Τα «άλλοθι» και τα «δολώματα» της καθεστωτικής απάτης...

Του Θύμιου Παπανικολάου http://www.resaltomag.gr/ Τα καθεστώτα πάντα στηρίζονταν στο ψέμα και την απάτη, στο συστηματικό και σταθερό πν...

Του Θύμιου Παπανικολάου
http://www.resaltomag.gr/

Τα καθεστώτα πάντα στηρίζονταν στο ψέμα και την απάτη, στο συστηματικό και σταθερό πνίξιμο της αλήθειας.
Σήμερα η καθεστωτική απάτη και το πνίξιμο της αλήθειας έχει πάρει ολοκληρωτικές διαστάσεις, πολυεδρικές και εφιαλτικές μορφές.
Ήδη ο Μπρεχτ στην εποχή του (τότε ακόμα το ψεύδος δεν είχε πάρει τις τερατώδεις και ολοκληρωτικές διαστάσεις που έχει σήμερα), έθετε σαν πρώτο όρο της ανακάλυψης της αλήθειας το ΘΑΡΡΟΣ:
«Δεν πρέπει να σκύβεις το κεφάλι στους ισχυρούς, δεν πρέπει να εξαπατάς τους αδύνατους. Είναι φυσικά πολύ δύσκολο να μη σκύβεις στους ισχυρούς, και είναι κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους…
…Το να μην αρέσεις στους πλούσιους σημαίνει να παραιτείσαι από τον πλούτο… Σε ορισμένες συνθήκες το να θυσιάζεις τη δουλειά, και το να αποδιώχνεις τη φήμη ανάμεσα στους ισχυρούς σημαίνει συχνά να αποδιώχνεις κάθε φήμη…
…Όλα αυτά απαιτούν θάρρος…»!
Ο πρώτος όρος της αλήθειας, λοιπόν, είναι το...
 θάρρος!!!
Ούτε αυτόν τον πρώτο όρο δεν διαθέτουν οι σημερινοί «σωτήρες» μας και οι ιδρυτές «κινημάτων ανεξάρτητων πολιτών», οι κήρυκες της «ανυπακοής!!!
Ούτε τα πλούτη τους δεν θυσιάζουν για το λαό και τα «κινήματά» τους, ούτε και τις προσβάσεις τους στους μηχανισμούς κατασκευής της ΦΗΜΗΣ!!!
Το «είδωλό» τους είναι που τους καθορίζει και τους οδηγεί στο να υπακούουν σε κάθε καθεστωτική «προσταγή» που συντηρεί και εδραιώνει την ειδωλολατρική τους φήμη.
Το θάρρος όλων αυτών σταματά μέχρι εκεί που προσβάλλεται η «φήμη» τους και αρχίζει από εκεί που τρέφεται…
Εξετάστε τους προσεκτικά όλους αυτούς τους «ιδρυτές» των δήθεν «κινημάτων», τους «συμβουλάτορες» και τους «κομπάρσους» τους και θα διαπιστώσετε το τι κάλπικοι παράδες είναι…
Ο δεύτερος, πολύ σημαντικός, όρος της αλήθειας που επισημαίνει ο Μπρεχτ είναι: «Η δυσκολία να βρεις την ΑΛΗΘΕΙΑ, γιατί με κανένα τρόπο δεν είναι εύκολο να τη βρει κανείς»!
Το σύγχρονο καθεστωτικό τέρας της παραπληροφόρησης, του ολοκληρωτικού ψεύδους και της φρενοβλαβούς απάτης είναι οι γιγάντιες επιχειρήσεις, ιδεολογικές και πολιτικές επιχειρήσεις, των ισχυρών του χρήματος: ΜΜΕ, κόμματα, ποικίλα ιερατεία και δίκτυα μυστικών υπηρεσιών.
Αυτές οι γιγάντιες «επιχειρήσεις» του ψεύδους και της απάτης έχουν επεξεργαστεί λεπτές και πολύ καλοδουλεμένες φόρμες. Έχουν αναγάγει το ψέμα και την απάτη σε επιστήμη των επιστημών.
Ένα από τα πιο ισχυρά τους «όπλα» είναι η κατασκευή «ειδώλων», τα «άλλοθι» και τα «δολώματα».
Μέσα σʼ αυτήν την κατακλυσμιαία νεροποντή της παραγωγής ψεύδους και τηλεθεάματος του ψεύδους, είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις την αλήθεια.
Δεν αρκούν ούτε οι επαναστατικές πεποιθήσεις, ούτε το θάρρος.
