Προτάσεις για την Οικονομία...

Από τον ΠΕΤΡΟ ΔΟΥΚΑ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 1. Για το αν θα επιστρέψουμε στη δραχμή Η επιστροφή στη δραχμή θα προαπαιτούσε την διάλυσ...

Από τον ΠΕΤΡΟ ΔΟΥΚΑ

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
1. Για το αν θα επιστρέψουμε στη δραχμή
Η επιστροφή στη δραχμή θα προαπαιτούσε την διάλυση του ευρώ. Λιγότερο χειρότερη και πιο εφικτή λύση είναι η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
2. Για το αν θα αποφύγουμε την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους
Πολύ δύσκολα γιατί τα μεγέθη του χρέους είναι τεράστια.
3. Πόσο είναι τελικά το μέγεθος του χρέους;
Το χρέος που καλούμαστε να εξυπηρετήσουμε είναι τεράστιο,
336 δισεκ ευρώ (περίπου 120 χιλιάδες ευρώ για κάθε τετραμελή οικογένεια), συν τα πάνω από 30 δισεκ ευρώ εγγυήσεις που έχει δόσει το Δημόσιο για διάφορα δάνεια. Σε αυτά να προσθέσουμε τα επιπλέον
5 δισ.ευρώ που χρωστάει το Δημόσιο σε κατασκευαστές, φαρμακέμπορους, στους ΟΤΑ, τα ΚΤΕΛ, κλπ, και τα
260 δισεκ. χρέους του ιδιωτικού τομέα και των επιχειρήσεων (δηλαδή επιπλέον 95 χιλ.ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια). Αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του βάρους...
Να προσθέσουμε επίσης τα πάνω από:
200 δισεκ.ευρώ ανοίγματα των ασφαλιστικών ταμείων που...
 απαιτούν επιχορηγήσεις από το κεντρικό δημόσιο της τάξης των 14 δισεκ.ευρώ ετησίως...
Σε κάθε περίπτωση η Κυβέρνηση πρέπει να επικαιροποιήσει και να μας ενημερώσει επίσημα για ΟΛΑ τα παραπάνω μεγέθη ξεχωριστά.
Το ύψος του χρέους είναι αποτρεπτικός παράγοντας για την προσέλκυση διεθνών κεφαλαίων και επενδύσεων. Όπως έγραφε το 1817, ο μεγαλύτερος ίσως οικονομολόγος που έξησε ποτέ ο David Riccardo, «οι διεθνείς επενδυτές αντιλαμβάνονται πως αν επενδύσουν σε ένα καταχρεωμένο κράτος, θα επιμερισθεί και σε αυτούς το κόστος της εξυπηρέτησης του χρέους αυτού.»
Γι’ αυτό και είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
4. Αν θα αποφύγουμε τη νέα χρεοκοπία
Τα ανοίγματα που ανέφερα και παράθεσα παραπάνω, είναι πολύ δύσκολο να εξυπηρετηθούν. Δεκαετίες ψευτο-φιλολαϊκισμού με δανεικά και αγκυλώσεων στην δημόσια διοίκηση και την αγορά εργασίας δεν ξεπερνιώνται με 2-3 χρόνια αυστηρότερης διαχείρισης. Αλλά οι ριζοσπαστικές αλλαγές πρέπει να προχωρήσουν άμεσα. Δυστυχώς όμως, οι μήνες περνάνε, ο Ελληνικός λαός καταταλαιπωρείται, αλλά δεν απομακρυνόμαστε από το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. Πολύ δύσκολα θα πιάσει η Κυβέρνηση τους στόχους του Προϋπολογισμού και στα έσοδα και στις δαπάνες.
Απ’ την άλλη πλευρά, ευτυχώς και οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται πως αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει τότε μάλλον θα συμπαρασύρει ο πανικός και τα άλλα ασθενικά κράτη. Αντιλαμβάνονται τα προβλήματα στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία {η οποία έχει το αβαντάζ ότι πάνω από το 50% του δανεισμού της καλύπτεται από την εσωτερική της αγορά!}, αλλά και την Ιταλία που το 2011 έχει να αντιμετωπίσει λήξεις ομολόγων που πλησιάζουν τα 90 δισεκ. ευρώ. Ίσως αργότερα ακόμα και την Ιαπωνία, της οποίας το χρέος έχει φθάσει τα 200% του ΑΕΠ της!
