10 μήνες φυλακή στον Σπ. Ζησιμόπουλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού...

Από το http://www.stopcartel.info/ . Ιστορική καταδίκη Τελικά, υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα! Με μια απόφαση με ιστορική σημασία, το Πρωτοδικ...

Από το http://www.stopcartel.info/
.
Ιστορική καταδίκη
Τελικά, υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα! Με μια απόφαση με ιστορική σημασία, το Πρωτοδικείο της Αθήνας καταδίκασε χθες σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών τον τέως πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κ. Σπ. Ζησιμόπουλο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, ενώ στην εισήγηση καταπέλτη της εισαγγελέως διατυπώθηκε πρόταση για ποινή διετούς φυλάκισής του, την οποία απέφυγε λόγω προτέρου εντίμου βίου !
Για πρώτη φορά, οι δικαστές δέχθηκαν ότι...

υπήρξε δόλος εκ μέρους του τέως προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, σε ό,τι αφορά την πολυετή καθυστέρηση διερεύνησης καταγγελίας μιας μικρομεσαίας ελληνικής επιχείρησης για τις καταχρηστικές πρακτικές ενός πολυεθνικού κολοσσού.
Στην υπόθεση που εξετάσθηκε, η εταιρεία Δρίτσας χρειάσθηκε πολλά χρόνια για να δικαιωθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, που τελικά διαπίστωσε τις βαρύτατες παραβάσεις της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας από την ελληνική θυγατρική της Nestle, επιβάλλοντας στην εταιρεία πρόστιμο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Για αρκετά χρόνια, όμως, ο καταγγέλλων επιχειρηματίας έβλεπε την καταγγελία του να «θάβεται» σε κάποια συρτάρια της Επιτροπής, καθώς το τότε αρμόδιο στέλεχος και σήμερα προσωρινή γενική διευθύντρια της Επ.Αντ. «ξεχνούσε» να αναθέσει τη διερεύνηση των καταγγελιών σε εισηγητή και μόλις το 2006 έγινε έφοδος ελεγκτών στην Nestle, κατόπιν πρωτοβουλίας του τότε γενικού διευθυντή Π. Αδαμόπουλου.
Η έφοδος των ελεγκτών και τα στοιχεία που αντλήθηκαν επιβεβαίωσαν πλήρως όσα είχε καταγγείλει ο Έλληνας μικρομεσαίος επιχειρηματίας, βρίσκοντας το θάρρος να αναμετρηθεί ευθέως με ένα κολοσσό με συντριπτικά υψηλό μερίδιο αγοράς και ανεξάντλητους οικονομικούς πόρους, ενώ μέχρι τότε οι καταγγελίες του εθεωρείτο από την Επιτροπή, ότι περιείχαν μόνο «ψήγματα» αξιοποιήσιμων στοιχείων.
Με την απόφαση επιβολής βαρύτατων κυρώσεων στην Nestle, που πάντως υπάρχουν νέες καταγγελίες ότι εξακολουθεί να εφαρμόζει τις ίδιες, επίδικες πρακτικές της για να διατηρεί τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά του καφέ, ο καταγγέλλων επιχειρηματίας πρόσφατα δικαιώθηκε απόλυτα. Υπέρ του έχει εκδοθεί νωρίτερα, μάλιστα, άλλη μια ιστορική απόφαση ελληνικού Δικαστηρίου, καθώς το Διοικητικό Πρωτοδικείο του επιδίκασε χρηματική αποζημίωση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού για την πλημμελή άσκηση των ελεγκτικών της καθηκόντων.
Ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Σπ. Ζησιμόπουλος, επί σειρά ετών ανεχόταν τον «ενταφιασμό» των καταγγελιών Δρίτσα, παρά τις αλλεπάλληλες οχλήσεις του επιχειρηματία και σήμερα γίνεται ίσως ο μοναδικός δημόσιος λειτουργός, με τόσο υψηλό αξίωμα, που καταδικάζεται για παράβαση καθήκοντος, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν προϊόν δόλου και όχι απλής αμέλειας ή ανικανότητας η παρελκυστική τακτική του.
Με την απόφαση αυτή δικαιώνονται πλήρως οι συνεχείς καταγγελίες του STOPCARTEL για το ιδιότυπο καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας των υπευθύνων για βαρύτατες παραβάσεις της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, με θύματα τους καταναλωτές και τους μικρομεσαίους Έλληνες επιχειρηματίες, που αποτελούν σταθερούς στόχους μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, εγχώριων και πολυεθνικών.