Χρειάζεται γνώση, βαθιά γνώση και μελέτη. Χρειάζεται να αποκτήσεις την ικανότητα να διαβάζεις πίσω από τα «ωραία λόγια», να διακρίνεις το βάθος των πραγμάτων, να συνθέτεις τα γεγονότα και να αποκρυπτογραφείς τους εξωτερικούς συμβολισμούς των λόγων και των πράξεων.
Με δύο λόγια: Για να ανακαλύψεις την αλήθεια πρέπει να κατακτήσεις την ικανότητα (βαθιά γνώση, μελέτη, παρατήρηση και εμπειρία) να αποκωδικοποιείς την εξωτερική όψη των πραγμάτων.
Σχηματικά: Να μην παρασύρεσαι από τις ωραίες φορεσιές, τα στιλπνά και εκθαμβωτικά χρώματα, από τις ποικίλες ειδωλολατρίες, από τις «εντυπώσεις», από τα «άλλοθι» και τα «δολώματα» του καθεστώτος.
Η «επιστήμη» της απάτης και του ψεύδους επιλέγει πάντα και τα κατάλληλα πρόσωπα: Πρόσωπα με κάποιο κοινωνικό, πολιτικό και πνευματικό κύρος.
Η διαλεκτική της ιστορίας βγάζει πάντα κάποια πρόσωπα με κοινωνική βαρύτητα, πολιτικό και πνευματικό κύρος. Αυτά τα πρόσωπα είναι τα πλέον κατάλληλα να πλασάρουν το καθεστωτικό ψεύδος και πιο αποτελεσματικά να προσδώσουν σε αυτό εγκυρότητα.
Σήμερα η Νέα Τάξη Πραγμάτων έχει «χωνέψει» όλες τις αγωνιστικές κατακτήσεις του παρελθόντος και ενσωματώσει τις αγωνιστικές ιδέες και μνήμες, ΜΕΣΑ στη χοάνη του αγοραίου εμπορικού πολτού και της ολοκληρωτικής αποστείρωσης και αφυδάτωσης.
Οι αγωνιστικές μνήμες και τα ιστορικά κινήματα, οι φορείς και τα πρόσωπα αυτών των αγωνιστικών σταθμών της κοινωνικής εξέλιξης έχουν υποστεί την «επιστημονική επεξεργασία» των γιγάντιων προπαγανδιστικών επιχειρήσεων και μηχανισμών της πλανητικής εξουσίας.
Μια «επεξεργασία» αφαίρεσης, απονέκρωσης και δολοφονίας του ιστορικού περιεχομένου των αγωνιστικών κατακτήσεων και της συλλογικής μνήμης.
Μια επεξεργασία που «φιλτράρει» τα ιστορικά, κοινωνικά περιεχόμενα και αφήνει χωρίς χυμούς, σαν κατακάθια, τις «σφραγίδες» τους: Τα ιδεολογικά και πολιτικά τους υποκείμενα, τα πρόσωπα, το «κύρος» τους.
Αυτά τα «υποκείμενα», τα «πρόσωπα» και το «κύρος» τους τα ανάγει σε εμπορικά «είδωλα» τα οποία επανδρώνουν τους μηχανισμούς της καθεστωτικής προπαγάνδας: Είναι τα ισχυρά «άλλοθι» και τα «δολώματα» της απάτης με «κύρος», του καθεστωτικού ψεύδους με «εγκυρότητα».
Δεν είναι τυχαίο ότι η Νέα Τάξη χρησιμοποίησε και αξιοποίησε σκανδαλωδώς την ηττημένη «αριστερά» και τους ανθρώπους της στους σχεδιασμούς της και τα εγκλήματά της.
Σήμερα τη μεγαλύτερη ανταλλακτική αξία έχουν οι άνθρωποι της «αριστεράς», ακριβώς γιατί προσδίδουν «κύρος» και «άλλοθι» στην καθεστωτική απάτη και στα ιδεολογήματα του πλανητικού, ιμπεριαλιστικού ψεύδους.
Τη διαδικασία αυτήν την αναλύουμε στο άρθρο:
«Το πνεύμα της παρακμής και πώς η «αριστερή» διανόηση έγινε το «πνεύμα» της Νέας Εποχής»
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/220.mag
Εδώ θα περιοριστούμε μόνο στην «επιστήμη» των «αριστερών άλλοθι» και δολωμάτων».
