Όλα όσα έλεγε για τη ΝΔ ο Αντ. Σαμαράς...

...και μια "ξεχασμένη" επιστολή του Πέτρου Μολυβιάτη με τις πραγματικές απόψεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τον σημερινό υπ...

...και μια "ξεχασμένη" επιστολή του Πέτρου Μολυβιάτη με τις πραγματικές απόψεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τον σημερινό υποψήφιο πρόεδρο της ΝΔ. Ιστορικά γεγονότα και επίσημες δηλώσεις

Από τον Βασίλη Μεταξάκη

Δεν θέλω να κάνω παρελθοντολογία. Για λόγους τάξεως και γνώσεως όμως θέλω να παρουσιάσω ορισμένα ιστορικά ντοκουμέντα από αυτά που συνέβησαν πριν από μερικά χρόνια με πρωταγωνιστή τον κ. Αντ. Σαμαρά και βοηθούν -σε μια κρίσιμη στιγμή για τη ΝΔ- στη σωστή προσέγγιση του παρόντος και του μέλλοντος: Τι δήλωνε ο ίδιος για την "Πολιτική Άνοιξη" και τη ΝΔ, ποια ήταν η γνώμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τον κ. Σαμαρά όπως καταγράφεται σε επιστολή ("ξεχασμένη"...) του Πέτρου Μολυβιάτη και όχι όπως ψευδεπίγραφα παρουσιάζεται σήμερα, ποια ήταν η άποψη του ίδιου κ. Σαμαρά για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέσα από επίσημες δηλώσεις του τον οποίο χαρακτήριζε "κατάκοπο", ποιες δεσμεύσεις αναλάμβανε ο κ. Σαμαράς απέναντι στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ που όμως δεν τήρησε και άλλα πολλά...
Σας καλώ να τα διαβάσετε με προσοχή, να βγάλετε τα συμπεράσματά σας και στη συνέχεια με οδηγό τη συνείδησή σας να πάτε (οι νεοδημοκράτες) να ψηφίσετε...
Πάμε λοιπόν:

1."Δεν θα επιτρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο "αρχηγός" της".
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ, συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ, "Καθημερινή" Κυριακής 4 Ιουλίου 1993
Α. Καρκαγιάννης: Αν υποθέσουμε ότι εξαλειφθούν αυτές οι παραμορφώσεις, όπως τις αποκαλείτε, τότε θα επιστρέψετε στη Ν.Δ.;
Α. Σαμαράς: Όχι, δεν θα επιστρέψω. Έχω ήδη χαράξει το δρόμο μου με την "Πολιτική Άνοιξη" και η Ν.Δ., όπως και τα άλλα κόμματα, ακολουθούν το δικό τους δρόμο. [...]
Α. Σαμαράς: Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω "αρχηγός" της. [...]
Α. Καρκαγιάννης: Πολιτική πράξη, ωστόσο, λειψή. Ολοκληρωμένη πολιτική πράξη θα ήταν αν προκαλούσε την πτώση της κυβερνήσεως. Δεν λέω ότι...

έπρεπε να το κάνετε. Αλλά αφού δεν το κάνατε και δεσμευθήκατε να μην το κάνετε, ποια είναι η πολιτική πράξη;
Α. Σαμαράς: Το θέμα είναι λεπτό και δεν δέχομαι αυτή την τοποθέτηση. Είναι κατ'αρχήν θέμα αρχής. Η κυβέρνηση εξελέγη για μια τετραετία. Εγώ εξελέγην βουλευτής με τη Ν.Δ. Δεν ξέρω ποιος μου δίνει το δικαίωμα να ρίξω μια κυβέρνηση που την εξέλεξε ο λαός ή να παραμείνω βουλευτής, όταν έχω διαφωνήσει με τη Ν.Δ. Άλλωστε, και μέσα στη Ν.Δ. ήμουν μειοψηφία. Μετά τα όσα έχουν συμβεί είναι χρέος του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης να κρίνουν και να αποφασίσουν αν έχουν τις δυνάμεις να συνεχίσουν το έργο τους, προς όφελος του τόπου, ως το τέλος της τετραετίας. Νομίζω ότι δεν τις έχουν. Αυτή είναι η έννοια της δέσμευσης που πράγματι ανέλαβα. [...]
Στις 29/11/1993 έκανε τη διακήρυξη: "Δεν είμαστε κόμμα συγγενικό της Ν.Δ.".
Στις 24/10/1994 ο Α. Σαμαράς δήλωσε: "Αυτούς που προβλέπουν "επανασυγκόλληση" (με τη Ν.Δ.) τους καλώ να αποκολληθούν από την πλάνη τους, αλλιώς θα παραμείνουν προσκολλημένοι στα δεδομένα του 1960" (συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΛΑΝ).

