Απάντηση στο: "Τις πταίει!"...

Το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας Από τον Δαμιανό Βασιλειάδη http://damonpontos.gr/?p=1427 Αυτό το κομμάτι γης, που παρήγαγε ...

Το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας

Από τον Δαμιανό Βασιλειάδη
http://damonpontos.gr/?p=1427

Αυτό το κομμάτι γης, που παρήγαγε έναν από τους λαμπρότερους παγκόσμιους πολιτισμούς και το επιβουλεύονται «άσπονδοι φίλοι και σύμμαχοι» να το φάνε, έχει φτάσει πραγματικά στο χείλος του γκρεμού.
Οι υπαίτιοι βρίσκονται εντός των τειχών, όπως πάντα στην ιστορία αυτού του τόπου. Δεν είναι οι ξένοι. Δεν είναι αυτοί που μας επιβουλεύονται. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους, υπηρετώντας τα δικά τους συμφέροντα. Μάλλον είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Είναι όλοι αυτοί που συνετέλεσαν να δημιουργηθεί αυτό το κουφάρι, για να το κατασπαράξουν τα όρνια που παραμονεύουν και...

ορέγονται να ξεκοκαλίσουν ακόμη και τα «κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά», που λέει και ο εθνικός μας ποιητής.
Οι υπαίτιοι είναι εντός και είναι η πλειοψηφία των Ελλήνων, παρ’ όλο που φαίνεται απίθανο και αναληθές: Είναι δυνατό να φταίνε όλοι αυτοί; Κι’ όμως είναι δυνατό, αν καταμερίσουμε τις ευθύνες σ’ εκείνους που είχαν την κύρια ευθύνη και μας οδήγησαν σ’ αυτή την παρακμιακή πορεία και σε κείνους που τους έδωσαν τη δυνατότητα να το πράξουν.
Υπάρχει πραγματικά συλλογική ευθύνη; Η απάντηση: Ναι, υπάρχει!
Ο κύριος υπαίτιος είναι το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για κράτος. Ένα κράτος αποτελείται από ελεύθερους πολίτες, που το συναποτελούν.
Εδώ μιλάμε για υποτελείς του ανωτέρω παρακράτους, κλέφτες και λωποδύτες.
Είναι όλοι εκείνοι που, απ’ όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου, το στήριξαν και το στηρίζουν ακόμη. Είναι όλοι εκείνοι που το καταλήστεψαν, δημιουργώντας το τεράστιο χρέος.
Είναι και όσοι δεν το καταλήστεψαν, αλλά συνέβαλαν στην καταλήστεψή του, στηρίζοντάς το με έργα και λόγια και κυρίως με την ψήφο τους, ελπίζοντας, είτε από καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια, για ατομικό όφελος σε βάρος της κοινωνίας, είτε από αφέλεια και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Είναι κι’ εκείνοι που δε συμμετείχαν, αλλά δεν είχαν την ιδεολογία, την πολιτική και την ικανότητα, να καταργήσουν τον φαύλο κύκλο της μεταπολίτευσης, να αναστρέψουν την κατηφορική πορεία και να προβάλουν μια εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την πολυεπίπεδη κρίση: οικονομική, κοινωνική, πολιτική, εθνική και πολιτισμική.
Είναι η παντελής χρεοκοπία μιας κοινωνίας που έχασε τον εαυτό της, την πίστη της, το φρόνημά της, τον πολιτισμό της. Είναι η χρεοκοπία μιας κοινωνίας που οδηγήθηκε από τα δύο κόμματα εξουσίας στην καταναλωτική αποχαύνωση και αποβλάκωση, για να την εκμεταλλεύεται μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία εντός και εκτός Ελλάδας με τη συνεργία, τη συνενοχή ή την ανοχή της.
Είναι όμως και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης που λόγω ιδεοληψίας, ανικανότητας και προσαρμογής στο σύστημα, δεν κατάφεραν να πείσουν και δώσουν διέξοδο.