Γι’ αυτό νομίζω πως και οι Ευρωπαίοι θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, αλλά
(1) διαισθάνομαι πως έχουν αρχίσει να εξαντλούν την υπομονή τους με την αδυναμία πολλών Υπουργών της Κυβέρνησης να δείξουν δραστικό μεταρρυθμιστικό έργο και
(2) Η ΙΔΙΑ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ...
Να σας θυμίσω επίσης πως όταν ήμουν Υφυπουργός Οικονομικών, είχαμε καταφέρει να δανείζεται το Ελληνικό Δημόσιο με το ίδιο κόστος με την Ιταλία, ενώ τώρα με 600 μ.β. ακριβότερα! Δανειζόμασταν με σπρέντ 29 μ.β. (0,29%) ακριβότερα από την Γερμανία, ενώ τώρα δεν μπορούμε καν να δανειστούμε ούτε με 1000 μ.β. ακριβότερα. Καταφέρναμε να δανεισθούμε για διάρκεια 30 και 50 ετών, ενώ τώρα με το ζόρι για έξι μήνες. Το όφελος του Δημοσίου από τα 30-ετή και 50-ετή δάνεια που συνάψαμε ξεπερνάει τα 7 δισεκ. ευρώ!!
5. Υπάρχει άλλη λύση;
Ναι, να αποφασίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρ.κεντρ.Τραπ. να αγοράσουν 80 δισεκ. Ελληνικού Δημοσίου χρέους και να μην απαιτήσουν την αποπληρωμή του. Να το συνταξιοδοτήσουν, ή έστω να το καταστήσουν 50-ετές με σχετικά χαμηλό επιτόκιο. Σε σημερινές τιμές μπορεί να αγοράσουν 85 δισεκ χρέους με 60 δισεκ. ευρώ! Το θέμα είναι πως και άλλα κράτη (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία) θα απαιτήσουν παρόμοια μεταχείριση.
6. Για το Μνημόνιο
Το Μνημόνιο δεν είναι απλά μια συμφωνία με την Ευρωπ. Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Είναι ο οδικός χάρτης για την επάνοδο της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές! Ακόμα και αν η ΄τρόϊκα’ δεν επέμενε για την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών, πάλι αυτό δεν θα έλυνε το θέμα τις πρόσβασής μας στις διεθνείς αγορές χρηματοδότησης!
Χωρίς πρόσβαση στις διεθνείς αγορές δεν θα μπορούσαμε ούτε να επιστρέψουμε στην τρόϊκα τα δάνεια που μας χορήγησε, ούτε να δανειστούμε για τις ανάγκες που θα έχουμε τότε για να αποπληρώσουμε τα υπόλοιπα χρέη που θα λήγουν, αλλά και για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις [μέχρι σήμερα, οι μισθοί και οι συντάξεις πληρώνονταν με δανεικά από το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Σήμερα από τα δανεικά της τρόϊκας]. ΑΛΛΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΥΣΤΕΡΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ. ΤΟΥΣ ΕΝΙΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ!
7. Όσον αφορά τη φιλοσοφία των μέτρων
Η Κυβέρνηση επικεντρώνεται σε εισπρακτικά μέτρα. Αλλά οι πολίτες και οι επιχειρήσεις δεν έχουν άλλες δυνατότητες. Το ΦΠΑ παλαιότερα κάποιοι το έκλεβαν από συνήθεια και από ελαστικότερη ηθική. Σήμερα επειδή δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα, επειδή πρέπει να πληρώσουν υπαλλήλους, να σώσουν την επιχείρησή τους, να ταίσουν τα παιδίά τους.