Η ΝΔ δεν έχει την πολυτέλεια, μετά την τρομερή ήττα που υπέστη στις πρόσφατες εκλογές να χάσει ούτε μέρα για την ανασύνταξή της. Πρέπει να είναι τυφλοί τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα για να επιλέξουν τον άνθρωπο που υπονόμευσε τρεις (3) αρχηγούς της ΝΔ, καταφέρνοντας μετά την πτώση της κυβέρνησης του πρώτου να κρατήσει για 11 χρόνια εκτός εξουσίας την παράταξη. Κατάφερε να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ της χειρότερης περιόδου του (ροζ βίλα και τα άλλα σκάνδαλα) στην εξουσία. Ταυτόχρονα ύβριζε επί μήνες τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ζητώντας να φύγει από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ενώ ο ίδιος δήλωνε ότι δεν θα επέστρεφε στη Νέα Δημοκρατία ούτε ως αρχηγός της.

2.Η γνώμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τον Σαμαρά:
Ο Α. Σαμαράς παριστάνει ότι είναι ο πιο αυθεντικός εκφραστής των αξιών και της πολιτικής του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Απόδειξη του πόσο ψεύδεται είναι η παρακάτω επιστολή:

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
7 Απριλίου 1992
"Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μου ανέθεσε να σας διαβιβάσω την εξής απάντησή του στις επιστολές που του απευθύνατε, στις 13.3.92 και 3.4.92:
Απαντώντας στις δύο επιστολές που μου αποστείλατε, υπενθυμίζω ότι από την πρώτη στιγμή υπεστήριξα, με τους τρόπους που έκρινα πρόσφορους, την εθνική πολιτική της χώρας στο θέμα των Σκοπίων. Μεταξύ των άλλων απηύθυνα προσωπικές επιστολές -το περιεχόμενο των οποίων γνωρίζετε- σε ηγέτες ορισμένων χωρών, τους οποίους έκρινα αναγκαίο να ενημερώσω για την ουσία του προβλήματος, αλλά και διότι η ασάφεια του τρίτου όρου που εθέσατε στην Κοινότητα, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, επέτρεπε διάφορες ερμηνείες. Πέραν αυτών και σ'εσάς τον ίδιο παρέδωσα, την 26 Φεβρουαρίου 1992, Υπόμνημα με επιχειρήματα και στοιχεία για την αποτελεσματικότερη υποστήριξη των εθνικών μας θέσεων στο θέμα αυτό. Τέλος όταν, κατά την τελευταία μας συνάντηση, στις 13 Μαρτίου 1992, αναφερθήκατε στην έλλειψη κοινής γραμμής στην Κυβέρνηση, σας συνεβούλευσα να επιδιώξετε την χάραξη κοινής γραμμής, την οποία και να ακολουθήσετε.
Εάν, συνεπώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος -όπως γράφετε στην τελευταία επιστολή σας- δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρος ευθυνών ο Υπουργός Εξωτερικών. Διότι, όταν ένας Υπουργός πιστεύει ότι δεν υπάρχει κοινή κυβερνητική γραμμή ή διαφωνεί με την υπάρχουσα, το πρώτο πράγμα που οφείλει να σταθμίσει είναι εάν εξακολουθεί να είναι χρήσιμη η παραμονή του στην Κυβέρνηση.
Ως προς την τυπική πλευρά της δεύτερης επιστολής σας, αποφεύγω να σχολιάσω το ύφος της.
Επισημαίνω όμως ότι, όταν η Κυβέρνηση έχει να υποβάλει ένα αίτημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και δη επί σοβαρού εθνικού θέματος, το πράττει δια του Πρωθυπουργού και όχι μέσω ενός Υπουργού. Και τούτο διότι, πέραν της συνταγματικής τάξεως, μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ότι το αίτημα αυτό είναι προϊόν της συλλογικής βουλήσεως και όχι έκφραση προσωπικών απόψεων ή υπολογισμών. Πέραν αυτών, θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να συγκαλέσει τη σύσκεψη των Αρχηγών Κομμάτων όταν έχει τη σύμφωνη γνώμη τους.
Με εκτίμηση
Πέτρος Γ. Μολυβιάτης".


