Η παραπαίουσα ηγεσία...

Γράφει ο Δευκαλίωνας http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/    Την ίδια ώρα που στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης καταγράφονται τον Οκτώ...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/  

Την ίδια ώρα που στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης καταγράφονται τον Οκτώβριο οι μεγαλύτερες, από τον Οκτώβριο του 2006, μηνιαίες αποδόσεις (θυμίζουμε ότι από την Άνοιξη του 2007 όταν καταρρέουν τα 2 Hedge Funds της Bear Sterns σηματοδοτείται χρονικά η έναρξη της παρούσας οικονομικής κρίσης), στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών καταγράφονταν εβδομαδιαία πτώση του Γενικού Δείκτη κατά -3,63 %
Την ίδια ώρα οι τιμές του χρυσού παραμένουν σταθερά πάνω από τα 1.340 δολάρια ανά ουγγιά, επιβεβαιώνοντας την θέση που πολύ έγκαιρα είχε εκφράσει ο Δευκαλίων (17 & 23 Σεπτεμβρίου), για σοβούσα νομισματική κρίση που εξανάγκαζε τους επενδυτές να...
 επιλέξουν το ασφαλές διαχρονικά και ιστορικά καταφύγιο του χρυσού το spread των 10-ετών Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων διευρύνονταν έναντι των αντίστοιχων Γερμανικών κατά 100 μβ την τελευταία εβδομάδα.
Την ίδια ώρα που ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάϊτνερ, κατά την διάρκεια της τελευταίας συνόδου του ομίλου των χωρών του G20, που έγινε στην Νότια Κορέα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο 23-24 Οκτωβρίου, με επιστολή του προς τους Υπουργούς Οικονομικών των υπολοίπων χωρών του G20 πρότεινε την επιβολή πλαφόν 4 % του ΑΕΠ στα εξωτερικά εμπορικά ισοζύγια των χωρών που έχουν πλεονάσματα, στην Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα τροφοδοτούσε με διαρροές και επίσημα δημοσιεύματα κλίμα εκλογολογίας.
Τι σημαίνει όμως η επιστολή του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ για την διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομικής συγκυρίας;
Συγκεκριμένα, ο Τίμοθι Γκάϊτνερ προτείνει με την επιστολή του να επιβληθεί πλαφόν ίσο με 4 % του ΑΕΠ στα εμπορικά ισοζύγια των χωρών που έχουν εμπορικά πλεονάσματα, ώστε να μειωθούν οι παγκόσμιες οικονομικές ανισορροπίες. Παγκόσμιες οικονομικές ανισορροπίες που οφείλονται κύρια στα τεράστια εμπορικά και κατά συνέπεια και συναλλαγματικά πλεονάσματα της Κίνας κατά κύριο λόγο, αλλά και της Ιαπωνίας και της Γερμανίας. Ουσιαστικά ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ είπε με απλά λόγια το εξής:
· «Περιορίστε κ.κ. Κινέζοι,Γιαπωνέζοι και Γερμανοί τα ετήσια εμπορικά και κατά συνέπεια και τα συναλλαγματικά σας αποθέματα στο 4 % του ετήσιου ΑΕΠ, διαθέτοντας το περίσσευμα στην εγχώρια λιανική κατανάλωση. Πρέπει να πουλήσουν οι Αμερικανικές εταιρείες περισσότερα προϊόντα στις χώρες σας ώστε να ξεπεράσουν οι ΗΠΑ την κρίση».
Για να γίνει όμως πράξη αυτή η πρόταση του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, πρέπει οι κυβερνήσεις της Κίνας της Ιαπωνίας και της Γερμανίας να ασκήσουν χαλαρή δημοσιονομική πολιτική ώστε να τονωθεί η εγχώρια λιανική κατανάλωση. Οι κυβερνήσεις όμως των χωρών αυτών είναι οι θεματοφύλακες σε παγκόσμιο επίπεδο της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής και των προγραμμάτων λιτότητας, για πάρα πολύ απλό λόγο. Προστατεύουν με αυτό τον τρόπο τα συναλλαγματικά τους αποθέματα τα οποία έχουν μορφή ομολόγων, στα οποία φυσιολογικά συμπεριλαμβάνονται και ομόλογα προβληματικών δημοσιονομικά χωρών (πχ Ελλάδα). Όπως ήταν φυσικό η πρόταση του Τίμοθι Γκάϊτνερ απορρίφθηκε.
