Μετά την ήττα στο μπάσκετ από την Τουρκία...

Πρώτα η βελτίωση και μετά η ... επιλογή αντιπάλου Από τον Παναγιώτη Λαμπρόπουλο http://www.balla.gr/ Το ματς με την Τουρκία έχει περάσε...

Πρώτα η βελτίωση και μετά η ... επιλογή αντιπάλου

Από τον Παναγιώτη Λαμπρόπουλο

http://www.balla.gr/

Το ματς με την Τουρκία έχει περάσει από το βράδυ της Τρίτης στη λίθη του χρόνου για την Εθνική μας ομάδα, που ήδη σκέφτεται τα επόμενα παιχνίδια του τρίτου ομίλου και τα "σταυρώματα" που μπορεί να προκύψουν στη φάση των "16". Η ήττα των Ισπανών κόντρα στη Λιθουανία στέλνει τους Ίβηρες, κατά πάσα πιθανότητα, πάνω στην "γαλανόλευκη".Πολλές είναι οι συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει για το αν οι παίκτες του Γιόνας Καζλάουσκας πρέπει να...
 επικρατήσουν των Ρώσων στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, αφού αν συμβεί κάτι τέτοιο οι Ισπανοί κι εν συνεχεία (αν προκριθούμε) οι Αμερικανοί θα βρεθούν στο ...διάβα μας.
Σε περίπτωση ήττας, όμως, από τους Ρώσους τότε στους "16" θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τους Γάλλους ή τους Λιθουανούς κι εν συνεχεία πάνω στην Αργεντινή. Θα παίξουμε, δηλαδή, με ομάδες που είναι θεωρητικά κατώτερες των προαναφερθέντων. Και οι δύο, όμως, είναι ομάδες που κατάφεραν να ρίξουν στο "καναβάτσο" τους πρωταθλητές Ευρώπης και Κόσμου, Ισπανούς.
Τό θέμα, ωστόσο, δεν είναι τόσο η...επιλογή ή όχι αντιπάλου στη φάση των νοκ-άουτ. Η Εθνική χρειάζεται βελτίωση σε όλους τους τομείς αν θέλει να έχει τύχη απέναντι σε κάθε αντίπαλο που θα χρησιμοποιήσει ζώνη στην άμυνα και απέναντι σε κάθε αντίπαλο που θα τρέξει στη δική του επίθεση ή θα "σπρώξει" κάτω από το καλάθι.
Αν αυτό συμβεί, τότε θα πρέπει να υπάρξουν συζητήσεις τύπου " με ποιον να παίξουμε;". Τότε θα μπορούμε να σταματήσουμε να είμαστε η ομάδα που θέλει να παίξει κόντρα σε κάθε αντίπαλο σε όποια στιγμή των διοργανώσεων κι αν βρεθεί μπροστά μας. Τότε ακόμα και οι Ισπανοί δεν θα είναι το ανυπερβλητο εμπόδιο. Τότε θα θέλουμε να παίξουμε κόντρα στους εξαιρετικούς, αλλά πάντα...πελάτες Γάλλους, τότε θα θέλουμε να αγωνιστούμε απέναντι στην ομάδα του Γιαβτόκας που είναι φιλότιμη αλλά όχι και τόσο ταλαντούχα.
Τι θα κάνουμε μέχρι τότε; Υπομονή και αισιοδοξία είναι η λύση. Υπομονή γιατί υπάρχουν ακόμη δύο παιχνίδια και αισιοδοξία γιατί αυτή η ομάδα δεν έχει πολλά διαφορετικά πρόσωπα στο ρόστερ της από την εποχή όλοι φώναζαν πως "προσοχή στους "μάγκες" με τα μπλε", γιατί αυτή η ομάδα είναι μπολιασμένη με πνεύμα νικητή, γιατί αυτή η ομάδα έχει DNA μαχητή, γαιτί αυτή η ομάδα ξέρει πως αναγεννηθεί μέσα από τις "στάχτες" της.
Υ.Γ: Μην τρελαθούμε κιόλας επειδή χασαμε από τους Τούρκους. Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Η διοργάνωση έχει δρόμο ακόμα και με μικρή βελτίωση σε επίθεση και άμυνα μπορούμε και αντίπαλο να διαλέξουμε και να πάμε στους "4", όπου θα έχουμε άλλη ψυχολογία και το "Know how" για τη νίκη!