3. Η γνώμη του Σαμαρά για Κωνσταντίνο Καραμανλή:
13.4.1992: Ο Σαμαράς αποπέμπεται από υπουργός Εξωτερικών κατά την συνάντηση κορυφής των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του να προσπαθήσει να επιβάλει στον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς τους περιβόητους "7 όρους", τους εξοργίζει όλους. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής οργισμένος θα πει στους συνεργάτες του ότι όσο θα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Σαμαράς δεν θα διαβεί το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου, πράγμα που συνέβη.
8.3.1993: Ο Σαμαράς απειλεί ότι θα αποκαλύψει την αλληλογραφία του με τον Πρωθυπουργό. Και συνεχώς απειλεί ότι "θα αποκαλύψει την προσωπική του αλληλογραφία με κορυφαίους Πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες". Ο κορυφαίος "πολιτειακός παράγων" ήταν προφανώς ο Κ. Καραμανλής.
Φθινόπωρο του 1994: Αλλεπάλληλες επιθέσεις του Σαμαρά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή. Ο Κ. Καραμανλής έχει ήδη εκφράσει δημοσίως την επιθυμία του να παραιτηθεί δύο μήνες πριν από την λήξη της θητείας του (η οποία κανονικά έληγε τον Μάϊο του 1995), όπως και πράγματι έγινε. Ο Σαμαράς, γνωρίζοντας το γεγονός αυτό, εξαπολύει αλλεπάλληλες ... γενναίες επιθέσεις στον παλαίμαχο Κ. Καραμανλή:
15.9.1994: Επίθεση Σαμαρά στον πρόεδρο Κ. Καραμανλή και τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου (από τις εφημερίδες):
"Ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Παπανδρέου μπορούν πια να προσφέρουν στον τόπο", "παρεμποδίζουν", "Η Ελλάδα πρέπει να τρέξει ... κι εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορεί να τρέξει με πολιτικά κατάκοπες ηγεσίες".
Οι επιθέσεις Σαμαρά κατά του Καραμανλή θα συνεχισθούν έως την αποχώρησή του από την Προεδρία.
10.10.1994: Σαμαράς: "Να φύγει ο Καραμανλής".
11.10.1994: Ανακοίνωση-απάντηση της Ν.Δ. στον Σαμαρά: "Ο πατριώτης έχει τουλάχιστον υποχρέωση να εκπληρώσει τις βασικές του υποχρεώσεις προς την πατρίδα, τις οποίες ο κ. Σαμαράς απέφυγε να εκπληρώσει... Πρέπει να σταματήσει επιτέλους ο κ. Σαμαράς να κάνει τον υπερπατριώτη και να θεωρεί όλους τους Έλληνες ως ενδοτικούς στα εθνικά θέματα".
13.10.1994: Σαμαράς κατά Κ. Καραμανλή και Α. Παπανδρέου: " Είναι παράγοντες αστάθειας". "Ο πρόεδρος της "Άνοιξης" από την Καλαμάτα, όπου περιοδεύει τις δύο τελευταίες ημέρες, επιτέθηκε για τρίτη φορά εναντίον των δυο κορυφαίων θεσμικών παραγόντων, αλλά με οξύτερο τρόπο από τις προηγούμενες. Έκανε λόγο για "κατάκοπες πολιτικά ηγεσίες" που "από εγγυητές σταθερότητας έχουν εξελιχθεί σε παράγοντες ανασφάλειας και αστάθειας".
"Νέα σφοδρότατη επίθεση κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού εξαπέλυσε χθες ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, από την Καλαμάτα όπου περιοδεύει. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά, εν τούτοις είναι η σφοδρότερη επίθεση που κάνει ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης εναντίον των δύο αυτών θεσμικών παραγόντων. Ο κ. Σαμαράς είπε ότι η καρδιά του ελληνικού προβλήματος βρίσκεται στην κρίση κορυφής που υπάρχει στη χώρα και αναφερόμενος στους κ. Καραμανλή και Παπανδρέου είπε ότι "από εγγυητές σταθερότητας έχουν εξελιχθεί σε παράγοντες ανασφάλειας και αστάθειας". Δίνοντας διευκρινίσεις για την επίθεσή του αυτή και αναφερόμενος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς είπε ότι όταν "επί μακρόν χρόνον η ύπατη εξουσία της χώρας αφήνει να εκκρεμούν πρωτοβουλίες ή αποφάσεις που επιβάλλει ο θεσμός,δημιουργείται τότε επικίνδυνη αδράνεια και κενό και δεν υπηρετείται η σταθερότητα αλλά η αστάθεια".
"Ακομψο, αγενή και πολιτικά προπετή" χαρακτήρισε ο Ευ. Βενιζέλος τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
14.10.1994: Νέα επίθεση Σαμαρά κατά Κ. Καραμανλή: "Στην επίθεσή του κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού επέμεινε και χθες ο Αν. Σαμαράς και απαντώντας σε κυβέρνηση και Ν.Δ.,που τον κατηγόρησαν για τις προχθεσινές δηλώσεις του, δήλωσε:" Όταν εκκρεμούν εκρηκτικά θέματα που η τελική τους εξέλιξη θα σφραγίσει την τύχη της Ελλάδας και του Ελληνισμού, ουδείς έχει το δικαίωμα-όποιος και αν είναι αυτός-να προτάσσει του τύπους ή το πρωτόκολλο για να καλύψει την αδύναμη ή την ανεπαρκή στάση του". Ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης πρόσθεσε ότι "υπέρτερο αγαθό και από τις λεγόμενες "ιστορικές ηγεσίες", είναι και θα είναι η ασυμβίβαστη υπεράσπιση του μέλλοντος του τόπου" ( "Ελευθεροτυπία,15.10.1994).
16.11.1994: "Σαμαράς πάλι κατά Καραμανλή": "Σε νέα επίθεση κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας προχώρησε ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης Α. Σαμαράς. Σε συνέντευξή του, στο "Μέγκα", είπε ότι δεν μπορεί ο Κ. Καραμανλής να λέει ρητά του τύπου "ο κόσμος χάνεται και εμείς τραγουδάμε", όταν δεν έχει αποπέμψει κανένα νομοσχέδιο .... ή δεν έχει ακόμη προκαλέσει πανεθνική διάσκεδη γι το Κυπριακό ..." ("Ελευθεροτυπία", 13.11.1994).
4.12.1994: Αποχαιρετιστήρια δεξίωση του Κ. Καραμανλή στο προεδρικό μέγαρο. Από τα ρεπορτάζ της επομένης: "Απ' όλους, πάντως, συζητήθηκε η απουσία από τη δεξίωση του Αντώνη Σαμαρά .... Κύκλοι του Προέδρου δεν δυσκολεύτηκαν να μας πουν πρως ο κ. Καραμανλής "δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος από τις πρόσφατες επιθέσεις του κ. Σαμαρά εναντίον του".
3.1.1995: Ο Σαμαράς σε συνέντευξη στην "Ελευθεροτυπία" στην ερώτηση: "Έχετε αφήσει κατά μέρος τις οξύτατες επιθέσεις κατά των κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου και τις αναφορές σε "πολιτικά κατάκοπες ηγεσίες" και έχετε στραφεί σε άλλα θέματα", απαντά: "Απορώ πού και πώς κρίνετε ότι υπάρχει αλλαγή στη στάση μας".

