Η μεγάλη προδοσία που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα: Μετανάστευση των αξίων...

Από το mouroutis.com …« Κύριε  Μουρούτη Τολμώ, επιτρέψτε  μου,  να επικοινωνήσω  μαζί σας επειδή διάβασα τα άρθρα σας και τα σχόλιά  σα...

Από το mouroutis.com

…«Κύριε  Μουρούτη
Τολμώ, επιτρέψτε  μου,  να επικοινωνήσω  μαζί σας επειδή διάβασα τα άρθρα σας και τα σχόλιά  σας σε διάφορα Ελληνικά blog και διαπίστωσα σε πολλά σημεία ταύτιση.
Στην Ελλάδα σήμερα τα πάντα κινούνται στην σφαίρα της απελπισίας. Το επάγγελμά μου, XXX βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Αποφάσισα να «εγκαταλείψω»  την Ελλάδα και να μετοικήσω στην Βουλγαρία για νέα επαγγελματική καριέρα. Παρακαλώ να μάθω την γνώμη σας  ως γνώστης και των δύο καταστάσεων Ελλάδος  και Βουλγαρίας  για τια δυσκολίες που παρουσιάζει το εγχείρημα και τις ευκαιρίες που διαφαίνονται στην Βουλγαρική αγορά.   Ευχαριστώ .XXX»….
Αυτή είναι μία επιστολή που έλαβα χθές από έναν...
αναγνώστη των κειμένων μου, τον οποίο δεν γνωρίζω και φυσικά, θα προσπαθήσω να τον βοηθήσω. Την βάζω αυτούσια χωρίς να αναφέρω το επάγγελμά του και το όνομά του για λόγους ευνόητους. Παλιώτερα κάποια άγνωστα άτομα, κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα χτυπούσαν την πόρτα μου για πληροφορίες ή και βοήθεια, που γενικά είναι δύσκολη, αφού όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να ενσωματωθούν σε μιά νέα διαφορετική κοινωνία, όπως αυτη της Βουλγαρίας, ή και οποιαδήποτε άλλην διαλέγουν.
Εκτός από αυτόν τον κύριο που μού έκανε την τιμή να μου στείλει την επιστολή αυτή, λαμβάνω πολλά τηλεφωνήματα και e-mails από φίλους και γνωστούς πλέον από την Αθήνα, που μέχρι σήμερα είχαν φυσιολογικές καρριέρες και σε μερικές περιπτώσεις εξελισόμενες και καλά αμοιβόμενες. Φίλους και γνωστούς, από το σχολείο που αποφοίτησα, ή και άλλους επαγγελματικούς φίλους που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ήταν δυνατόν να έχουν κάποιο επαγγελματικό πρόβλημα.
Και όμως, όλοι αυτοί, άνθρωποι πάνω από τα 40, με υποχρεώσεις, σκέφτονται να φύγουν από την Ελλάδα. Η Βουλγαρία αποτελεί μιά από τις επιλογές κι έτσι τυχαίνει να το συζητούν μαζί μου. Αυτό δυστυχώς είναι η συγκεκριμενοποίηση της απελπισίας μιάς κοινωνίας. Η καταστροφή της μεσαίας τάξης και η διάψευση των προσδοκιών γενεών και ανθρώπων που σπούδασαν και βγήκαν στην αγορά χτίζοντας ένα όνομα, μιά αξιοπιστία και μιά σταδιακή άνοδο. Τώρα, δυστυχώς, όλοι αυτοί είναι στην αναζήτηση. Πού; Εκτός Ελλάδος. Να παράγουν και να φορολογούνται για ένα άλλο κράτος, για την ανάπτυξη μιάς άλλης κοινωνίας. Αυτοί οι άνθρωποι όμως είναι η επένδυση που έκανε η Ελλάδα στην πρόοδό της. Τους παρείχε μόρφωση και μέσα από την κοινωνική και επαγγελματική δομή τους έδωσε τη βάση για να σταδιοδρομήσουν. Εκεί όμως που σταδιοδρομούσαν φυσιολογικά, πληρώνοντας φόρους και συνεισφέροντας στο κοινωνικό σύνολο, βρίσκονται στην ανάγκη αναζήτησης της ευκαιρίας απασχόλησης στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Δηλαδή χρησιμοποιούν την ικανότητά τους, τη γνώση και τις δυνάμεις τους για να βοηθήσουν κάποιο άλλο κράτος να ανέλθει ποιοτικά και οικονομικά.
Η ροή αναζήτησης, τουλάχιστον προς εμένα, είναι 3-4 άτομα εβδομαδιαίως από τον κύκλο γνωστών μου και περίπου 10-15 από αγνώστους. Μεγάλο νούμερο, αν αναλογιστεί ότι και άλλοι άνθρωποι που γνωρίζω στην Σόφια και τις άλλες πόλεις της Βουλγαρίας έχουν αντίστοιχη αλληλογραφία και συζητήσεις με φίλους, γνωστούς και αγνώστους.
