Σε χρόνο D(N)T (ντε τε)...

Της Θεοδώρας Ρασσιά Μποτοξάκια, διαιτούλες αδυνατίσματος (σε 1 ώρα χάνεις ίσα με 5 κιλά..και ναι συμβαίνει αν προχωρήσεις σε χειρουργική ...

Της Θεοδώρας Ρασσιά

Μποτοξάκια, διαιτούλες αδυνατίσματος (σε 1 ώρα χάνεις ίσα με 5 κιλά..και ναι συμβαίνει αν προχωρήσεις σε χειρουργική επέμβαση λιποαναρρόφησης και τα συναφή), επισκέψεις σε SPA με αποτέλεσμα να στάζεις τα τελευταία φράγκα του μισθού σου για να δείχνεις όμορφη και λαμπερή στα date με το καινούριο amore... πολλές οι μέθοδοι της αστραπιαίας μετάλλαξης του εαυτού σου από ασχημόπαπο σε ..πριγκηπέσσα (όχι του Μάλαμα, πόσο μάλλον του Καρρά)...
Τρέξιμο σε γυμναστήρια, kick boxing και γήπεδα τέννις για να "χάσεις" ότι προλάβεις σε χρόνο ΝΤΕ ΤΕ πριν τις διακοπές, που σιγά μην ξεπερνάνε την μία εβδομάδα...τώρα με την κρίση στατιστικά απεδείχθη ότι τόσο περίπου πρόκειται να...
διαρκέσουν οι διακοπές του μέσου Έλληνα ...και εσύ τρέχεις επί ένα δωδεκάωρο ανάμεσα στο να προλάβεις τα λεωφορεία (βενζίνη για το αμάξι τώρα με τις απεργίες δεν παίζει, δεν 'πα να έχεις και τον βενζινά τον ίδιο, πατέρα) για να είσαι στην ώρα σου στη δουλειά..
...Που σιγά μην κάνεις λιγότερο απο μια ώρα και βάλε με όλο αυτόν τον συνωστισμό αυτοκινήτων- με την μπουκιά στο στόμα από τις μπάρες δημητριακών που καταβροχθίζεις με μανία αφού ψωμολυσσάς και ένα σπιτικό φαγάκι έχεις να φάς από την τελευταία Κυριακή που μαζευτήκατε οικογενειακώς.....Πάλι τρέξιμο, πάλι άγχος επί ένα 8ωρο στη δουλειά για να προλάβεις deal και προθεσμίες και ότι άλλο υπάγεται στις αρμοδιότητες σου, για να είσαι σωστός στη δουλειά σου και να μην πάρεις πόδι...τώρα ειδικά με την κρίση είσαι πλέον και εσύ μονίμως "εν κρίση"...θα το προλάβω το ένα, είμαι καλός εκεί, λες να του άρεσε το project που τους έστειλα, ικανοποιησα τις απαιτήσεις των αφεντικών...κι αν όχι λες να μου πούνε τίποτα..."ωχ" και χτυπάει το τηλέφωνο στο γραφείο, λες να είναι απο τον προιστάμενο για κάτι που θα μου ξέφυγε στην τελευταία δουλεια που έστειλα...
Aλιμονό μου, σκέφτεσαι, από τα εγκεφαλικά τα απανωτά που τραβάς και το αγχος, να σου και οι πρώτες ρυτίδες..."πρεπει να πάω για εκείνο το λίφτινγκ που μου λεγε η συναλδελφος προχθές ότι έκανε και λάμπει ολόκληρη, λες και έφυγαν 10 χρόνια από πάνω της" σκέφτεσαι εναγωνίως...μα που να τα βρω τα λεφτά και τι να πρωτοσυντηρήσω με παιδιά, σκυλιά, γατιά και μία μάνα να με κυνηγάει να βρώ τον τέλειο άντρα...
Κατά το μεσημεράκι να σου η κυρά Πείνα,να σου και το στομάχι που φωνάζει.."θα φάμε τίποτα της προκοπής σήμερα, τι λέει?" σου τονίζει γουργουρίζοντας...Μα τι να φας και πότε να προλάβεις αφού ένα μισάωρο δεν είναι αρκετό ούτε να πας μέχρι την τουαλετα να πλύνεις τα χέρια σου προ φαγητού...και με το ταπεράκι ανα χείρας- ναι φιλοτιμήθηκες μια μέρα να πάρεις μαζί φαγάκι της μαμάς- φτάνεις στο χώρο εργαζομένων να καταβροχθίσεις (πάλι σε χρόνο ΝΤΕ ΤΕ) το φαγάκι που πλέον έχει γίνει από το πηγαινέλα, το κούνημα και την ζέστη... κρέμ μπουλέ (άσχετα αν ήταν αρχικά παστίτσιο)...το παρατάς στην άκρη καθώς το κοιτάς με αηδία και λες "ας την βγάλω με σαλάτα καλύτερα" και παραγγέλνεις.. ...Μέχρι να φτάσεις με το φαγάκι στο τραπέζι το μισάωρο πλέον έχει περάσει, εσύ από το άγχος σου ούτε την μισή σαλάτα δεν τρως και πάλι νηστικός ξεκινάς για την επιστροφή στο γραφείο...