Όσον αφορά τις δαπάνες, τώρα αρχίζει πιο ουσιαστική προσπάθεια. Αλλά για παράδειγμα, η περικοπή των δαπανών στα νοσοκομεία και για τα φάρμακα θα αποδειχθεί ανεπαρκής εφόσον δεν υπάρχει κανένα σοβαρό ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης κάθε παραγγελίας φαρμάκων, αντιδραστηρίων, ορθοπεδικού υλικού, κλπ. Η σημερινή κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, όχι μόνο όσον αφορά τις τιμές, αλλά ακόμη περισσότερο όσον αφορά την ‘κατανάλωση’. Η έλλειψη ηλεκτρονικού ελέγχου στις παραγγελίες και την κατανάλωση έχουν συμβάλλει στγη δημιουργία εστιών διαφθοράς.
8. Όσον αφορά τους εργαζόμενους και τις ΔΕΚΟ.
Αντίθετα με ότι νομίζουν οι περισσότεροι, εργοδότης των εργαζομένων δεν είναι ούτε η επιχείρηση, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε το Κράτος, ούτε το Κόμμα. Είναι οι ‘πελάτες’ κάθε επιχείρησης. Αυτοί που πληρώνουν από την τσέπη τους για να αγοράσουν τα προϊόντα της. Αν δεν υπάρχουν πελάτες, τότε η επιχείρηση δεν έχει αντικείμενο ύπαρξης. Αιμορραγεί και αποζητά στήριξη από το Κράτος. Δηλαδή τους φορολογούμενους. Αλλά και αυτοί έχουν πλέον ξεπεράσει κατά πολύ την δυνατότητα να στηρίξουν όχι μόνο τις ΔΕΚΟ, αλλά και την στοιχειώδη λειτουργία του Κράτους. Παιδεία, Νοσήλεια, Άμυνα.
9. Τι θα μπορούσε να κάνει η Κυβέρνηση;
Μαζικές αποκρατικοποιήσεις, και εννοώ μαζικές και άμεσες, συνέχιση της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων ώστε οι αμοιβές να είναι ανάλογες του έργου που παράγεται και των εσόδων της επιχείρησης, επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας ώστε να ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες δυνατότητες κάθε επιχείρησης και να μην καταδικάζουν τις επιχειρήσεις και όλους τους εργαζομένους, άμεση μείωση του αριθμού των δικαιολογητικών για κάθε αίτηση, βελτίωση των συντελεστών δόμησης, εξίσωση των τιμών πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, ηλεκτρονική μέτρηση και παρακολούθηση κάθε δαπάνης για την υγεία, κλείσιμο των ΔΕΚΟ που εδώ και δεκαετίες δεν έχουν καταφέρει να ανασυγκροτηθούν, περιορισμός της σπατάλης στους δήμους και αυστηρότατος έλεγχος των οικονομικών τους με εισαγωγή ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης, κλπ.
10. Κάποια συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να ανταποκριθούμε στις σημερινές προκλήσεις και να δώσουμε νέα πνοή στην ελληνική οικονομία:
Αυστηροποίηση των διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, ώστε οι ‘κακοί’ υπάλληλοι να αποχωρύν από την υπηρεσία. Όποιος δεν εργάζεται φιλότιμα, όποιος είναι συστηματικά ‘κοπανατζής’ να αποχωρεί από τον Δημόσιο τομέα.
αποποινικοποίηση των ακάλυπτων επιταγών και αντικατάσταση της σχετικής νομοθεσίας μας με κάποια παραλλαγή αυτής των ΗΠΑ.
Κατάργηση του πιστοποιητικού φορολογικής ενημερώτητας που είναι παγκόσμια ελληνική ευρεσιτεχνία και καταταλαιπωρεί τους συμπολίτες μας. Οι φορολογικές διαφορές των πολιτών με το Δημόσιο δεν μπορεί να είναι φρένο στις προσπάθειές τους.
