Η αλήθεια για την ψήφο στους μετανάστες...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ * Κλείνοντας όχι απλώς αυτό το τριήμερο, αλλά μια μακρά περίοδο δημόσιας συζήτησης και εντός αλλά κ...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ

ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ *

Κλείνοντας όχι απλώς αυτό το τριήμερο, αλλά μια μακρά περίοδο δημόσιας συζήτησης και εντός αλλά και εκτός Κοινοβουλίου και ειδικά αυτή τη στιγμή δεν θα προσέθετε κάτι πολύ σημαντικό να επαναλάβει κανείς, μια σειρά από επιχειρήματα τα οποία με έναν τρόπο -όπως για κάθε καλόπιστο παρατηρητή, αποδείχθηκε στη διάρκεια των συζητήσεων μέσα στην Ολομέλεια- καταρρίπτουν το σύνολο σχεδόν των ισχυρισμών, που τουλάχιστον αυτοί δεν εδράζονται στο πραγματικό περιεχόμενο των διατάξεων του παρόντος νομοσχεδίου.
Έτσι, λοιπόν, καμία νομιμοποίηση, κανενός οικονομικού μετανάστη που σήμερα ζει χωρίς χαρτιά στην Ελλάδα, δεν προκύπτει απ’ αυτό το νομοσχέδιο. Μόνο νόμιμοι οικονομικοί μετανάστες, καθώς επίσης και ομογενείς, μπορούν να κάνουν χρήση των διατάξεων αυτού του νομοσχεδίου.
Λόγοι εθνικής ασφάλειας ή δημόσιας ασφάλειας οι οποίοι θα επέβαλαν στο Κράτος, στην Πολιτεία την άρνηση απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας σε κάποιον που κάνει αίτηση, προβλέπονται ρητώς και κατηγορηματικώς και μάλιστα χωρίς την υποχρέωση αιτιολόγησης.
Είναι δεκάδες τα ποινικά κωλύματα τα οποία εάν...

συντρέχουν στην περίπτωση οποιουδήποτε ζητήσει να πάρει την ελληνική ιθαγένεια, αυτά θα είναι από μόνα τους λόγος η Πολιτεία να αρνηθεί να εγκρίνει μια τέτοια αίτηση.
Υπάρχει πλέον στη χώρα μας -μετά την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου- δευτεροβάθμιο όργανο πολιτογράφησης, προκειμένου να ελέγχει, προκειμένου να διερευνά καθετί που πρέπει γύρω από τη διαδικασία απονομής της ελληνικής ιθαγένειας.
Για τους απόδημους; Για τους απόδημους όσοι επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το επιχείρημα και να συμπλέξουν μεταξύ τους δυο τελείως ξεχωριστά πράγματα, γνωρίζουν οι ίδιοι πόσο δημαγωγική είναι η προσπάθεια που επιχείρησαν, πόσο δημαγωγικό είναι το τέχνασμα.
Για τους μουσουλμάνους; Για τους μουσουλμάνους, νομίζω ότι η επίσημη φωνή της Εκκλησίας –και θα ήταν παράλειψη σε όλη αυτή τη διάρκεια των συζητήσεων να μην υπάρξει μνεία από πλευράς μας- νομίζω ότι δίνει την καλύτερη απάντηση, αλλά και φωτισμένοι ιεράρχες οι οποίοι στη διάρκεια αυτού του τριμήνου-τετραμήνου, ένοιωσαν την ανάγκη να παρέμβουν.
Κοιτάξτε, κλείνοντας αυτή τη συζήτηση υπάρχει και αιωρείται ακόμη στις τοποθετήσεις των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και των συναδέλφων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, μια σειρά κατηγοριών, ότι αυτό το νομοσχέδιο θα λειτουργήσει σαν μαγνήτης, ότι αυτό το νομοσχέδιο εισάγει τη χαλαρότητα στην αντιμετώπιση της ελληνικής ιθαγένειας και την παρέχει πλέον με ευκολία. Αυτό θα ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσε να το ισχυρισθεί κανείς, αν αγνοούσε αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Αν ξαφνικά, δηλαδή, είχε μια μαγική δυνατότητα να διαγράψει το άνοιγμα των συνόρων στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εάν είχε μια μαγική ικανότητα να διαγράψει τις τρεις μαζικές και αυτόματες νομιμοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν τελευταία φορά την περίοδο 2005-2007 και που είχαν σαν αποτέλεσμα να νομιμοποιηθούν εκατόν πενήντα χιλιάδες -μέχρι τότε χωρίς χαρτιά - οικονομικοί μετανάστες.
Θα είχαν, όμως, βάση όλες αυτές οι κατηγορίες εάν μέχρι σήμερα, μπορούσε η ελληνική πολιτεία να αποδείξει ότι διαχειρίστηκε με την προσήκουσα σοβαρότητα αλλά και αξιοπιστία και φειδώ την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. Και εδώ είναι που αρχίζουν τα πράγματα να γίνονται δύσκολα. Να γίνονται δύσκολα, αλλά ταυτόχρονα και να φωτίζουν το πραγματικό από το οποίο φεύγουμε και στο πραγματικό το οποίο πηγαίνουμε.
