“Η γυναίκα του Νίκου Καββαδία”...

Από το http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/ Είναι μια κορυφαία φράση στο έργο «Η Γυναίκα του Νίκου Καββαδία» που ερμηνεύουν δύο αγαπημ...

Από το http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Είναι μια κορυφαία φράση στο έργο «Η Γυναίκα του Νίκου Καββαδία» που ερμηνεύουν δύο αγαπημένοι μου σπουδαίοι ηθοποιοί κρατημένοι αντρίκια υπομένοντας την Σισύφεια ανθρώπινη μοίρα την ώρα που βουλιάζει το σκαρί που ταξιδεύουν … αν θέλετε η ίδια η ζωή τους.
Έχω πάψει χρόνια πολλά να περιμένω να δω τα πλοία στη θάλασσα… βρίσκονται παντού μέσα στο μυαλό μας. Είναι φορές που κάθομαι στα θαλασσοδαρμένα από προϊστορικά πελάγη βράχια του χωριού μου και...
 αφουγκράζομαι την διαχρονία της ανάγκης μαζί με τον φόβο μας να «ρέουμε» μέσα στο άγνωστο.
Θα ήθελα να αφιερώσω αυτή την παράσταση που αύριο Πέμπτη (21/10/2010) κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα, στους αγαπημένους μου συγχωριανούς που δεν μπορούν να την απολαύσουν λόγω της απόστασης.
Αυτό το έργο , δηλαδή ο Λόγος του Καββαδία, είναι μια γροθιά σε ότι μας κρατά ακινητοποιημένους σε αυτό που ονομάζουμε «ζωή» και συμβαίνει ερήμην μας μέσα στην ασφάλεια της συνήθειας…
Το σκαρί της ζωής μας , ταξιδεύει μέσα από εμπειρίες που σε κάποια στιγμή πλησιάζουμε τον εσωτερικό βωμό της ψυχή μας και λέμε την φράση «Συχώρεσε με».
Αυτό είναι ένα προσωπικό ζεϊμπέκικο του κάθε ενός μας που δεν έχει θεατές και σίγουρα καθόλου τσαλίμια… είναι κάτι σαν το χορό των Δερβίσηδων που τα αχνάρια του μοναστηριού τους μένουν ακόμα δίπλα στα βράχια του χωριού μας.
Είναι ευλογία (σε όποιον του έχει προσφέρει η ζωή) να συμμετάσχει μέσα στο χτίσιμο θεατρικής παράστασης που στοχεύει στην “ψυχαγωγία” και όχι στην “διασκέδαση” του θεατή.
Μια τέτοια παράσταση , "χτίζεται" αυτό τον καιρό από δύο ταλαντούχους ηθοποιούς του θεάτρου με θέμα “ Η γυναίκα του Νίκου Καββαδία” που θα ανέβει για συγκεκριμένο αριθμό παραστάσεων το φθινόπωρο στην Αθήνα.
Ο αθέατος στην πραγματικότητα των show biz της Ελλάδας και βραβευμένος ηθοποιός από το κοινό της Αμερικής για την υποκριτική στην μικρού μήκους ταινία “Η κούπα”, ο Γιώργος Καλόξυλος, βρέθηκε μαζί με ένα χαρισματικό ηθοποιό που η σκέψη της ζωή του περνά μέσα από τα φώτα της ράμπας … τον Γιώργο Μουρούτσο.
Αφορμή , ήταν τα κείμενα από το έργο του σπουδαίου αυτού παρατηρητή της ζωής του Νίκου Καββαδία, τη “Βάρδια” που έγραψε σε ηλικία 44 ετών γύρω στο 1954.
Γοητεύτηκα, όταν οι κεραίες της συναισθηματικής νοημοσύνης μου, έπιασαν την σκηνοθετική προσέγγιση που αφορά στο παρόν μας παίζοντας με τη “φωτιά” πλησιάζοντας αρχετυπικά ανθρώπινα ζητήματα που τα νοιώθουμε (άλυτα) μέσα μας.