Μ’ αυτή την έννοια φταίει η πλειοψηφία, ως άθροισμα των κομμάτων εξουσίας και αντιπολίτευσης. Ο καθένας με το δικό του βαθμό ευθύνης. Κανένας δεν είναι αμέτοχος, απ’ όσους έχουν συνείδηση των πράξεών τους. Γιατί υπάρχει και η κατηγορία εκείνων που δεν έχουν συναίσθηση των εγκλημάτων τους, για τους οποίους ισχύει η φράση του Ευαγγελίου: «Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Και φυσικά υπάρχουν πάντοτε και οι εξαιρέσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που διατήρησαν μέσα στον κυκεώνα της διαφθοράς και της σήψης την αξιοπρέπειά τους. Μια μειοψηφία που ίσως αποτελεί ελπίδα για το μέλλον.
Όμως δεν ισχύει αυτό που επικαλείται συνεχώς ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου: «Θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί!».
Όχι, δεν θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί, γιατί αυτό θα μας οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα. Δεν θα κοινωνικοποιήσουμε το χρέος.
Επιτέλους πρέπει να διαχωρίσουμε τις ευθύνες μας. Αρκετά κράτησε το «όλοι μαζί!» Δεν μπορούν να ταυτίζονται οι έχοντες και κατέχοντες, λόγω συναλλαγής, διαπλοκής και διαφθοράς, με τους μη έχοντες και μη κατέχοντες.
Από τη μια οι ένοχοι, για τους οποίους λέει ο λαός με απλά λόγια: Να πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε και προκαλούν, γιατί ζουν και βασιλεύουν στα κορόιδα. Όλοι αυτοί δεν πρέπει να μείνουν στο απυρόβλητο.
Ποιοι καρπώθηκαν αλήθεια αυτόν τον πακτωλό των χρημάτων από τα δημόσια ταμεία και τον υπέρογκο δανεισμό, που φέρουν την πρώτη ευθύνη, για την χρεοκοπία της Ελλάδας; (δεν μιλάω για κράτος, γιατί δεν υπάρχει ή αν υπάρχει, υπάρχει μόνο γι’ αυτούς, τους διαπλεκόμενους κλεπτοκράτες).
Πώς είναι δυνατό να ταυτιστούμε μαζί τους, για να σωθούμε;
Πώς είναι δυνατό να πάμε χέρι χέρι με τους κλέφτες και απατεώνες και με αυτούς που τους καλύπτουν, τη στιγμή που είναι σίγουρο ότι μόλις ξαναδούμε μια δεκάρα θα μας την κλέψουνε κι’ αυτή; Είναι πέρα από βέβαιο, πως όταν και εφόσον ορθοποδήσει η οικονομία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων πάλι τα ίδια θα συμβούν και χειρότερα, αν μείνουν στην εξουσία αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα. Γιατί η κρίση δεν ήρθε από τον ουρανό. Κάποιοι την δημιούργησαν, κάποιοι είναι υπαίτιοι. Και είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι.
Πως είναι δυνατό να συμπορευτούμε με αυτούς που απεμπολούν τα εθνικά μας δίκαια, για αλλότρια συμφέροντα;
Πώς είναι δυνατό να εμπιστευτούμε αυτούς που μας έφεραν σ’ αυτή την εξαχρείωση;
Πως είναι δυνατό να ταυτιστούμε με τους υποτελείς;
Όχι! Η μόνη διέξοδος είναι να τους απομονώσουμε, όπως απομόνωνε κάποτε η κοινωνία τους λεπρούς. Είναι και αποτελούν τη χολέρα της χώρας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε μαζί τους, γιατί θα μολυνθούμε και πάλι.
Αν θέλουμε να βγούμε υγιείς από την κοινωνική και εθνική κρίση πρέπει να τους γκρεμίσουμε από την εξουσία, την οποία λυμαίνονται από την μεταπολίτευση και δώθε, πριν μας συμπαρασύρουν στον όλεθρο και τη καταστροφή.
Οι καιροί ου μενετοί!