Τέρμα στα αυθαίρετα: Κάθε αρμόδιος υπάλληλος να ‘χρεώνεται’ μια περιοχή που θα την παρακολουθεί συστηματικά δορυφορικά και με επιτόπιους ελέγχους. Οι ποινές για τους παραβάτες να είναι άμεσες και αυστηρότατες. Για τα διακατεχόμενα ή καταπατημένα ακίνητα και για τα ‘αυθαίρετα’ κτίσματα και τους ‘οικισμούς’ που στην πράξη υπάρχουν για πάνω από 25 χρόνια να θεσμοθετηθεί η ‘τακτοποίησή’ τους, αλλά με την σύμφωνη γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης και για όσες περιπτώσεις δεν αποτελούν ‘καραμπινάτες΄αυθαιρεσίες, κλπ. Από το 2005 είχα καταθέσει λεπτομερείς προτάσεις για το θέμα αυτό που αφορά 300 χιλιάδες φτωχότερους, κυρίως, συμπολίτες μας. Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας θα αποκτήσουν καθαρούς τίτλους ιδιοκτησίας.
Μείωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών για την έκδοση αδειών κατά 50% μέσα στο επόμενο εξάμηνο.
Εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος για κάθε παραγγελία φαρμάκων, αντιδραστηρίων, ορθοπεδικού υλικού, κλπ. Η σημερινή κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, όχι μόνο όσον αφορά τις τιμές, αλλά ακόμη περισσότερο όσον αφορά την ‘κατανάλωση’. Η έλλειψη ηλεκτρονικού ελέγχου στις παραγγελίες και την κατανάλωση έχουν συμβάλλει στγη δημιουργία εστιών διαφθοράς.
Μείωση κατά 30% της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Δεν χρειάζεται να οργανώνουν τόσες φιέστες και να λειτουργούν με τόσο υψηλό κόστος με τα χρήματα των φορολογουμένων. Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα επιχορηγούνται δεκαπλάσια από τα αντίστοιχα Βρετανικά.
11. Λαϊκός Καπιταλισμός
Προτείνω να μοιρασθεί όλη η κρατική περιουσία που σήμερα αποτελματώνεται και απαξιούται στους πολίτες...Πως;
Ζητάμε από τους πολίτες νέους φόρους, χωρίς να τους δίνουμε τίποτα. Έχω προτείνει να μετοχοποιηθούν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις και φορείς που έχουν εμπορικό αντικείμενο, να εισαχθούν οι μετοχές τους με συνοπτικές διαδικασίες στο ΧΑΑ (είχα περάσει σχετικό νόμο το 1993), να μοιρασθούν οι μετοχές τους στα 11 εκατομμύρια ελλήνων που θα μπορούν ελεύθερα να τις διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο. Τουριστικά Ακίνητα, Ολυμπιακά Ακίνητα, Κτηματική Εταιρεία, Λιμάνια, Αεροδρόμια, Μετρό, Προαστιακός, Κρατικά Λαχεία, ΟΔΙΕ, κ.α., θα μπορούσαν να αποδοθούν κατευθείαν στους πολίτες. Τυχόν κολοσσοί που θα ενδιαφερόντουσαν να επενδύσουν και να αποκτήσουν τον καταστατικό έλεγχο θα απευθύνοντο κατευθείαν στους πολίτες και όχι σε άσχετους υπουργούς.
12. Για την εξεταστική για την οικονομία
ΜΟΛΙΣ Η ΒΟΥΛΗ ‘ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ’ –με την ίδια επιπολαιότητα που χειρίστηκε την υπόθεση Βατοπεδίου- ΠΩΣ «ΝΑΙ ΤΑ ΓΚΡΗΚ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΡ.ΕΝΩΣΗ», ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΑΓΩΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ, ΑΠ’ ΟΣΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΣΑΝ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΑΝ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ !!!