Δυστυχώς έχει αρχίσει μιά μεγάλη αιματοχυσία για την Ελλάδα. Αυτό που συνέβη στην Βουλγαρία μετά το 1997, με την δική της κρίση και την είσοδο του ΔΝΤ στην χώρα, δυστυχώς το βλέπουμε να γίνεται στην Ελλάδα. Δεν το κατανοούμε μέχρι που ο διπλανός και ο φίλος μας, μας ρωτά ή συζητά μαζί μας αυτό το θέμα. Και τότε βλέπουμε το δράμα του τόπου μας, το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να γίνεται στην πατρίδα μας: η δολοφονία του ίδιου της του κοινωνικού ιστού με την μετατόπισή της αλλού, σε άλλες χώρες.
Ετσι, τη στιγμή που από την Ελλάδα αποχωρούν άνθρωποι με αξίες, διπλώματα, master και PhDs για να βρούν αλλού ευκαιρίες και να προσθέσουν εμπειρία και γνώση σε άλλες χώρες, στην Ελλάδα προστίθενται Ασιάτες και Αφρικανοί λαθρομετανάστες χαμηλού ποιοτικού επιπέδου κάνοντας την κατάσταση ακόμα πιό δύσκολη, πιό απελπιστική. Μιλώντας με φίλους που ήδη βρίσκονται για κάποιο διάστημα εδώ στην Βουλγαρία ή και στις διπλανές χώρες (περιλαμβανομένης και της αναπτυσσόμενης Τουρκίας), κανείς τους δεν θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο καθένας τους πλέον κτίζει μιά νέα καρριέρα και περνά πάλι από την δυσκολία της δόμησης από την αρχή μιάς νέας γι’ αυτόν πραγματικότητας. Ολοι αυτοί, είναι σχεδόν απίθανο ότι θα επιστρέψουν κάποτε στην παραγωγική μηχανή της χώρας, έστω κι όταν αυτή αρχίζει να ανακάμπτει και να βρίσκει τον δρόμο της, αφού μιά πιθανή επιστροφή θα ισοδυναμεί γι’ αυτούς με ένα ακόμα νέο ξεκίνημα στην δική τους επαγγελματική πορεία.
Δεν έχω νούμερα. Δεν έχω στατιστικά στοιχεία. Ομως αν αυτό που εγώ αισθάνομαι και ακούω από άλλους είναι η πραγματικότητα, τότε μιλάμε για μιά απελπιστική κατάσταση φυγής από την χώρα και αναζήτησης της «οποιας» δυνατότητας κάπου αλλού. Εχει σκεφτεί τι θα επιφέρει αυτό στην πατρίδα μας την Ελλάδα;
Χιλιάδες άνθρωποι, στους οποίους επένδυσε η χώρα, θα την αφήσουν. Αυτό θα ακυρώσει την επένδυση της Ελλάδας σε μαθηση, την έξοδο από τον επαγγελματικό στίβο αξιόλογων στελεχών που πρόσφεραν εμπειρία, την αφαίρεση μέρους του ΑΕΠ αφού αυτοί δεν θα πληρώνουν δεκάρα στην Ελλάδα αλλά ούτε αυτοί και οι οικογένειές τους θα καταναλώνουν.
Η Ελλάδα, μέσω της μετανάστευσης ατόμων με γνώση θα βοηθήσει στην σωστότερη και ορθότερη εφαρμογή των κανόνων της αγοράς για άλλες χώρες, όπως π.χ. η Βουλγαρία. Στις αναπτυσσόμενες κοινωνίες υπάρχει πάντα έλλειψη για τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί θα χτίσουν και τις νέες κοινωνίες στην ουσία. Ετσι το δράμα της Ελλάδας θα μετατρέπεται σε θετικό γεγονός για μιάν άλλη κοινωνία.
Το σόκ και η έξοδος ανθρώπων από την χώρα θα την επηρεάσει δημογραφικά. Θα ενισχυθεί η υπογεννητικότητα και τα παιδιά των ανθρώπων που θα εγκαταλείπουν τη χώρα θα παίρνουν διαφορετική παιδεία κάπου αλλού.
Οι κυβερνώντες της Ελλάδας και όλοι οι πολιτικοί, επιτέλους ας ξυπνήσουν. Αυτό που συμβαίνει είναι μιά συνεχής εν δυνάμει ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ας σταματήσουν να ασχολούνται με τα σκάνδαλα και τα χρήματα που μιά ομάδα πολιτικών πήρε από τη Siemens και ποιός ξέρει από ποσες άλλες εταιρείες που πουλούσαν υπερτιμημένα συστήματα στην Ελλάδα. Ας χαμηλώσουν τους τόνους σε αυτά τα ζητήματα και ας ασχοληθούν με το εγκληματικό γεγονός της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ και της ΑΦΑΙΜΑΞΗΣ της ελληνικής μεσαίας τάξης που αφήνει τη χώρα, κινούμενη από την ανάγκη.
Πολιτικοί της Ελλάδας, επιτέλους σηκώστε τα μάτια και δείτε το πρόβλημα κατάματα. Δεν υπάρχουν υπεκφυγές. Σταματήστε την ΠΡΟΔΟΣΙΑ από την καταστροφή της ελληνικής μεσαίας αστικής τάξης που πήρε δεκαετίες για να δημιουργηθεί. Τώρα, πριν ξυπνήσουμε κάποια μέρα γυμνοί, και δούμε στην Ελλάδα τις εταιρείες να την έχουν εγκαταλείψει και την κρέμα των ποιοτικών ανθρώπων να βρίσκονται σε άλλες χώρες.

Ο Χρήστος Ν. Μουρούτης, έχει γεννηθεί στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Από το 1999 ζεί και δραστηριοποιείται στην Βουλγαρία.