Καθένας το… χαβά το

Του Θανάση Νικολαΐδη ΔΕΝ μας έχουν μόνο χρεοκοπημένους. Πασκίζουν να μας κρατούν υπό το μηδέν (και) πολιτισμικά οι αφέντες των ψυχών μα...

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΔΕΝ μας έχουν μόνο χρεοκοπημένους. Πασκίζουν να μας κρατούν υπό το μηδέν (και) πολιτισμικά οι αφέντες των ψυχών μας. Εδώ όπου γεννήθηκαν τέχνες και γράμματα, δεν κρατάει τη συνέχεια ο (νεο)έλληνας. Άρπαξαν το γούστο του, πελέκησαν το μουσικό του αισθητήριο και τα πέταξαν στα σκουπίδια. Οι πολλοί για να βγάλουν παράδες και οι λίγοι (και αθέατοι ολετήρες του πολιτισμού μας) για κάτι βαθύτερο και σκοπούμενο. «Μην ανέβει το επίπεδο του λαού και τον… χάσουμε».
ΓΙΟΡΤΙΑΤΙΚΑ, και οι αιθέρες γέμισαν φάλτσα κάλαντα και οι πίστες τσιφτετέλι. Δεν του’ μαθαν, στο σχολείο του, να τραγουδάει το παιδάκι συμμετέχοντας σε χορωδίες. Ακούει, λοιπόν, μουσική πατώντας κουμπιά και ήρθε στο κονάκι σου να «ψάλλει» τα κάλαντα. Του φύτεψαν στην ψυχή την «τέχνη» που αρχίζει απ’ το ρεμπέτικο, αγγίζει τα ψυχεδελικά κάποιων «περίεργων» που δεν βλέπουν τη μύτη τους, για να συνεχίσει με το τσιφτετέλι, πριν ...
αράξει στο ζεϊμπέκικο. Πέρα τούτου, ουδέν.
ΚΑΝΑΜΕ τη γύρα μας στα γιορταστικά κανάλια, ξεκινώντας απ’ τα κρατικά. Δεν μιλάμε για το Κανάλι της Βουλής που όντως υπηρετεί την τέχνη κι ας μην πιάνει «νούμερα». Ούτε για την ΕΤ1 και το (καλό) επίπεδό της. Πάμε στον… δαπανηρό (μας) καλαμπουρτζή του «στην υγειά μας…» και των καλεσμένων του. Δεν τους ενόχλησαν φάλτσες φωνές, η μαγκιά που γυρόφερνε στην πίστα, οι τσιφτετελούδες του… οντά και, βέβαια, η επιμονή του άξιου Πλέσσα να «εργάζεται».
ΑΠΟ ’κει, ολοταχώς για την ΕΤ3. Με τον κ. καθηγητή και τη… διατριβή του στους ρεμπέτες και τις «δημιουργίες» τους. Κι ύστερα; Μπολιασμένοι απ’ τη ρεμπετομανία του και με το κανάλι να αυτοαναιρείται, προχωρήσαμε στο βασίλειο των ιδιωτικών. Δικά τους(;) τα λεφτά και γουστάρουν να τα κάνουν λουλουδικό και πίστα με θρύψαλα. Κι άρχισε να σπάει το πιατικό η πανηλίθια με το μάτι στο φακό, ξεχύθηκαν και τα «μωρά» για τσιφτετέλι κουνώντας και λυγιόντας το κορμί. Με την κα Άντζελα, στην άλλη… ιεροτελεστία, να «τραγουδάει» με ακκισμούς, πασκίζοντας να (επι)δείξει απελπισμένα τον μηρό της. Και, βέβαια, μην την αδικούμε, γιατί άλλα… κορίτσια βγήκαν στην πίστα με τη μπλούζα και με τη φούστα «ξεχασμένη» στο σπίτι, λες κι έχουν απέναντι κοινό «ματάκηδων».
ΤΗΝ ίδια ώρα που η κα Πετρούλα (με τα βυζιά της ασφυκτιώντα σε μικροσκοπικό στηθόδεσμο, αλλά όχι απελπισμένα), μας «μόρφωνε» με «στάσεις», σε… ψυχοπαιδαγωγική εκπομπή του κ. Θέμου. ΟΤΑΝ μια φιλαρμονική (Θεσσαλονίκη, Πλ. Αριστοτέλους) πάσκιζε να μας θυμίσει πως υπάρχει και κλασικό ρεπερτόριο με ύμνους και χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μουσική παιδεία, κουλτούρα και πολιτισμός (συνεχίζεται).