«Δουλειά δεν είχε ο διάολος ...τα έβαλε με τη μπλογκόσφαιρα»!

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Διαβάζω στο ρεπορτάζ του Χρήστου Ζέρβα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) ότι η κυβέρνηση, σχεδιάζει « συνολική νομοθετική ρύθμιση...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Διαβάζω στο ρεπορτάζ του Χρήστου Ζέρβα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) ότι η κυβέρνηση, σχεδιάζει «συνολική νομοθετική ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν στη λειτουργία της blogόσφαιρας». Και, ότι «πρόκειται για ένα ευρύ ρυθμιστικό πλαίσιο που θα θέτει συγκεκριμένους κανόνες και αρχές, βάσει των οποίων θα ιδρύονται και θα ελέγχονται, από τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο, όλα τα blogs και όλες οι ιστοσελίδες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο».

Άρα, η κυβέρνηση της κρίσης αποφάσισε να διασκεδάσει την διευρυνόμενη κοινωνική κρίση και τον ρόλο της σε αυτήν, μεταβάλλοντας την δημόσια συζήτηση. Αντί να...
 διαβουλευόμαστε μέσω του διαδικτύου στη βάση του εκδημοκρατισμού του πολιτικού συστήματος, της εντιμότητας των κυβερνώντων και της μη-διαπλεκόμενης δημοσιογραφίας, θα ξεκινήσουμε μια τηλεπαραθυροσυζήτηση περί blogging και νομιμότητας! Σαν να μου φαίνεται ότι εκτός όλων των άλλων, η κυβέρνηση αναδεικνύεται σε γκεμπελική μορφή, επικοινωνιακά - αν και γνωρίζω ότι με τον χαρακτηρισμό αυτό προσβάλω την μνήμη του Γερμανού, καθώς τούτη μετέρχεται ταπεινότερων, ξεπερασμένων και ακόμη πιο φτηνιάρικων μεθοδεύσεων. Δουλεία δεν είχε ο διάολος ... τα έβαλε και με την blogόσφαιρα!
Δεν έχω καμία διάθεση να παρασυρθώ σε αυτό το κουβεντολόι. Η blogόσφαιρα δεν θέλει ρύθμιση. Δεν την έχει ανάγκη. Ρύθμιση θέλει η ίδια η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα όργανα της πολιτείας, τα οποία έχουν απολύτως απορυθμιστεί από την τρόικα και την πολιτική κουλτούρα των «υπεύθυνων» ηγεσιών που οδήγησαν την Ελλάδα να ντρέπεται για τον εαυτό της – αντί να ντρέπεται για την ψήφο της. Αυτορύθμιση θέλει και το καθεστώς δημοσιογραφίας στη χώρα μας, το οποίο έχει εξευτελιστεί απολύτως, παραδιδόμενο στην ολοκληρωτική εξουσία δύο-τριών «οικογενειών».
Μη νομίζετε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης που εμφανίζεται έτοιμος αμέσως μετά το καλοκαίρι, να καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και πολίτες σ' έναν ανοικτό, δημόσιο διάλογο για το καθεστώς των blogs, έχει πραγματικά στο νου του να γελοιοποιηθεί όπως οι Βενιζέλος και Ρουσόπουλος με τα περί «βασικού μετόχου»! Όχι, ο άνθρωπος είναι (σχετικά)δημοκράτης και πολιτικά έξυπνος και δεν θα έκανε ποτέ τέτοια γκάφα. Να αλλάξει την ατζέντα της συζήτησης στο διαδίκτυο προσπαθεί ο φουκαράς και τίποτε περισσότερο.
Μια και ετοιμάζει διπλές κάλπες το φθινόπωρο, όσο πιο αργά εισέλθει η κοινωνία σε αυτή την εκλογική συζήτηση και προεκλογική διαδικασία, τόσο το καλύτερο για το καθεστώς που υπηρετεί η κυβέρνηση και τους σχεδιασμούς του! Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η φημολογία που διακινεί υπογείως η κυβέρνηση περί σημειολογικά κρίσιμου ανασχηματισμού την 3η Σεπτεμβρίου. Δεν λέω ότι θα κάνουν ή δεν θα κάνουν ανασχηματισμό. Ισχυρίζομαι ότι δεν έχει καμία πρακτική σημασία καθώς η κυβέρνηση θα οδηγήσει τη χώρα σε γενικές εκλογές, ώστε να μην επωμιστεί αποκλειστικά το ΠΑΣΟΚ τα αποτελέσματα της κρίσης. Άλλωστε, και περί αυτού ο κ. Καστανίδης φρόντισε να μας προϊδεάσει!
Τώρα, ως προς τις συμπεριφορές στη blogόσφαιρα, που μια χαρά ρυθμίζονται τυπικά στο πλαίσιο της υφιστάμενες ελληνικής έννομης τάξης και του διεθνούς δικαίου, ας ενδιαφερθούμε και οι bloggers λίγο περισσότερο. Ήθος και μυαλό χρειάζονται από όλους μας και όχι επιπρόσθετοι νόμοι. Είναι στο χέρι μας να γίνουμε σοβαρότεροι, λιγότερο χυδαίοι και ακόμη λιγότερο πολιτικάντηδες και πρόστυχοι. Αυτά όμως δεν μορεί να τα επιβάλει κανείς νόμος, παρά μόνον μια φιλελεύθερη και δημοκρατική συνείδηση. Αυτό είναι το ζήτημα για την blogόσφαιρα σήμερα. Θέλει αρετή και τόλμη η ριμάδα η ελευθερία. Θέλει και τους «επώνυμους», θέλει και τους «ανώνυμους», θέλει και τους «αλητήριους» και τους «αθλίους» αποκλεισμένους από το καθεστώς. Οι καραγκιόζηδες δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητοι, ούτε τα ανθρωπάκια που διακινούν την φτήνια, την δική τους και των αφεντικών τους. Όμως κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί τον αποκλεισμό τους. Άσε και αυτούς να κάνουν αυτό που μάθανε να πράττουν. Μέσα στη θάλασσα και το πιο τρομερό δηλητήριο διαλύεται ή τέλος πάντων παύει να απειλεί θανάσιμα τους …λουόμενους (στο διαδίκτυο)! Εγώ πάω για μπάνιο. Να, δεν φοβάμαι!