Τυνησία , Αίγυπτος και «Youth Bulge Phenomenon»*...

Του Αλέξανδρου Πιστοφίδη αναδημοσίευση από παλαιότερη ανάρτηση στο press-gr.glogspot.com . Aνάμεσα στις διάφορες θεωρίες περί υπερπλ...

Του Αλέξανδρου Πιστοφίδη

αναδημοσίευση από παλαιότερη ανάρτηση στο press-gr.glogspot.com.

Aνάμεσα στις διάφορες θεωρίες περί υπερπληθυσμού της γης, η πιο πρόσφατη και συνάμα η πιο επικίνδυνη είναι η θεωρία του Youth bulge phenomenon. Όλα ξεκίνησαν, όταν η CIA δημοσίευσε το 1995 μια έκθεση με τίτλο: «Το δημογραφικό υπόβαθρο των εθνικών συγκρούσεων».

Σύμφωνα με την έκθεση, όταν στη δημογραφική καμπύλη ενός πληθυσμού, οι νέοι από 15 έως 24 ετών, ξεπεράσουν το 20% (εξόγκωμα νέων), τότε έχουμε μια αύξηση της παραβατικότητας. Οι νέοι από 15 μέχρι 24 ετών έχουν αυξημένη τεστοστερόνη και κατά συνέπεια αυξημένη τάση για βιαιότητες. Αν η κοινωνία δεν είναι σε θέση να απορροφήσει αυτήν την επιθετικότητα και να την ελέγξει, τότε θα...Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, το φαινόμενο της «πλημμυρίδας των νέων» 15-24, είναι ιδιαίτερα έντονο στις ισλαμικές χώρες από το Μαρόκο μέχρι το Πακιστάν, που ο συνολικός πληθυσμός, από 150 εκατομμύρια, μέσα σε έναν αιώνα ξεπέρασε τα 1.200 εκατομμύρια. Για την CIA, οι πιο δραστήριοι πολιτικά και κατά συνέπεια οι πιο επικίνδυνοι από τους νέους είναι εκείνοι που έχουν μια σχετικώς υψηλή μόρφωση.

 έχουμε κοινωνικές εκρήξεις και συγκρούσεις.

Παλαιότερα, υπήρχε η δυνατότητα αυτό το κομμάτι των δραστήριων νέων να ενσωματωθεί ήπια, δίχως να απαρνηθεί την ιδεολογία του, διοχετεύοντας την ενεργητικότητά του στην δραστηριότητά του μέσα από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Σήμερα, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, διότι θα απαιτηθούν τεράστια κονδύλια, τα οποία δεν υπάρχουν. Πριν τέσσερα (αν θυμάμαι καλά) περίπου χρόνια, είχε λάβει χώρα στην Αθήνα μια «αθόρυβη» συνάντηση εκπροσώπων της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ και των προέδρων κεντρικών τραπεζών της Ευρώπης και άλλων ανεπτυγμένων χωρών. Ο λόγος της συνάντησης, που πέρασε απαρατήρητος από τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ, ήταν η χρηματοδότηση με 50 δις δολάρια διαφόρων projects «ανθρωπιστικού χαρακτήρα», από το Μαρόκο, σε όλη την υποσαχάρια ζώνη, μέχρι και το Πακιστάν. Τελικά το σχέδιο, που είχε σαφώς τον προληπτικό χαρακτήρα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, δεν ολοκληρώθηκε. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1997 ο στρατηγός Patrick M. Hughes, διευθυντής της Defence Intelligence Agency(DIA), σε έκθεσή του προς το αμερικανικό Κονγκρέσσο έγραφε: «μια παγκόσμια πρόκληση για τις ΗΠΑ είναι το “Youth bulge phenomenon” σε ισλαμικές και αφρικανικές χώρες. Global threats and challenges to the United States and its interests abroad» προσδιόριζε το «youth bulge phenomenon…which, historically, has been a key factor in instability, στις ηλικίες των 18-25 ετών. Στην ίδια έκθεση, ο διευθυντής της DIA, υπογράμμιζε ότι με τη «συνεχώς αυξανόμενη αστικοποίηση των υπανάπτυκτων χωρών, εκατομμύρια φτωχών μετακινούνται κάθε χρόνο από αγροτικές σε αστικές περιοχές, δημιουργώντας εστίες κοινωνικών εντάσεων και αναταραχών, μια πρόκληση, την οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι ηγεσίες των χωρών αυτών». ( Ακόμη και η στρατοκρατική Τουρκία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μετακίνησης των Κούρδων της Ανατολίας προς τα αστικά κέντρα της Δυτικής Τουρκίας).