13. Για τις Εξεταστικές
Οι εξεταστικές εξάντλησαν την χρησιμότητά τους. Χαρακτηρίστηκαν από κομματική εμπάθεια... Και όλοι οι πρόεδροι των εξεταστικών που έπαιξαν το κομματικό τους ρόλο υπουργοποιήθηκαν. Ανταμείφθηκαν για τις καλές κομματικές τους υπηρεσίες.... Ήταν εξεταστικές επιτροπές κομματικής ‘νομιμοφροσύνης’ και όχι αναζήτησης της αλήθειας. Στη περίπτωση του Βατοπεδίου δεν βρέθηκε τίποτα που να ενοχοποιεί υπουργό, ούτε που να κατέδειξε την παραμικρή δολιότητα. Όχι μόνο δεν βρέθηκε ένα ευρώ, αλλά ούτε καν κατήγγειλε κανείς πως πληρώθηκε ή διακινήθηκε ένα ευρώ σε πολιτικό πρόσωπο (όπως ομολογήθηκε στην υπόθεση της Ζήμενς)... Το ΠΑΣΟΚ θέλει να αποκρύψει αυτά που έγιναν με τους δικούς της στη Ζήμενς και πάση θυσία πάει να φορτώσει στη Νέα Δημοκρατία την υπόθεση του Βατοπεδίου και των ομολόγων. Το ΠΑΣΟΚ έκανε κατάχρηση της εξουσίας του. Πλειοψηφία, λέει, είμαστε και όποιον θέλουμε ενοχοποιούμε. Νοοτροπία καβαλημένων κλεφτοκοτάδων.
Συμφωνώ, δηλαδή, με τον κ. Πάγκαλο... Φυσικά και είμαι υπέρ της διαφάνειας σε όλα, αλλά όχι όπως πάει να γίνει τώρα. Ο τρόπος που θα γίνει με αλληλο-καταγγελίες και οξύτατες αντιπαραθέσεις σε κομματική βάση θα μας αποδυναμώσει κάθε εναπομένουσα διαπραγματευτική δύναμη για τα οικονομικά, αλλά κυρίως για τα εθνικά μας θέματα. Και οι ξένοι θα δείχνουν το δάκτυλο στα πολιτικά κόμματα και θα λένε «μα, εσείς οι ίδιοι βγάζετε τα μάτια σας»... με τι κύρος θα διεκδικήσουμε τα εθνικά μας δίκαια όταν αλληλο-υπονομευόμαστε και βγάζουμε –εμείς οι ίδιοι- τέτοια εικόνα προς τα έξω... ; Οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνους δρόμους. Τούρκοι και Σκοπιανοί μάλλον πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους... Απορώ πως ο πρωθυπουργός δεν έχει εκτιμήσει όλες αυτές τις παραμέτρους, παρά την συναινετική διάθεση της Νέας Δημοκρατίας.
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Αν θέλουμε διαφάνεια και ‘γνώση’, πρέπει να τα εξετάσουμε όλα από την περίοδο του «Τσοβόλα δόστα όλα», την διαχείριση μιας σειράς από υποθέσεις από το Καζίνο του Φαλήρου, του Β’ ΚΠΣ, τις απίθανες υπερβάσεις στο κόστος όλων των δημοσίων και ολυμπιακών έργων, μεχρι το με τι στοιχεία μπήκαμε στην ΟΝΕ, τα περίφημα swaps της Goldman Sachs [όπου το Ελληνικό Δημόσιο υπέστη επιπλέον ζημίες 1 δισεκ ευρώ από την δυσμενή εξέλιξη των συναλλαγματικών ισοτιμιών σε αυτά τα swaps], άλλες παραποιήσεις στοιχείων της περιόδου 1999-2003 [αντίτιμα, υποβρύχια, Ολυμπιακά Έργα, Κτηματολόγιο, Κουρουπητό, εξοπλιστικά προγράμματα, κλπ] και φυσικά ότι αφορά και την διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας. Αντιλαμβάνεται κανείς τι επιπλέον ζημιά θα υποστεί η κακή εικόνα της χώρας μας από μας τους ίδιους. Με τι κύρος θα διαπραγματευθούμε οποιοδήποτε εθνικό θέμα και θα ‘βάλουμε βέτο’;
Προτείνω να ανατεθεί σε επιτροπή σοφών υπό τον Κύπριο νομπελίστα κ. Πισσαρίδη και τον Λουκά Παπαδήμο, να ερευνήσουν σε βάθος τι και από πότε πήγε στραβά. Τα άλλα είναι ανοησίες που θα μας εκθέσουν διεθνώς. Ο Πρωθυπουργός πρέπει να συμβάλλει στην ένωση των δυνάμεων της χώρας και όχι στον αλληλοσπαραγμό.