4. Ποιος άραγε, είπε τα παρακάτω λόγια; Ο Ανδρέας Παπανδρέου κάπου μεταξύ 1974 και 1984 απευθυνόμενος στο παλαιολιθικό ΠΑΣΟΚ ή ένας πολιτικός τον 21ο αιώνα;
Ποιός λοιπόν μπορεί να είπε ότι:
"Να τους εξηγήσετε ότι δεν εντάσσονται σε ένα κόμμα. Εντάσσονται σε ένα κίνημα λαού.
Δεν χρειάζεται να απολογούμαστε σε κανένα. Είμαστε υπερήφανοι για τις ιδέες μας ... και στην οικονομία και στην παραγωγή και στη διεκδίκηση ξένων αγορών και στην τήρηση των κόκκινων γραμμών" στα εθνικά θέματα. Όχι όσοι αναζητούν " προστάτες" και θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Νομαρχία της Ευρώπης".
Ποιός θέλει να μετατρέψει ένα ανοιχτό, πλουραλιστικό κόμμα εξουσίας σε "Κίνημα", υπερήφανο για τον επαρχιωτισμό, τον εγκλεισμό και την περιχαράκωση του, μιλώντας τη γλώσσα του τυφλού "ανττιιμπεριαλισμού" της εποχής των σπηλαίων; Μην είναι ο Καρατζαφέρης ή το ΚΚΕ που μιλούν για ... Νομαρχία της Ευρώπης;
Όχι, είναι ο "σύγχρονος"πολιτικός Αντώνης Σαμαράς,που παριστάνει τον Ανδρέα Παπανδρέου και αυτά και άλλα τα είπε στην ομιλία του στο Θέατρο Badminton στις 4 Νοεμβρίου 2009. Δεν διδάχθηκε τίποτε όλα αυτά τα χρόνια, δεν βελτιώθηκε στο ελάχιστο: "Δεν θα πρέπει να μας φοβίζει ο αντιευρωπαισμός και απομονωτισμός" (δήλωση στην εκπομπή "Προφίλ" του Πάνου Παναγιωτόπουλου (17/6/1993). Αυτόν θα επιλέξουν ηγέτη του κόμματος που μας έβαλε στην Ευρώπη; Για να μη γίνουμε τάχα... Νομαρχία της Ευρώπης; Είμαστε ισότιμη χώρα -μέλος της ΕΕ,όσο κι αν δυσκολεύεται να το κανανοήσει ο κ.Σαμαράς και καταλαβαίνουμε την ψυχολογική του θέση,αφού οι Ευρωπαίοι ακούνε το όνομα "Σαμαράς" και το έχουν συνδέσει με τον εθνικιστικό παραλογισμό,την όξυνση, τον καβγά.