Είχαμε την ευκαιρία πολλές φορές να πούμε διάφορα παραδείγματα. Σήμερα θα δώσω ένα ακόμη παράδειγμα όχι για το ελληνικό Κοινοβούλιο ούτε για να προστεθεί στην αξιολόγηση των συναδέλφων κατά τη διάρκεια της ψήφου τους, αλλά για τον ιστορικό του μέλλοντος και κυρίως για να αποτελεί μια καθαρή απάντηση σε όλους όσοι -ακόμη και σήμερα- εξακολουθούν να ισχυρίζονται τέτοιου τύπου κατηγορίες.
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα και παρ’ όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζουν Ελληνικά, χωρίς να έχουν καν καμία επαφή με το δίκαιο του αίματος, απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια.
Αυτό το νομοσχέδιο, φίλες και φίλοι, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, έχει μέσα του δυο μεγάλες περιοχές. Η μια μεγάλη περιοχή αφορά τα παιδιά, την απονομή της ιθαγένειας -εφόσον οι νόμιμοι γονείς το ζητήσουν- σε όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ ή και έκαναν τουλάχιστον επιτυχώς έξι χρόνια σχολείο.
Εμείς υποβάλαμε ένα ερώτημα το οποίο δεν απαντήθηκε. Και όσο αυτό το ερώτημα δεν απαντάται, τότε όλη η προσπάθεια να ακυρωθεί αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία σε αυτό της το σκέλος πολιτικά, δεν πρόκειται να πετύχει το παραμικρό.
Τι είναι αυτό το οποίο θα πάθει η Ελλάδα; Από τι κινδυνεύει η χώρα μας; Τι θα ζημιώσει την Ελλάδα, αν την ιθαγένεια σε αυτά τα παιδιά τη δώσουμε με τη γέννησή τους εφόσον διατηρούμε το δικαίωμά τους μόλις ενηλικιωθούν -στα δέκα οκτώ τους χρόνια- να αποφασίσουν τα ίδια για τα περαιτέρω.
Υπήρξε, όμως, και μια άλλη μεγάλη περιοχή η οποία ουσιαστικά έχει έναν τίτλο: «Οι σκοπιμότητες της Κυβέρνησης». Οι κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες της παράταξής μας οι οποίες διαφαίνονται μέσα από τις ρυθμίσεις και της αλλαγής του τρόπου πολιτογράφησης, αλλά και της παροχής δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους ομογενείς και στους νόμιμους οικονομικούς μετανάστες στις Δημοτικές Εκλογές.
Αυτή είναι μια κατηγορία που πολλές φορές και με διάφορους τρόπους, εξαπολύθηκε. Νομίζω, όμως, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι ήρθε η ώρα να πούμε ότι δεν είναι αυτή η αλήθεια -όπως με έναν τρόπο παραπειστικό προσπαθείτε να δώσετε όλο αυτό το διάστημα των τριών μηνών- για τον απλούστατο λόγο: Τι ισχύει αυτή τη στιγμή στη χώρα μας χωρίς να ψηφισθεί αυτό το νομοσχέδιο;
Αυτό το οποίο ισχύει αφορά τρία πράγματα, τρία είναι τα δεδομένα: Υπουργός, εξακόσιες πενήντα χιλιάδες νόμιμοι μετανάστες και εκλογές, εκλογικές σκοπιμότητες κ.ο.κ..
Είναι αλήθεια ή δεν είναι ότι με την ισχύουσα νομοθεσία -χωρίς αυτό τον νέο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας που εισηγούμαστε- στην πραγματικότητα αυτό, το οποίο έχει σα δυνατότητα αυτός που έχει στα χέρια του αυτή, την υπογραφή -και δεν είναι άλλος από τον εκάστοτε Έλληνα Υπουργό, άρα τον Υπουργό της σημερινής Κυβέρνησης, της σημερινής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- είναι να μεταχειριστεί αύριο το πρωί, όπως θέλει, απονέμοντας όπου θέλει την ιθαγένεια και λογαριασμό να μη δώσει;
Είναι αυτή η αλήθεια ή δεν είναι; Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Έλληνας σήμερα Υπουργός μπορεί να δώσει σε όσους θέλει αδιακρίτως, χωρίς να λογαριάζει κανέναν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, σε όσες χιλιάδες, θέλει την ελληνική ιθαγένεια.
Άρα, πού πάει, πού εδράζεται η περίφημη κινδυνολογία περί σκοπιμοτήτων, όταν ερχόμαστε και στην πραγματικότητα αποποιούμαστε το δικαίωμα που μέχρι σήμερα είχαμε να δώσουμε την ιθαγένεια σε όσες χιλιάδες θέλαμε. Δεν θα το παίρνατε χαμπάρι ποτέ. Δεν θα μπορούσατε να το εμποδίσετε στην πραγματικότητα. Δεν θα μπορούσατε στο παραμικρό σκέλος να το θεωρήσετε παράνομο.