Αν μελετήσει κανείς προσεκτικά την «πρακτική» των ΜΜΕ θα διαπιστώσει αμέσως τούτο: Ότι αυτά κατακλύζονται από ανθρώπους της «αριστεράς» (πρώην και νυν), ιδιαίτερα τα κλιμάκια των στελεχών τους.
Από πολύ παλιά οι εκδότες, και μάλιστα οι «δεξιοί» (Βλάχου της Καθημερινής) είχαν διαγνώσει ότι οι «κομμουνιστές» και οι «αριστεροί» είναι, όχι μόνο οι πιο μορφωμένοι, αλλά και οι πλέον «αποτελεσματικοί» δημοσιογράφοι.
Αυτό που είχε διαγνώσει η διορατική Βλάχου από παλιά έγινε καθεστώς μετά τη μεταπολίτευση.
Οι εκδότες ενσωμάτωσαν πλήθος «αριστερών» και «κομμουνιστών» και ιδιαίτερα ανθρώπους με ιστορικό, κοινωνικό και πνευματικό κύρος.
Η «επιστήμη» των «άλλοθι», των «δολωμάτων» και των «ειδώλων» είχε γενικευτεί και δουλευόταν στην πράξη.
Αυτό το έζησα και εγώ στο «Έθνος» με το μετρ του είδους, τον Αλέκο Φιλιππόπουλο και στην «Αθηναϊκή» με το Σπύρο Καρατζαφέρη, τον κυνικό εφαρμοστή των συνταγών Φιλιππόπουλου…
Η λειτουργία των ΜΜΕ και οι μηχανισμοί τους είναι μια συνεχής παγίδα. Για να ανεβείς και να αναδειχτείς πρέπει να συμβιβαστείς και να υποταχθείς.
Το μεγάλο δέλεαρ της ατομικής προβολής, της ανόδου στα ιεραρχημένα κλιμάκια της εξουσίας, αλλά και του χρήματος, κυρίως, όμως η «φήμη» και η κατασκευή του ειδωλολατρικού σου πορτρέτου, όλα αυτά σε παρασύρουν, σε διαφθείρουν, σε οδηγούν στην κατάσταση του άβουλου πιονιού, στην κατάσταση του γενιτσάρου της καθεστωτικής προπαγάνδας…
Οι γιγάντιες επιχειρήσεις προπαγάνδας, τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα το τηλεοπτικό γυαλί, αποτελούν τους μεγαλύτερους διαφθορείς των συνειδήσεων, τα μεγάλα εκτροφεία των σύγχρονων ιεροεξεταστών του καθεστώτος.
Τα «αριστερά» είδωλα εδώ (πνευματικά, πολιτικά και δημοσιογραφικά) , αλλά και ποικίλοι «μαϊντανοί» και «κομπάρσοι» (αριστερίζοντες, καλλιτεχνίζοντες και προοδευτικούληδες) ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ το τεκμήριο και το άλλοθι του ψεύδους των καθεστωτικών μηχανισμών προπαγάνδας και τα «δολώματα» «έγκυρης» εξαπάτησης του εύπιστου λαού…
Το «αριστερό κύρος» και το «κύρος» της πονηρής προοδευτικότητας επενδύουν το καθεστωτικό ψεύδος και την πολιτική απάτη των ποικίλων παιχνιδιών των μαφιών του χρήματος.
Η καθεστωτική αυτή φιλοσοφία και «επιστήμη» των «άλλοθι», των «ειδώλων» και των «δολωμάτων», δεν περιορίζεται μόνο στα ΜΜΕ (εδώ απλώς απαστράπτει), αλλά σε όλα τα κοινωνικά, πολιτικά και πνευματικά πεδία του συστήματος.
Το ίδιο γίνεται και στην πολιτική: Με «αριστερά» άλλοθι, είδωλα και δολώματα επιχειρεί το καθεστώς να εξαπατήσει, να ντύσει το ψεύδος του, τη σήψη του και την αναπαλαίωσή του…
Γι αυτά τα «πολιτικά κόλπα» θα γράψουμε σε άλλο κείμενο.
Πρέπει λοιπόν, όπως λέει ο Μπρεχτ, να μάθουμε να ανιχνεύουμε την αλήθεια και να μην παρασυρόμαστε από τα «άλλοθι», τα καθεστωτικά «είδωλα» και τα «δολώματα»…
Προσεκτική παρατήρηση χρειάζεται, γνώση της ιστορίας (και των προσώπων), σύνθεση των γεγονότων και μελέτη, συστηματική μελέτη και όχι ξεπλύματα και παραπολιτικά…