Φράουλες δίχως αίμα!...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Ευτυχώς, στη χώρα υπάρχουν ακόμη φράουλες και ακόμη ευτυχέστερα υπάρχει ακόμη λαός και προοδευτικές δυνάμε...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ευτυχώς, στη χώρα υπάρχουν ακόμη φράουλες και ακόμη ευτυχέστερα υπάρχει ακόμη λαός και προοδευτικές δυνάμεις που δεν λαθροβιούν μέσα στο αίμα. Τα γεγονότα στη «νομική» έδειξαν την απόλυτη αλλοίωση της θεσμικής λειτουργίας του κράτους, αλλά παράλληλα ότι υπάρχει μια προοδευτική κοινωνία που διατηρεί το μυαλό στο κεφάλι της, διαθέτοντας παράλληλα υψηλό δημοκρατικό φρόνημα. Έστω για μια στιγμή νίκησε η Ελλάδα που κοντεύαμε να ξεχάσουμε: η ευρωπαϊκή, δημοκρατική Ελλάδα και όχι η τριτοκοσμική χώρα του καθεστώτος, των πολιτικών συμμάχων του και της κυβέρνησης των ανάρμοστων. Ακόμα και μέσα σε αυτήν την κυβέρνηση της μεγάλης ντροπής για όλους μας, υπήρξαν όμως άνθρωποι που φαίνεται να κατάλαβαν πού θα μπορούσε να οδηγήσει η κρατική βία στην παρούσα στιγμή και συνέβαλαν στην αποκλιμάκωση. Το αυτονόητο αποτελεί είδηση. Είναι όμως μια ενθαρρυντική είδηση, για όσους πιστεύαμε ότι η κυβέρνηση είναι αδίστακτη και ότι πολιτεύεται πλέον με κανόνα την προβοκάτσια. Μέσα βαθιά στο διεφθαρμένο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ πελατών και πατρώνων φαίνεται να υπάρχουν ακόμη λίγα δράμια αν όχι δημοκρατικής συνείδηση, τουλάχιστον ευθύνης.

Είναι μάλλον προσβλητική για την δημοκρατική θεσμική συγκρότηση γενικότερα, η τρέχουσα έννοια του «ασύλου» στο μυαλό πολλών, όπως έδειξε η συγκεκριμένη κατάληψη και πολλά άλλα περιστατικά κατά το πρόσφατο παρελθόν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι...

 τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν θα πρέπει να προστατεύονται από ειδικό καθεστώς, που όχι μόνον θα διασφαλίζει την ελευθερία των ιδεών και των φορέων τους, αλλά θα παροτρύνει για την ανάπτυξη και την διάδοσή τους. Ο ακαδημαϊκός χώρος θα έπρεπε να είναι ένας ιδιαίτερος δημόσιος χώρος, που δίχως αστυνόμευση και καταστολή θα επικεντρωνόταν στον διαρκή εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό της κοινωνίας. Αυτός είναι ο βαθύτερος ρόλος των πανεπιστημίων στις δημοκρατίες. Δυστυχώς τον ρόλο αυτό παρεξήγησαν τα κόμματα της μεταπολίτευσης και με την πρακτική τους έδωσαν πάτημα σε κάθε απληροφόρητο, απατεώνα ή συμπλεγματικό να υποστηρίζει ολοκληρωτικές μορφές λειτουργίας των πανεπιστημίων. Βάλαμε τα αριστερά χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας, φίλοι δημοκράτες. Καιρός είναι τα πανεπιστήμια να ξαναγίνουν πανεπιστήμια. Αλλιώς θα καταργηθούν και αυτά ως θεσμοί με την επιδρομή μανιακών νεοφιλελευθέρων σε συνεργασία με λαϊκιστές της δεξιάς, που τρέφονται με αίμα και κρατική καταστολή για να υπάρξουν πολιτικά ή απλώς …για να γίνουν άντρες.

