Η Γερμανία κλείνει οριστικά το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης  Η ελληνογερμανική σύμβαση του 1960 με την υπογραφή του τότε πρίγκιπα Κωνσταντίνου, με την οποία έκλ...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Η ελληνογερμανική σύμβαση
του 1960 με την υπογραφή
του τότε πρίγκιπα Κωνσταντίνου,
με την οποία έκλεισε
το θέμα των αποζημιώσεων

 Με απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου, την ερχόμενη Κυριακή, 3 του Οκτώβρη του 2010, 96 χρόνια μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κλείνει οριστικά το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, πληρώνοντας μόνο ένα μέρος από τα 393,6 δις δολάρια που συμφωνήθηκαν στις Βερσαλλίες το 1921.
Το θέμα αποπληρωμής των πολεμικών αποζημιώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε ήδη λυθεί το 1953. Ας είναι καλά ο ψυχρός πόλεμος, σαν συνέπεια του ανταγωνισμού Ανατολής και Δύσης, κάτι που είχε προβλέψει ήδη ο Χίτλερ στο βιβλίο του “Mein Kampf”. To 1953, ένα χρόνο μετά την ανακήρυξη της Ανατολικής Γερμανίας στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος επί γερμανικού εδάφους, οι δυτικές δυνάμεις κατοχής (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία) αποφασίζουν την αναστολή όλων των πληρωμών των αποζημιώσεων, μέχρι την επανένωση των δυο Γερμανιών. Ένα χρόνο μετά την επανένωση, σύμφωνα με τη Συμφωνία για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία, του Ελσίνκι, το 1990, το θέμα έκλεισε για πάντα. Η ίδια η γερμανική κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας πράξης καλής θέλησης και “Tαπεινοφροσύνης”-Self affacement, αποφάσιζε κατά βούληση να...
 αναλάβει κάποιες δεσμεύσεις αποζημιώσεων. Η υπόθεση των πολεμικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα έκλεισε το 1960 με ένα γελοίο ποσό.( βλέπε λεπτομέρειες στο:«Υπόθεση Μέρτεν» στην Βικιπαίδεια. Τον Σεπτέμβριο του 1960, η γερμανική εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» και το περιοδικό «Der Spiegel» δημοσίευσαν αφηγήσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου δικαιοσύνης της Γερμανίας, Μέρτεν, σύμφωνα με τις οποίες ο Κ. Καραμανλής και ο υπουργός Εσωτερικών Δημ. Μακρής ήταν συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων. Το γεγονός είχε προκαλέσει τότε σάλο στην Ελλάδα). Τον περασμένο Φεβρουάριο, με αφορμή τις ελληνικές αιτιάσεις ιδιωτών για τις πολεμικές αποζημιώσεις, ο Αντρέας Πέσκε, εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, είχε δηλώσει. «Με βάση τη συμφωνία αποζημιώσεων του 1960, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατέβαλε αποζημίωση στην Ελλάδα ύψους 115 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων (περί τα 58,8 εκατ. ευρώ) για τη ζημία που προκλήθηκε από τον ναζισμό!
Στο βιβλίο του με τίτλο “Die biologische Lösung“, ο δημοσιογράφος Raoul Teitelbaum, γράφει, πως «σύμφωνα με τους νόμους που υπογράφηκαν από το μεταπολεμικό γερμανικό κοινοβούλιο, αν ζούσε ο Χίτλερ, θα έπαιρνε σήμερα μια σύνταξη της τάξεως των 3000 ευρώ μηνιαίως. Τα μέλη της οικογένειας των περιβόητων Χάϊντριχ (Ξανθό Κτήνος) Χίμλερ (διοικητή των ΣΣ) Γκαίρινγκ και Στράϊχερ, έπαιρναν και ίσως παίρνουν ακόμη από 3000 μέχρι 3500 ευρώ σύνταξη μηνιαίως. Στην επίσημη ιστοσελίδα του Ομοσπονδιακού Γραφείου Κοινωνικών Υποθέσεων, διαβάζω μια ανακοίνωση, η οποία καλεί όλους τους γερμανούς που έκαναν φυλακή ή κυνηγήθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής κατά τους δυο παγκοσμίους πολέμους, να κάνουν τα χαρτιά τους για την μηνιαία καταβολή αποζημιώσεων που δικαιούνται σύμφωνα με το γερμανικό νόμο. Απεναντίας, οι επιζήσαντες γερμανοεβραίοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης, παίρνουν από 170 μέχρι 570(στην καλύτερη περίπτωση) ευρώ τον μήνα. Δεν ξέρω πόσα παίρνουν οι επιζήσαντες στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο κι αλλού.
Η χώρα που αιματοκύλησε δυο φορές τον Πλανήτη.
Η χώρα που με τη βία των όπλων, επεδίωξε να υποδουλώσει όλο τον κόσμο και να τον αναγκάσει να δουλεύει για την φυλή των «Κυρίων», ξόφλησε τις υποχρεώσεις της με μέρος των συμφωνηθέντων. Αντί να τους υποχρεώσουμε να εργάζονται για εμάς τους νικητές με το σύνθημα του Αουσβιτς «Η εργασία απελευθερώνει» (Arbeit macht frei), γίναμε εμείς σκλάβοι τους σαν Γκασταρμπάϊτερ και τώρα δουλοπάροικοι με ένα δυσβάσταχτο χρέος.
Ρίχνοντας μια ματιά σε γερμανικά άρθρα εφημερίδων και μπλογκς, στο θέμα των απαιτήσεών μας για τις πολεμικές αποζημιώσεις, διαβάζω πολλά ειρωνικά σχόλια , όπως «τους ξοφλήσαμε με τη δουλειά που δώσαμε σε χιλιάδες εργάτες τους», ή «τους ξοφλήσαμε και με το παραπάνω με τις επισκέψεις των τουριστών μας στα νησιά τους», κ.α.
Εμείς, σαν λαός, πληρώναμε πάντα τις υποχρεώσεις μας στο ακέραιο. Μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ξεχρεώναμε ακόμη και το δάνειο του Τρικούπη, από τον προπερασμένο αιώνα. Ο σημερινός πρωθυπουργός μας, δεν σταματά να επαναλαμβάνει πως η Ελλάδα θα ξεπληρώσει στο ακέραιο το χρέος της.
Μπορεί κανείς να αρχίζει να βρίζει τους γερμανούς για την αθέτηση των δεσμεύσεών τους και τον κυνισμό τους. Για ένα πράγμα δεν μπορεί να τους κατηγορήσει. Ότι έχουν ικανές πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες θέτουν το συμφέρον του λαού τους “Ueber Alles”.