Έπιασα τα μάτια μου να γίνονται υγρά μέσα στις πρόβες , σαν ένοιωθα ότι με αφορά (και όλους εμάς) η ματιά της μοναξιάς και της σιωπής που βάζει …ο Καββαδίας τη στιγμή που μέσα μας η κραυγή γιγαντώνεται και πλησιάζει τα όρια του ψυχικού μας θανάτου.
Σκέφτομαι ότι η Τέχνη, είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην προσωπική μας αυτογνωσία… ειδικά όμως το θέατρο , έχει μια ιδιαιτερότητα που το καθιστά ταυτόσημο με την μοίρα του ανθρώπου στην γέννηση και το θάνατο.
Το θέατρο ζει μόνο την ώρα που συντελείται η παράσταση και πεθαίνει μόλις αυτή τελειώσει.
Το μόνο που μας μένει , είναι μια αίσθηση που δεν ακουμπά στην λογική μας, αλλά πολύ βαθειά μέσα μας αφήνοντας κάτι το απροσδιόριστο στην προσωπική μας αλλαγή.
Είκοσι σελίδες κείμενο, που με χειρουργική συναισθηματική λεπτομέρεια ανέσυραν οι δύο δημιουργοί από το έργο του Καββαδία, είναι ικανό να φέρει στα μάτια μας την ουσιαστική ζωή μας … τον θάνατο που χρειαζόμαστε για να ξαναγεννηθούμε…
Δεν θα ξαναγεννηθούμε … μα ούτε θα πεθάνουμε … όσο κτυπά η καρδιά μας και οι δόσεις των πιστωτικών καρτών καλύπτονται από την υποτιθέμενη ζωή μας…
Μα… είστε σίγουροι … ότι είναι έτσι;
Η τέχνη βάζει ερωτήματα που δεν έχει ανάγκη να τα απαντήσει η ίδια…
Δεν είναι τυχαίο που η κορυφαία σκηνή του έργου μεταξύ του “άνδρα” και της “Ιουδήθ” (προσώπων του έργου) έχει ως ακόλουθα…
I : Θα προλάβεις να βγεις στη στεριά
Α: φυσάει … είναι κόντρα
Ι: αλαριεύουμε
Α: Βρέχει
Ι : Πιές
Α: Κοιμήσου θα σε φυλάω
Ι: Κοιμάμαι , είναι καιρός που κοιμάμαι
Α: Τι ωραία που είναι τα μαλλιά σου , Άσε με να τα καθαρίσω από το αλάτι..
Ι : Όχι

Α: Γλιστράς από τα χέρια μου .. ;

Α: Κοριτσάκι… Πιάσε με από το χέρι να μου δείξεις τον κόσμο.

Ι : Δεν έχω χέρι Δεν υπάρχει κόσμος

από (dragasia)
Πληροφορίες παράστασης
Είναι τόσο σπάνιο πια να συναντάς παραστάσεις πραγματικά πολιτιστικές και προσπαθείς πράγματι να ξεδιψάσεις σε μια τόσο γάργαρη πηγή.
Μια ομάδα με την όμορφη τρέλα της δημιουργίας που όλοι δουλεύουν ακούραστα ξεχνώντας ότι οι ώρες τρέχουν όλα πρέπει να γίνουν ανάμεσα σε χιλιάδες υποχρεώσεις και μια σκληρή καθημερινότητα.
Ολα αυτά για την θεατρική ομάδα «Αποκριτές»που θα παρουσιάσει το έργο: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ στο Θέατρο Κάτω Από την Γέφυρα, Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού Νέου Φαλήρου Ημερομηνίες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, 21-22-23-24, 28-29-30-31 Οκτωβρίου και 4-5-6-11-12-13 Νοεμβρίου 2010. Ώρα έναρξης 21.30