Όλοι στο πακέτο...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε το χρέος του. Όχι προφανώς προς αυτούς που τον ψήφισαν, αλλά προς εκείνους που στηρίζο...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε το χρέος του. Όχι προφανώς προς αυτούς που τον ψήφισαν, αλλά προς εκείνους που στηρίζουν την εφήμερη εξουσία του. Κατάφερε, μετά από απίθανες παλινωδίες και δραματικά επιζήμιες για την χώρα παραστάσεις και συμπεριφορές, να … πακετάρει την ελληνική κοινωνία για πάρα πολλά χρόνια για να την προσφέρει δώρο σε αυτούς που αντλούν δύναμη και πλούτο από αυτήν. Από σήμερα οι έλληνες πολίτες είμαστε μέσα στο πακέτο που κατασκεύασε η διεθνής οικονομική τάξη, εμφάνισε ως μονόδρομο ο εσμός των ελλήνων νταβάδων του πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας και αμπάλαρε η κυβέρνηση του Γιώργου σε συνεργασία με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας, εκτός από την αριστερά.
Αυτή είναι η αληθινή εικόνα που αναπαριστά την πραγματικότητα ως επιφαινόμενο. Οι αιτίες, ασφαλώς και οι μηχανισμοί που οδήγησαν σε αυτό το τραγικό αποτέλεσμα για τα συμφέροντα της πλειονότητας των ελλήνων, είναι...

πολύ βαθύτερες και πάνε πολύ μακριά. Με αυτές έχουμε κατά καιρούς ασχοληθεί, αλλά πλέον μικρή σημασία έχουν για την εξέλιξη των πραγμάτων στην χώρα μας. Από δω και πέρα όλα θα κινηθούν στην βάση και σε αναφορά με αυτό το επιφαινόμενο. Είναι τούτο που δομεί πλέον ένα νέο τρόπο να αντιλαμβανόμαστε οι έλληνες τις σχέσεις εξουσίας και μία εντελώς διαφορετική σημειολογία που ορίζει το σημαινόμενο αυτών των σχέσεων.
Όλα πλέον στην πολιτική σκηνή της χώρας μας θα παιχτούν στην βάση της επικοινωνίας. Το δίχτυ το οποίο κατασκεύασε η διεθνής οικονομική ελίτ για να πιάσει τα ψάρια - τους έλληνες – και να τα βγάλει από την θάλασσα της Δυτικής ανάπτυξης, νοηματοδοτείται ως δίχτυ ασφαλείας από τον Γιώργο Παπανδρέου, τους υπαλλήλους του στην κυβέρνηση και τον μηχανισμό προπαγάνδας που λειτουργεί στα ΜΜΕ. Από δω και πέρα η δουλειά του πρωθυπουργού θα είναι αποκλειστικά η επικοινωνιακή διαχείριση της κοινωνικής κρίσης που προκάλεσε ο ίδιος, ικανοποιώντας την ανάγκη επιβίωσης του οικονομικο-πολιτικού κατεστημένου στην χώρα.
Από το «όλα είναι οικονομία» περνάμε στην διαλεκτική του «όλα είναι επικοινωνία» κι έτσι δικαιώνεται και η επιλογή του πρωθυπουργού μας να διορίσει υπουργό οικονομικών τον άνθρωπο που εξέφρασε την επικοινωνιακή στρατηγική για την κατάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ. Καθώς ποτέ πίσω από τις οικονομικές σχέσεις το κόμμα που μας κυβερνά, όπως και το προηγούμενο κόμμα των βατοπεδινών, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι βρίσκεται ο ουσιαστικός πυρήνας της πολιτικής, κατέληξε να επικεντρώνει αποκλειστικά τις προσπάθειές του στη νομιμοποίηση μέσω επικοινωνιακών τεχνουργημάτων, οικονομικών επιλογών, που δήθεν αποτελούν την μοναδική λύση στο πρόβλημα.
Ποιο, όμως, είναι το πρόβλημα; Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί; Μήπως ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αναξιόπιστη; Μήπως ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι απολύτως εξευτελισμένο στα μάτια της διεθνούς κοινότητας εξαιτίας της αποκάλυψης δεκάδων σκανδάλων, μια και κάθε απόφαση αποτελούσε ουσιαστικά ένα σκάνδαλο τα τελευταία χρόνια;
Ή, μήπως το ότι «οι έλληνες άπλωσαν τα πόδια τους έξω από το πάπλωμα»; Τι είναι, άραγε, αυτό το πάπλωμα; Τα παραγωγικά αποτελέσματα, η δυναμική της οικονομίας, ο ρυθμός ανάπτυξης, ή μήπως το ΑΕΠ;
Μήπως το πρόβλημα είναι ότι οι έλληνες καταναλώνουν περισσότερα απ’ ότι παράγουν; Ξέρετε καμία χώρα στον κόσμο που να καταναλώνει λιγότερα απ’ όσα παράγει;
Η οικονομία, φίλοι, λειτουργεί στο επίπεδο διαμόρφωσης των αξιών και αυτό δεν είναι οικονομικό ζήτημα, αλλά απολύτως πολιτικό. Όλα τα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν επικοινωνιακές εκφάνσεις της διαλεκτικής που διαμορφώνουν επί μέρους εξουσιαστικοί μηχανισμοί, οι οποίοι είναι ενταγμένοι σ’ ένα ευρύτερο ηγεμονικό μοντέλο. Οι ερωτήσεις αυτές δεν αποσκοπούν σε απαντήσεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν τις αιτίες του προβλήματος, αλλά αποκλειστικά στην διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο κανείς μαθαίνει να αντιλαμβάνεται αποτελέσματα ως πρόβλημα και να εσωτερικεύει την «πραγματιστική διαλεκτική» που διαμορφώνει το καθεστώς για να νομιμοποιήσει την θέση του.
Η προβληματική που αναπτύσσει αυτές τις μέρες και τούτες τις ώρες το καθεστώς στην Ελλάδα, είναι ουσιαστικά το επικοινωνιακό πλαίσιο που διαμορφώνει το πακέτο εντός του οποίου η ελληνική κοινωνία θα ασφυκτιά πλέον ολοένα και περισσότερο, στο βαθμό που θα συνειδητοποιεί ότι η βαλκανοποίηση της χώρας έχει πάρει μία τέτοια μορφή που μέσα σε λίγα χρόνια θα την καταστήσει την πλέον ανίσχυρη χώρα στην περιοχή, με ασύλληπτες επιπτώσεις σε ότι αφορά σε ζητήματα κυριαρχίας και εθνικής ταυτότητας.
Οι έλληνες στο πακέτο του ΔΝΤ χάνουμε πλέον, πέραν της λεγόμενης εθνικής κυριαρχίας μας, την ταυτότητά μας και οτιδήποτε άλλο συνδέεται με αυτήν. Σας διαβεβαιώνω, φίλοι, ότι με αυτήν συνδέονται τα πάντα σε ένα διεθνές ιεραρχικό περιβάλλον κατανομής θέσεων και ρόλων.
Σας χαιρετώ, πικραμένος, καθώς δεν μπόρεσα τόσα χρόνια να βοηθήσω στην ανάπτυξη μιας διαφορετικής λογικής προσέγγισης των πολιτικών σχέσεων στην πατρίδα μας.