5. Η γελοιότητα που καταντά εθνικός κίνδυνος:
Σε τηλεοπτική συνέντευξή του στον Αντέννα στις 11/9/1996 πρότεινε να εργαστεί η Ελλάδα "διά των γνωστών διπλωματικών οδών ώστε να επιτευχθεί η ένταξη των Σκοπίων στη Νέα Γιουγκοσλαβία" (βλ."Ελευθεροτυπία",12/9/1996,σελ.11). Τόσα χρόνια επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας αυτό κατάλαβε! (Τρία-τέσσερα χρόνια νωρίτερα προσπαθούσε να εφαρμόσει τη "λαβίδα Σαμαρά" σε συνεργασία με τον Μιλόσεβιτς, για να διαμελιστεί στρατιωτικά το "κρατίδιο" και να έχουμε "κοινά σύνορα με τη Σερβία". Πράγμα που εγκυμονούσε τον κίνδυνο εμπλοκής μας στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Αλλά ευτυχώς τον κατάλαβαν και τον πέταξαν έξω από την κυβέρνηση με τις ευλογίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Σε επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα ο Μιλόσεβιτς υποβάλει την πρόταση της "συνομοσπονδίας Νέας Γιουγκοσλαβίας-Ελλάδας-Σκοπίων" (20/12/1994). Ο Σαμαράς την χαρακτήρισε "άκρως ενδιαφέρουσα θέση", ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής "για πρώτη φορά ως πρόεδρος" έκανε, όπως σημειώνει ο Τύπος, μια "ασυνήθη παρέμβαση", χαρακτηρίζοντάς την "εξωπραγματική και επικίνδυνη".
Βεβαίως, ούτε τότε κατάλαβε ο Σαμαράς. Έτσι, στις 4/11/1995 προτείνει στην Βουλή, "λύση" για την FYROM, είτε με "καντονοποίησή" της είτε με "ενσωμάτωση των Σκοπίων στη Νέα Γιουγκοσλαβία"!
Πρόταση την οποία όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί αρχηγοί τη χαρακτήρισαν επικίνδυνη. Ωστόσο λίγο μετά το "στήριγμά μας", το Βελιγράδι, αναγνώριζε την FYROM ως Μακεδονία...).

