Ο άγνωστος ακρατινός Χάρης Παμπούκης...

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com/ . Από το Μαξίμου στα Παμπουκέικα. Από το μέγαρο της εξουσίας στη γειτ...

Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com/
.
Από το Μαξίμου στα Παμπουκέικα. Από το μέγαρο της εξουσίας στη γειτονιά των παιδικών του χρόνων, τις ρίζες των γονιών του. Προχθές Παρασκευή λίγο πριν τις 11 το πρωί, το υπουργικό αυτοκίνητο σταματάει στο Ηρώο των πεσόντων στην Ακράτα, με διακριτική την παρουσία της ασφάλειάς του, χωρίς παρατρεχάμενους και δημοσιογράφους. Τον υποδέχεται ο δήμαρχος (καιρό πάλευε να τον δει στην Αθήνα, δεν τα κατάφερε, αλλά του υποσχέθηκαν ότι με πρώτη ευκαιρία θα περάσει από την Ακράτα, γι αυτό και είχε κρατήσει μυστική την επίσκεψη μέχρι πριν λίγη ώρα), μερικοί σύμβουλοι και ελάχιστοι από αυτούς που λέμε “αρχές του τόπου”.
Οι ντόπιοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Οι νέες γενιές είχαν ακούσει ότι...

η σκούφια του κρατά από την Ακράτα, είχαν διαβάσει στις εφημερίδες ότι είναι το “δεξί χέρι”του πρωθυπουργού, πως είναι σχεδόν ο μόνος που μπορεί να διαβάσει τη σκέψη του νεότερου Παπανδρέου-προέδρου της κυβέρνησης, ένας είδος “βοηθού προπονητή”, ένας υπουργός Επικρατείας παρά τω πρωθυπουργώ που έχει απεριόριστη δύναμη, τόση που μόλις την ίδια ημέρα πρωτοσέλιδος τίτλος εφημερίδας έλεγε ότι ο Παπανδρέου τον “αποδυναμώνει”. Μόνο κάτι 65ντάρηδες και βάλε ήξεραν τον πατέρα του.
Οι τυπικές χαιρετούρες και συστάσεις από τον Πάνο Μελή (τον δήμαρχο Ακράτας) είναι σύντομες, επειδή ο πρώτος συντοπίτης τους υπουργός εκφράζει την επιθυμία να πάει γρήγορα στον ΄Αγιο Χαράλαμπο, προστάτη του χωριού. Από εκεί είναι και η φωτογραφία που βλέπετε: αριστερά τον Πάνο Μελή, στη μέση τον Χάρη Παμπούκη σαν να λέει στον αρχιεπίτροπο της εκκλησίας “΄Αναβε κάπου κάπου κι ένα κερί για μένα, μήπως και πάει μπροστά αυτός ο ευλογημένος από τη φύση τόπος”, και δεξιά τον Πανούλη Χωμενίδη να σκέφτεται “Μωρ΄ τι μας λέει δαύτος!”. Βέβαια, προηγήθηκε το άναμμα του κεριού και το προσκύνημα του υπουργού.
Ο Χάρης (από το Χαράλαμπος, προστάτη και των Παμπουκέικων) ήταν φιλικότατος με όλους, άνετος, ομιλητικότατος με τους ακρατινούς, μέχρι που αγκάλιασε τον “Μοντέα” (τον παντογνώστη της πλατείας) και του υποσχέθηκε ότι την επόμενη φορά θα παίξει μπάλα στο γήπεδο που είδε και εντυπωσιάστηκε. Εξήγησε, ακόμα, ότι στις 10 Φεβρουαρίου θα βρίσκεται στο Παρίσι και δεν θα μπορέσει να είναι στη λιτάνευση του πολιούχου της Ακράτας. Στη δίωρη στάση του, πριν συνεχίσει για Πάτρα, ο δικός μας ακρατινός Παμπούκης δεν παρέλειψε να κάνει μια γύρα στα γραφεία του ΚΕΠ, στο νέο δημαρχείο και φυσικά να τιμήσει με την παρουσία του τα Παμπουκέικα.
Το κλου της επίσκεψης ήταν με τους μαθητές της 3ης Λυκείου και στο νηπιαγωγείο του χωριού. Αυτοπαρουσιάστηκε και έπιασε κουβεντούλα με τους πρώτους, λέγοντάς τους: “Είμαι εδώ σήμερα για να επισκεφθώ το χωριό των γονιών μου. Σας ζητώ να κρατήσετε και σεις στη ζωή σας τις ρίζες με τα χωριά σας”.