Και ερχόμαστε και εισάγουμε -γιατί αυτό πιστεύουμε- διαδικασίες ενός σύγχρονου κράτους δικαίου που λέει ότι δεν μπορεί αυτή η διαδικασία, ειδικά στις σημερινές δύσκολες περιστάσεις για τον ελληνικό, αλλά και τη χώρα μας σε σχέση με τα μεταναστευτικά ζητήματα που ανακύπτουν παγκοσμίως, να συνεχιστεί.
Γιατί αυτό κάνουμε. Βάζουμε κανόνες διαφάνειας, Βάζουμε αυστηρές διαδικασίες για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. Βάζουμε και δευτεροβάθμιο όργανο ελέγχου αυτής της απονομής.
Άρα, ποιο κόμμα, ποια κυβέρνηση -που φαντάζομαι ότι όχι από σας, μπορείτε να μας κατηγορείτε, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κυρίως, αλλά δεν νομίζω ότι μας κατηγορείτε ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε μερικά πολύ βασικά πράγματα- θα είχε τη δυνατότητα να θέλει να ασκήσει αυτές τις πολιτικές με μικροκομματική σκοπιμότητα και να μην εφαρμόζει μια νομοθεσία που της παραδώσατε; Γιατί αυτή η νομοθεσία που της παραδώσατε της επιτρέπει να το κάνει αυτό το πράγμα, χωρίς κανένας εμπόδιο, χωρίς κανέναν περιορισμό. Ενώ πηγαίνει σε αυτές τις διαδικασίες, διαδικασίες οι οποίες σε καμία απολύτως περίπτωση, σε κανέναν πλέον δεν επιτρέπουν να απονέμει την ελληνική ιθαγένεια, αν αυτός που τη ζητά δεν αποδεικνύει πραγματικά ότι την αξίζει.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, μία μόνο κουβέντα θέλω να πω γιατί όλο αυτό το διάστημα ήταν συνειδητή η απόφαση της Κυβέρνησης να αποφύγει κάθε ιδεολογική φόρτιση σε αυτή τη συζήτηση. Και είναι αλήθεια ότι δύσκολα θα βρει κανείς σε όλες τις παρεμβάσεις που κάναμε έντονη ιδεολογική φόρτιση, έντονη ιδεολογική προσπάθεια που θα πόλωνε μια τέτοια δημόσια συζήτηση που είχε ανάγκη ο τόπος.
Όμως, κλείνοντας πρέπει να πούμε ανεπιφύλακτα ότι, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, η Βουλή απόψε πράγματι κάνει ένα ιστορικό βήμα, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Μάλιστα, στην πραγματικότητα -γιατί πρέπει αυτό να το τονίσουμε- το ήπιο κλίμα που επικράτησε σε σχέση μ' αυτό που πάρα πολύ είχαμε φοβηθεί στην αρχή, όταν είχε ξεκινήσει αυτή η δημόσια συζήτηση, ίσως κατά βάθος αποδεικνύει ότι η λογική, ακόμη και σε αυτούς που αντιδρούν και διαφωνούν κατά βάθος, επικρατεί. Και αυτό το ιστορικό βήμα που κάνει απόψε η Βουλή είναι ιστορικό και θα μπορεί να μετρηθεί και ιστορικά. Και αυτό όχι μόνο γιατί για πρώτη φορά συντίθεται –το είπαν πάρα πολλοί- το δίκαιο του αίματος με το δίκαιο του εδάφους και στην πραγματικότητα παράγει ένα νέο κώδικα, μία νέα αντίληψη στον κώδικα ελληνικής ιθαγένειας που οδηγεί τα πράγματα στην ενσυνείδητη επιλογή του υποψηφίου για να αποκτήσει την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη.
Είναι ιστορικό βήμα, αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι, γιατί στην πραγματικότητα είναι ένα ιστορικό βήμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της εθνικής αντιπροσωπείας, ένα ιστορικό βήμα απόλυτης εμπιστοσύνης στην ελληνική παιδεία και στον ελληνικό πολιτισμό. Και αυτοί, οι οποίοι σήμερα με την ψήφο τους συμπράττουν και οδηγούν το ελληνικό Κοινοβούλιο να κάνει αυτό το ιστορικό βήμα, στην πραγματικότητα αυτό λένε, ότι έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη και δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν στην ελληνική παιδεία και στον ελληνικό πολιτισμό.
Είναι ένα ιστορικό βήμα πίστης στην Ελλάδα, στην Ελλάδα της ασφάλειας, της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης. Είναι πραγματικά ένα ιστορικό βήμα σε μια Ελλάδα και για μια Ελλάδα που δεν φοβάται, έχει εμπιστοσύνη στο εαυτό της, είναι μία Ελλάδα, η οποία επιτρέπει στους Έλληνες να είναι υπερήφανοι γι’ αυτήν. Και αυτή είναι η Ελλάδα, η οποία εμείς πιστεύουμε, εμείς εργαζόμαστε για να ανήκει αυτή η Ελλάδα στους Έλληνες.

*ΟΜΙΛΙΑ, ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ “ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ”.