"Οχι" άλλο αίμα...

Εκ βάθρων ανασύνταξη, ΤΩΡΑ! Από την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (ΠΟΑΣΥ) και την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ...

Εκ βάθρων ανασύνταξη, ΤΩΡΑ!

Από την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (ΠΟΑΣΥ)
και την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ (ΠΟΑΞΙΑ)
.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η νέα ιταμή πρόκληση των θρασύδειλων «κουκουλοφόρων», που με μια στρατιωτικού τύπου, καταδρομική επίθεση, επιχείρησαν να εκτελέσουν εν ψυχρώ τους συναδέλφους μας, δεν έπληξε μόνο την Ελληνική Αστυνομία. Τραυμάτισε για ακόμα μια φορά τη συντεταγμένη Πολιτεία, αλλά και ολόκληρη τη χώρα μας διεθνώς και το ερώτημα είναι «έως πότε;»
Θα δούμε επιτέλους μια νέα πολιτική για την ασφάλεια του πολίτη στη χώρα μας για να σταματήσουν τα σκοτεινά κυκλώματα της βίας και της τρομοκρατίας να υπονομεύουν τη Δημοκρατία μας ή θα εξακολουθήσουμε οι μεν αστυνομικοί και...

οι οικογένειές μας να θρηνούμε θύματα, η δε Πολιτεία να μη λαμβάνει κανένα μέτρο ουσίας, με την Κοινωνία να παρακολουθεί εκ του μακρόθεν πολιτικές αντιπαραθέσεις και δυστυχώς την απαξίωση των θεσμών;
Δυστυχώς, μια είναι η αλήθεια, όπως έχουμε επισημάνει αμέτρητες φορές τα τελευταία χρόνια: 12 συνάδελφοί μας νεκροί από το 2004, οι τέσσερις εξ αυτών μετά την άνοιξη του 2008, αλλά ακόμα δεν έχουμε πληροφορηθεί το σχέδιο εκείνο που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την αιματοχυσία.
Έχουμε γίνει ΣΤΟΧΟΣ, φωνάζαμε, δημοσίως και εντόνως πια, από το 2007. Μόλις πριν μερικούς μήνες, με αφορμή την άνανδρη δολοφονία του Νεκτάριου Σάββα, με μια συμβολική ένστολη διαμαρτυρία στην Πλατεία Συντάγματος, αναρτώντας «ματωμένα» υπηρεσιακά πουκάμισα, καλέσαμε την Κοινωνία και πρωτίστως την Πολιτεία να αντιδράσει στη βία απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Ως συνδικαλιστικό κίνημα αγωνιστήκαμε για να πετύχουμε τα αυτονόητα. Να δεσμευτούν τα πολιτικά κόμματα ότι η κατοχύρωση συνθηκών ασφαλείας σε όλη τη χώρα, η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών ασφαλείας και η θωράκιση των ενστόλων από τους κινδύνους που τους απειλούν καθημερινά, είναι εθνική υπόθεση και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ζητήσαμε τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής, η οποία αφού εργαστεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης και σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς εγνωσμένου κύρους και αξιοπιστίας, να δρομολογήσει μια συγκεκριμένη διαχρονική λειτουργία για την Ελληνική Αστυνομία, αποδεκτή από όλους.
Ούτε αυτή η ξεκάθαρη θέση, μια θέση μακράς πνοής που θα βγάλει την αστυνομία από τα σημερινά αδιέξοδα, βρήκε την ανταπόκριση που αναμέναμε, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα, παρά την κυβερνητική αλλαγή, να μην είναι ξεκάθαρη επ’ αυτού η θέση της νέας κυβέρνησης.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Σήμερα, ανήμερα της επετείου του ιστορικού OXI του λαού μας που αγωνίστηκε ενάντια στο φασισμό και στα ξένα στρατεύματα κατοχής, έχουμε χρέος να διατρανώσουμε την αποφασιστικότητά μας για να γίνουν πράξη τα οράματά μας. Η ανασυγκρότηση της Ελληνικής Αστυνομίας είναι μονόδρομος και η θωράκιση του λειτουργήματός μας είναι εθνική υπόθεση.
Τούτες τις δύσκολες ώρες αυτοί που μας πυροβολούν είναι πασιφανές ότι μας θεωρούν άβουλα όργανα ενός απρόσωπου κατασταλτικού μηχανισμού, αφενός για να «δικαιολογούν» την εγκληματική τους δράση, αφετέρου δε για να ωθούν τον Οργανισμό μας σε αυταρχικές και αντιδημοκρατικές λογικές. Αλίμονο αν ληφθούν υπό καθεστώς αιφνιδιασμού αποσπασματικά μέτρα.
Τονίζαμε στην Πλατεία Συντάγματος τον Ιούλιο του 2009, επαναλαμβάνουμε και σήμερα: Το κύρος, η αξιοπρέπεια, η τιμή και η υπόληψη του αστυνομικού, δεν κατοχυρώνονται με αυστηροποίηση των μέτρων καταστολής. Τα χαρακτηριστικά αυτά κατακτώνται με τη δουλειά, με την επαγγελματικότητα στη λειτουργία του Οργανισμού μας, με την αποτελεσματικότητά μας, κυρίαρχα στον τομέα της πρόληψης.
Έτσι επιτυγχάνεται και παγιώνεται τελικά η καταξίωση του αστυνομικού και της αστυνομίας στην κοινωνία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Με την ευχή όλων μας οι τραυματισμένοι συνάδελφοί μας να επουλώσουν γρήγορα τα τραύματά τους και να επιστρέψουν πιο δυνατοί στην Υπηρεσία, υπενθυμίζουμε, εν κατακλείδι, σε όλους την αναφορά του βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη κ. Ανδρέα Τάκη, η οποία είχε γίνει με αφορμή άλλα αιματηρά γεγονότα και η οποία εξακολουθεί να είναι τραγικά επίκαιρη: “Οι Έλληνες αστυνομικοί καλούνται πλέον να αντιμετωπίσουν καινοφανή φαινόμενα για τα οποία τα υπηρεσιακά εγχειρίδια, οι διατάξεις και συνολικά η εκπαίδευση δεν τους έχουν καθόλου προετοιμάσει. Και δεν πρόκειται για ολιγωρία του ελληνικού κράτους μόνο στην εκπαίδευση της αστυνομίας. Πρόκειται για συνολική αμηχανία του κράτους απέναντι στα νέα φαινόμενα που αναδεικνύουν το ρόλο του αστυνομικού «πουκάμισο αδειανό». Ο αστυνομικός παραδοσιακά εκφράζει την πλέον κοφτερή πτυχή του Νόμου. Όμως οι νέες συνθήκες ζητούν αστυνομικούς παρόντες στις κρίσεις, ικανούς να διαχειρισθούν εντάσεις με συναινετικό τρόπο, μεσολαβητές της συμβίωσης με το διαφορετικό”.
Η νέα Ηγεσία αυτή την Αστυνομία πρέπει να οικοδομήσει,λαμβάνοντας υπ’ όψιν της τη διασφάλιση της νομιμότητας και τη θωράκιση του λειτουργήματός μας για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Άλλως ματαιοπονούμε…