Μετά το 2003, το λεγόμενο Youth bulge phenomenon, άρχισε να γίνεται αντικείμενο έρευνας σε πανεπιστήμια. Ενας από τους πιο γνωστούς ερευνητές στο θέμα αυτό, είναι ο Καθηγητής κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της Βρέμης, ο Gunnar Heinsohn. Eίχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά και να παρακολουθήσω εισηγήσεις του για το «εβραϊκό θέμα», όπως αποκαλούσε το παλαιστινιακό. Από το 1976 μέχρι το 1978 είχε ζήσει σε ένα κοινοβιακό αγρόκτημα-Κιμπούτς έξω από το Τελ Αβίβ και δεν έκρυβε την αντιπάθειά του προς τους άραβες. Οι θέσεις του(2 &3) σε βιβλίο του και σε άρθρο του στην έγκριτη γερμανική εφημερίδα Die Zeit (25.02.2002) συνοψίζονται στα εξής : «το πλεόνασμα των νέων πάνω από 20% σε ισλαμικές και αφρικανικές χώρες θα πρέπει να αποδομηθεί διότι αποτελεί μια μόνιμη απειλή τρομοκρατίας… ο πεινασμένος κλέβει, ο χορτασμένος όμως και μορφωμένος που δε βρίσκει διέξοδο στο όνειρό του και στις φιλόδοξες επιδιώξεις του σκοτώνει… γι αυτό το λόγο θα πρέπει να μη χρηματοδοτούνται οι ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε υπανάπτυκτες χώρες και ενθαρρύνουν την «παραγωγή παιδιών». Σε μερικά χρόνια οι νέοι παλαιστίνιοι θα είναι διπλάσιοι από τους νέους ισραηλίτες της ίδιας ηλικίας. Οι νέοι αυτοί είναι οι πιο δραστήριοι και μορφωμένοι σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο, διότι προμηθεύονται βιβλία, φαγητό και υγειονομική περίθαλψη από την (UNRWA) αλλά παράλληλα δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν καριέρα, δεν έχουν αρκετό ζωτικό χώρο και αναπόφευκτα θα πρέπει να καταστρέψουν το Ισραήλ». Ο Heinsohn, αναφέρει διάφορα παραδείγματα πληθυσμιακής πολιτικής από την Αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη μέχρι και την αποικιοκρατική πολιτική της Ισπανίας, Αγγλίας και Γερμανίας, όπου από τη μια ενισχυόταν η γεννητικότητα της ίδιας φυλής με αυστηρούς νόμους κατά της σύλληψης και κίνητρα γονιμοποίησης ,και από την άλλη μεριά ενισχυόταν η υπογεννητικότητα των άλλων λαών με κατασταλτικούς τρόπους μέχρι και την φυσική εξόντωση των «αναπαραγωγικών μηχανών», των γυναικών.

Στις 6 Φεβρουαρίου του 2002, ο αρχηγός της CIA, ο ελληνοαμερικανός Γ. Τένετ, εξηγούσε στο Κονγκρέσσο γιατί ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα διαρκέσει μερικές δεκαετίες, με πρόσχημα το Youth bulge phenomenon: «τις δύο επόμενες δεκαετίες οι αραβικές χώρες θα έχουν την μεγαλύτερη αύξηση του νεανικού πληθυσμού και πολλοί από αυτούς θα έχουν αυξημένες πιθανότητες να γίνουν τρομοκράτες». Οι αμερικανοί, κρίνοντας πιθανόν από την δική τους εμπειρία σε συνδυασμό με το δράμα των ινδιάνων είναι πιο ανήσυχοι. Για τον Heinsohn, το Youth bulge phenomenon, στην Ευρώπη του Μεσαίωνα ‘ηταν εκείνο που ώθησε τους ευρωπαίους να αναζητήσουν ζωτικό χώρο στην Αμερική. Δίνοντας σε μια μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο τη λέξη κλειδί «Youth bulge», μπορεί κανείς να βρει μια ατέλειωτη σειρά από σχετικά άρθρα, πολλά εκ των οποίων είναι επίσημα και επώνυμα από ανθρώπους της CIA, της DIA και του αμερικανικού διπλωματικού σώματος.