Η πατρίδα μας διατρέχει σε πρώτο πλάνο άμεσο κίνδυνο εθνικών καταστροφών: Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος και σε δεύτερο κοινωνικών. Η οικονομική κρίση υπηρετεί και αυτή τη σκοπιμότητα, μιας και άλλα μέσα δεν έχουν επιτύχει: Ιδεολογική (αφελληνισμός) και υλική (οικονομική) τρομοκρατία, για να ενδώσουμε και στην οικονομία και στα εθνικά θέματα. Τελικά μέσα από την οικονομική εξαχρείωση θέλουν να μας οδηγήσουν στην εθνική καταστροφή. Υπάρχει μεθόδευση και δεν είναι τίποτε τυχαίο.
Άλλωστε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν το έκρυψε, λέγοντας ότι χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν το είπε τυχαία. Όλα γίνονται βάσει στρατηγικού σχεδιασμού.
Είμαστε χώρα περιορισμένης ευθύνης, γιατί δεν δικαιούμεθα λόγω υποτέλειας των κυβερνώντων και των Ελλήνων πολιτών, να εκμεταλλευθούμε τον πλούτο μας.
Να αγωνιστούμε πραγματικά για την ελευθερία μας, κοινωνική, εθνική, πολιτισμική.
Μόνο έτσι θα σώσουμε και τους εαυτούς μας και την Ελλάδα, για όσους φυσικά πιστεύουν ότι αυτή η πατρίδα αξίζει μια καλύτερη μοίρα, απ’ αυτή που της επιφύλαξαν οι επιβήτορές της, δηλαδή το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας,2 που άσκησαν εξουσία και είχαν την κύρια ευθύνη μετά τη μεταπολίτευση.
Αν δεν τους διώξουμε από την εξουσία, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλαγή.
Τότε πια εμείς έχουμε την κύρια ευθύνη και όχι αυτοί. (Ας πάρουμε τουλάχιστον παράδειγμα από την Τουρκία!)
Στην περίπτωση αυτή, είμαστε άξιοι της μοίρας μας!
1 Η ακριβής του δήλωση: «΄Ετσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας αναιρείται και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Όμως οι ίδιοι χειρίστηκαν τα της οικονομίας. Εκτός αυτού, εθνική κυριαρχία χάνεις μετά από πόλεμο. Οι κινήσεις που γίνονται στο παρασκήνιο για τα εθνικά θέματα, Κύπρος, Αιγαίο, Μακεδονικό, Θράκη, (κομμάτια της κυριαρχίας μας) είναι άκρως επικίνδυνες και θα τις βρούμε σύντομα μπροστά μας. Ήδη συζητείται το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Οι δηλώσεις του κ. Δρούτσα δεν αφήνουν αμφιβολίες: Η Ελλάδα επιδιώκει άμεση λύση για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News», επισημαίνοντας ότι «το ‘Βόρεια…Μακεδονία’ ταιριάζει στο πλαίσιο της λύσης που θέλουμε».
Ο πρόεδρος της γείτονος χώρας Γκιόργκι Ιβανόφ τόνισε πρόσφατα: «Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αναγνωρίσει ότι υπάρχει μακεδονικό κράτος και μακεδονικό έθνος». Οι άνθρωποι δεν κρύβονται και το λένε καθαρά. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: Οικονομικές καταστροφές επανορθώνονται, εθνικές ποτέ. Αυτό απέδειξε η ιστορία.
2 Διατηρούμε μια μικρή επιφύλαξη και δίνουμε μια μικρή πίστωση χρόνου στον νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά. Όμως η ώρα της κρίσης πλησιάζει και γι’ αυτόν, όταν θα τεθεί το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Αν συναινέσει στη σύνθετη ονομασία εντάσσεται κι’ αυτός αναμφίβολα στις αντεθνικές δυνάμεις που υπηρετούν με υποτέλεια τα ξένα συμφέροντα σε βάρος του ελληνικού έθνους και του λαού. Στα εθνικά θέματα μπαίνει η κόκκινη γραμμή.