Το κοινό περί δικαίου αίσθημα ζητά απονομή δικαιοσύνης...

Aπό τον Παναγιώτη Μυστακίδη Το κοινό περί δικαίου αίσθημα ζητά απονομή δικαιοσύνης. Η κοινωνία πρόσφατα αλλά και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμο...

Aπό τον Παναγιώτη Μυστακίδη

Το κοινό περί δικαίου αίσθημα ζητά απονομή δικαιοσύνης.
Η κοινωνία πρόσφατα αλλά και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε το αισχρό «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Τώρα όμως κρύβονται και αθωώνουν την διαφθορά , την συναλλαγή και τη κλοπή του Δημοσίου χρήματος επικαλούμενοι Νόμους, ενάντια σε κάθε έννοια ηθικής.
Το πολιτικό - κομματικό σύστημα αποδείχθηκε διεφθαρμένο και ανίκανο.
Το σύστημα όμως δεν είναι κάτι αόριστο ούτε ένα φάντασμα, έχει πρόσωπα που το απαρτίζουν και το δημιουργούν.
Τα πρόσωπα τα οποία με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τεράστιες ζημίες στην Πατρίδα μας πρέπει να υποστούν τις συνέπειες.
Οι ευθύνες είναι...

πολιτικές, ποινικές και αστικές.
1. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.
Πρέπει να πετάξουν έξω τους κλέφτες και συνενόχους τους όπως την τρίχα από το ζυμάρι , όπως κάθε οργανισμός πετάει το σκατό στον βόθρο για να ξελαφρώσει.
Διότι πολιτικά η θέση των κλεφτών είναι τουλάχιστον ο βόθρος.
Παρόλα αυτά σήμερα οι πολιτικές ευθύνες ενδιαφέρουν λιγότερο και μάλλον είναι στάχτη στα μάτια.
Θέλουμε αποζημιώσεις, κατασχέσεις, φυλακίσεις. Να πληρώσουν πραγματικά οι ένοχοι.
2. ΠΟΙΝΙΚΕΣ.
Έχουν φροντίσει οι πολιτικοί να ψηφίσουν το Νόμο περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος παραγράφει τα αδικήματά τους. Ελέγχεται όμως η συνταγματικότητά του διότι:
Διάταξη νόμου που προβλέπει αδικαιολόγητες εξαιρέσεις ή διακρίσεις και επομένως έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας ( άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος ) είναι ανίσχυρη και τα δικαστήρια οφείλουν να μη την εφαρμόσουν.
Οι εξεταστικές επιτροπές είναι μία διαδικασία που στην πράξη καταργούν κυνικά τον σκοπό τους , φέρουν μεν τα στοιχεία της νομιμότητας , όμως λειτουργούν τελικά για σκοπό καταδήλως άλλον από εκείνον για τον οποίο έχουν νομοθετηθεί και
παραβιάζεται η αρχή της αμεροληψίας.
Από δημοσιεύσεις στον τύπο , καταγγελίες κ.λ.π. που προηγούνται αναπτύσσεται σχέση έχθρας και άρα μεροληψίας ανάμεσα στους βουλευτές διαφορετικών κομμάτων. ΣτΕ 664/2006.
Στις εξεταστικές επιτροπές οι βουλευτές έχουν ήδη σχηματισμένη κομματική άποψη - θέση και συνεπώς προειλημμένη γνώμη για τη συγκεκριμένη υπόθεση ΣτΕ Ολ 676/2005.
Υπάρχει προκατάληψη των βουλευτών οι οποίοι έχουν ήδη εκφέρει γνώμη σε προηγούμενες στάδια της υπόθεσης , την οποία καλούνται να ελέγξουν στην διαδικασία των εξεταστικών άρα υπάρχει ταύτιση κρίνοντος και κρινόμενου.
