Από τον Γιώργο Δημόπουλο - Κόραξ εις πάγην ιλύος * πεσών, ἔφη τη γυναικί αυτού· «εὔχου τοῖς θεοῖς ώ γυνή καὶ μὴ θρήνει.» Ἡ δ᾿ ὑπολαβοῦ...
Ἡ δ᾿ ὑπολαβοῦσα ἔφη· «τίς σε, σπίλε ανήρ, τῶν θεῶν και ανθρώπων ἐλεήσει; τίνος γὰρ κρέας ὑπὸ σοῦγε οὐκ ἐκλάπη από των βωμών και άρτος από τών οικιών;»
Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίωι ἔχοντες οὐδένα φίλον ἐν...
ἀνάγκηι εὑρήσουσιν.
* πάγη ιλύος = παγίδα λάσπης, βούρκος
Μνήμης "τεστ". Ο καθείς ας αντιστοιχήσει εικόνα στο κείμενο, "κατά το δοκούν".
Να σου πώ λίγο ρε Δημόπουλε: Έχεις την ιδέα ότι χρησιμοποιώντας την αρχαία Ελληνική θα προκαλέσεις εντύπωση; Πάς να μας το παίξεις γνώστης-παντογνώστης; Μου θυμίζεις κάτι φελούς κενούς άθλιους που είναι σάν το σάπιο καρύδι. Από έξω φλούδα σκληρή και μέσα σαπίλα. Άιντε σα πέρα. Που θα μας κάνεις και πνεύμα! Και για να μην ξεχάσω: Να σου αναφέρω το δικό μου "συμβάν εν Ψωλοχωρίω": Ναί ρε παπάριε τύπε, είναι η Ψωλή που σε κυνηγάει να σου ξεσκίσει την κωλοτρουπίδα!! Και στο τέλος τηνε τρώς! Βλάξξ!!
ΑπάντησηΔιαγραφή