Ήταν τραγική επιλογή η «νομική» ως χώρος διαμαρτυρίας μεταναστών, έτσι μάλιστα όπως εκδηλώθηκε. Δεν έχω πρόθεση σ’ αυτό το σύντομο σημείωμα να επεκταθώ σ’ αυτό, αλλά τούτος ο χώρος θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στην αντίληψη, διερεύνηση και επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος, αν αξιοποιείτο όπως του ταιριάζει. Δεν βρίσκω την ιδέα του Αλέκου Αλαβάνου ιδιαίτερα εύστοχη πρακτικά, αλλά έχει ορθότατη πολιτική σημειολογία. «Θα θεωρούσαμε πιο εύστοχο να τους πάνε στα γραφεία της ΕΕ, γιατί αυτό θα σήμαινε, μαζί με την ανάγκη για νομιμοποίηση, και ανάγκη να σπάσει ο αποκλεισμός που έχει επιβάλει η Ευρώπη στην Ελλάδα και μας έχει κάνει μια αποθήκη δυστυχίας. Από τη στιγμή όμως που διαβουλεύεται το άσυλο, το «μέτωπο» είναι εδώ. Καλούμε για ανοχή απέναντι στην απελπισία. Το πρόβλημα των ελλήνων πολιτών δεν είναι οι μετανάστες αλλά να έχουν ψωμί καθημερινά στο τραπέζι τους», είπε. Το πρόβλημα των Ελλήνων είναι πλέον και οι μετανάστες. Και δυστυχώς θα διευρύνεται παραμορφωτικά όσο λιγοστεύει το ψωμί στο τραπέζι των Ελλήνων πολιτών, υποστηρίζω εγώ για άλλη μια φορά. Στο μεταναστευτικό θα πρέπει να δοθεί ευρωπαϊκή λύση, με την σύμπραξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων, τώρα και όχι αύριο. Η κυβέρνηση έχει μπλέξει με …φράχτες και είναι ανίκανη πλέον να διαχειριστεί οτιδήποτε. Δεν το βλέπετε; Δεν βλέπετε την ανικανότητά της να διαπραγματευτεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας διεθνώς; Δεν παρακολουθείται τι υπογράφει ο κ. Παπανδρέου στην ΕΕ για τους μετανάστες; Ποιοι θα συνεισφέρουν στην επίλυση ενός διεθνούς προβλήματος, αυτοί που το προκάλεσαν ή μήπως οι ρατσιστές σαλτιμπάγκοι της λαϊκιστικής δεξιάς ή του τέταρτο σοσιαλιστικού δρόμου που πολιτεύονται με κανόνα την «σύγκρουση των πολιτισμών», και που κατασκευάζουν την «ισλαμική τρομοκρατία» για να ολοκληρώσουν την παγκοσμιοποίηση υπό την ηγεμονία του γνωστού λόμπι; Αυτοί δεν στήριξαν από καινού και την παρέμβαση το ΔΝΤ στη χώρα μας και την ευρωζώνη; Αυτοί δεν είναι που ενώ εμφανίζονται ως υπερ-πατριώτες ψήφισαν υπέρ της κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας, λόγω «έκτακτης ανάγκης», ή απλώς έμμεσα την υποστήριξαν και την στηρίζουν;

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και με δημοκρατική ευαισθησία και πατριωτική ευθύνη, ας κάνουμε την δική μας πρόταση για μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει την νομιμότητα στη χώρα, αφού πρώτα αποκαταστήσει την ίδια την χώρα που διέσυραν οι «ανάρμοστοι». Μόνον μια κυβέρνηση αντικαθεστωτικών θα μπορούσε να συμβάλει στην διατήρηση μιας στοιχειώδους συνοχής της ελληνικής κοινωνίας. Χρειάζεται νέα μεταπολίτευση, διαφορετική εντελώς από την προηγούμενη. Έχει χρέος η δημοκρατική Κοινωνία των Πολιτών να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουν ίσως ηθικό χρέος όλοι οι αριστεροί πολίτες, αλλά και οι δεξιοί πατριώτες-δημοκράτες, που δεν είναι μπλεγμένοι σε πελατειακά δίχτυα, να συμβάλουν στην συγκρότηση μιας αντικαθεστωτικής κυβέρνησης, που θα μπορούσε να διαπραγματευτεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και του Ελληνισμού σε μια άλλη βάση. Αυτό είναι το κρίσιμο σήμερα. Αν η χώρα δεν επανατοποθετηθεί στο διεθνές σύστημα με όρους αυτοδιακυβέρνησης και λαϊκής κυριαρχίας, δεν θα μπορέσει, ούτε το μεταναστευτικό να αντιμετωπίσει, ούτε την διάλυση του κοινωνικού ιστού. Ούτε την φτώχεια, ούτε την ανεργία, ούτε την γενικότερη απορρύθμιση.

Δεν βλέπετε πώς κινούνται πλέον οι ανάρμοστοι κυβερνώντες; Ο μεν υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, δηλώνει σήμερα (Reuters), σε αντίθεση με αυτά που έλεγε μέχρι χθες, ότι «αξίζει να συζητηθεί η ιδέα να επαναγοράσει η Ελλάδα το χρέος της σε τιμή κατώτερη της ονομαστικής», την ώρα που ο πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της». Είναι πλέον σαφές ότι οι «ανάρμοστοι» δεν έχουν σκοπό να επαναδιαπραγματευθούν το Δημόσιο Χρέος, αλλά απλώς να μας …τρελάνουν εντελώς! Αν τα βρει το χρηματοπιστωτικό κέντρο με του Γερμανούς, καλώς. Θα σπεύσουν να θριαμβολογήσουν για οποιαδήποτε λύση, προσωρινή ή λιγότερο προσωρινή. Έτσι πράττουν από την πρώτη μέρα που σχημάτισαν κυβέρνηση. Έτσι κάνουν και στο μεταναστευτικό. Αυτά είναι τα δεδομένα που έχουμε. Μήπως ήρθε ο καιρός να αλλάξουμε τα δεδομένα με συλλογικό, ενωτικό, αντικαθεστωτικό αγώνα που θα δώσει επιτέλους μια κυβέρνηση στον τόπο, αντί για μια νέα διακυβέρνηση υπό την υψηλή διακυβέρνηση του λόμπι της παγκοσμιοποίησης των τραπεζιτών; Το ότι υπήρξαν φράουλες δίχως αίμα χθες στην Αθήνα δεν δείχνει ότι θα μπορούσαμε να αναδείξουμε με υπευθυνότητα μια εναλλακτική ηγεμονία στην πατρίδα μας; Έστω και έτσι φάνηκε στον ορίζοντα μια αχτίδα φωτός. Ας την κάνουμε λάμψη!