Ποινή Αγγέλου, απαρχή Κολάσεως...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Δες την " ετυμηγορία " (επιβολή περιοριστικών όρων και κλήση πληρωμής υψηλής χρηματικής εγγύησης) γι...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Δες την "ετυμηγορία" (επιβολή περιοριστικών όρων και κλήση πληρωμής υψηλής χρηματικής εγγύησης) για τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού Καραμανλή του Νεώτερου, ως την απαρχή της οριστικής καταδίκης τους.
Μοιάζει να είναι αυτό το εναρκτήριο λάκτισμα στην αφετηρία της τιμωρίας τους. Το κατάλαβαν, ανησυχούν και έτσι ο εν τη Ραφήνα κοιμώμενος Βούδας ξύπνησε, αντέδρασε (μέσω συνεργατών πάντα) και χάλασε για λίγο (;) τις διακοπές του. Tαρακουνήθηκε μόνο τώρα που κλονίστηκε ο οίκος του, ενώ μήνες τώρα...
 αδιαφορεί για τον δικό σου.
Η εβδομάδα που διανύει η χώρα είναι σίγουρα ένα 7ήμερο συμβολισμών. Μια δολοφονία δημοσιογράφου, διαχειριστή του πιο πολυσύχναστου blog. (Αυτή η διασύνδεση δημοσιογραφίας με blogging είναι ρίζα τελικά δεινών, καζάνι ανατροπών και συγκυρία προσφερόμενη για επαναπροσδιορισμό των εννοιών που σχετίζονται με τις δύο ασχολίες). Μια καταδίκη του στενότερου συνεργάτη του πρώην Πρωθυπουργού. Δύο γεγονότα που σηματοδοτούν και προμηνύουν για εκείνα που έπονται. Ένας ανελέητος φόνος που καταδεικνύει απερίφραστα τη διασύνδεση της τρομοκρατίας με τον επιχειρηματικό και πολιτικό κόσμο. Μια επιβολή μέτρων που σταμπιλάρει έντονα την πρότερη εγκληματική διακυβέρνηση. Συνακόλουθο αποτέλεσμα, η έκδηλη ανησυχία σ' εκείνα τα στέκια που μέχρι χθες έμοιαζαν αλώβητα, έδειχναν να μην κινδυνεύουν ποτέ από τις κοινωνικές αλλαγές, από τις αναδιανομές (ή αφαιμάξεις) πλούτου, από τα δεινά του τόπου ολάκερου. Μετά απ' τα δύο αυτά γεγονότα, τα "μαγαζιά" των δημοσιογράφων και η πιάτσα των πολιτικών δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Πια, ο φόβος της απώλειας ζωών από τη μια και η ανησυχία θέασης των φυλακών από την άλλη, πυροδοτεί ένα κλίμα τεταμένο και κοχλάζον σε δύο χώρους που τόσο καιρό δημιουργούσαν κρίσεις, τις διαχειρίζονταν και ο λαουτζίκος απλά καλούνταν να πληρώσει τα σπασμένα στις μπουζουκλερί όπου έκαναν τα πρώτα βήματα διακυβέρνησης υπό τον ήχο του ζεϊμπέκικου και στα βόρεια προάστια, όπου έχτισαν μια δια παντός τ' οράματα του εκσυγχρονισμού και του σοσιαλισμού σε ροζ τούβλα. Εκεί, κάπου μεταξύ Εκάλης και Καπανδριτίου, τοποθέτησαν ισχυρά οδοφράγματα στον Τρίτο Δρόμο, τον καλό, αυτόν που μοιάζει με ουτοπία.
Αυτή τη βδομάδα, όμως, άλλαξαν όλα. Άλλαξαν τόσο, που μοιάζουν τώρα να τα 'χουν εντελώς χαμένα όλοι τους. Αγνοούν και την παράλογη έκφανση των όσων πια διαλαλούν για να περισώσουν αυτά που δεν σώζονται. Το τομάρι τους ίσως μπορούν, την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό οριστικά και αμετάκλητα τα απώλεσαν.
Δες για παράδειγμα την αντίδραση της ΝΔ στην απόφαση της ειδικής ανακρίτριας για τον κ. Αγγέλου. Τί πιο ηχηρό αποδεικτικό αναζητάς για να πειστείς ότι τόσο καιρό είχαν συνηθίσει να έχουν τα όργανα της Δικαιοσύνης υποχείριο και φερέφωνο τους. Εκτελεστική συνέχεια των θέλω τους. Και τώρα, παρά τον κοινωνικό αναβρασμό, απαιτούν να συνεχιστεί η σάπια κατάσταση που ανατράφηκαν και αγάπησαν. Ψάχνουν να βρουν φόρμουλες ομερτά και πανκομματικού κουκουλώματος. Φόρμουλες που τελικά είναι οι ιδιες συνταγές της αποσύνθεσή τους και καταλύτες στην αρχή της δικιάς τους μαρτυρίας..