ΣτΕ Ολ. 676 /2005 ΕΔΔΔ 2006 ,848-9 , ΣτΕ 270 , 2593/1978 ΝοΒ 1981 , 954
Είναι προφανές τελικά ότι παραβιάζεται η έννοια της μεροληψίας και υπάρχει σαφές και αδιαμφισβήτητο τεκμήριο επηρεασμού . ΣτΕ 3333-5/1971 .
Υπάρχει τουλάχιστον ηθικό συμφέρον των συμμετεχόντων να υπερασπιστούν την άποψή των.
Π. Δαγτόγλου . Η αρχή της αμεροληψίας σελ. 24 , ΣτΕ 1226/1961.
Μ Στασινόπουλος , Παραδόσεις διοικητικού δικαίου,σ.369' ο ίδιος Δίκαιο των διοικητικών πράξεων , σ.206-7΄ , Φ. Βεγλερής , Παρατηρήσεις επί της νομολογίας περί το δημόσιο δίκαιο ,σ. 147 ΄, Π. Δαγτόγλου Η αρχή της αμεροληψίας σ. 96-97 με παραπομπή στις αποφάσεις του ΣτΕ 1488/1956 , 1718/1960.
3. ΑΣΤΙΚΕΣ.
Όσοι με πράξεις και παραλείψεις ζημίωσαν το Ελληνικό Δημόσιο , τους Έλληνες φορολογούμενους , τις επιχειρήσεις , τους επαγγελματίες , τους εργαζόμενους κ.λ.π. οφείλουν να τους αποζημιώσουν.
Για τον σκοπό του παρόντος κειμένου είναι αδύνατο να αναφέρεις τις παρανομίες , διότι αφορούν σχεδόν τον μισό Αστικό Κώδικα.
Οι ευθύνες δεν έχουν παραγραφεί και πολλές είναι σε βαθμό κακουργήματος.
Να ασκηθούν επιτέλους αγωγές ενάντια σε αυτούς που συμμετείχαν σε ενεργητική και παθητική δωροδοκία , στην κλοπή δημόσιου χρήματος με οποιοδήποτε τρόπο και από κάθε θέση.
Πρέπει να σταθούν απέναντι στον Δικαστή και να έχουν μία δίκαιη , ανεξάρτητη και σε εύλογο χρόνο διαδικασία.
Ακόμη και με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ κατοχυρώνεται το δικαίωμα κάθε προσώπου να δικαστεί δίκαια , δημόσια και μέσα σε λογική προθεσμία από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ και ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ.
Δυστυχώς και εδώ τα λαμόγια φρόντισαν και πάσχουμε. Σε δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που οδηγούνται στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια επιδικάζονται αποζημιώσεις για παραβίαση του άρθρου αυτού , και είναι γνωστό σε όλους ότι η απονομή δικαιοσύνης δεν παίρνει και την καλύτερη βαθμολογία.
Το ζήτημα είναι ποιος θα κάνει τις πρέπουσες ενέργειες. Ο απλός πολίτης δεν μπορεί , θυμώνει αγανακτεί αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο , δεν έχει τα μέσα και είναι φοβισμένος και απειλούμενος.
Οι αρμόδιοι δεν κάνουν τις οφειλόμενες ενέργειες και πρέπει και γι' αυτό να τους στείλουν στα δικαστήρια.
Μήπως ακούνε οι:
Πνευματικοί και ακαδημαϊκοί άνδρες;
Φορείς;
Νομικοί;
Αρμόδια θεσμοθετημένα όργανα που πληρώνονται μάλιστα από τον φορολογούμενο δια τούτο;
ΑΝΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ.
Θα πρέπει ακόμη να εξετασθεί και η περίπτωση της εσχάτης προδοσίας, διότι έδρασαν και ενάντια στο Εθνικό συμφέρον.
Όταν δεν το κάνουν οι αρμόδιοι νάναι σίγουρα τα λαμόγια ότι το κάνει ο λαός , αυτό διδάσκει η ιστορία.