Στο σταθμό του ΗΣΑΠ, μετά τη συγκέντρωση...

Της Κατερίνας Αρβανιτάκη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ «ΑΠΛΟ» ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ Τετάρτη 24/2/2010 , ώρα περίπου 13:30-14:00, σταθμός ΗΣΑΠ Ομόνοια προς Κη...

Της Κατερίνας Αρβανιτάκη

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ «ΑΠΛΟ» ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Τετάρτη 24/2/2010, ώρα περίπου 13:30-14:00, σταθμός ΗΣΑΠ Ομόνοια προς Κηφισιά. Επιστρέφω από την απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ. Μπαίνω στο βαγόνι. Μαζί μου μπαίνουν αρκετοί άνθρωποι. Μεταξύ άλλων και καμιά 10αριά μετανάστες (μαύροι και μελαμψοί). Σχεδόν αμέσως, μόλις κλείνουν οι πόρτες και ξεκινάει ο συρμός, ακούγονται φωνές. Ένας πολύ καλοστεκούμενος και καλοντυμένος ασπρομάλλης κύριος γύρω στα 70 με ύφος αηδιασμένο και σπρώχνοντας για να κρατήσει τα μιάσματα μακριά του, βρίζει κλέφτες τους "αλλόφυλους" που μπήκαν και μάλιστα μετράει κεφάλια: ένας κλέφτης δύο κλέφτες, τρεις κλέφτες, πέντε κλέφτες, γεμίσαμε κλέφτες σ' αυτό τον τόπο, πού βρεθήκανε τόσοι και άλλα γνωστά εμετικά ρατσιστικά και αντικυβερνητικά.
Δύο κοπελιές με την εφημερίδα "εργατική αλληλεγγύη" στο χέρι "τα παίρνουν", και ιδιαίτερα η μία του επιτίθεται αποκαλώντας τον ρατσιστή και φασίστα. Σιγοντάρω κι εγώ, μόλις κατάλαβα τί...

παίζεται. Ο αξιοσέβαστος κύριος απαντάει βρίζοντάς μας ψευτοεπαναστάτριες, ηλίθιες, βλαμμένες, ψευτοαριστερές, εσείς τους κάνατε έτσι, ισχυριζόμενος ότι όλοι αυτοί, μόλις μπήκαν στο τραίνο, έβαλαν χέρι στην τσέπη του για να τον κλέψουν!
Λίγο πιο κάτω εμφανίζονται από το βάθος του βαγονιού δυο νεαροί ντυμένοι με μαύρα πέτσινα, σιδερένια εξαρτήματα και σύμβολα στο πρόσωπο και τα ρούχα, μαλλί αγκαθωτό και ύφος διερευνητικό που αναρωτιέται πότε θα επιτεθεί: "Ποιος μίλησε για φασισταριά; Ποιον είπες φασισταριό;" απευθύνονται σε μας και κοιτάζουν τον αξιοσέβαστο κύριο λοξά, περιμένοντας τη συγκατάθεσή του για ν΄ αναλάβουν δραστικότερα την υπεράσπισή του. Αυτός όμως τους αγνοεί και τα παιδιά κατεβαίνουν στον επόμενο σταθμό.
Καθώς μισοηρεμούν τα πράγματα, ο αξιοσέβαστος κύριος πιάνει μια θέση στη μια άκρη του βαγονιού κι εμείς οι τρεις στην άλλη άκρη. Δίπλα μου περνάει ένας επιβάτης που σκύβει και μου ψιθυρίζει εμπιστευτικά: "τα είδες τα φασιστάκια; Ήταν έτοιμοι να σας χτυπήσουν".
Παράλληλα αντιλαμβάνομαι ότι στην άλλη πλευρά του βαγονιού, μια πιο νηφάλια και λιγότερο "επαναστάτρια" γυναίκα, έχει πιάσει κουβέντα στον "αξιοσέβαστο" και προσπαθεί να τον πείσει ότι δε φταίνε οι ξένοι, αλλά για όσα συμβαίνουν στον τόπο φταίνε οι κυβερνήσεις, το σύστημα κλπ κλπ. και ότι πρέπει να υπάρξει μια αντίσταση, γι' αυτό και η απεργία.
Και τότε... ΕΛΑ ΜΑΛΛΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!, ο "αξιοσέβαστος" αναφωνεί: "Βρώμησε ο τόπος από ξένους! Να πάνε από κει που έρχονται, να καθαρίσουμε! Για όλα αυτά φταίνε αυτοί οι ψευτοεπαναστάτες, βλάκες, ηλίθιοι, δήθεν αριστεροί, προδότες, που ακολουθάνε τη ΓΣΕΕ και τον Παναγόπουλο, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Αν δεν ήμασταν εμείς, τούρκικα θα μιλούσατε σήμερα στην Ελλάδα! Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να δώσει απάντηση στην κρίση! Εγώ είμαι στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και ένα έχω να σας πω: Συσπειρωθείτε γύρω απ' το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ!"
Μόλις που πρόλαβα να τον συγχαρώ για την εντυπωσιακή προσέγγιση της χιτλερικής με την κουκουέδικη ιδεολογία και να του ευχηθώ και εις ανώτερα: Στάση "Περισσός". Για του λόγου το αληθές, το στέλεχος εγκαταλείπει το συρμό. Έφτασε στον προορισμό του. Τέλος.
(Ειλικρινά σας λέω, δεν υπερβάλλω σε τίποτα ως προς την περιγραφή, αντίθετα, χάριν συντομίας περιέκοψα πολλούς χαρακτηρισμούς)
Σχόλιο: Είναι καιρός τώρα που πιστεύω -από τις πολιτικές του θέσεις- ότι το ΚΚΕ δεν είναι πια αριστερή δύναμη. Αντίθετα είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, κι ο ρόλος του είναι να επιτίθεται σε κάθε προσπάθεια συγκρότησης κοινωνικών αντιστάσεων που γεννιέται στην κοινωνία, να καταστέλλει ότι δε μπορεί να χειραγωγήσει. Η πολιτική του δεν είναι παρά κούφια μεγάλα λόγια που προωθούν τον κατακερματισμό και τη διάσπαση στο μέτωπο των εργαζομένων και μεταθέτουν τη λύση κάθε προβλήματος στη "λαϊκή εξουσία" (αλλιώς λέγεται και "δευτέρα παρουσία" ή "βασιλεία των ουρανών"). Είναι επίσης κι ένα βαθιά εθνικιστικό κόμμα που, εκτός των άλλων, είναι σταθερά και αμετακίνητα απόν από κάθε αγώνα από και για τους μετανάστες και τα δικαιώματά τους.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει όμως -κακώς βέβαια- ότι αυτή η πολιτική πρακτική οδηγεί τους οπαδούς του σε αντιλήψεις που (τώρα που τις ακούω να εκφράζονται με ανατριχιαστικό θράσος και δημόσια) σε τίποτα δε διαφέρουν από το εθνικοσοσιαλιστικό οπλοστάσιο. Εξάλλου κι οι ίδιοι οι νεοφασίστες, όπως προέκυψε και στο προαναφερθέν επεισόδιο, τη δική τους ιδεολογία αναγνωρίζουν σ΄ αυτές και αντανακλαστικά κινούνται να τις υπερασπίσουν.
Φοβάμαι ότι το "αυγό του φιδιού" δεν έχει απλώς εκκολαφθεί, αλλά πολλαπλασιάζεται σε τρύπες που ούτε καν φανταζόμαστε!