Απλήρωτοι οι βαθμολογητές στις πανελλήνιες εξετάσεις...

Γράφει η Στέλλα Κοντοπίδη     Είμαι εκπαιδευτικός και βαθμολογήτρια στις πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν ξέρω σε πόσους είναι γνωστό, ότι μέχρι...

Γράφει η Στέλλα Κοντοπίδη   

Είμαι εκπαιδευτικός και βαθμολογήτρια στις πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν ξέρω σε πόσους είναι γνωστό, ότι μέχρι και σήμερα, 23/7/2010 οι βαθμολογητές παραμένουμε απλήρωτοι για τα γραπτά που βαθμολογήσαμε το Μάιο-Ιούνιο του 2010.
Μετά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του υφυπουργού Πανάρετου λίγες μέρες μετά την έναρξη των εξετάσεων, ότι οι αμοιβές μας δε θα...

μειωθούν (ήμουν μια από τους εκπαιδευτικούς που συνάντησαν τον υφυπουργό σε κάποιο από τα εξεταστικά κέντρα που επισκέφθηκε, και δεσμεύτηκε προσωπικά απέναντί μας, παρουσία και του προέδρου του βαθμολογικού, ότι δε θα μειωθούν οι αμοιβές μας, γιατί ήταν ήδη πολύ χαμηλές, όπως ο ίδιος είπε), ήρθαν οι μειώσεις των αμοιβών μας. Ακολούθησε η αποχή των βαθμολογητών με τη συνεπακόλουθη καθυστέρηση στην έκδοση των αποτελεσμάτων, που είναι σε όλους λίγο πολύ γνωστή.
 Στη συνέχεια, ήρθε η περίφημη απόφαση να πληρωθούμε άμεσα, όπως γίνονταν κάθε χρόνο ως σήμερα, και οι εκπαιδευτικοί αποδεχτήκαμε αυτή την "κίνηση καλής θέλησης" θέτοντας βέβαια ως προτεραιότητα τους μαθητές που περίμεναν τα αποτελέσματα της προσπάθειάς τους. Μας διαβεβαίωσαν, ότι η πληρωμή μας θα γίνει με προπληρωμένα εντάλματα, και θα λάβουμε την αμοιβή μας (μειωμένη φυσικά) όπως κάθε χρόνο (πέρυσι οι αμοιβές μας είχαν κατατεθεί στους λογαριασμούς των δικαιούχων στις 13/7).
 Αφού λοιπόν εργαστήκαμε στα βαθμολογικά κέντρα για έναν περίπου μήνα, καθημερινά από τις 12.30 ως τις 9.30 μμ, αφού αναγκαστήκαμε όσοι προσήλθαμε στη διόρθωση των γραπτών (φέτος ο αριθμός των βαθμολογητών ήταν μειωμένος σε σχέση με άλλες χρονιές, τόσο γιατί πολλοί υποψιάζονταν τι θα συμβεί, όσο και ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις μειώσεις των μισθών μας) να διορθώσουμε έναν μεγάλο όγκο γραπτών μετά από τις εκκλήσεις των συντονιστών, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία, περιμέναμε να πάρουμε το αστρονομικό ποσό που αντιστοιχεί στον καθένα μας με βάση τον αριθμό των γραπτών που διόρθωσε: 1.46 ευρώ για το κάθε γραπτό (για να διορθωθεί ένα γραπτό νεοελληνικής γλώσσας ή λογοτεχνίας, θέλει 20-25 λεπτά. Τα συμπεράσματα δικά σας...).
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, μας διαβεβαίωναν οι "αρμόδιοι", ότι θα πληρωθούμε ως τις 22/7. Πριν από 3 ημέρες, συμπτωματικά και ενώ βρισκόμουν στη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην οποία υπάγομαι, πληροφορήθηκα ότι δεν είναι δυνατό να πληρωθούμε όπως εξαγγέλθηκε από το υπουργείο με προπληρωμένα εντάλματα (ΧΕΠ), αφού η σχετική απόφαση εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των εξετάσεων (14/6) και ο αρμόδιος επίτροπος της περιφέρειας αρνήθηκε να υπογράψει τα σχετικά έγγραφα ως ΧΕΠ και χρειάστηκε αυτά να μετατραπούν σε εντελλόμενα!!!
