Η κυβέρνηση δίνει λύση στη γραφειοκρατία της χούντας!..

Πώς επανέρχονται τα σενάρια για κυβέρνηση "εθνικής ανάγκης" Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Με την υπερψήφιση της τροπολογίας για τ...

Πώς επανέρχονται τα σενάρια για κυβέρνηση "εθνικής ανάγκης"

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Με την υπερψήφιση της τροπολογίας για την επίταξη των ιδιοκτητών φορτηγών, η κυβέρνηση επέλυσε το ζήτημα της χουντικής γραφειοκρατίας. Με απόλυτο κυνισμό ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Χάρης Καστανίδης, δήλωσε ότι η τροπολογία, υπήρξε αναγκαία, καθώς «αν ενεργοποιήσουμε τις πεπαλαιωμένες διατάξεις που ισχύουν από την περίοδο της δικτατορίας, θα υπάρξει ένα εμπόδιο γραφειοκρατικών διαδικασιών και για μερικές εβδομάδες ακόμη, δεν θα υπάρχει ποινική ευθύνη, την ώρα που παραβιάζονται υποχρεώσεις που συνδέονται με την επίταξη».
Έτσι, όσοι φορτηγατζήδες αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την επίταξή τους, θα τιμωρούνται με φυλάκιση, ενώ δίνεται και...
 η δυνατότητα στον υπουργό Μεταφορών, να αφαιρεί από τους μη συμμορφούμενους μεταφορείς, την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Μονό αυτά; Να τους αφαιρέσει και το δικαίωμα ψήφου, και την ιθαγένεια, να μην τους εκδίδει διαβατήρια …να τους κουρέψει γουλί τους τεντιμπόηδες! Να τους υποχρεώσει και σε δίαιτα, διότι στην πλειονότητα τους είναι υπέρβαροι!
Μη γελάτε…πάει τρελάθηκαν ομαδικώς στην κυβέρνηση. Τους πείραξε η πολύ διαβούλευση προφανώς, καθώς ποτέ δεν κατάλαβαν τι σημαίνει. «Η κυβέρνηση ψήφισε ένα νομοσχέδιο, φρόντισε όσο μπορούσε να εξετάσει πτυχές των αιτημάτων, πιθανότατα δεν ικανοποίησε τους αυτοκινητιστές, έφτασε στα όριά της, κι οι αυτοκινητιστές θέλουν και άλλα. Κάποια στιγμή, πρέπει κάποιος να πάρει μια τελική απόφαση […]το δημοκρατικό όριο έχει εξαντληθεί στη συνεννόηση» ανέφερε ο κ. Καστανίδης, δίχως προφανώς να αντιλαμβάνεται τι λέει και τι κάνει.
Όταν η διαβουλευτική δημοκρατία που εξήγγειλε ο Γιώργος με τους «αντιεξουσιαστές» υπουργούς του, θέτει δημοκρατικά όρια, τα οποία όταν ξεπερνιούνται οδηγούν πολίτες που διεκδικούν επαγγελματικά δικαιώματα στην φυλακή, θα πρέπει να ετοιμάζει τις βαλίτσες της. Όχι η διαβουλευτική δημοκρατία, καθώς αυτή δεν έχει αποσκευές στην χώρα, αλλά η κυβέρνηση.
Δεν έχει πλέον νόημα να συζητήσουμε απολύτως τίποτα. Όταν μία προοδευτική, δήθεν, κυβέρνηση μετά το «δημοκρατία» βάζει το όριο της φυλακής, προφανώς αντιλαμβάνεται την δημοκρατική διαδικασία ως securitization της πολιτικής διαδικασίας.

Η δημοκρατία δεν έχει όρια. Υπάρχει για να ανοίγει πολιτικό χώρο στην κοινωνία και όχι για να ποινικοποιεί την διαμαρτυρία. Όποιος βάζει τέτοια όρια πετάει απέξω ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού το οποίο αγωνίζεται για να αποφύγει ή να μετριάσει την φτωχοποίησή του. Με το ζόρι μπορεί μια κυβέρνηση να κάνει κάποιες κοινωνικές ομάδες πιο φτωχές. Αν δοκιμάσει, όμως, να απειλήσει με φυλακή όσους δεν συμμορφώνονται με το νέο επαγγελματικό καθεστώς που επιβάλει, χάνει αυτόματα την δημοκρατική της νομιμοποίηση. Αν κάποιος, λοιπόν, ξεπέρασε τα όρια, αυτός σίγουρα είναι η κυβέρνηση. Πρόκειται για την πιο κραυγαλέα απομυθοποίηση αυτών που με ένα εντελώς διαφορετικό προφίλ κέρδισαν τις εκλογές πριν από περίπου ένα χρόνο.

Δικαίως τώρα θα μπορούν να μας μέμφονται κάποιοι, διότι ορισμένοι βιαστήκαμε να εκδηλώσουμε την ικανοποίησή μας όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε την ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ. Δικαίως θα μπορούν να μας σούρουν ότι επιθυμούν, καθώς πολλοί από την ανέντακτη αριστερά, αλλά και τους πολιτικούς φορείς της, πιστέψαμε ότι ένας προοδευτικός πολιτικός αναλαμβάνει τα ινία ενός πελατειακού κόμματος που ήδη βρισκόταν σε ανυποληψία. Καμία σχέση! Τώρα αποδεικνύεται ότι ο Γιώργος προσποιούταν τον προοδευτικό. Και μαζί μ’ αυτόν πολλοί άλλοι στο κόμμα του. Στην ουσία οι άνθρωποι αυτοί δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να καλλιεργήσουν την δημοκρατία, αλλά αποκλειστικά να εκμεταλλευτούν τον δημοκρατικό χώρο, το δημοκρατικό φρόνημα και την δημοκρατική σημειολογία, για να συνεχίσουν πιο ξεδιάντροπα την πολιτεία της δεξιάς, με μία μάλιστα κρίσιμη διαφορά. Κάθε ανάλογη πρωτοβουλία της δεξιάς συναντούσε την λυσσαλέα αντίδραση όλων των υπολοίπων, ενώ τώρα ένα μεγάλο μέρος των υποστηρικτών του ΠΑΣΟΚ κάνει το κορόιδο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πελατειακής δομής που καταδεικνύει και την χυδαία φύση του δικομματισμού.

Αν το ΠΑΣΟΚ ήταν κόμμα αρχών δεν θα επέτρεπε ποτέ η κοινωνία να εκβιάζεται διαρκώς από την κυβέρνηση και ασφαλώς δεν θα διανοείτο να ανεχθεί την σημερινή τροπολογία που ντροπιάζει, εκτός από τον δημοκρατικό πολιτισμό και τον νομικό πολιτισμό στην χώρα. Για φαντάσου μία προοδευτική κυβέρνηση να ευαγγελίζεται την βελτίωση του γραφειοκρατικού τύπου της χούντας για να διώκει επαγγελματίες σαν να πρόκειται για εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.

Όλα αυτά επειδή ξεπερνούν την φαντασία, οδηγούν σε δεύτερες σκέψεις. Μήπως τελικά η κυβέρνηση έχει βάλει σε εφαρμογή κάποιο σχέδιο για να ξεσηκωθεί ο λαός και να βρει πρόσχημα να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση «εθνικής ανάγκης» και να περισωθεί και ο Γιώργος, δραπετεύοντας από τον εφιάλτη που προκάλεσε με τον τρόπο που χειρίστηκε την δημοσιονομική περιπέτεια της Ελλάδας;