Eπιτακτική η άμεση κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας...

Του Παντελή Τσακίρη    Πολιτευτή ΝΔ Β’ Θεσσαλονίκης Είναι ίσως τριτοκοσμικό ακόμα και σήμερα, εν έτη 2011, οι Έλληνες βουλευτές να απολ...

Του Παντελή Τσακίρη  
Πολιτευτή ΝΔ Β’ Θεσσαλονίκης

Είναι ίσως τριτοκοσμικό ακόμα και σήμερα, εν έτη 2011, οι Έλληνες βουλευτές να απολαμβάνουν ασυλίας για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Όσο και να ψάξει κανείς να βρει την σχέση που μπορεί να έχει η ιδιότητα του βουλευτή με την παραβίαση για παράδειγμα του κ.ο.κ., το πιο πιθανό είναι να καταλήξει ότι πρόκειται για μια ξεπερασμένη, συντεχνιακή αντίληψη και σίγουρα όχι δημοκρατική. Η αρχή της ισονομίας καταστρατηγείται με το έτσι θέλω και χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Αν ένας βουλευτής οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, τότε ο αστυνομικός που θα τον συλλάβει δεν έχει το δικαίωμα να τον περάσει από την διαδικασία του αυτοφώρου, διότι ο βουλευτής δεν διώκεται χωρίς την έγκριση της Βουλής!
Υπάρχει περίπτωση Έλληνα βουλευτή που μηνύθηκε για εκβιασμό, δεν δικάστηκε ποτέ διότι η...
Βουλή αρνήθηκε να άρει την ασυλία του, ο ίδιος ο βουλευτής προχώρησε σε αντιμήνυση με αποτέλεσμα ο αρχικά ενάγων να οδηγηθεί στη φυλακή! Υπάρχει επίσης πρόσφατη περίπτωση Ελληνίδας βουλευτού η οποία ήρθε σε διένεξη με τον πρώην σύζυγος της για το παιδί τους. Το ελληνικό κοινοβούλιο θεώρησε ότι δεν πρέπει να αρθεί η ασυλία της βουλευτού και να δικαστεί η περίπτωση όπως κάθε Έλληνα πολίτη.
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγε ο πρώην σύζυγος όμως είχε άλλη άποψη. Οι ευρωδικαστές έκριναν ότι η απόρριψη του αιτήματος άρσης ασυλίας παραβιάζει το δικαίωμα του πρώην συζύγου της βουλευτού να έχει πρόσβαση στα ελληνικά δικαστήρια (άρθρο 6 παράγραφος 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Τα προφανή ερωτήματα τα οποία ανακύπτουν είναι, τι σχέση μπορεί να έχει η επίδικη συμπεριφορά της βουλευτού με την βουλευτική της ιδιότητα; Για ποιόν λόγο να εμποδίζεται ο πρώην σύζυγος να κινηθεί νομικά εναντίον της πρώην συζύγου του – βουλευτού, ενώ αυτή να διατηρεί αυτό το δικαίωμα;
Οι βουλευτές οι οποίοι εκλέγονται με την ψήφο των πολιτών δεν είναι πολίτες ανώτερης κατηγορίας. Ασυλία λόγου και πράξεων άρρηκτα συνδεδεμένων με την ιδιότητα του βουλευτή και μόνο θα έπρεπε να υπάρχει και αυτό να ελέγχεται όχι από τους βουλευτές, διότι αναπόφευκτα οδηγούμαστε σε κλειστή συντεχνιακή αντίληψη, αλλά από ανεξάρτητο σώμα δικαστών. Αν θέλουμε πραγματικά να λέμε ότι υπηρετούμε μια σύγχρονη δημοκρατία.