Με την ιστορική απόφασή τους, οι δικαστές επιβεβαιώνουν πλέον, ότι απελπιστικές καθυστερήσεις διερεύνησης καταγγελιών για κολοσσούς δεν ήταν άλλη μια απλή περίπτωση αδυναμίας μιας Αρχής του ελληνικού κράτους, όπως επέμενε ψευδώς να ισχυρίζεται ακόμη και στη Βουλή ο κ. Ζησιμόπουλος, αλλά μια πρακτική που ακολουθήθηκε για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες και συμφέροντα των κυρίαρχων εταιρειών της ελληνικής αγοράς, που με τις καταχρηστικές πρακτικές τους «πνίγουν» υγιείς επιχειρηματικές προσπάθειες μικρομεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων και καταδικάζουν τους καταναλωτές σε συνεχή αφαίμαξη εισοδημάτων μέσα από τα ενδημικά φαινόμενα ακρίβειας στην αγορά.
Εναντίον του κ. Ζησιμόπουλου εκκρεμούν και ουκ ολίγες άλλες μηνυτήριες αναφορές επιχειρηματιών, για ανάλογες καθυστερήσεις διερεύνησης καταγγελιών τους και μέσα στον Απρίλιο αναμένεται νέα δίκη, αυτή τη φορά ύστερα από αναφορά της εταιρείας Φλωράς, που δικαιώθηκε επίσης με απελπιστική καθυστέρηση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Μεταξύ των μηνυτών του κ. Ζησιμόπουλου περιλαμβάνονται και οι εκπρόσωποι της εταιρείας Iron Tenco, που είχαν εξωθηθεί στα άκρα από τις μεθοδεύσεις Ζησιμόπουλου (έφθασαν μέχρι την απεργία πείνας!). Ακόμη και σήμερα, παρότι έχουν διενεργηθεί έφοδοι στις μεγαλύτερες ελληνικές χαλυβουργίες από το καλοκαίρι του 2008, δεν έχει συνταχθεί εισήγηση για το καρτέλ στα χαλυβουργικά προϊόντα, που πρώτοι κατήγγειλαν με στοιχεία οι υπεύθυνοι της Iron Tenco
Αξίζει να σημειωθεί, ότι η σημερινή διοίκηση της Επιτροπής, υπό τον αρεοπαγίτη επί τιμή, κ. Δ. Κυριτσάκη, όχι μόνο συνεχίζει την πρακτική των αέναων καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση σημαντικών ερευνών για καρτέλ (χαρακτηριστική η περίπτωση της έρευνας για την αγορά χαλυβουργικών προϊόντων), αλλά στήνει έκτακτα και έκτακτα στρατοδικεία, εξετάζοντας με ταχύτατες διαδικασίες και χωρίς παρουσία του βαριά τραυματισμένου συνηγόρου της Iron Tenco την αίτηση ανάκλησης της απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία της επιχείρησης για καρτέλ.
Επιπλέον, η διοίκηση Κυριτσάκη προήγαγε πρόσφατα στην καίρια θέση της προσωρινής διευθύντριας της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού την ίδια υπάλληλο που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως διαπιστώθηκε από το Πρωτοδικείο της Αθήνας, στο «θάψιμο» για χρόνια των καταγγελιών Δρίτσα, αποδεικνύοντας ότι το καθεστώς ατιμωρησίας των καρτέλ που διαμορφώθηκε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει συνέχεια και συνέπεια.
Οι απελπιστικές καθυστερήσεις, που τελικά καθιστούν πρακτικά άχρηστες ακόμη και τις αποφάσεις επιβολής βαριών προστίμων από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, δυσφημούν σταθερά στο διεθνές στερέωμα την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι τα στοιχεία της έγκυρης ειδικής επιθεώρησης GlobalCompetition Review δείχνουν, ότι η ελληνική Επιτροπή έχει το θλιβερό παγκόσμιο ρεκόρ καθυστερήσεων, καθώς υπάρχουν έρευνες που χρειάσθηκαν ακόμη και 120 μήνες για να ολοκληρωθούν!
Τα προσχήματα Ζησιμόπουλου περί ανεπαρκούς στελέχωσης και έλλειψης πόρων της Επιτροπής διαψεύδονται από τα ίδια στοιχεία, που δείχνουν ότι, αναλογικά με τον πληθυσμό της Ελλάδας, η Επιτροπή έχει τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με τη γαλλική αντιμονοπωλιακή Αρχή, που κατατάσσεται σταθερά στις κορυφαίες της Ευρώπης, ενώ ο προϋπολογισμός της ελληνικής Επιτροπής είναι σταθερά πλεονασματικός και κάθε χρόνο επιστρέφει έσοδα στο Δημόσιο.
Νεκροψίες επιχειρήσεων.
