της ιδιωτικής κατανάλωσης στο ΑΕΠ από το εντυπωσιακά χαμηλό 36% που είναι σήμερα στο 42-45% έως το 2015. Παρότι το ποσοστό αυτό εξακολουθεί να είναι χαμηλό με βάση τα διεθνή πρότυπα, μια τέτοια αύξηση σηματοδοτεί ένα ζωτικό βήμα για την Κίνα στο δρόμο της εξισορρόπησης.
Κάτι τέτοιο θα έδινε, επίσης, τεράστια ώθηση στους βασικούς εμπορικούς εταίρους της Κίνας - όχι μόνο στην Ανατολική Ασία αλλά και στην ευρωπαϊκή και αμερικανική οικονομία που παρουσιάζουν χαμηλότερα περιθώρια ανάπτυξης. Πράγματι, το 12ο Πενταετές Πρόγραμμα ίσως τροφοδοτήσει τη μεγαλύτερη αύξηση της κατανάλωσης στη σύγχρονη ιστορία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς στη μετά-κρίση εποχή που διανύουμε;
Υπάρχει, ωστόσο, μία παγίδα: κατά τη μεταστροφή προς μια ανάπτυξη που τροφοδοτείται περισσότερο από την κατανάλωση, τα αποταμιευτικά πλεονάσματα της Κίνας θα μειωθούν με αποτέλεσμα να υπάρχουν λιγότερα διαθέσιμα για τη χρηματοδότηση των σταθερών αποταμιευτικών ελλειμμάτων άλλων κρατών, όπως οι ΗΠΑ. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας νέας, ασύμμετρης ισορροπίας σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά την οποία η Κίνα θα προπορεύεται και ο προηγμένος κόσμος θα ακολουθεί με συρτό βήμα, αποτελεί μια πιθανή παρενέργεια του 12ου Πενταετούς Προγράμματος της Κίνας.
*Ο Στίβεν Σ. Ρόουτς είναι μέλος της επιστημονικής κοινότητας του Πανεπιστημίου Γέιλ και μη εκτελεστικός πρόεδρος της Morgan Stanley Asia. Επίσης, έχει συγγράψει το βιβλίο «The Next Asia».
Copyright: Project Syndicate, 2011
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/
.jpg)
Καπιταλισμος του κερατα καυμενη Παπαρηγα μονη σου εχεις μεινει
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά μην προλάβουν οι κανιβαλικά υπρπληθυσμιακοί Κινέζοι να σωθούν από τους επερχόμενους ηφαιστειακούς χειμώνες!...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=hxtcNWdm6Vw
Η ΑΥΞΗΣΗ της νεφοκάλυψης-ψύξης-πλημμυρών από τις ηφαιστειακές εκρήξεις ΑΥΞΑΝΕΙ τις καταστροφές στη γεωργία, ΑΥΞΑΝΕΙ τιμές-πείνα-λιμούς...:
Από τα τέλη Νοεμβρίου τα ηφαίστεια Kizimen, Sheveluch, Karymsky και Kliuchevskoihave εκρήγνυνται σχεδόν συνεχώς. Τα ηφαίστεια στο ανατολικό τμήμα της Καμτσάτκα είναι ασυνήθιστα ενεργά τους τελευταίους έξι μήνες. Η σκόνη τους εξέτρεψε τους ανέμους στην περιοχή της Αρκτικής, και ώθησαν κρύο αέρα πάνω από την Ευρώπη και τη Β. Αμερική, προκαλώντας τον ασυνήθιστα ψυχρό χειμώνα, λένε οι επιστήμονες.
Αυτή η σειρά των ηφαιστείων, 29 εκ των οποίων είναι ενεργά, μπορεί να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα φέτος, καταστρέφοντας σοδειές σε όλη την υδρόγειο και ανεβάζοντας στα ύψη τις τιμές των τροφίμων, ενώ θα προκαλεί έναν δεύτερο συνεχόμενο βαρύ χειμώνα .
http://www.telegraph.co.uk/sponsored/russianow/business/8348504/Volcano-eruptions-cause-prices-to-rise.html
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ σε προγνώσεις αστροφυσικός-κλιματολόγος:
«Ο Κόρμπιν μοιάζει να αποδεικνύεται σωστός στο 85% των περιπτώσεων και σοβαροί επιχειρηματίες -κυρίως καλλιεργητές- αρχίζουν να βασίζονται στις προβλέψεις του. Μάλιστα, στα μάτια ορισμένων «αυτός ντροπιάζει τη χρηματοδοτούμενη από τους φορολογούμενους πολίτες εθνική μετεωρολογική υπηρεσία», σχολιάζει από τη μεριά του, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «Daily Telegraph», ο δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον.
«Η παγκόσμια υπερθέρμανση τελείωσε και ο πλανήτης ξεκίνησε να ψύχεται και η θερμοκρασία θα συνεχίσει να πέφτει», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Βρετανός αστροφυσικός, για τον οποίο η κακοκαιρία όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα επιδεινωθεί περαιτέρω. Σύμφωνα μάλιστα με τον Κόρμπιν, μια νέα «μίνι εποχή των παγετώνων» είναι πιθανό να μας έχει χτυπήσει την πόρτα έως το 2035.
Piers Corbyn not only predicted the current weather, but he believes things are going to get much worse
Piers Corbyn believes that the last three winters could be the harbinger of a mini ice age that could be upon us by 2035, and that it could start to be colder than at any time in the last 200 years. He goes on to speculate that a genuine ice age might then settle in, since an ice age is now cyclically overdue.
http://www.telegraph.co.uk/comment/columnists/borisjohnson/8213058/The-man-who-repeatedly-beats-the-Met-Office-at-its-own-game.html
£100m: the staggering cost of Britain's worst winter...
Saturday 5th March 2011
Santa Maria Volcano, Guatemala
On 3rd March an explosion occurred from Caliente crater at Santa Maria volcano in Guatemala. Ash emissions reached 10,800 ft above sea level and produced ashfall in towns to the west and southwest of the volcano. The explosion generated a pyroclastic flow which moved 2.5 km down the southwest flank. Activity continued on 4th March with moderate explosions ejecting ash to a height of 11,000 ft above sea level, and ash fall on surrounding farms.
Saturday 5th March 2011
Fuego Volcano, Guatemala
Eruptions continue at Fuego volcano, Guatemala. During the night incandescent explosions ejected lava 100 m above the crater and sent avalanches down surrounding valleys. Rumbling sounds were heard and audible degassing lasted up to six minutes at a time. Ash emissions reached a height of 800 m above the crater and drifted south and southwest.
Saturday 5th March 2011
Kilauea Volcano, Hawaii
Kilauea volcano in Hawaii continues to erupt. Along the east rift zone lava is erupting from Pu'u O'o crater covering the western crater floor. On the coastal plain near Kalapana, surface lava flows have reached within 1 km of highway 130. At the summit of Kilauea lava in the vent of Halemaumau reached a level of 70 m below the surface. Seismic tremor at the summit is sometimes accompanied by rockfall in the vent.
http://www.volcanolive.com/news.html
Εμείς τι κάνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπετάν Μακρύς.