Για το υπόλοιπο 4ωρο ζαλισμένος και πεινασμένος ακόμα περιμενεις να τελειώσει η δουλειά και να πας στο σπίτι να "αγκαλιάσεις" το ψυγείο στην κυριολεξία και να φας ότι αηδία βρεις μπροστά σου...εκτός και αν είσαι εργένης/εργένισσα και το χεις γεμάτο μαρούλια και μήλα, οπότε και κοιμάσαι νηστικός, εκτός και αν ενδώσεις να παραγγείλεις απο το σουβλατζίδικο της γειτονιάς, οπού ζητάς και η πίτα να είναι αλάδωτη, λες και αυτό σε μάρανε και φταίει που έχεις παραπανίσια κιλά...
Ανοίγεις την τηλεόραση μπας και ξεχάσεις την πείνα της υποτιθέμενης διαιτάς σου (μέχρι να φέρει το ντελίβερι boy τα σουβλάκια δηλαδή) και τι να δεις...ειδήσεις γεμάτες ΔΝΤ (που κάθε φορά που μιλανε γι αυτό νομίζεις ότι αναφέρονται σε καμία βομβα που θα εκραγεί -ΤΝΤ- αν και δεν διαφέρει και πολύ, ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τα επόμενα 3 χρόνια και αν δεν πετύχουμε τους "στοχους" της ΤΡΟΙΚΑΣ θα μας πάρει ο ακατανόμαστος όλους μαζί) , απεργίες και όλους τους εμφανιζόμενους ψωνάρες με την TV πολιτικούς να μην απαντάνε στις στημένες ερωτήσεις των γλειφτο-δημοσιογραφίσκων, κανωντας μας να απορούμε σε τι κόσμο ζούνε και σε τι κόσμο ζούμε εμείς με αυτά που μας πλασάρουν ως προσοδοφόρες λύσεις...
"Ντριιιν!!!".. τινάζεσαι πάνω από τον βολικότατο καναπέ σου, νομίζοντας ότι είναι η ωρολογιακή βόμβα του D(N)T που έσκασε...όχι όχι δεν τρελάθηκες ακόμα, είναι το ντελίβερι bοy που έφερε το "πλαστικό" φαγάκι σου (έτσι δεν το λενε το junk food?) και εσύ δεν έχεις πλέον όρεξη αφού το στομαχάκι σου έχει κλείσει απο τις πολύ "ωραίες" ειδήσεις...πληρώνεις, αφήνοντας και μπουρμπουάρ στο ξανθομάλλικο αγόρι που σου γυάλισε και σκέφτεσαι να το "απαγάγεις" προς τέρψιν των απαιτήσεων της απαιτητικής μαμάς σου που σε θέλει δεσμευμένη και ωραία, μα σκέφτεσαι "μπα όχι σιγά μην το εγκρίνει,από γιατρό και πάνω μου χει παραγγείλει"και τον αποχαιρετάς με ένα γλυκό χαμόγελο για να σαβουριάσεις κατευθείαν...
Βάζεις STAR μπας και σ' ανοίξει η όρεξη...μα που να σ' ανοίξει χειρότερα γίνεσαι, με τοσους καλοσχηματισμένους πωπούς γυναικών να λικνίζονται πάνω στις μπάρες των club..ξετυλίγεις το φαϊ και το πετάς με πόνο κατευθείαν στο μπολ του Mαξ (το κατοικίδιο σκυλακι σου, που είναι και παμφάγο ευτυχώς) και βάζεις μία ταινία να δεις μπάς και ξεχάσεις την βραδινή σου ασιτία...πετυχαίνεις μία ρομαντική τύπου αμερικανιάς "ερωτας από το πουθενά" (τυχαία η επιλογή του τίτλου, μάλλον θα υπάρχει λογικά κάπου χωμένη σε κανένα DVD-άδικο) και στο πρώτο πεντάλεπτο, πάλι σε χρόνο ΝΤΕ ΤΕ σε παίρνει ο ύπνος πάνω στον καναπέ, λιώμα από την κούραση, αφού έχεις βάλει το ξυπνητήρι για την επόμενη μέρα στις 7...
...Την επόμενη μέρα φτού και από την αρχή, άγχος και τρέξιμο, και μία μπάρα ανα χείρας (οχι των στριπτιτζούδων, αν και ζήλεψες τα φράγκα της Τσούλιας..εμ συγνώμη της Τζούλιας ήθελα να πω) με διάφορα δημητριακά και βουρ στο κυνήγι της υποτιθέμενης ευτυχίας που σου έχει ορίσει να ακολουθήσεις το "υπέροχό" μας σύστημα, μπας και καταξιωθείς κάποια στιγμή και νιώσεις σημαντικός μες στην ματαιότητά σου από τον θαυμασμό των άλλων...

ΥΓ Τυχαίο παράδειγμα καθημερινότητας. Παρακαλώ ας μην γίνει καμία ταύτιση με πρόσωπα και πράγματα, η επιλογή των γεγονότων εγινε τυχαία, μετά απο διάφορες συζητήσεις όπως προέκυψαν με συνανθρώπους μου.
Ευχαριστώ.