Την ίδια στιγμή, όσοι συνάδελφοι συμμετείχαν στις επαναληπτικές εξετάσεις και αυτές των ειδικών μαθημάτων, που έγιναν μετά τις 24/6, έχουν ήδη πληρωθεί! Εμείς από την άλλη, περιμένουμε πότε θα ευαρεστηθούν οι αρμόδιοι να υπογράψουν τις νέες εντολές για την αμοιβή των δεδουλευμένων μας, και επειδή μεσούντος του καλοκαιριού ο δημόσιος τομέας έχει καταβληθεί από τη γνωστή θερινή ραστώνη, κανείς δε γνωρίζει πότε θα γίνει αυτό. Στις συνεχείς μας δε οχλήσεις προς τους "αρμόδιους" λαμβάνουμε απαντήσεις του τύπου "δε γνωρίζουμε, ενδεχομένως από Σεπτέμβρη ως...Δεκέμβρη(!!!!!). Εδώ αξίζει βεβαίως να σημειωθεί, ότι τα χρήματα για την εξόφλησή μας έχουν εκταμιευτεί από τις 22/6/2010 και ασφαλώς πρόκειται συνολικά για ένα αρκετά σεβαστό ποσό, αφού αφορά τον κύριο όγκο των αμοιβών των εμπλεκομένων στις εξετάσεις, και κάπου βρίσκεται και ενδεχομένως τοκίζεται (άραγε αυτούς τους τόκους ποιοι θα τους καρπωθούν; γιατί εμείς βεβαίως, όποτε και αν...πληρωθούμε, θα πάρουμε ακριβώς το ποσό των δεδουλευμένων μας, όπως γίνεται πάντα, ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος έχει περάσει).
Ταυτόχρονα, όταν τηλεφωνούμε στο γραφείο του υφυπουργού κ.Πανάρετου, αρμόδιου για το ζήτημα αυτό, οι "υπεύθυνοι" που απαντούν εκ μέρους του, μας επιπλήττουν επιτιμητικότατα, γιατί θέλουμε να ενοχλήσουμε τον υφυπουργό για ένα τέτοιο ζήτημα!!!! Τα γεγονότα αυτά, είναι ενδεικτικά του με πόση σοβαρότητα αντιμετωπίζουν οι "αρμόδιοι" του ελληνικού κράτους μια διαδικασία όπως είναι αυτή των πανελλαδικών εξετάσεων, που αφορά χιλιάδες οικογένειες κάθε χρόνο. Είναι επίσης ενδεικτικά του με πόσο σεβασμό αντιμετωπίζεται σ' αυτή τη χώρα ο εργαζόμενος, και κυρίως εκείνος ο εργαζόμενος που απασχολείται στον απαξιωμένο δημόσιο τομέα και προσπαθεί να κάνει ευσυνείδητα τη δουλειά του, τιμώντας τον όρκο του και το λειτούργημά του: Αρχικά εμπαίζεται, και, αν αντιδράσει στον εμπαιγμό, τιμωρείται.
Και ασφαλώς μέσα σ' αυτές τις συνθήκες διαμαρτύρονται γονείς και εμπλεκόμενοι ότι σε κάποιες περιπτώσεις η διαδικασία της βαθμολόγησης δε γίνεται όπως θα έπρεπε, κ.λ.π. Όταν όμως η διαδικασία και οι εμπλεκόμενοι αντιμετωπίζονται με τέτοιον απαξιωτικό τρόπο, τι μπορούμε να περιμένουμε; Προσωπικά, κάθε φορά που πιάνω στα χέρια μου ένα γραπτό πανελληνίων εξετάσεων, τρέμω μην κάνω κάτι λάθος, αναλογιζόμενη ότι από το περιεχόμενο του κάθε τετραδίου κρίνονται ενδεχομένως τύχες και πορείες ζωής νέων ανθρώπων. Σήμερα, αηδιασμένη δεν επιθυμώ να βαθμολογήσω ποτέ ξανά. Φημολογείται, ότι από την επόμενη χρονιά θα μας υποχρεώσουν να διορθώσουμε χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
Ας το έκαναν από φέτος, χωρίς να μας εμπαίξουν. Αν πηγαίναμε όλοι όσοι διδάσκουμε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, θα διόρθωνε ο καθένας έναν περιορισμένο αριθμό γραπτών και θα ολοκληρώνονταν ταχύτατα η διαδικάσία. Αναρωτιέμαι αν όλος αυτός ο εμπαιγμός έγινε για να απαξιωθούμε πλήρως απέναντι στην κοινή γνώμη. Με ποια πολιτική σκοπιμότητα άραγε; Οι νέοι αυτού του τόπου θα έχουν παιδεία και όραμα για το μέλλον με απαξιωμένους εκπαιδευτικούς; Ως εκπαιδευτικός-δημόσιος λειτουργός, διεκδικώ μέσα από αυτό το κείμενο την αξιοπρέπεια που κάποιοι με δόλια μέσα προσπαθούν να μου στερήσουν. Άλλωστε, ανήκω σε εκείνους, που βρέθηκαν στο δημόσιο τομέα μέσα από απολύτως διαφανείς και αξιοκρατικές διαδικασίες (διαγωνισμός ΑΣΕΠ), κοινώς: δε χρωστάω σε κανέναν.
 Εκτός από εκπαιδευτικός όμως, είμαι και μητέρα. Και αγωνιώ, τόσο για την ποιότητα της εκπαίδευσης του παιδιού μου, όσο και για το γεγονός ότι σε λίγα χρόνια θα κληθεί να αξιολογηθεί μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων μέσα σε τέτοιες συνθήκες. Αγωνιώ όμως και για κάτι ακόμα: για την αντιμετώπιση που θα έχει ως πολίτης-εργαζόμενος σ' αυτήν τη χώρα. Όσον αφορά τέλος τους πολιτικούς ιθύνοντες, μια λέξη έχω να τους απευθύνω: ΝΤΡΟΠΗ...