Την απελπιστική ανεπάρκεια της Επιτροπής, που πλέον αποδεικνύεται ότι δεν ήταν εντελώς αθώα, έχει καταγγείλει με άρθρο του και ο κ. Χρ. Ιωάννου, μέλος της Επιτροπής επί προεδρίας Ζησιμόπουλου από τον Μάρτιο του 2009. Στο άρθρο αυτό, με τον εύγλωττο τίτλο «Ποια Επιτροπή Ανταγωνισμού;», ο κ. Ιωάννου τόνιζε μεταξύ άλλων τα εξής:
Μία αιτία της έλλειψης αποτελεσμάτων είναι ότι η παρούσα Επιτροπή Ανταγωνισμού, παρά τη βελτίωση της ποσοτικής ενασχόλησή της με υποθέσεις ανταγωνισμού (συμπράξεων και καταχρήσεων), εξακολουθεί ασχολούμενη κυρίως με «νεκροψίες» αντί με θεραπείες. Σχεδόν ουδέποτε τηρήθηκε η υποχρέωση έκδοσης αποφάσεων σε 6 ή 8 μήνες από την καταγγελία. Όχι στους 6 αλλά ούτε στους 26 μήνες. Έτσι, στις «νεκροψίες» οι καταγγέλλουσες επιχειρήσεις, έως ότου εξετασθεί η καταγγελία τους, έχουν (εξ)αφανισθεί από την αγορά, και συχνά «δικαιώνονται μετά θάνατον».
Οι «νεκροψίες» δεν πλήττουν μόνον τις επιχειρήσεις, αλλά και την ίδια την αγορά. Ναι μεν η Επιτροπή Ανταγωνισμού (πρέπει να) υποστηρίζει τον «ανταγωνισμό» και όχι τους «ανταγωνιστές», αλλά όταν οι «ανταγωνιστές» οδηγούνται εκτός αγοράς, με αποτέλεσμα η αγορά να μονοπωλείται ή ολιγοπωλείται περαιτέρω, ή οι εναρμονισμένες πρακτικές να «αποκαλύπτονται» μετά την πάροδο έως και δεκαετίας, τότε, εκτός από τους «ανταγωνιστές», πλήττεται, κυρίως, ο ελεύθερος ανταγωνισμός, η πραγματική οικονομία, η υγιής επιχειρηματικότητα, οι πολίτες.
Οι «νεκροψίες» είναι προϊόν προηγουμένων τροποποιήσεων του νόμου περί Επιτροπής Ανταγωνισμού όπου υιοθετήθηκε η λογική της προσαρμογής του έργου της στις εκάστοτε δυνατότητες των δομών και των υπηρεσιών της. Αντί να προσαρμοσθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού στις αυξημένες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και των καταναλωτών - πολιτών. Κι αυτό παρά το σημαντικό πλεόνασμα οικονομικών πόρων που διέθετε.
Ενώ η έλλειψη πόρων είναι συχνά περιοριστικός παράγων στη δραστηριότητα οργανισμών δημοσίου συμφέροντος, στην περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, από το 2000 που θεσμοθετήθηκε το τέλος των επιχειρήσεων υπέρ της Επιτροπής, τα οικονομικά της παρουσιάζουν, συνεχώς, υψηλότατο πλεόνασμα (συχνά μεγαλύτερο του 50%). Το οποίο, αντί να αξιοποιηθεί στην κάλυψη του υψηλού ελλείμματος υπηρεσιών ανταγωνισμού που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία, διοχετεύεται, στον κρατικό προϋπολογισμό.
Το να αποκτήσουμε αποτελεσματική Ανεξάρτητη Αρχή Ανταγωνισμού είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση του ελλείμματος ανταγωνισμού στις «εγχώριες» αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, στο οποίο οφείλεται διαχρονικά ο υψηλότερος έναντι της Ευρωζώνης πληθωρισμός, το συγκριτικά υψηλότερο κόστος ζωής, η χαμηλότερη αγοραστική δύναμη των πολιτών, και οι λιγότερες (εγχώριες και ξένες) επενδύσεις που δεν «επιχειρούνται» λόγω των «κλειστών» ή «μπλοκαρισμένων» αγορών.
Σήμερα ο κ. Ιωάννου είναι υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης του κυβερνώντος κόμματος, που καλείται πλέον να δώσει λύση στο γόρδιο δεσμό της παράλυσης της εθνικής αντιμονοπωλιακής Αρχής.
Όμως, μετά την ιστορική απόφαση του Πρωτοδικείου και η αρμόδια υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Λούκα Κατσέλη, έχει την εξίσου ιστορική ευθύνη να μετατρέψει το νεκροτομείο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των καταναλωτών σε μια πραγματική αντιμονοπωλιακή Αρχή, με κύρος και αποτελεσματικότητα στη δράση της, προχωρώντας άμεσα σε πρώτη φάση στην εκκαθάριση της Επιτροπής από όλα τα πρόσωπα που εκπροσωπούν την παράλυση, την ατιμωρησία και τη διάβρωσή της από τα ισχυρά συμφέροντα. Αυτή η σπάνια ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί!