25 Μαρτίου: Κανένα όπλο δεν είναι τόσο δυνατό όσο η Μνήμη...

Aπό τον Θύμιο Παπανικολάου http://www.resaltomag.gr/   Το συναρπαστικό « στοιχείο » της Ιστορίας είναι η αισιόδοξη διαλεκτική της: Αυτ...

Aπό τον Θύμιο Παπανικολάου http://www.resaltomag.gr/ 

Το συναρπαστικό «στοιχείο» της Ιστορίας είναι η αισιόδοξη διαλεκτική της: Αυτοί που θέλουν να βάλουν τους λαούς στο γύψο, σκάβουν μόνοι του το λάκκο, γεννούν οι ίδιοι τους «νεκροθάφτες» τους.
Οι δήμιοι και οι διώκτες των επαναστατικών ιδεών είναι αυτοί που ανάβουν τις πυρκαγιές των ιδεών.
Οι ποικίλοι και πολύχρωμοι μηχανισμοί (νεοταξικοί σήμερα) που θέλουν να επιβάλουν το θάνατο της Ιστορίας και να...
σβήσουν τις αγωνιστικές μνήμες είναι αυτοί που βελονιάζουν την Ιστορία και αναζωπυρώνουν τις Μνήμες.
Η Ιστορία τιμωρεί τους χλευαστές της!!!
Και τους τιμωρεί σε βαθμό ανάλογο της αυθάδειας και της μοχθηρίας που επιδεικνύουν, αυτοί οι δήμιοι και χλευαστές, εναντίον της Ιστορίας.
Τα καθεστώτα που βρίσκονται σε κατάρρευση, όπως τα καθεστώτα της Νέας Τάξης σήμερα (το δικό μας π.χ.), μέσα στους επιθανάτιους σπασμούς τους, καταλαμβάνονται από υστερική μανία εναντίον της Ιστορίας και της αγωνιστικής μνήμης.
Αυτοί οι επιθανάτιοι σπασμοί κατά της ιστορίας είναι που γεννούν και τον ορμητικό χείμαρρο αναγέννησης της ιστορίας και του βελονιάσματος της αγωνιστικής μνήμης.
Έτσι η διαλεκτική ΣΥΝΕΧΕΙΑ της αγωνιστικής πορείας των λαών και της ιστορίας τους ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ.
Χρωστάμε, λοιπόν, στους δημίους μας, στους αποδομητές και δολοφόνους της Ιστορίας μας, μια χειραψία αβρότητας: Κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα χείμαρρο μέσα στην ελληνική κοινωνία ιστορικής ευαισθησίας και λαϊκού πάθους για τις αγωνιστικές μας μνήμες.
Πέτυχαν μεγάλο άθλο: να πυρπολήσουν τον ελληνικό λαό με τη φλόγα της ιστορικής γνώσης και το πάθος αναζήτησης της αγωνιστικής μνήμης.
Ίσως, να μην υπήρξε στο παρελθόν τέτοια παλίρροια από ιστορικά κείμενα και τέτοιος αναβρασμός εκδηλώσεων για τη γνώση της ιστορίας, όσο σήμερα.
Οι ιστορικές πλαστογραφίες του Σκάι κατάφεραν να κινητοποιήσουν και να γονιμοποιήσουν τα αγωνιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας και να αλατίσουν τη δίψα της ιστορικής μάθησης.
Χρόνια και χρόνια «μοχθούν» να αλλοιώσουν και να σβήσουν τις αγωνιστικές μας εθνικές μνήμες: Το «εκσυγχρονιστικό» κράτος και παρακράτος, το πασοκικό καθεστώς με τα «αριστερά» του δεκανίκια, οι πολυπλόκαμες και πολύχρωμες επιδοτούμενες «εστίες» των νέων ιερατείων, καθώς και οι προπαγανδιστικές ύαινες της Νέας Τάξης, τα ΜΜΕ.
Το μόνο που κατάφεραν είναι να ανάψουν τη φλόγα της ιστορικής αλήθειας, των πνευματικών και πολιτικών προβληματισμών.
Αυτό που καταδίωκαν μετά μανίας το θέριεψαν, το έκαναν αγωνιστικό χείμαρρο που έπνιξε αυτούς τους ίδιους.
Το χειρότερο, όμως γι αυτούς που πίστεψαν ότι με διατάγματα και με τη νεοταξική προπαγάνδα θα κηδεύσουν την ιστορία, αλλά και το ελπιδοφόρο για τον ελληνικό λαό είναι τούτο: Ότι η αλήθεια της ιστορίας και οι αγωνιστικές εθνικές μνήμες και παραδόσεις ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ διαλεκτικά με τους επαναστατικούς λαϊκούς κραδασμούς του σήμερα, με τον αγώνα για την αποτίναξη των ανδρεικέλων της Νέας Πλανητικής Τάξης.
Έσκαβαν το λάκκο του ελληνικού λαού και κήδευαν την αγωνιστική του ιστορία και εθνική του υπόσταση και έπεσαν οι ίδιοι μέσα: Αυτή είναι η εκδίκηση της Ιστορίας και το πιο συναρπαστικό της στοιχείο.
Η σημερινή επέτειος της Επανάστασης του '21 καταγράφει κραυγαλέα αυτή τη μεγάλη ήττα του καθεστώτος (των κομμάτων του και των ποικίλων μανδαρίνων του) και τη μεγάλη νίκη των εθνικών οροσήμων της ελληνικής κοινωνίας: Τη συνέχεια της αγωνιστικής μνήμης.
Προβάλλει, επίσης, για άλλη μια φορά το συνεκτικό ιστό της εθνικής μας ύπαρξης και συνέχειας: Την Ορθοδοξία.
Οι σύγχρονοι διεθνείς τύραννοι και δήμιοι των λαών και τα εγχώρια ανδρείκελά τους ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ την Ορθόδοξη Εκκλησία και σήμερα τον ηγετικό «φορέα» της Νέας Απελευθερωτικής, Εθνικής Αντίστασης.
Πολέμησαν με μανία ασυνήθιστη, με υστερική αυθάδεια και πολυμέτωπα της Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τι κατάφεραν; Να ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΝ για άλλη μια φορά την αγωνιστική ιστορική μας αλήθεια: Ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί τον γρανιτένιο πυλώνα της εθνικής συνείδησης της ελληνικής κοινωνίας (άρα η συνείδηση είναι και κοινωνική) και το ηγετικό, πανίσχυρο μετερίζι των απελευθερωτικών αγώνων από κάθε καθεστωτικό ζυγό.
Όταν τα καθεστώτα, τα κράτη και τα πολύχρωμα ιερατεία είναι υποχρεωμένα να διώκουν, να συκοφαντούν, ακόμα και να δολοφονούν, όλα αυτά σημαίνουν πως ακόμα υπάρχουν Άνθρωποι και αγωνιστικές δομές.
Σήμερα συζητάνε στην ΕΕ το θάνατο των λαών, «κατασκευάζουν» τα γυαλιστερά φέρετρα των εθνών και των λαών!!!
Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι τα φέρετρα αυτά είναι για τους ίδιους.
Δεν έχουν αντιληφθεί ή κάνουν ότι δεν το αντιλαμβάνονται, ότι το '21 ζει ξανά στην Ελλάδα. Αναγεννιέται με χειμαρρώδη ορμή..