Την ίδια ώρα στις ΗΠΑ φουντώνει το κίνημα διαμαρτυρίας εναντίον των φθηνών εισαγωγών κινέζικων προϊόντων, ενώ ταυτόχρονα την επόμενη εβδομάδα η FED (Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ) θα ανακοινώσει τα νέα μέτρα τόνωσης της αμερικανικής οικονομίας. Εάν αυτά τα μέτρα θα έχουν την μορφή τυφώνα ή θα ακολουθήσουν πιο συντηρητική λογική θα το ξέρουμε με σαφήνεια όταν ανακοινωθούν. Το σίγουρο είναι ότι θα έχουν την μορφή ποσοτικής χαλάρωσης (quantitative easing), δηλαδή η FED θα τυπώσει φρέσκο χρήμα, γεγονός που θα υποτιμήσει και άλλο το δολάριο έναντι του ευρώ. Αμέσως μετά θα συνεδριάσουν εκ νέου οι Ηγέτες του G20 πάλι στην Κορέα, προκειμένου να διαχειριστούν το αδιέξοδο που εντοπίστηκε στην προαναφερόμενη σύνοδο των Υπουργών Οικονομικών. Ουσιαστικά αυτή η σύνοδος των Ηγετών του G20 είναι μία από τις τελευταίες προσπάθειες εξεύρεσης “ειρηνικής” λύσης στο πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Την ίδια ώρα η πρόσφατη σύνοδος της ΕΕ αποφάσισε (παρά τις θριαμβολογίες των κυβερνητικών ΜΜΕ), να υιοθετήσει τις προτάσεις της Γερμανίας και δημιουργήσει το θεσμικό πλαίσιο που θα διέπει την χρεοκοπία κράτους μέλους της ευρωζώνης.
Για λόγους καθαρά επικοινωνιακής διαχείρισης ονομάσθηκε μηχανισμός στήριξης.
Αλλά ποια χώρα της ευρωζώνης θα τολμήσει να προσφύγει σε αυτόν τον μηχανισμό εάν πρώτα δεν έχει χρεοκοπήσει;
Είναι φανερό ότι η Γερμανία με αυτήν την πολιτική επιδιώκει να προστατεύσει στο μακροπρόθεσμο μέλλον τα συναλλαγματικά της αποθέματα, αφού πρώτα είτε επωφεληθεί είτε δημιουργήσει στο βραχυπρόθεσμο-μεσοπρόθεσμο μέλλον μία εσωτερική ευρωπαϊκή δημοσιονομική αναταραχή που θα κρατήσει σταθερό (η ακόμα καλύτερα θα υποτιμήσει) το ευρώ έναντι του δολαρίου. Το Δολάριο που αναμένεται όπως προ είπαμε, λόγω των νέων μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης της FED, να υποτιμηθεί έναντι του ευρώ την επόμενη εβδομάδα.
Απέναντι σε αυτήν την σύνθετη παγκόσμια οικονομική συγκυρία ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, παρ’ ότι ηττημένη όπως αποδεικνύει η ίδια η εγχώρια οικονομική πραγματικότητα, παραμένει ακόμα προσκολλημένη στο περιβόητο μνημόνιο και ασκεί ανόητες πολιτικές όπως η αναζωπύρωση ζητήματος διενέργειας πρόωρων εκλογών πριμοδοτώντας (επαναλαμβάνουμε ότι πιστεύουμε αθέλητα) με αυτό τον τρόπο τους σορτάκηδες.
Ακόμα και οι πιο πιστοί οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος δεν μπορούν να δικαιολογήσουν με λογικά κριτήρια αυτές τις θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου και της υπό αυτόν ηγετικής ομάδας. Επιστρατεύουν λοιπόν το συναίσθημα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Όμως, η ζωή και η πραγματικότητα έχουν διαφορετική γνώμη. Είναι μία Παραπαίουσα Ηγεσία.