6.Ρατσισμός και δημιουργία προβλημάτων
Όταν ήταν αρχηγός του θνησιγενούς κομματιδίου Πολιτική Άνοιξη, ανακοίνωσε από το Ζάππειο (30/8/1996),αλλά και σε περιοδεία του στην Φωκίδα-Αιτωλοακαρνανία(12/9/1996), ότι δεν θα συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του Μουσουλμάνους κι ας είναι Έλληνες πολίτες. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠαΣοΚ είναι προφανώς "προδοτικά" κόμματα αφού βάζουν στους συνδυασμούς τους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες...

7. Είμαστε περικυκλωμένοι..
Σύμφωνα με τον Σαμαρά είμαστε πανταχόθεν περικυκλωμένοι από εχθρούς: "Το Βορειοηπειρωτικό περνά ήδη μία επικίνδυνη φάση επιδείνωσης. Η διαφορά Ελλάδας και Σκοπίων παραμένει μετέωρη. Οι σχέσεις μας με τη Βουλγαρία είναι ακόμη αδιευκρίνιστες και προχωρούν μέσα από διακυμάνσεις. Στη Δυτική Θράκη και στο Αιγαίο η Τουρκία προωθεί σταθερά τα ανθελληνικά σχέδιά της. Η Ρώμη και το Βατικανό εργάζονται με τρόπο που αντιμάχεται ή και υπονομεύει τα συμφέροντά μας. Η αποκατάσταση των Ποντίων είναι ένα άλλο θέμα με εθνική διάσταση... Το Κυπριακό βρίσκεται σήμερα σε ανησυχητική στασιμότητα. Η "Πολιτική Άνοιξη"... φιλοδοξεί να ανακόψει την πορεία κατολίσθησης των εθνικών θεμάτων. Να σταματήσει την υποχωρητικότητα" (Συνέντευξη Σαμαρά στην "Ελευθεροτυπία", 10.7.1993). Τις ίδιες ανοησίες λέει κι ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Για να μην γίνει αρχηγός της ΝΔ ο Καρατζαφέρης που είναι και αρχηγός επιτυχημένου κόμματος αντί ενός αποτυχημένου αρχηγού κόμματος (ΠΟΛΑΝ) που συνεταιρίστηκε με τον επίσης αποτυχημένο αρχηγό κόμματος Δ.Αβραμόπουλο (ΚΕΠ); Πολύ περισσότερο μάλιστα που ο Α. Σαμαράς εδήλωνε ότι δεν θα επιστρέψει στη ΝΔ ούτε αν τον καλέσουν ως αρχηγό,ενώ ο Γ. Καρατζαφέρης ουδέποτε εδήλωσε κάτι τέτοιο και ευχαρίστως θα επέστρεφε ως αρχηγός.

8. Στις 30 Ιουνίου 1993 ο Σαμαράς "δεσμευόμενος" ότι "δεν θα ανατρέψει την Κυβέρνηση" ανακοίνωσε την ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης διότι "συρρικνώνεται το Έθνος, καταστρέφεται η οικονομία και συντρίβεται η κοινωνική ισορροπία", και μίλησε για το "καλύτερο συμβόλαιο πολιτικού ήθους που το συντάσσει η συνέπεια και το υπογράφει η συνείδηση" για την "ανάταση του ελληνισμού με ηγετικό ρόλο της Ορθοδοξίας", για "δημιουργία ορθόδοξου τόξου", για "παρέμβαση στην Θράκη", για τους "αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου" και για πολιτική στην Αλβανία με την "χρησιμοποίηση μέσων διπλωματικών,στρατιωτικών, πολιτικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών", για "το αύριο που δεν αστειεύεται", για "ρήξη με την κατεστημένη πολιτική συμπεριφορά" για "υπέρβαση" απεικονίζοντας το "όραμα" σε "ρήξη με το κατεστημένο πολιτικό γίγνεσθαι", για τα "παλια κόμματα", για το "πολιτικό χτες", για το κόμμα που "στοχεύει στην ελληνική επανάσταση της σύγχρονης πολιτικής συνείδησης", για "κοινωνικό κράτος πρόνοιας-μέριμνας", "αξιοκρατία",... Μίλησε ακόμη για "ευρωπαική προοπτική" και στη συνέχεια για "ανάγκη στενότερων σχέσεων με Συρία, Κούρδους και Ιράν".