Το αν το θέμα αυτό, σε συνδυασμό με την τρομοκρατία και τις πιθανές κοινωνικές συγκρούσεις που ενδεχομένως προκύψουν, λόγω οικονομικών και άλλων κρίσεων, έχει άμεση ή έμμεση σχέση με ότι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού, μπορείτε να το κρίνετε μόνοι σας. Μακριά από εμένα οποιαδήποτε θεωρία περί διεθνών συνωμοσιών. Διαβάστε στο διαδίκτυο και κρίνετε μόνοι σας.

*Το άρθρο αυτό το είχα στείλει πριν επτά χρόνια σε μια εφημερίδα και ένα περιοδικό με τα οποία συνεργαζόμουν αλλά έκριναν πως δεν έχει ενδιαφέρον. Δημοσιεύτηκε πριν δυο ή τρία χρόνια στο Press.gr και αναδημοσιεύτηκε σε κάποια άλλα μπλογκς. Σήμερα νομίζω πως είναι επίκαιρο και εξηγεί πολλά.

Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται σαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, όμως ο κόσμος δεν ήταν ποτέ «αγγελικά πλασμένος». Η έλλειψη συζήτησης και η αδιαφορία πάνω σε τέτοιους προβληματισμούς μπορεί να κάνουν πραγματικότητα και τα πιο φρικιαστικά σενάρια, όπως μας έδειξε η πρόσφατη ιστορία του 20^ου αιώνα (φύλαγε τα ρούχα σου για νάχεις τα μισά). Και οι πιο ανθρωπιστικές κοινωνίες, όταν νιώσουν ότι απειλούνται, ξεχνούν τον ανθρωπισμό τους. Οι μετανάστες βαφτίζονται λαθρομετανάστες και μετά βαφτίζονται επικίνδυνοι εγκληματίες! Όταν τέτοιες θέσεις υιοθετηθούν από την πλειοψηφία, καμία δημοκρατία στον κόσμο δεν μπορεί να τις αγνοήσει, διότι «στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία η πλειοψηφία έχει πάντα το ρεαλισμό και το δίκαιο με το μέρος της».

Όταν μια κοινωνία διαισθανθεί ότι διακυβεύεται η επιβίωσή της, όλα πλέον νομιμοποιούνται. Σε άρθρο του με τίτλο «οι στόχοι της Αμερικής» στους Financial Times(βλέπε Καθημερινή 19.04.03), ο Mac G. Knox, μεταξύ άλλων γράφει ξεκάθαρα:« Οι Ευρωπαίοι ίσως θέλουν να πιστεύουν ότι μια μικρή ομάδα νεοσυντηρητικών μανιακών κρατούν όμηρο την αμερικανική πολιτική. Ισως να εκτιμούν ότι αργά ή γρήγορα θα θριαμβεύσει η ευρωπαϊκή σωφροσύνη περιορίζοντας την αμερικανική ισχύ. Αυτές όμως οι προσδοκίες είναι απατηλές. Οσοι θεωρούν τρομακτικό το μιλιταριστικό Ισλάμ, προφανώς δεν έχουν δει ποτέ μια μιλιταριστική δημοκρατία».

Μερικές εβδομάδες πριν τον πόλεμο στο Ιράκ, οι Ν. Y. Times (βλέπε Καθημερινή 06.04.03)εκτιμούσαν ότι ο τζίρος των εταιρειών που νοικιάζουν επαγγελματίες μισθοφόρους προσεγγίζει τα 100 δις. δολάρια. Οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες (Private Military Companies-PMCs) κερδίζουν συνεχώς έδαφος στα πεδία των σύγχρονων πολεμικών επιχειρήσεων. Ηδη οι νικήτριες δυνάμεις στο Ιράκ ετοιμάζουν έναν επαγγελματικό στρατό για την κατεχόμενη χώρα. Για τον επαγγελματία,η επαγγελματική δέσμευση έναντι εκείνων που τον χρηματοδοτούν είναι σημαντικότερη από τη δέσμευση προς τον λαό. Το παράδειγμα του Αιγυπτιακού στρατού που αρνείται να χρησιμοποιήσει τα όπλα του κατά του αιγυπτιακού λαού, δείχνει γιατί κάποιοι επιμένουν να θέλουν τους στρατούς του μέλλοντος μισθοφορικούς. Ενας μισθοφόρος επαγγελματίας σκοτώνει δίχως ίχνος συναισθημάτων.